Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowy od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 lutego 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, wydatki z tytułu premii z zysku należnej za rok 2023 dla dotychczasowych pracowników Wnioskodawcy, które zostały przekazane nowym pracodawcom (spółkom córkom) przez Wnioskodawcę jako zwrot tej premii faktycznie wypłaconej pracownikom przez nowych pracodawców, mogą dla Wnioskodawcy stanowić koszty uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie pismem z 21 maja 2025 r. (data wpływu do Organu 26 maja 2025 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca - spółka X (dalej: „Wnioskodawca” lub „X”) jest spółką podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W celu uporządkowania procesów, podziałów kompetencji oraz zbudowania niezależnie funkcjonujących przedsiębiorstw pod wspólnym szyldem i kontrolą w ramach grupy kapitałowej, z dniem 1 stycznia 2024 r. nastąpiło przejście części zakładu pracy ze X na rzecz nowych pracodawców – U, Y, Z (spółki córki). Przejście części zakładu pracy nastąpiło zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy. Z tym dniem, spółki przejęły wszelkie prawa i obowiązki pracodawcy względem pracowników dotychczas zatrudnionych w X. Zgodnie z zawartymi porozumieniami ze związkami zawodowymi działającymi u Wnioskodawcy, pracownikom przysługuje premia z zysku X za rok 2023.

Na podstawie porozumień zawartych ze związkami zawodowymi działającymi w X, przeniesieni pracownicy objęci zostali:

1)Regulaminem Pracy i Regulaminem Wynagradzania obowiązującymi w X;

2)Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych obowiązującymi w X;

3)Dodatkowym wynagrodzeniem - nagrodą z zysku według zasad podziału nagrody z 2021 r. i 2022 r.;

4)Warunkami obowiązywania u dotychczasowego pracodawcy - X - kasy zapomogowo - pożyczkowej.

Na mocy powyższego, w związku z wykazaniem zysku netto przez X za rok podatkowy 2023 r., przeniesionym pracownikom przysługiwała premia z zysku osiągniętego przez byłego pracodawcę. W związku z tym, że spółki pomiędzy którymi doszło do przeniesienia części zakładu pracy nie ustaliły zasad wypłaty tego wynagrodzenia, premie te zostały wypłacone pracownikom przez nowych pracodawców z ich środków własnych, a następnie Wnioskodawca zrekompensuje nowym pracodawcom wydatki poniesione z tego tytułu.

W związku z powyższym, po stronie Wnioskodawcy powstały wątpliwości w zakresie dokonywania wzajemnych rozliczeń pomiędzy X, a nowymi pracodawcami.

W odpowiedzi na wezwanie, uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego, następująco:

I.Czy przejście części zakładu pracy ze X na rzecz nowych pracodawców (U, Y, Z) stanowiło przejście zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.)?

Nie, przejście zakładu pracy nie stanowiło przejścia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

II.Czy przejście części zakładu pracy ze X na rzecz nowych pracodawców (U, Y, Z) nastąpiło na podstawie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 19 74 r. Kodeks pracy (t. j. z 2025 r. poz. 2 77 ze zm.)?

Tak, przejście części zakładu pracy nastąpiło na podstawie art. 23(1) ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy.

III.W opisie sprawy wskazali Państwo:

Na mocy powyższego, w związku z wykazaniem zysku netto przez X za rok podatkowy 2023 r., przeniesionym pracownikom przysługiwała premia z zysku osiągniętego przez byłego pracodawcę. W związku z tym, że spółki pomiędzy którymi doszło do przeniesienia części zakładu pracy nie ustaliły zasad wypłaty tego wynagrodzenia, premie te zostały wypłacone pracownikom przez nowych pracodawców z ich środków własnych, a następnie Wnioskodawca zrekompensuje nowym pracodawcom wydatki poniesione z tego tytułu.

Proszę opisać na jakiej podstawie zrekompensują Państwo poniesione ww. wydatki?

Wnioskodawca wystawił na rzecz Z, notę księgową, w której uznał kwotę wypłaty nagrody z zysku za 2023 r., która została przekazana pracownikom.

IV.Czy premie z zysku zostały wypłacone tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto), czy ich kwota została uzależniona od wysokości osiągniętego zysku?

Zwyczajowo, spółka przeznaczała (…)% zysku netto na nagrody dla pracowników. W związku z tym, Zwyczajne Walne Zgromadzenie spółki postanowiło, że część zysku netto za rok obrotowy zakończony 31 grudnia 2023 r. w kwocie (…) zł zostanie przeznaczone na wypłatę na nagrody z zysku dla pracowników, co stanowi właśnie (…)% zysku netto za rok 2023 r. Premia z zysku została więc wypłacona tytułem podziału wyniku finansowego i została wskazana w uchwale kwotowo, jednak faktycznie jej wysokość jest uzależniona od wysokości zysku, gdyż zwyczajowo stanowi ona (…)% zysku netto.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, wydatki z tytułu premii z zysku należnej za rok 2023 dla dotychczasowych pracowników Wnioskodawcy, które zostały przekazane nowym pracodawcom (spółkom córkom) przez Wnioskodawcę jako zwrot tej premii faktycznie wypłaconej pracownikom przez nowych pracodawców, mogą dla Wnioskodawcy stanowić koszty uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, kwoty przekazane nowym pracodawcom, z tytułu premii z zysku należnej za rok 2023 r. dla dotychczasowych pracowników, które zostały faktycznie wypłacone pracownikom przez nowych pracodawców, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

-pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

-nie może znajdować się w grupie wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1 updop, zawierającym katalog wydatków uznawanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów,

-być właściwie udokumentowany.

Kosztami podatkowymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztami podatkowymi mogą być m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze oraz różnego rodzaju nagrody i premie. Analogicznie do innych kategorii wydatków, w celu uznania wydatków na rzecz pracowników za koszty uzyskania przychodów, istotne jest aby pozostawały w związku z prowadzoną przez pracodawcę działalnością gospodarczą i uzyskiwanymi przychodami. Jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, 'wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4g updop, należności z tytułów, o których mowa w przytoczonym wyżej art. 12 ust. 1 updof, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, z zastrzeżeniem ust. 4ga, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57 updop.

Biorąc pod uwagę powyższe, wynagrodzenie ze stosunku pracy oraz inne należności wynikające ze stosunku pracy wypłacone przez zakład pracy w terminie płatności stanowią koszt uzyskania przychodów zakładu pracy (podatnika) w miesiącu, za który są należne. Jeżeli jednak ww. wynagrodzenie i inne należności pracownicze nie zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów z prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony, wówczas zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 updop podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na zasadzie kasowej - w momencie ich faktycznej wypłaty lub postawienia do dyspozycji podmiotów uprawnionych.

Tym samym, nagroda z zysku za rok 2023 należna pracownikom, może zostać zaliczona do zaliczona do kosztów uzyskania przychodu, jako „koszt pracowniczy”.

Ponadto, w myśl art. 23[1] § 2 Kodeksu pracy, za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie.

Zatem w przypadku przejścia części zakładu pracy, bezwzględnie obowiązującą zasadą jest solidarna odpowiedzialność dotychczasowego i nowego pracodawcy za zobowiązania powstałe przed przejęciem, przy czym nie stoi to na przeszkodzie, aby pracodawcy ustalili pomiędzy sobą zasady rozliczenia tych zobowiązań. Należy wskazać, że w niniejszej sprawie do przejścia części zakładu pracy doszło w dniu 1 stycznia 2024 r., zatem premie z zysku osiągniętego za rok 2023 r. należy uznać za zobowiązanie powstałe przed momentem przejścia części zakładu pracy, której jednak aktualizuje się z momentem podjęcia uchwały o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za rok 2023 wykazującego zysk netto.

Ponadto obowiązek wypłaty nagrody z zysku za rok 2023 r. dotychczasowym pracownikom wynika z porozumień zawartych przez Wnioskodawcę ze związkami zawodowymi działającymi w X.

Prawo dotychczasowych pracowników do otrzymania nagród z zysku było związane z pracą wykonywaną na rzecz X w czasie zatrudnienia w X i wynikało z wewnętrznych regulaminów Spółki, które stanowiły element stosunku pracy. Przyznane nagrody były związane wyłącznie z działalnością Wnioskodawcy, w związku z czym należy stwierdzić, że nie ma podstaw aby to nowi pracodawcy ponosili ekonomiczny ciężar (realny koszt) z tytułu przyznania tych nagród, ich rola powinna być ograniczona do charakteru płatnika/pośrednika. Z racji tego, że nagrody zostały już przyznane pracownikom przez nowych pracodawców, Wnioskodawca powinien zrekompensować im te wydatki, jako że dotyczyły one okresu, w którym przenoszeni pracownicy byli zatrudnieni i przyczyniali się do osiągania przychodów przez Wnioskodawcę.

Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy, kwoty przekazane nowym pracodawcom jako rekompensata faktycznie wypłaconych przez nich nagród z zysku należnych za rok 2023 na rzecz dotychczasowych pracowników, mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów przez Wnioskodawcę w momencie ich wypłaty lub też w momencie postawienia do dyspozycji podmiotów uprawnionych, stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 57 updop. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w innych interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w zbliżonych stanach faktycznych. Np. w piśmie DKIS z dnia 20 lipca 2020 r. znak 0111‑KDIB1‑1.4010.198.2020.1.SG, potwierdzono, że wydatki z tytułu nagród rocznych dotychczasowych pracowników Spółki należnych za rok poprzedni, które zostały przekazane nowemu pracodawcy przez spółkę jako zwrot z tytułu wypłaconej przez X przejętym pracownikom nagrody rocznej za poprzedni, mogą dla spółki stanowić koszty uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że interpretacje podatkowe wiążą tylko w ramach indywidualnych stanów faktycznych w których zostały wydane, niemniej jednak, mogą stanowić istotną wskazówkę interpretacyjną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „updop”),

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

-wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika,

-musi być definitywny, a więc bezzwrotny,

-musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

-musi zostać właściwie udokumentowany,

-nie może być kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 updop.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podkreślić również należy, że wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także tzw. „koszty pracownicze” obejmujące m.in. świadczenia wypłacane na rzecz pracowników wraz z narzutami, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety, ale również i inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników, które w sposób pośredni wpływają na zwiększenie ich motywacji do pracy, poprawę jakości wykonywanej pracy oraz zdrowie i samopoczucie.

Wydatki na rzecz pracowników co do zasady są kosztami podatkowymi, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie, wszelkiego rodzaju nagrody, premie oraz zwrot kosztów podróży służbowych, zakwaterowania, różnego rodzaju świadczenia dodatkowe.

W myśl art. 15 ust. 4g updop,

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 57 updop,

Nadmienić w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z treści art. 15 ust. 1 i ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w powiązaniu z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że wynagrodzenie ze stosunku pracy oraz inne należności wynikające ze stosunku pracy wypłacone przez zakład pracy w terminie płatności co do zasady są kosztem uzyskania przychodów zakładu pracy (podatnika), w miesiącu, za który są należne. Jeżeli natomiast ww. wynagrodzenie i inne należności nie zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej wypłaty lub postawienia do dyspozycji podmiotów uprawnionych, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy.

Należy zauważyć, że w rozważanym stanie prawnym ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera odrębnej, samodzielnej definicji „zakładu pracy” dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Stąd z odwołaniem do wykładni systemowej zewnętrznej zasadnym jest stanowisko, że pojęcie zakładu pracy należy rozumieć przy uwzględnieniu ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 277; dalej: „Kodeks pracy”).

Zgodnie z art. 23¹ § 1 i 2 Kodeksu pracy,

W świetle powyższego, w oparciu o przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że należności z tytułów, o których mowa w cytowanym wyżej art. 12 ust. 1 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, za który będą należne, na mocy art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lub w momencie ich wypłaty lub postawienia do dyspozycji podmiotów uprawnionych, stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 57 tej ustawy.

Okoliczność, że premie wypłacone dla Państwa dotychczasowych pracowników z zysku za 2023 r., wypłacone zostały przez nowych pracodawców, nie stanowi przesłanki wykluczającej zastosowanie w przedmiotowej sprawie art. 15 ust. 4g, czy też art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Co do zasady samo prawo podatnika podatku dochodowego od osób prawnych zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów z istoty tej instytucji jest uwarunkowane poniesieniem wydatku. Brzmienie art. 15 ust. 1 i ust. 4g, jak również art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych również nierozerwalnie wiąże prawo podatnika podatku dochodowego od osób prawnych do zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów z poniesieniem wydatku.

Wykładnia powyższych przepisów wskazuje, że poniesione przez Państwa wydatki z tytułu zwrotu premii faktycznie wypłaconej pracownikom przez nowych pracodawców, o których mowa w opisie sprawy, będą stanowić dla Państwa koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 updop.

Zatem, odpowiadając na Państwa pytanie, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, wydatki z tytułu premii z zysku należnej za rok 2023 dla dotychczasowych pracowników Wnioskodawcy, które zostały przekazane nowym pracodawcom (spółkom córkom) przez Wnioskodawcę jako zwrot tej premii faktycznie wypłaconej pracownikom przez nowych pracodawców, mogą dla Wnioskodawcy stanowić koszty uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.