
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.
Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie pismem z 9 maja 2025 r. (data wpływu tego samego dnia).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą X sp. z o.o (dalej: „Spółka”). Działalność jest prowadzona pod adresem …, zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem NIP: …, REGON: … i KRS: ….
Przedmiotem działalności jest magazynowanie i działalność usługowa wspomagająca transport. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.; dalej ustawa o CIT).
Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.; dalej: „ustawy o VAT”), a jego działalność jest opodatkowana podatkiem VAT.
Spółka zamierza zawrzeć umowę leasingu operacyjnego oprogramowania, które jest jego własnością. Oprogramowanie stanowi wartość niematerialną i prawną spółki. Poniżej zamieszony zostaje opis oprogramowania.
1. Aplikacja A
X Sp. z o.o. w ramach swojej działalności prowadzi prace rozwojowe w zakresie wytwarzania oprogramowania. W związku z badaniem potrzeb rynku i stwierdzeniem, że obecnie nie jest dostępna aplikacja (…), pod koniec 2021 roku podjęto decyzję o rozpoczęciu prac rozwojowych nad aplikacją A.
Prace nad rozwojem aplikacji rozpoczęły się w lutym 2022 roku i trwały przez cały 2023 rok. Zakończenie prac oraz przyjęcie rezultatów do użytkowania miało miejsce w trzecim kwartale 2024 roku. Zgodnie z ustawą o rachunkowości (art. 33 ust. 2), koszty zakończonych prac rozwojowych (aplikacja A) zostaną pokryte, według przewidywań, przychodami ze sprzedaży wytworzonego oprogramowania.
Przyjęcie do użytkowania rezultatów zakończonych prac zostanie stwierdzone w protokole odbioru prac rozwojowych nad aplikacją A. Do protokołu zostanie dołączona dokumentacja zawierająca:
- określenie, jaki produkt powstał wraz ze specyfikacją oprogramowania,
- wskazanie grupy potencjalnych klientów,
- oszacowanie kosztu jednostkowego produktu,
- oszacowanie przychodów możliwych do uzyskania ze sprzedaży produktu.
Protokół odbioru zakończonych prac rozwojowych będzie potwierdzeniem kompletności i zdatności do użytkowania aplikacji A. Dokument będzie określał przewidywany okres użytkowania (dłuższy niż rok) oraz wykorzystanie rezultatów prac rozwojowych w działalności gospodarczej.
Aplikacja A będzie użytkowana oraz sprzedawana klientom przez okres minimum 5 lat od zakończenia prac rozwojowych. Przewidywany okres ekonomicznej użyteczności wynosi 5 lat od przyjęcia rezultatów prac do użytkowania. W związku z powyższym, okres amortyzacji wyników prac rozwojowych to 5 lat.
Projekt B
X sp. z o.o. w ramach swojej działalności przeprowadził analizę potrzeb i wymagań potencjalnych klientów zainteresowanych oprogramowaniem (…). W 2022 roku podjęto decyzję o rozpoczęciu prac rozwojowych nad oprogramowaniem projekt B.
Prace nad oprogramowaniem rozpoczęły się w styczniu 2023 roku i trwały przez cały rok. Zakończenie prac oraz przyjęcie rezultatów do użytkowania planowane jest na pierwszy kwartał 2025 roku. Zgodnie z ustawą o rachunkowości (art. 33 ust. 2), koszty zakończonych prac rozwojowych (oprogramowanie projekt B) zostaną pokryte, według przewidywań, przychodami ze sprzedaży wytworzonego oprogramowania.
Przyjęcie do użytkowania rezultatów zakończonych prac zostanie stwierdzone w protokole odbioru prac rozwojowych nad oprogramowaniem. Do protokołu zostanie dołączona dokumentacja zawierająca:
- określenie, jaki produkt powstał wraz ze specyfikacją oprogramowania,
- wskazanie grupy potencjalnych klientów,
- oszacowanie kosztu jednostkowego produktu,
- oszacowanie przychodów możliwych do uzyskania ze sprzedaży produktu.
Protokół odbioru zakończonych prac rozwojowych będzie potwierdzeniem kompletności i zdatności do użytkowania oprogramowania. Dokument będzie określał przewidywany okres użytkowania (dłuższy niż rok) oraz wykorzystanie rezultatów prac rozwojowych w działalności gospodarczej.
Oprogramowanie (projekt B) będzie użytkowane oraz sprzedawane klientom przez okres minimum 5 lat od zakończenia prac rozwojowych. Przewidywany okres ekonomicznej użyteczności wynosi 5 lat od przyjęcia rezultatów prac do użytkowania. W związku z powyższym, okres amortyzacji wyników prac rozwojowych to 5 lat.
W uzupełnieniu wniosku z 9 maja 2025 r. wskazali Państwo m.in., że planowana umowa leasingu operacyjnego oprogramowania będzie skonstruowana w sposób zapewniający spełnienie przesłanek określonych w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Pytanie
Czy w przypadku zawarcia przez Wnioskodawcę umowy opisanej w stanie faktycznym dotyczącej wskazanego oprogramowania będą miały zastosowanie zasady rozliczenia leasingu operacyjnego określone w art. 17b ustawy o CIT?
(pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 9 maja 2025 r.)
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 9 maja 2025 r.)
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zawarcia przez Wnioskodawcę umowy opisanej w stanie faktycznym dotyczącej wskazanego oprogramowania będą miały zastosowanie zasady rozliczenia leasingu operacyjnego określone w art. 17b ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.
Według art. 7091 k.c. przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.
Wskazać tutaj należy, że zgodnie z definicją leasingu wyrażoną w ustawie o CIT przedmiotem leasingu mogą być zarówno podlegające amortyzacji środki trwałe jak i wartości niematerialne i prawne.
Jak stanowi art. 17b ustawy o CIT:
1. Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:
1) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3) suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio.
Zatem w opinii Wnioskodawcy, będzie mógł on zgodnie z art. 17b ustawy o CIT zawrzeć umowę leasingu operacyjnego wskazanego w opisie stanu faktycznego oprogramowania na wskazanych w tym przepisie zasadach.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do zadanego pytania wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie kwestia ustalenia, czy w przypadku zawarcia przez Wnioskodawcę umowy opisanej w stanie faktycznym dotyczącej wskazanego oprogramowania będą miały zastosowanie zasady rozliczenia leasingu operacyjnego określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena czy będą Państwo mogli zawrzeć umowę leasingu operacyjnego wskazanego we wniosku oprogramowania.
Dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych pojęcie umowy leasingu zostało zdefiniowane w art. 17a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).
Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o CIT:
Ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.
Na podstawie art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm., dalej „KC”):
Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.
Stosownie do art. 17b ust. 1 ustawy o CIT:
Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:
1) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3) suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio.
Wskazać należy, że przepis art. 17a ustawy o CIT jest punktem wyjścia do rozważań w zakresie kwalifikacji umowy jako podatkowej umowy leasingu od strony podmiotowej i przedmiotowej umowy, przepisy zaś art. 17b i art. 17f ustawy o CIT, które określając skutki, jakie wywołuje umowa po stronie finansującego i korzystającego, wskazują na dodatkowe warunki, które decydują o zaliczeniu umowy do podatkowej umowy odpowiednio: leasingu operacyjnego i finansowego. Ustawodawca konstruując przepis art. 17a pkt 1 ustawy określił strony umowy leasingu i przedmiot umowy leasingu. Przedmiotem podatkowej umowy leasingu mogą być tylko podlegające amortyzacji podatkowej środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów. Stronami podatkowej umowy leasingu są finansujący i korzystający. Finansującym jest strona umowy, która oddaje rzecz/wartości niematerialne i prawne do odpłatnego używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie.
Zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT:
Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii
- zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Z powyższego wynika, że jeśli prace rozwojowe zostaną zakończone wynikiem pozytywnym i pozostałe warunki określone w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, będą spełnione, to koszty prac rozwojowych mogą stanowić podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne.
Państwa wątpliwości w sprawie budzi kwestia ustalenia, czy w przypadku zawarcia przez Wnioskodawcę umowy opisanej w stanie faktycznym dotyczącej wskazanego oprogramowania będą miały zastosowanie zasady rozliczenia leasingu operacyjnego określone w art. 17b ustawy o CIT.
Wskazać należy, iż z opisu sprawy wynika, że Spółka w ramach swojej działalności prowadzi prace rozwojowe w zakresie wytwarzania oprogramowania. Pod koniec 2021 r. podjęto decyzję o rozpoczęciu prac rozwojowych nad aplikacją A. Prace nad rozwojem aplikacji rozpoczęły się w lutym 2022 r. i trwały przez cały 2023 r. Zakończenie prac oraz przyjęcie rezultatów do użytkowania miało miejsce w trzecim kwartał 2024 r. Ponadto w 2022 roku podjęto decyzję o rozpoczęciu prac rozwojowych nad oprogramowaniem projekt B. Prace nad oprogramowaniem rozpoczęły się w styczniu 2023 r. i trwały przez cały rok. Zakończenie prac oraz przyjęcie rezultatów do użytkowania planowane jest na pierwszy kwartał 2025 r.
Spółka zamierza zawrzeć umowę leasingu na wytworzone przez siebie oprogramowanie, które będzie użytkowane oraz sprzedawane klientom przez okres minimum 5 lat od zakończenia prac rozwojowych, przewidywany okres ekonomicznej użyteczności wynosi 5 lat od przyjęcia rezultatów prac do użytkowania. W związku z powyższym, okres amortyzacji wyników prac rozwojowych to 5 lat. Planowana umowa leasingu operacyjnego oprogramowania która będzie skonstruowana w sposób zapewniający spełnienie przesłanek określonych w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Odnosząc się do powyższej wątpliwości wskazać należy, że z definicji umowy leasingu wynika, że przedmiotem podatkowej umowy leasingu mogą być wartości niematerialne i prawne wyłącznie te, które podlegają amortyzacji.
Z wniosku wynika, że spółka zamierza zawrzeć umowę leasingu na wytworzone przez siebie oprogramowanie, które będzie użytkowane oraz sprzedawane klientom przez okres minimum 5 lat od zakończenia prac rozwojowych.
Zatem przedmiotem umowy leasingu nie będą koszty prac rozwojowych, które stanowią u Państwa wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, lecz przedmiotem umowy są wytworzone w ramach tych prac - oprogramowania, a więc efekty zakończonych prac rozwojowych. Powyższe oznacza, że przedmiotem tej umowy będą prawa autorskie do tych programów komputerowych. Jednakże „wytworzone” przez Państwa prawa autorskie do oprogramowania nie mogą stanowić wartości niematerialnej i prawnej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ nie stanowią podstawowego warunku uznania ich za wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16b ust. 1 ustawy o CIT - tj. nie zostały one przez Państwa nabyte od innego podmiotu (tylko zostały wytworzone).
Zgodnie z tym przepisem,
amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
1) (uchylony)
2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3) (uchylony)
4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5) licencje,
6) prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
7) wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro program, a dokładniej prawo autorskie do tego programu nie spełnia warunków do uznania go za wartość niematerialną i prawną, która podlega amortyzacji z uwagi na to, że nie zostało przez Państwa nabyte, to tym samym zawarta przez Państwa umowa leasingu ww. oprogramowania nie będzie umową leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT. W konsekwencji w przypadku zawarcia ww. umowy dotyczącej wskazanego we wniosku oprogramowania nie będą miały zastosowania zasady rozliczenia leasingu operacyjnego określone w art. 17b ustawy o CIT.
Mając na uwadze powyższe Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Ponadto podkreślić należy, że informacja wskazująca, że wytwarzane oprogramowanie powstało w ramach prowadzonych prac rozwojowych została przyjęta jako niepodlegający ocenie element opisu zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
