Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 15 grudnia 2020 r. (data wpływu do Organu 28 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 11 stycznia 2022 r., sygn. akt I SA/Po 463/21 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 grudnia 2024 r., sygn. akt II FSK 339/22;

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej28 grudnia 2020 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 grudnia 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości:

-zaliczenia do kosztów podatkowych, wskazanych we wniosku wydatków na rzecz Podwykonawców – Generalnego Wykonawcy,

-uznania ww. wydatków, za „koszty kwalifikowane” inwestycji w specjalnej strefie ekonomicznej w sytuacji, w której Generalny Wykonawca nie wystawił na rzecz Spółki faktury.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) Sp. z o.o. (dalej również jako: „Spółka”, „…” lub „Wnioskodawca”) jest członkiem (…). Przedmiotem działalności Spółki jest (…)

(…) Sp. z o.o. (dalej „…” albo „Spółka”) dysponuje zezwoleniem nr (…) z (…) na prowadzenie działalności w (…) Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej „Zezwolenie”).

Spółka kończy aktualnie inwestycję polegającą na zwiększeniu zdolności produkcyjnych istniejącego zakładu poprzez (…)

Wnioskodawca zawarł ze spółką (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k., NIP (…) kontrakt budowlany („Generalny Wykonawca”). Aktualnie Generalny Wykonawca objęty jest procesem restrukturyzacji w trybie przepisów ustawy z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne.

W kontrakcie budowlanym, (…) wyraziła generalną (blankietową) zgodę na korzystanie z usług podwykonawców („Podwykonawcy”) w ramach prac przeprowadzonych przez Generalnego Wykonawcę. Zgodnie z przepisem art. 647 (1) § 5 Kodeksu cywilnego, zawierający umowę z podwykonawcą oraz inwestor i wykonawca ponoszą solidarną odpowiedzialność za zapłatę wynagrodzenia za roboty budowlane wykonane przez podwykonawcę.

Zgodnie natomiast z art. 647 (1) § 1, 2 i 4 Kodeksu cywilnego, przesłanką solidarnej odpowiedzialności inwestora, o której mowa powyżej, jest dokonanie przez podwykonawcę lub generalnego wykonawcę pisemnego zgłoszenia szczegółowego zakresu robót powierzonych konkretnemu podwykonawcy, co powinno nastąpić jeszcze przed rozpoczęciem robót przez tego podwykonawcę, albo określenie w umowie pomiędzy inwestorem a generalnym wykonawcą szczegółowego przedmiotu robót budowlanych wykonywanych przez oznaczonego podwykonawcę. Kontrakt budowlany pomiędzy (…) a Generalnym Wykonawcą nie określał Podwykonawców, ani nie wskazywał zakresu powierzonych im prac. Jeżeli zaś chodzi o zgłoszenia Podwykonawców w trybie art. 647 (1) § 1 Kodeksu cywilnego to zostały one skutecznie dokonane tylko w odniesieniu do kilku Podwykonawców.

Rozliczenia z Generalnym Wykonawcą dokonywane są na podstawie protokołów odbioru po zakończeniu określonych etapów prac. Po zaakceptowaniu protokołu przez (…), Generalny Wykonawca zobowiązany jest wystawić stosowną fakturę VAT.

Na dzień składania wniosku Generalny Wykonawca wykonał około 80% prac związanych z pracami budowlanymi hali produkcyjnej, jednak nie wszystkie prace zostały rozliczone, to znaczy nie zostały wystawione faktury VAT. W kilku przypadkach jest to spowodowane brakiem odbioru prac przez (…) jako inwestora.

Z uwagi na to, że Generalny Wykonawca zalega z wypłatami wynagrodzenia za wykonane roboty budowlane Podwykonawcom, Podwykonawcy zwracają się do (…) o zapłatę, jako podstawę roszczeń wskazując przepis art. 647 (1) § 5 Kodeksu cywilnego. (…) działając na podstawie tego przepisu dokonuje zapłaty Podwykonawcom.

W stosunku do Podwykonawców prawidłowo zgłoszonych (…), wobec których nie ma wątpliwości co do ziszczenia się przesłanek solidarnej odpowiedzialności inwestora, zapłatę poprzedza zawarcie z Podwykonawcą przez (…) pisemnego porozumienia.

W związku z powyższym występują lub mogą wystąpić następujące sytuacje:

1)Generalny Wykonawca wystawił na rzecz (…) fakturę i otrzymał zapłatę ale nie zapłacił podwykonawcom wobec czego zgłosili się oni do Spółki. (…) zawarła z podwykonawcami pisemne porozumienia i na ich podstawie wypłaciła wynagrodzenie należne za wykonane prace. Podwykonawcy potwierdzili pisemnym oświadczeniem, że otrzymali należności od (…). Kwoty wypłacone przez (…) Podwykonawcom zostaną potrącone z kolejnymi zobowiązaniami (…) względem Generalnego Wykonawcy;

2)Generalny Wykonawca nie wystawił na rzecz (…) faktury za roboty, z tytułu których Podwykonawcy zażądali zapłaty od (…). (…) wypłaciła wynagrodzenie należne Podwykonawcom na podstawie pisemnych porozumień. Podwykonawcy potwierdzili pisemnym oświadczeniem, że otrzymali zapłatę od (…). Spółka wszelkie należności wypłacone Podwykonawcom potrąci w przyszłości z wynagrodzenia Generalnego Wykonawcy należnego z tytułu zawartego kontraktu budowlanego. Nie jest przy tym pewnym czy Generalny Wykonawca wystawi faktury.

W tym miejscu warto jeszcze zaznaczyć, iż podwykonawcy, którzy zwracają się z roszczeniami do Spółki i otrzymują płatności odmawiają wystawienia na rzecz Spółki faktur VAT argumentując to słusznie, iż faktury VAT za wykonane roboty w ramach pod wykonawstwa wystawili prawidłowo na (…) a wystawienie kolejnych faktur spowodowałoby powstanie po raz drugi zobowiązań podatkowych.

Pytania

1.Czy (…) uprawniona jest do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot wypłaconych na rzecz Podwykonawców, potrąconych z wynagrodzenia Generalnego Wykonawcy oraz czy koszty te należy zaliczyć do kosztów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami?

2.Czy porozumienia zawarte przez (…) z Podwykonawcami, wraz z oświadczeniami Podwykonawców o otrzymaniu płatności od (…) i potwierdzeniami dokonania płatności mogą stanowić podstawę do zaliczenia niniejszych należności do kosztów uzyskania przychodów?

3.Czy (…) uprawniona jest do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot zapłaconych Podwykonawcom w sytuacji, w której Generalny Wykonawca nie wystawił na rzecz (…) faktury usługi budowlane?

4.Czy wydatki poniesione przez (…) na wypłat na rzecz Podwykonawców mogą zostać zaliczone przez Spółkę do „kosztów kwalifikowanych” inwestycji w specjalnej strefie ekonomicznej w sytuacji, w której Generalny Wykonawca nie wystawił na rzecz Spółki faktury?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie niniejszego przepisu, w orzecznictwie i piśmiennictwie przyjmuje się, że aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

-wydatek musi zostać poniesiony z zasobów majątkowych podatnika (nie może być poniesiony przez podmiot trzeci),

-wydatek musi być definitywny (rzeczywisty),

-wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością, tj. został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-wydatek nie został wymieniony w przepisie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, jako jeden z wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z powyższym, kosztami uzyskania przychodów będą wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, jeżeli nie zostały one wyłączone z kategorii kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

(…) dokonuje wypłat na rzecz Podwykonawców z uwagi na obowiązek prawny, jaki wynika z przepisu art. 647(1) § 5 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.)

Przepis art. 647(1) § 5 Kodeksu cywilnego dotyczy solidarnej odpowiedzialności inwestora i wykonawcy za zapłatę wynagrodzenia za roboty budowlane wykonane przez podwykonawcę. W myśl przepisu art. 366 Kodeksu cywilnego, z istoty zobowiązań solidarnych wynika, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych.

Z uwagi na to, że jest to przypadek solidarności typu gwarancyjnego objęty normą prawną bezwzględnie obowiązującą, Spółka nie może zwolnić się z tej odpowiedzialności, dopóki nie zaspokoi wysuwanych do niej roszczeń uprawnionych podmiotów. Z brzmienia przepisu art. 647(1) § 5 Kodeksu cywilnego wynika, że inwestor zobowiązany jest zapłacić podwykonawcom, niezależnie od tego, czy zapłacił całe należne wynagrodzenie wykonawcy, czy też nie. W oparciu o niniejszy przepis, inwestor może de facto być zobowiązany do dwukrotnej zapłaty wynagrodzenia za te same roboty budowlane.

Z powyższych względów, wydatki poniesione z tytułu solidarnej odpowiedzialności na realizację roszczeń podwykonawców powinny stanowić po stronie (…) koszt uzyskania przychodów.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na fakt, że wydatki te związane są z prowadzoną przez Spółkę inwestycją, mającą na celu zwiększenie zdolności produkcyjnych zakładu (…). Wydatki takie spełniają więc przesłanki do uznania ich za związane z przychodami i jako takie stanowią koszt uzyskania przychodów. Wydatki na zadośćuczynienie roszczeniom Podwykonawców nie różnią się od innych kosztów związanych z prowadzoną przez (…) działalnością gospodarczą, mających na celu uzyskanie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów podatkowych.

Takie stanowisko zostało zaprezentowane w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, m.in. w wyroku z 14 czerwca 2017 r., sygn. akt II FSK 1382/15.

Dodatkowo należy wskazać, że Spółka nie dokonuje w tym przypadku podwójnego zaliczenia wydatków na roboty budowlane do kosztów uzyskania przychodów. Jak zostało wskazane, Spółka dokonuje potrącenia z wynagrodzenia Generalnego Wykonawcy kwot wypłaconych na rzecz Podwykonawców. Natomiast do kosztów uzyskania przychodów zalicza faktycznie poniesiony wydatek, to jest kwotę równą kwocie, na jaką wystawiona została faktura przez Generalnego Wykonawcę.

Jak stanowi art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. W myśl natomiast art. 15 ust. 4e ustawy o CIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W ustawie o CIT nie zostały zawarte reguły, na podstawie których podatnicy mogą ustalić, że dany koszt jest kosztem bezpośrednio związanym z przychodem lub nie jest bezpośrednio związany z przychodem (tj. stanowi koszt pośredni). Przyjmuje się, że kosztami bezpośrednimi są koszty, które są ściśle związane z uzyskiwanymi przychodami, jakie dany podmiot osiąga w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wiąże się to z możliwością ustalenia, jakie konkretne przychody zostały uzyskane w wyniku poniesienia konkretnych kosztów. Z kolei kosztami pośrednimi są wydatki, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale które jednocześnie warunkują uzyskanie tych przychodów. W przypadku kosztów pośrednich nie ma możliwości ustalenia, kiedy i w jakiej wysokości powstał związany z tymi kosztami przychód.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Spółkę na zapłatę wynagrodzeń Podwykonawców nie mogą zostać uznane za koszty bezpośrednie. Pomimo, że wydatki te niewątpliwie związane są z osiąganymi przez Wnioskodawcę przychodami (przychody z produkcji wykonywanej na nowej linii montażowej powstałej w wyniku prowadzonej inwestycji), to nie będzie możliwe bezpośrednie przypisanie tego wydatku do konkretnych przychodów w momencie jego ponoszenia. Wydatki te związane są z działalnością (…). Z tego też względu, wydatki poniesione na wypłatę kwot na rzecz Podwykonawców powinny zostać zaliczone do kosztów innych niż bezpośrednio związane przychodami, a co za tym idzie, koszty te powinny być potrącalne w dacie ich poniesienia, w tym przypadku zaliczone do wartości początkowej środków trwałych jakie powstają w trakcie realizacji inwestycji.

Ad 2.

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 351 ze zm.), dowód księgowy powinien zawierać co najmniej:

1)określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego;

2)określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej;

3)opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych;

4)datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu;

5)podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów;

6)stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.

Natomiast na podstawie przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wynika, że aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, jego poniesienie musi zostać właściwie udokumentowane.

Ustawa o CIT nie zawiera zamkniętego katalogu dowodów, którymi można dowodzić poniesienia kosztu. Zatem, dopuszczalny powinien być każdy dowód.

Zdaniem (…), dokumenty takie jak:

-zawarte porozumienie,

-oświadczenie Podwykonawcy o otrzymaniu należności od (…),

-potwierdzenie dokonania płatności (wyciąg z rachunku bankowego)

są wystarczające dla udokumentowania, iż Spółka poniosła wydatki na wynagrodzenie Podwykonawców, z tytułu solidarnej odpowiedzialności Spółki z Generalnym Wykonawcą.

Dokumenty te, zawierają bowiem wszystkie informacje, jakie wymagane są przepisem art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości, dla uznania ich za dowody księgowe.

W konsekwencji, (…) na ich podstawie uprawniona jest do zaliczenia wydatków poniesionych na rzecz Podwykonawców do kosztów uzyskania przychodów - zaliczenia ich odpowiednio do wartości początkowej środków trwałych.

Ad 3.

Mając na względzie uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania 1, w ocenie (…), Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (zaliczenia odpowiednio do wartości początkowej środków trwałych) kwot zapłaconych Podwykonawcom także w sytuacji, w której Generalny Wykonawca nie wystawił na rzecz (…) faktury usługi budowlane.

Jak zostało wskazane, wypłata należności na rzecz Podwykonawców jest związana bezpośrednio z prowadzoną przez Spółkę inwestycją. (…) nie może zwolnić się z odpowiedzialności za wypłatę wynagrodzenia na rzecz Podwykonawców, bowiem takie obowiązki Spółki wynikają wprost z przepisów prawa. W celu prowadzenia inwestycji bez zakłóceń, Spółka nie może odkładać płatności na rzecz Podwykonawców oczekując na wystawienie faktury przez Generalnego Wykonawcę

Ponadto, faktura Generalnego Wykonawcy może obejmować różnego rodzaju prace budowlane, niekoniecznie wykonywane przez tylko jednego z Podwykonawców. Spółka może także zgłaszać zastrzeżenie co do wykonanych prac, co także opóźni rozliczenie z Generalnym Wykonawcą. Natomiast, z uwagi na to, że należności wypłacane na rzecz Podwykonawców powinny zostać zaliczone do kosztów innych niż koszty bezpośrednie, powinny być potrącalne w dacie ich poniesienia, tj. w dacie dokonania wypłaty środków na rzecz Podwykonawców wydatki te powinny zwiększać wartość początkową środków trwałych.

Ad 4.

Jak stanowi przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z kolei w myśl § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 121), za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1)ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;

2)ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;

3)kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;

4)ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;

5)kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;

6)ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

Wydatki inwestycyjne, aby mogły zostać uznane za kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ww. Rozporządzenia powinny:

-zostać faktycznie poniesione po uzyskaniu zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

-pozostawać w związku z realizacją inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

-zostać przeznaczone na cele określone w § 6 ust. 1 Rozporządzenia, zostać zaliczone do wartości początkowej środków trwałych zgodnie z regulacjami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Płatności dokonywane przez (…) na rzecz podwykonawców spełniają wszystkie powyższe warunki.

Jak już wskazano, ich poniesienie jest nierozerwalnie związane z prowadzoną przez Spółkę inwestycją. Są udokumentowane - nawet w przypadku, gdy Generalny Wykonawca nie wystawi faktury, Spółka dysponuje innymi dokumentami potwierdzającymi uiszczenie należności. Umożliwia to ustalenie w jakiej wysokości wydatki te powinny zostać zaliczone do wartości początkowej środków trwałych powstałych na skutek prowadzonej inwestycji. Brak wystawienia faktury przez Generalnego Wykonawcę nie powinien mieć wpływu na możliwość zaliczenia przez (…) wydatków ponoszonych na rzecz Podwykonawców do kosztów kwalifikowanych inwestycji prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej.         

Interpretacja indywidualna

W wyniku analizy Państwa wniosku – 19 marca 2021 r. wydałem interpretację indywidualną Znak: 0111-KDIB2-1.4010.529.2020.1.BKD, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretacja ta została skutecznie doręczona 24 marca 2021 r.

Skarga na interpretację

Pismem z 14 kwietnia 2021 r. wnieśli Państwo skargę na ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Skarga wpłynęła do mnie 19 kwietnia 2021 r.

Wnieśli Państwo m.in. o uchylenie skarżonej interpretacji indywidualnej stosowanie do przepisu art. 146 § 1 PPSA.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 19 marca 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.529.2020.1.BKD – wyrokiem z 11 stycznia 2022 r., sygn. akt I SA/Po 463/21.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 13 grudnia 2024 r. sygn. akt II FSK 339/22, oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił zaskarżoną interpretacje indywidualną, stał się prawomocny od 13 grudnia 2024 r. Data wpływu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu do Organu – 9 kwietnia 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

1)uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

2)ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego oceny Państwa stanowiska w sprawie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.