Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Spółka spełnia warunki zastosowania ulgi i dochody Wnioskodawcy z działającej aplikacji w formie sprzedaży końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji lub w formie odpłatnej licencji udzielonej innemu podmiotowi będą podlegały opodatkowaniu stawką 5%, z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych- jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi IP BOX.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie pismem z 2 maja 2025 r. (wpływ tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Wnioskodawca planuje opracowanie i stworzenie aplikacji mobilnej i webowej, której celem będzie udzielanie użytkownikom porad na podstawie algorytmów opartych na astrologii i numerologii. Algorytmy te będą opracowane samodzielnie przez Wnioskodawcę, będą niejawne, będą wyłączną własnością Wnioskodawcy stanowiąc element know-how.

Wnioskodawca samodzielnie zorganizuje prace związane z opracowaniem i stworzeniem aplikacji.

Wnioskodawca zatrudni (w formie umowy o pracę lub w innych formach) poszczególnych programistów aplikacji mobilnej, webowej oraz aplikacji serwerowych, testerów aplikacji, autorów interfejsu użytkownika i grafików.

Osoby te będą pracować pod kierownictwem Wnioskodawcy. Osoby te nie będą właścicielami praw do tworzonych elementów aplikacji.

Właścicielem zarówno praw do poszczególnych elementów aplikacji, jak i całej działającej aplikacji będzie Wnioskodawca. Po stworzeniu działającej aplikacji, Wnioskodawca będzie dalej angażował się w rozwijanie i ulepszanie aplikacji, na zasadach wskazanych powyżej.

Wnioskodawca planuje uzyskiwać przychody (dochody) z działającej aplikacji w formie sprzedaży końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji (subskrypcje lub punkty) lub w formie odpłatnej licencji udzielonej innemu podmiotowi.

Wnioskodawca nie planuje sprzedaży prawa własności aplikacji.

Wnioskodawca prowadzi księgi handlowe. W tych księgach Wnioskodawca wyodrębni w sposób wymagany przepisami przychody i koszty tak, aby można było obliczyć dochód kwalifikowany.

Wnioskodawca będzie obliczał kwalifikowane dochody zgodnie z odpowiednimi przepisami, w tym zgodnie z art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca spełni także warunki i wymagania wskazane w art. 24e ust. 1 tej ustawy.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Ad. 1. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Ad. 2. W okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawca był i jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych i nie korzystał / nie korzysta z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodu spółek (tzw. estoński CIT). Także w przyszłości Wnioskodawca nie planuje przejścia na estoński CIT.

Ad. 3. Wnioskodawca opisał we wniosku charakter działalności, którą zamierza prowadzić.

Wnioskodawca wskazał:

Wnioskodawca planuje opracowanie i stworzenie aplikacji mobilnej i webowej, której cele będzie udzielanie użytkownikom porad na podstawie algorytmów opartych na astrologii i numerologii. Algorytmy te będą opracowane samodzielnie przez Wnioskodawcę, będą niejawne, będą wyłączną własnością Wnioskodawcy stanowiąc element jest know-how.

Wnioskodawca samodzielnie zorganizuje prace związane z opracowaniem i stworzeniem aplikacji. Wnioskodawca zatrudni (w formie umowy o pracę lub w innych formach) poszczególnych programistów aplikacji mobilnej, webowej oraz aplikacji serwerowych, testerów aplikacji, autorów interfejsu użytkownika i grafików.

Osoby te będą pracować pod kierownictwem Wnioskodawcy. Osoby te nie będą właścicielami praw do tworzonych elementów aplikacji. Właścicielem zarówno praw do poszczególnych elementów aplikacji, jak i całej działającej aplikacji będzie Wnioskodawca.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności będzie dochodzić do tworzenia, rozwijania i ulepszania programów komputerowych. Algorytm stworzony przez Wnioskodawcę będzie miał charakter oryginalny, a stworzona aplikacja będzie innowacyjna i będzie stanowić nowe zastosowanie wiedzy ezoterycznej. Wnioskodawca będzie też stale rozwijał i ulepszał aplikację.

Po stworzeniu działającej aplikacji, Wnioskodawca będzie dalej angażował się w rozwijanie i ulepszanie aplikacji, na zasadach wskazanych powyżej.

Zgodnie z art. 4a ust. 26 Ustawy CIT, działalność badawczo- rozwojowa oznacza ... „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Działalność Wnioskodawcy będzie polegać na stworzeniu programu komputerowego - aplikacji web i mobilnej, z wykorzystaniem własnych algorytmów Wnioskodawcy, w celu nowatorskiego wykorzystania wiedzy ezoterycznej. Stworzenie tego rodzaju innowacyjnego programu komputerowego w opinii Wnioskodawcy stanowi działalność o charakterze badawczo-rozwojowym.

Takie rozumienie pojęcia działalności badawczo-rozwojowej powyższe liczne interpretacje indywidualne DKIS, przykładowo z dnia 3 września 2018 r., Znak: 0114-KBIP2-1.4010.257.2018.2.JS, w której Organ podatkowy uznał, że realizowany przez podatnika projekt stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy CIT: Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" bądź "Spółka") jest firmą z branży technologii informatycznych. Przedmiotem działalności Spółki jest tworzenie kompleksowych projektów informatycznych takich jak dedykowane oprogramowania, strony www, aplikacje webowe, mobilne i desktopowe, zgodnie z potrzebami i oczekiwaniami klientów. Wykonywane przez Spółkę projekty są realizowane w oparciu o nowoczesne metody tworzenia oprogramowania oraz wspierane systemem zarządzania jakością.

Jak Wnioskodawca wskazał we wniosku:

Wnioskodawca będzie też stale rozwijał i ulepszał aplikację.

Tym samym, działalność Wnioskodawcy nie będzie miała charakteru incydentalnego.

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy jego działalność w zakresie opracowania i stworzenia aplikacji mobilnej i webowej będzie działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a ust. 26 ustawy CIT.

Wskazać w tym miejscu należy, że przedstawienie przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego oznacza przedstawienie wszelkich faktów i okoliczności istotnych z perspektywy oceny skutków prawnopodatkowych tego zdarzenia, której to oceny dokonuje najpierw Wnioskodawca (we wniosku), a następnie organ podatkowy (w interpretacji).

Wyrażone w wezwaniu żądanie określenia, czy wskazane we wniosku fakty i okoliczności spełniają warunki określone w art. 4a ust. 26 Ustawy CIT wykracza poza przedstawienie okoliczności zdarzenia przyszłego, a jest żądaniem ich oceny w świetle przywołanego przepisu prawa podatkowego. Do takiej oceny uprawniony i zobowiązany jest organ podatkowy wydający interpretację indywidualną. Ze swej strony Wnioskodawca wskazał już we wniosku, w ramach własnego stanowiska w sprawie, iż w jego opinii stworzenie przedmiotowej aplikacji stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a ust. 26 ustawy CIT.

Ad. 4. Obecnie Wnioskodawca nie osiąga dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jaki będzie stworzona przez Wnioskodawcę aplikacja. Pierwsze dochody w tym zakresie Wnioskodawca zamierza osiągnąć w dalszej części roku 2025. Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej stawki podatku w roku podatkowym 2026 i w latach następnych. Wniosek dotyczy roku 2026 i lat następnych. Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Ad. 5. W latach następnych działalność gospodarcza Wnioskodawcy będzie prowadzona na dotychczasowych zasadach.

Ad. 6. Pierwszy dochód, do którego Wnioskodawca zamierza zastosować preferencję IP Box zostanie osiągnięty orientacyjnie w styczniu 2026 roku. Nie jest możliwe wskazanie dokładnej daty osiągnięcia pierwszego dochodu w tym zakresie, ponieważ:

- osiągnięcie pierwszego przychodu w tym zakresie zależy od przyszłej, indywidualnej decyzji konsumenta co do zakupu prawa do skorzystania z aplikacji; Wnioskodawca może tylko zachęcać potencjalnych klientów do zakupu, a ponadto

- osiągnięcie pierwszego przychodu ze sprzedaży prawy do skorzystania z aplikacji nie jest równoznaczne z osiągnięciem pierwszego dochodu z tego tytułu, albowiem Wnioskodawca ponosił i ponosi nakłady na powstanie aplikacji, które w części stanowią koszt uzyskania przychodów rozliczany bezpośrednio w roku poniesienia; tym samym przez pewien czas Wnioskodawca będzie wykazywał stratę podatkową pomimo osiągania przychodu.

Ad. 7. Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku Wnioskodawca zamierza stosować wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. 8. Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca będzie obliczać wskaźnik Nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT.

Ad. 9. Kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które Wnioskodawca zamierza opodatkować 5% preferencyjną stawką podatku, będą uzyskiwane:

punkt a) - z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - ten punkt obejmuje wskazane we wniosku: zarówno sprzedaż prawa do użytkowania aplikacji użytkownikom końcowym, jak i udzielanie licencji innym podmiotom.

Ad. 10. Wnioskodawca nie planuje uzyskiwać dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionej w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Ad. 11. Aplikacja, której dotyczy wniosek stanowi program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 24).

Ad. 12. Opłata subskrypcyjna, o której mowa we wniosku dotyczy wyłącznie opłaty za korzystanie z aplikacji; nie obejmuje żadnych dodatkowych usług.

Ad. 13. W skład ww. opłaty subskrypcyjnej nie wchodzi żadna opłata za świadczenie jakichkolwiek dodatkowych usług.

Ad. 14. Uzyskiwanie opłaty za sprzedaż końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji w formie punktu należy rozumieć następująco:

Co do zasady, żeby skorzystać z różnych opcji dostępnych w aplikacji, klient musi wcześniej za to zapłacić. Klient ma dwie opcje zapłaty:

a) subskrypcja na jakiś czas - wtedy może korzystać z aplikacji bez ograniczeń w tym czasie, w którym subskrypcja jest ważna, albo

b) nabycie jednego lub wielu punktów - wtedy może skorzystać z wybranych przez siebie opcji aplikacji tyle razy, ile zakupił punktów. Jedno skorzystanie z aplikacji (na przykład uzyskanie porady) „kosztuje” jeden punkt. Klient po zakupie punktów zna saldo swoich punktów, tzn. wie, ile razy może skorzystać z aplikacji. Punkty nie podlegają zwrotowi ani wymianie na pieniądze.

Korzystanie z aplikacji w formie zakupu punktu jest analogiczne do korzystania z karty telefonicznej lub przejazdowej z określoną liczbą impulsów: przed skorzystaniem trzeba zakupić impulsy doładowując nimi kartę, a następnie można skorzystać z niej tyle razy, ile jest na niej impulsów.

Pytanie

Czy Wnioskodawca spełnia warunki zastosowania ulgi i dochody Wnioskodawcy z działającej aplikacji w formie sprzedaży końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji lub w formie odpłatnej licencji udzielonej innemu podmiotowi będą podlegały opodatkowaniu stawką 5%, z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca uzyskuje (będzie uzyskiwał) kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 3 i 4-6 u.p.d.o.p., które będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawo do programu komputerowego.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności będzie dochodzić do tworzenia, rozwijania i ulepszania programów komputerowych.

Algorytm stworzony przez Wnioskodawcę będzie miał charakter oryginalny, a stworzona aplikacja będzie innowacyjna i będzie stanowić nowe zastosowanie wiedzy ezoterycznej.

Wnioskodawca będzie też stale rozwijał i ulepszał aplikację.

Tym samym, Wnioskodawca spełnia warunki zastosowania ulgi i dochody Wnioskodawcy z działającej aplikacji w formie sprzedaży końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji lub w formie odpłatnej licencji udzielonej innemu podmiotowi będą podlegały opodatkowaniu stawką 5%, z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”),

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.),

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Natomiast, stosownie do treści art. 18d ust. 1 updop,

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W celu stwierdzenia czy Państwa działalność spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano), przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka planuje opracowanie i stworzenie aplikacji mobilnej i webowej, której celem będzie udzielanie użytkownikom porad na podstawie algorytmów opartych na astrologii i numerologii. Algorytmy te będą opracowane samodzielnie przez Spółkę, będą niejawne, będą wyłączną własnością Spółki stanowiąc element know-how. Spółka samodzielnie zorganizuje prace związane z opracowanie i stworzeniem aplikacji. Spółka zatrudni (w formie umowy o pracę lub w innych formach) poszczególnych programistów aplikacji mobilnej, webowej oraz aplikacji serwerowych, testerów aplikacji, autorów interfejsu użytkownika i grafików. Osoby te będą pracować pod kierownictwem Spółki. Osoby te nie będą właścicielami praw do tworzonych elementów aplikacji. Właścicielem zarówno praw do poszczególnych elementów aplikacji, jak i całej działającej aplikacji będzie Spółka. Po stworzeniu działającej aplikacji, Spółka będzie dalej angażowała się w rozwijanie i ulepszanie aplikacji, na zasadach wskazanych powyżej. Spółka planuje uzyskiwać przychody (dochody) z działającej aplikacji w formie sprzedaży końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji (subskrypcje lub punkty) lub w formie odpłatnej licencji udzielonej innemu podmiotowi. Spółka nie planuje sprzedaży prawa własności aplikacji. Spółka prowadzi księgi handlowe. W tych księgach Spółka wyodrębni w sposób wymagany przepisami przychody i koszty tak, aby można było obliczyć dochód kwalifikowany. Spółka będzie obliczała kwalifikowane dochody zgodnie z odpowiednimi przepisami, w tym zgodnie z art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ramach prowadzonej przez Spółkę działalności będzie dochodzić do tworzenia, rozwijania i ulepszania programów komputerowych. Algorytm stworzony przez Wnioskodawcę będzie miał charakter oryginalny, a stworzona aplikacja będzie innowacyjna i będzie stanowić nowe zastosowanie wiedzy ezoterycznej. Wnioskodawca będzie też stale rozwijał i ulepszał aplikację.

Działalność opisana we wniosku nie była badaniami naukowymi w rozumieniu art. 4 § 2 Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.).

Działalność Spółki stanowi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 § 3 Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Jak już wcześniej wskazano, prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W objaśnieniach dotyczących ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zawartych na stronach internetowych Ministerstwa Finansów wskazano, że każda ulga w podatku dochodowym ma charakter wyjątkowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania. Ulgi podatkowe z jednej strony zmniejszają obciążenia fiskalne podatnika, z drugiej zaś dochody sektora finansów publicznych. W konsekwencji, wszelkie przepisy prawa podatkowego, które dotyczą szeroko rozumianych preferencji podatkowych, należy wykładać ściśle.

Tym samym, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 updop.

Jak wynika z wniosku, działalność Spółki będzie polegać na stworzeniu programu komputerowego - aplikacji web i mobilnej, z wykorzystaniem własnych algorytmów Spółki, w celu nowatorskiego wykorzystania wiedzy ezoterycznej. Należy zgodzić się z Państwem, że stworzenie tego rodzaju innowacyjnego programu komputerowego stanowi działalność o charakterze badawczo-rozwojowym. Spółka będzie też stale rozwijała i ulepszała aplikację. Tym samym, działalność Spółki nie będzie miała charakteru incydentalnego. Zatem działalność Spółki w zakresie opracowania i stworzenia aplikacji mobilnej i webowej będzie działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a ust. 26 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop,

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213),

8.autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop,

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a + b)*1,3

a + b + c + d

a.w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

b.prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

c.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

d.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

e.nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 11a ust. 1 pkt 4 updop, przez podmioty powiązane należy rozumieć:

a.podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b.podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

- ten sam inny podmiot lub

- małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c.spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub

ca. spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub

cb. spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub

d.podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Natomiast przez podmioty niepowiązane należy rozumieć podmioty inne niż podmioty powiązane (art. 11a ust. 1 pkt 3 updop).

Stosownie do art. 24d ust. 5 updop,

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W myśl art. 24d ust. 6 ww. ustawy,

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 updop,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 24d ust. 8 updop,

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 11c i art. 11d stosuje się odpowiednio.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2.prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop,

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z dnia 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 24 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”, „upapp”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim:

w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy:

programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W doktrynie prawa autorskiego przyjmuje się różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że częścią chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Tym samym pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wobec tego oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1.zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2.należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop;

3.podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy zaznaczyć, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik uzyskujący dochody z kwalifikowanych IP powinien przez odpowiednie zmiany w dokumentacji przyjętych zasad (polityce) rachunkowości dokonać wyodrębnienia w ewidencji księgowej operacji gospodarczych dotyczących każdego kwalifikowanego IP, umożliwiającego uzyskanie informacji, które są wymagane w zakresie rozliczania przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu lub straty.

Wymóg zapewnienia ww. wyodrębnionej ewidencji nie oznacza prowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych, lecz wyodrębnienie operacji gospodarczych w księgach rachunkowych, przykładowo na kartach ksiąg pomocniczych.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy Spółka spełnia warunki zastosowania ulgi i dochody Spółki z działającej aplikacji w formie sprzedaży końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji lub w formie odpłatnej licencji udzielonej innemu podmiotowi będą podlegały opodatkowaniu stawką 5%, z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z opisu sprawy wynika, że planują Państwo opracowanie i stworzenie aplikacji mobilnej i webowej, której cele będzie udzielanie użytkownikom porad na podstawie algorytmów opartych na astrologii i numerologii. Algorytmy te będą opracowane samodzielnie przez Wnioskodawcę, będą niejawne, będą wyłączną własnością Wnioskodawcy stanowiąc element jest know-how. Właścicielem zarówno praw do poszczególnych elementów aplikacji, jak i całej działającej aplikacji będzie Spółka.

Wnioskodawca planuje uzyskiwać przychody (dochody) z działającej aplikacji w formie sprzedaży końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji (subskrypcje lub punkty) lub w formie odpłatnej licencji udzielonej innemu podmiotowi.

Wnioskodawca nie planuje sprzedaży prawa własności aplikacji.

Wnioskodawca prowadzi księgi handlowe. W tych księgach Wnioskodawca wyodrębni w sposób wymagany przepisami przychody i koszty tak, aby można było obliczyć dochód kwalifikowany.

Wnioskodawca będzie obliczał kwalifikowane dochody zgodnie z odpowiednimi przepisami, w tym zgodnie z art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca spełni także warunki i wymagania wskazane w art. 24e ust. 1 tej ustawy.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że obecnie Spółka nie osiąga dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jaki będzie stworzona przez Spółkę aplikacja. Pierwsze dochody w tym zakresie Spółka zamierza osiągnąć w dalszej części roku 2025. Obecnie Wnioskodawca nie osiąga dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jaki będzie stworzona przez Wnioskodawcę aplikacja. Pierwsze dochody w tym zakresie Wnioskodawca zamierza osiągnąć w dalszej części roku 2025. Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej stawki podatku w roku podatkowym 2026 i w latach następnych. Wniosek dotyczy roku 2026 i lat następnych. Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Pierwszy dochód, do którego Spółka zamierza zastosować preferencję IP Box zostanie osiągnięty orientacyjnie w styczniu 2026 roku. Nie jest możliwe wskazanie dokładnej daty osiągnięcia pierwszego dochodu w tym zakresie, ponieważ:

- osiągnięcie pierwszego przychodu w tym zakresie zależy od przyszłej, indywidualnej decyzji konsumenta co do zakupu prawa do skorzystania z aplikacji; Spółka może tylko zachęcać potencjalnych klientów do zakupu, a ponadto

- osiągnięcie pierwszego przychodu ze sprzedaży prawy do skorzystania z aplikacji nie jest równoznaczne z osiągnięciem pierwszego dochodu z tego tytułu, albowiem Spółka ponosiła i ponosi nakłady na powstanie aplikacji, które w części stanowią koszt uzyskania przychodów rozliczany bezpośrednio w roku poniesienia; tym samym przez pewien czas Spółka będzie wykazywał stratę podatkową pomimo osiągania przychodu.

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku Wnioskodawca zamierza stosować wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca będzie obliczać wskaźnik Nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT. Kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które Wnioskodawca zamierza opodatkować 5% preferencyjną stawką podatku, będą uzyskiwane: punkt a) - z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - ten punkt obejmuje wskazane we wniosku: zarówno sprzedaż prawa do użytkowania aplikacji użytkownikom końcowym, jak i udzielanie licencji innym podmiotom. Wnioskodawca nie planuje uzyskiwać dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionej w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Aplikacja, której dotyczy wniosek stanowi program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 24). Opłata subskrypcyjna, o której mowa we wniosku dotyczy wyłącznie opłaty za korzystanie z aplikacji; nie obejmuje żadnych dodatkowych usług. W skład ww. opłaty subskrypcyjnej nie wchodzi żadna opłata za świadczenie jakichkolwiek dodatkowych usług. Uzyskiwanie opłaty za sprzedaż końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji w formie punktu należy rozumieć następująco:

Co do zasady, żeby skorzystać z różnych opcji dostępnych w aplikacji, klient musi wcześniej za to zapłacić. Klient ma dwie opcje zapłaty:

a) subskrypcja na jakiś czas - wtedy może korzystać z aplikacji bez ograniczeń w tym czasie, w którym subskrypcja jest ważna, albo

b) nabycie jednego lub wielu punktów - wtedy może skorzystać z wybranych przez siebie opcji aplikacji tyle razy, ile zakupił punktów. Jedno skorzystanie z aplikacji (na przykład uzyskanie porady) „kosztuje” jeden punkt. Klient po zakupie punktów zna saldo swoich punktów, tzn. wie, ile razy może skorzystać z aplikacji. Punkty nie podlegają zwrotowi ani wymianie na pieniądze.

Korzystanie z aplikacji w formie zakupu punktu jest analogiczne do korzystania z karty telefonicznej lub przejazdowej z określoną liczbą impulsów: przed skorzystaniem trzeba zakupić impulsy doładowując nimi kartę, a następnie można skorzystać z niej tyle razy, ile jest na niej impulsów.

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku Spółka zamierza stosować wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Należy wskazać, że udostępnienie aplikacji w formie sprzedaży końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji jest utożsamiane z modelem SaaS (ang. Software as a service - zdalne udostępnianie oprogramowania poprzez sieć Internet), gdzie klient ma prawo do użytkowania oprogramowania na podstawie licencji czasowej oraz usług utrzymania środowiska chmurowego, nowych wersji i gwarancji na rozwój oprogramowania. W modelu SaaS-owym oprogramowanie nie jest instalowane w zasobach klienta, ale udostępnianie poprzez chmurę obliczeniową z zasobów Spółki. W modelu SaaS-owym, klient ma prawo do użytkowania oprogramowania w okresie obowiązywania umowy. Opłata za dostarczenie oprogramowanie w formie SaaS jest opłatą okresową związaną z odpowiednią umową z klientem. Skoro zatem, jego odbiorcą jest użytkownik końcowy, który otrzymuje dostęp do aplikacji jako usługi, to nie sposób uznać, że jest to udostępnianie w ramach umowy licencyjnej. Tym samym dochód uzyskiwany z opłat za dostęp do aplikacji w formie sprzedaży końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 updop.

Nie można zatem zgodzić się z Państwa stanowiskiem w tej części, iż dochód ze sprzedaży aplikacji w formie sprzedaży końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji stanowi dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 24d ust. 7 pkt 1 updop.

Mają Państwo zatem prawo do opodatkowania preferencyjną stawką 5% w ramach ulgi IP Box dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży dostępu do aplikacji w formie sprzedaży końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji, a zatem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie produktu lub usługi, zgodnie z art. 24d ust. 7 pkt 3 updop.

Wskazać należy, że dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będzie wyłącznie ta część ceny sprzedaży usługi, która dotyczy kwalifikowanego IP, a więc w cenie której został uwzględniony kwalifikowany IP, a nie cała wartość sprzedaży usługi.

To oznacza, że kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej jest wyłącznie dochód z samego kwalifikowanego IP, który jest uwzględniony (zawarty) w cenie produktu, czy usługi, a nie cała wartość produktu/usługi zawarta w cenie sprzedaży.

Wskazać należy także, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej powinien być ustalany zgodnie z art. 24d ust. 7 pkt 3 updop, tj. jako dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, a więc nie cały dochód ze sprzedaży produktów tylko ta jego część, która dotyczy kwalifikowanego IP.

Jak wynika bowiem z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku podlegają wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (zgodnie z art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). To potwierdza również treść cytowanego powyżej art. 24d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z którego wynika, że dochód z kwalifikowanego IP „zawarty” w cenie danego produktu lub usługi winien być ustalany w oparciu o zasadę ceny rynkowej. Zatem, inne dochody niebędące dochodami z kwalifikowanego IP nie mogą korzystać z opodatkowania ww. preferencyjną stawką 5%.

Ponadto, w objaśnieniach podatkowych dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX a opublikowanych przez Ministerstwo Finansów na stronie internetowej, wskazano m.in., że obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP. Również zatem cytowane objaśnienia nie pozostawiają wątpliwości co do prawidłowości wykładni art. 24d ust. 1 i ust. 7 pkt 3 updop zaprezentowanej przez organ.

Zatem dochodem do opodatkowania 5% stawką podatku będzie wyłącznie dochód z samego kwalifikowanego IP, który jest uwzględniony (zawarty) w cenie produktu, czy usługi, a nie cała wartość produktu/usługi zawarta w cenie sprzedaży.

W tym świetle, ulga IP Box powinna zostać zastosowana jedynie do tej części ceny sprzedaży produktów/usług, jaka dotyczy kwalifikowanego IP.

Należy jeszcze raz podkreślić, że w sytuacji, w której uzyskują Państwo dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uwzględnionej w cenie sprzedaży produktu/usługi, to dochody te powinny być ustalane w oparciu o zasadę ceny rynkowej w myśl art. 11c i art. 11d updop, co wynika z art. 24d ust. 8 updop.

Z uwagi na powyższe, należy zgodzić się z Państwem, że mogą Państwo skorzystać z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatku dochodowego od osób prawnych, z tym, że w odniesieniu do sprzedaży końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji Państwa dochód stanowić będzie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie usługi (art. 24d ust. 7 pkt 3 updop), zaś dochód z odpłatnej licencji udzielonej innemu podmiotowi stanowić będzie dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 24d ust. 7 pkt 1 updop).

Zatem, Spółka spełnia warunki zastosowania ulgi i dochody Spółki z działającej aplikacji w formie sprzedaży końcowym użytkownikom prawa do korzystania z aplikacji lub w formie odpłatnej licencji udzielonej innemu podmiotowi będą podlegały opodatkowaniu stawką 5%, z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Państwa stanowisko w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko Państwa sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.