Wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia czy wydatki poniesione na robotyzację dotyczące działań lub aktywów związanych z działalnością górniczą nie będą podlegały odliczeniu od podstawy opodatkowania

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od Robota przemysłowego i koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących Robota przemysłowego, ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w latach 2024-2026 będą stanowić dla Spółki koszty kwalifikowane dla celów ulgi na robotyzację.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 sierpnia 2023 r. (Wpływ 8 sierpnia 2023 r. – Poczta Polska).

Opis zdarzenia przyszłego

A Sp. z o. o. w (...) (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) i podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Spółka uzyskuje swoje dochody na terytorium Polski. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu 19% stawką CIT. Wnioskodawca osiąga dochody z innych źródeł przychodów.

Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 z późn. zm.).

Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani w ramach Polskiej Strefy Inwestycji, tj. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Opis działalności Wnioskodawcy.

Podstawowa działalność Spółki oparta jest na prowadzeniu wszechstronnych usług górniczych i montażowych w wyrobiskach pionowych w tym pogłębiania i i głębienia szybów oraz na drążeniu i przebudowy wyrobisk korytarzowych w tym usługi polegające na utrzymaniu wyrobisk korytarzowych i kotwienia - PKD 4399Z (pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane).

Druga działalność usługowa polega na dostawach produkcji warsztatowej tj. na wykonywaniu różnego typu konstrukcji stalowych w tym konstrukcji naczyń wyciągowych, konstrukcji zbrojenia szybowego, urządzeń przy szybowych, skrzyżowań wyrobisk korytarzowych, przesypów i innych konstrukcji związanych z robotami górniczymi - PKD 2511Z (produkcja konstrukcji metalowych i ich części). Spółka nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze tzn. nie posiada koncesji na prowadzenie działalności regulowanej ww. ustawą. Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r.

Prawo geologiczne i górnicze koncesji wymaga działalność w zakresie:

1) poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, z wyłączeniem złóż węglowodorów,

2) poszukiwania lub rozpoznawania kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla,

3) wydobywania kopalin ze złóż,

4) poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów oraz wydobywania węglowodorów ze złóż,

5) podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji,

6) podziemnego składowania odpadów,

7) podziemnego składowania dwutlenku węgla.

Spółka posiada zakład produkcyjny, w którym odbywa się produkcja konstrukcji stalowych dla górnictwa i budownictwa lądowego.

Profil produkcji i usług związany jest na chwilę obecną z potrzebami branży górniczej. Jednak obecnie Spółka planuje poszerzenie oferty skierowanej m.in. do podmiotów z branży budowlanej. W związku z tym znalazła się na liście firm chcących uczestniczyć w odbudowie Ukrainy we współpracy z Ministerstwem Infrastruktury. Spółka posiada „Certyfikat zgodności zakładowej kontroli produkcji według normy PN-EN 1090-1+A1:2012”, który odnosi się do wytwarzania skomplikowanych konstrukcji stalowych, takich jak: elementów lub zestawów elementów stalowych w budownictwie w klasie do EXC2 ze stali niskostopowej konstrukcyjnej S235, S355. Jest to potwierdzenie zgodności wykonywanych wyrobów z obowiązującymi normami i procedurami.

Wnioskodawca zgodne z przewidywaniami zakłada, że w okresie 2024 -2026 r. osiągnie dochód z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych.

Cel nabycia Robota przemysłowego przez Wnioskodawcę.

W związku z dynamicznym rozwojem działalności w tym usprawnieniem procesów produkcyjnych Spółka zamierza w 2023 roku podpisać umowę na zakup fabrycznie nowego robota spawalniczego wraz z urządzeniami peryferyjnymi funkcjonalnie z nim związanymi, tj. stanowiącymi jedną całość (dalej: „Robot przemysłowy”, „Robot”). Przy czym okres realizacji zakończenia zlecenia przypadnie w 2024 roku. Robot przemysłowy będzie zainstalowany w hali produkcji konstrukcji znajdującej się na terenie siedziby Spółki. Robot wstępnie będzie zaprogramowany do produkcji prowadników szybowych, elementów skrzyżowań portalowych, rurociągów stalowych i skomplikowanych konstrukcji stalowych.

Robot może być wykorzystany również do produkcji elementów dla branży budowlanej i energetycznej. Nabycie Robota przemysłowego przyczyni się w ogromnej mierze m.in. do:

   - zwiększenia wydajności procesu produkcji oraz zmniejszenia ilości zużywanych materiałów spawalniczych (zmniejszenia kosztów produkcji),

   - wyższej jakości produktu końcowego,

   - ograniczenia zasobów ludzkich wymaganych do obsługi procesu produkcji,

   - poprawy warunków pracy (w tym w zakresie BHP) poprzez zmniejszenie poziomu zagrożenia czynnikami szkodliwymi dla zdrowia pracowników,

co z kolei przełoży się bezpośrednio na lepszy wizerunek Spółki i zwiększenie jej renomy nie tylko na rynku górniczym, ale również poza nim.

Poza kosztami nabycia fabrycznie nowego Robota Spółka poniesie koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących Robota przemysłowego w okresie 2023-2026.

Wszystkie wydatki jakie Spółka poniesie w związku z nabyciem Robota przemysłowego będą dla niej stanowić koszty uzyskania przychodów oraz nie będą zwrócone Spółce w żadnej formie, jak również nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania.

Opis Robota przemysłowego.

Robot spawalniczy, który zostanie zamówiony przez Spółkę posiada następujące cechy:

- jest automatycznie sterowany i programowalny - (...);

- jest wielozadaniowy – (...);

- jest przeznaczony do wykorzystania stacjonarnego o co najmniej 3 stopniach swobody;

- ma właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych;

- spełnia łącznie następujące warunki:

 1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami peryferyjnymi, sterującymi oraz monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania i diagnozowania;

 2) jest połączony z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne Spółki, (...),

 3) jest monitorowany za pomocą czujników przeciwkolizyjnych, czujników fotoelektrycznych;

 4) jest zintegrowany z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika. Robot stanowi część ciągu (linii) produkcyjnej.

Z kolei urządzenia peryferyjne do robota spawalniczego funkcjonalnie z nim związanych stanowić będą:

- jednostki liniowe zwiększające swobodę ruchu - jezdnia (...),

- pozycjonery jedno - i wieloosiowe - pozycjonery (...) oraz (...),

- tory jezdne (...),

- stacje czyszczące (...),

- złącza kolizyjne,

- efektory końcowe do interakcji robota z otoczeniem, służące do spawania.

Ewidencja podatkowa robota przez Wnioskodawcę.

Na początku 2024 roku Robot przemysłowy zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych pod symbolem KŚT 489 - Roboty przemysłowe. Wartość początkowa nabytego robota będzie obejmować - poza jednostkową wartością tego środka trwałego - także wszelkie koszty bezpośrednio związane z jego zakupem tj. obejmujące montaż, dostawę oraz uruchomienie. Od tak ustalonej wartości początkowej Robota Spółka będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych wg rocznej stawki amortyzacyjnej 18%. Rozpoczęcie amortyzacji podatkowej nastąpi począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym robot zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Odpisy amortyzacyjne będą rozliczane jako koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Uzupełnienie wniosku

Opisany we wniosku Robot przemysłowy wykorzystywany będzie do produkcji konstrukcji stalowych dla budownictwa powierzchniowego i podziemnego tj. działalności podlegającej zarówno ustawie Prawo budowlane, jak i ustawie Prawo geologiczne i górnicze wraz z innymi powiązanymi aktami prawnymi regulującymi tę działalność.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że prowadzona przez Spółkę działalność, między innymi górnicza nie polega na wydobywaniu lub magazynowaniu paliw kopalnych oraz nie jest działalnością polegającą na przeróbce, dystrybucji lub spalaniu paliw kopalnych. Robot przemysłowy nie będzie zatem wykorzystywany do działalności górniczej polegającej na wydobywaniu lub magazynowaniu paliw kopalnych oraz działalności polegającej na przeróbce dystrybucji i spalaniu paliw kopalnych.

Spółka nie jest podmiotem gospodarczym posiadającym status „zakładu górniczego” zgodnie z definicją legalną wg art. 6 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (wraz z późniejszymi zmianami). Nie posiada także żadnych koncesji na wydobywanie kopalin ze złóż. Powyższe wynika z faktu, że prowadzona przez Spółkę działalność usługowa zarówno dla górnictwa, jak i budownictwa ogólnego nie wymaga takich uregulowań prawnych.

Działalność Spółki w zakresie produkcji konstrukcji stalowych, gdzie wykorzystany będzie przedmiotowy Robot przemysłowy polega głównie na wytwarzaniu gotowych elementów stalowych i konstrukcji stalowych, spawanych i skręcanych, a wykonywanych z zakupionych kształtowników hutniczych, blach, profili i akcesoriów. Konstrukcje te przeznaczone są do zabudowy (także w ramach działalności Spółka świadczy usługi montażowe) w podziemnych wyrobiskach górniczych, jako ich zabezpieczenie lub wyposażenie. Dotyczy to głównie, tak zwanych wyrobisk kapitalnych lub podstawowych (takich jak szyby, szybiki, komory, kieszenie skipowe, zbiorniki, główne drogi przewozowe i transportowe), niezbędnych dla funkcjonowania zakładu górniczego. Ponadto wytwarzane konstrukcje przeznaczone są do zabudowy na powierzchni np.: jako hale przemysłowe, wieże telekomunikacyjne, wieże obserwacyjne dla Straży Granicznej i Lasów Państwowych itp. w ramach budownictwa ogólnego.

Kontrakty na wytwarzanie konstrukcji stalowych pozyskiwane są w zdecydowanej większości na drodze postępowań przetargowych, obejmujących kompleksowe realizacje inwestycji (często na zasadzie zaprojektuj, wyprodukuj i zabuduj).

W zdecydowanie mniejszym zakresie kontrakty pozyskiwane są na drodze podwykonawstwa lub bezpośrednich zleceń.

Przedmiotowy Robot przemysłowy pozwoli Spółce na zwiększenie efektywności prowadzonych prac spawalniczych, zmniejszenie uciążliwości i zagrożeń dla pracowników wykonujących te czynności manualnie, podniesienie jakości wytwarzanych konstrukcji i możliwości pozyskiwania szerszego zakresu robót z uwagi na duże możliwości programowania tego robota.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od Robota przemysłowego i koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących Robota przemysłowego, ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w latach 2024-2026 będą stanowić dla Spółki koszty kwalifikowane dla celów ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy odpisy amortyzacyjne dokonywane od Robota przemysłowego i koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących Robota przemysłowego, ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w latach 2024-2026 będą stanowić dla Spółki koszty kwalifikowane dla celów ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT.

Uzasadnienie Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:

1) koszty nabycia fabrycznie nowych:

 a) robotów przemysłowych,

 b) maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

 c) maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

 d) maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

 e) urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;

 2) koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;

 3) koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;

 4) opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f. dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

Definicja robota przemysłowego wynika z art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

 1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

 2) jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

 3) jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

 4) jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

Natomiast, zgodnie z ust. 4 tego przepisu, przez maszyny i urządzenia peryferyjne do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związane rozumie się w szczególności:

1) jednostki liniowe zwiększające swobodę ruchu;

2) pozycjonery jedno-i wieloosiowe;

3) tory jezdne;

4) słupowysięgniki;

5) obrotniki;

6) nastawniki;

7) stacje czyszczące;

8) stacje automatycznego ładowania;

9) stacje załadowcze lub odbiorcze;

10) złącza kolizyjne;

11) efektory końcowe do interakcji robota z otoczeniem służące do:

 a) nakładania powłok, malowania, lakierowania, dozowania, klejenia, uszczelniania, spawania, cięcia, w tym cięcia laserowego, zaginania, gratowania, śrutowania, piaskowania, szlifowania, polerowania, czyszczenia, szczotkowania, drasowania, wykańczania powierzchni, murowania, odlewania ciśnieniowego, lutowania, zgrzewania, klinczowania, wiercenia, handlingu, w tym manipulacji, przenoszenia i montażu, ładowania i rozładowania, pakowania, gwożdżenia, paletyzacji i depaletyzacji, sortowania, mieszania, testowania, wykonywania pomiarów,

 b) obsługi maszyn: frezarek, wtryskarek, giętarek, robodrilli, wiertarek, tokarek, wrzecion, zginarek i zawijarek, wycinarek, walcarek, przecinarek, szlifierek, wytaczarek, ciągarek, drukarek, pras, wyoblarek.

W myśl art 38eb ust. 5 ustawy o CIT odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Z kolei zgodnie z art. 38eb ust. 5a ustawy o CIT, nie podlegają odliczeniu, o którym mowa w ust. 1, koszty uzyskania przychodu poniesione na robotyzację dotyczące działań lub aktywów:

 1) o których mowa w art. 2 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.Urz.UE.L 275 z 25.10.2003, str. 32, z późn. zm. - Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 631), z wyjątkiem działań i aktywów, których prognozowane emisje gazów cieplarnianych są poniżej średniej wartości 10% najbardziej wydajnych instalacji w 2016 i 2017 r. (t ekwiwalentu C02/t) oraz wartości wskaźnika emisyjności (uprawnienia/t) na lata 2021-2025, określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/447 z dnia 12 marca 2021 r. określającym zmienione wartości wskaźników emisyjności na potrzeby przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji na lata 2021-2025 zgodnie z art. 10a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.Urz.UE.L 87 z 15.03.2021, str. 29);

 2) związanych z działalnością:

 a) górniczą polegającą na wydobywaniu lub magazynowaniu paliw kopalnych oraz działalnością polegającą na przeróbce, dystrybucji lub spalaniu paliw kopalnych, z wyjątkiem projektów w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła oraz związanej z tym infrastruktury przesyłowej i dystrybucyjnej, wykorzystujących gaz ziemny, które spełniają warunki określone w załączniku III do Wytycznych technicznych KE dotyczących stosowania zasady „Nie czyń poważnych szkód” (2021/C58/01),

 b) składowisk odpadów, spalarni odpadów lub instalacji do mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów.

Z treści przepisów zawartych w art. 38eb ust. 1, ust. 2 i ust. 5 i 5a pkt 2 lit. a ustawy o CIT wynika, że odliczenie wydatku od dochodu w ramach ulgi na robotyzację jest możliwe, gdy:

   - dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu,

   - ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony na robotyzację i nie dotyczy działań lub aktywów związanych z działalnością górniczą polegającą na wydobywaniu lub magazynowaniu paliw kopalnych oraz działalnością polegającą na przeróbce, dystrybucji lub spalaniu paliw kopalnych, z wyjątkiem projektów w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła oraz związanej z tym infrastruktury przesyłowej i dystrybucyjnej, wykorzystujących gaz ziemny,

   - ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony w terminie od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

   - nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części;

   - ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m ustawy o CIT.

Tym samym, w odniesieniu do wydatków na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, kosztami uzyskania przychodów zmniejszającymi bezpośrednio podstawę opodatkowania nie są koszty nabycia poszczególnych składników majątkowych, lecz odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami ustawy o CIT od ich wartości początkowej (ustalonej także zgodnie z przepisami ustawy o CIT). Mając na względzie powyższe oraz stan faktyczny (winno być: opis zdarzenia przyszłego) należy wskazać, że w stosunku do przedmiotowych kosztów nie wystąpi negatywna przesłanka, uniemożliwiająca zastosowanie odliczenia w ramach ulgi na robotyzację, o której mowa

w art. 38eb ust. 5a ustawy o CIT.

Reasumując, w ocenie Spółki, będzie ona uprawniona do odliczenia w ramach ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT, kwoty odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od Robota przemysłowego, jak i kosztów nabycia usług szkoleniowych dotyczących Robota przemysłowego, ujmowanych w kosztach uzyskania przychodów w latach 2023-2026.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm., dalej: „Ustawa nowelizująca”), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. ulga na robotyzację, mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.

Regulację dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa CIT”) art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Przepis art. 38eb ust. 2 ustawy zawiera katalog kosztów poniesionych na robotyzację, który co do zasady jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że tylko wydatki wymienione w tym przepisie będą kosztami kwalifikowanymi rozliczanymi w ramach ulgi na robotyzację. Według art. 38eb ust. 2 ww. ustawy:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:

1) koszty nabycia fabrycznie nowych:

a) robotów przemysłowych,

b) maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

c) maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

d) maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

e) urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;

 2) koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;

 3) koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;

 4) opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

W treści art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT podano definicję robota przemysłowego, opisując szczegółowo jakie funkcje i cechy powinno mieć  takie urządzenie. W świetle art. 38eb ust. 3 ustawy CIT:

Przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

 1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

 2) jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

 3) jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

 4) jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

W myśl art. 38eb ust. 4 ww. ustawy:

Przez maszyny i urządzenia peryferyjne do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związane rozumie się w szczególności:

1) jednostki liniowe zwiększające swobodę ruchu;

2) pozycjonery jedno- i wieloosiowe;

3) tory jezdne;

4) słupowysięgniki;

5) obrotniki;

6) nastawniki;

7) stacje czyszczące;

8) stacje automatycznego ładowania;

9) stacje załadowcze lub odbiorcze;

10) złącza kolizyjne;

11) efektory końcowe do interakcji robota z otoczeniem służące do:

 a) nakładania powłok, malowania, lakierowania, dozowania, klejenia, uszczelniania, spawania, cięcia, w tym cięcia laserowego, zaginania, gratowania, śrutowania, piaskowania, szlifowania, polerowania, czyszczenia, szczotkowania, drasowania, wykańczania powierzchni, murowania, odlewania ciśnieniowego, lutowania, zgrzewania, klinczowania, wiercenia, handlingu, w tym manipulacji, przenoszenia i montażu, ładowania i rozładowania, pakowania, gwożdżenia, paletyzacji i depaletyzacji, sortowania, mieszania, testowania, wykonywania pomiarów,

 b) obsługi maszyn: frezarek, wtryskarek, giętarek, robodrilli, wiertarek, tokarek, wrzecion, zginarek i zawijarek, wycinarek, walcarek, przecinarek, szlifierek, wytaczarek, ciągarek, drukarek, pras, wyoblarek.

Stosownie do art. 38eb ust. 5 ustawy CIT:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy CIT,

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy CIT,

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

   -o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przy czym, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od Robota przemysłowego i koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących Robota przemysłowego, będą stanowić dla Spółki koszty kwalifikowane dla celów ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z dynamicznym rozwojem działalności w tym usprawnienia procesów produkcyjnych Spółka zamierza w 2023 roku podpisać umowę na zakup fabrycznie nowego robota spawalniczego wraz z urządzeniami peryferyjnymi funkcjonalnie z nim związanymi. Robot przemysłowy wykorzystywany będzie do produkcji konstrukcji stalowych dla budownictwa powierzchniowego i podziemnego tj. działalności podlegającej zarówno ustawie Prawo budowlane, jak i ustawie Prawo geologiczne i górnicze wraz z innymi powiązanymi aktami prawnymi regulującymi tę działalność. Poza kosztami nabycia fabrycznie nowego Robota Spółka poniesie koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących Robota przemysłowego w okresie 2023-2026.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że ustawą z 16 listopada 2022 r. o zmianie ustawy o podatku od niektórych instytucji finansowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2022 r. poz. 2745; dalej: ustawa zmieniająca) z dniem 1 lutego 2023 roku, do ustawy CIT w art. 38eb został dodany ust. 5a, w myśl którego:

Nie podlegają odliczeniu, o którym mowa w ust. 1, koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację dotyczące działań lub aktywów:

 1) o których mowa w art. 2 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.Urz. UE L 275 z 25.10.2003, str. 32, z późn. zm. 134) - Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 631), z wyjątkiem działań i aktywów, których prognozowane emisje gazów cieplarnianych są poniżej średniej wartości 10% najbardziej wydajnych instalacji w 2016 i 2017 r. (t ekwiwalentu CO2/t) oraz wartości wskaźnika emisyjności (uprawnienia/t) na lata 2021-2025, określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/447 z dnia 12 marca 2021 r. określającym zmienione wartości wskaźników emisyjności na potrzeby przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji na lata 2021-2025 zgodnie z art. 10a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.Urz. UE L 87 z 15.03.2021, str. 29);

 2) związanych z działalnością:

 a) górniczą polegającą na wydobywaniu lub magazynowaniu paliw kopalnych oraz działalnością polegającą na przeróbce, dystrybucji lub spalaniu paliw kopalnych, z wyjątkiem projektów w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła oraz związanej z tym infrastruktury przesyłowej i dystrybucyjnej, wykorzystujących gaz ziemny, które spełniają warunki określone w załączniku III do Wytycznych technicznych KE dotyczących stosowania zasady „Nie czyń poważnych szkód” (2021/C58/01),

 b) składowisk odpadów, spalarni odpadów lub instalacji do mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów.

Powyższy przepis określa m.in. ograniczenie zastosowania ulgi na robotyzację w odniesieniu do kosztów poniesionych na robotyzację dotyczących działań lub aktywów związanych z działalnością górniczą polegającą na wydobywaniu lub magazynowaniu paliw kopalnych.

Z prac komisji nad ww. ustawą nowelizującą (druk nr 2767), wynika, że wprowadzenie powyższego przepisu „(...) dotyczy zawężenia zakresu przedmiotowego i podmiotowego. Mniejsza liczba podmiotów będzie mogła skorzystać z rozwiązania tzw. ulgi na robotyzację. Tego typu wymagania związane są z działaniami, polityką dbałości o środowisko. Mianowicie chodzi o to, żeby ulgi podatkowe w mniejszym stopniu czyniły szkody w środowisku. Zakres zmiany był też przedmiotem negocjacji z Komisją Europejską.”

Powyższa zmiana wprowadza niekorzystne rozwiązania dla podatników, tym samym w art. 5 ustawy zmieniającej, określono tzw. przepisy przejściowe. Zgodnie z treścią ust. 1 ww. artykułu:

Przepisy 38eb ust. 5a ustawy zmienianej w art. 3 (ustawy CIT) stosuje się do kosztów poniesionych od roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 stycznia 2023 roku.

Z kolei z ust. 2 ww. artykułu wynika, że:

podatnicy, którzy w roku podatkowym poprzedzającym rok, o którym mowa w ust. 1, nabyli roboty, maszyny lub urządzenia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1-3 ustawy zmienianej w art. 3 (ustawy CIT), w zakresie kosztów uzyskania przychodów związanych z tymi robotami, maszynami i urządzeniami, stosują w kolejnych latach podatkowych przepisy ustawy zmienianej w art. 2 i art. 3, w brzmieniu dotychczasowym.

W świetle powołanego przepisu przejściowego istotne znaczenie ma to, jaki rok podatkowy stosuje Spółka. Na tle sformułowanego pytania można przypuszczać (mając również na uwadze treść art. 38eb ust. 5 ustawy CIT), że Spółka stosuje rok podatkowy tożsamy z rokiem kalendarzowym. Przyjmując, że rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym, mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że Spółka zamierza jeszcze w 2023 roku podpisać umowę na zakup fabrycznie nowego robota spawalniczego wraz z urządzeniami peryferyjnymi funkcjonalnie z nim związanymi, przepis art. 38eb ust. 5a pkt 2 lit. a ustawy CIT, nie będzie miał zastosowania.

Tym samym skorzystanie z ulgi na robotyzację przez Spółkę będzie możliwe na dotychczasowych zasadach tj. zgodnie z dotychczasowym brzmieniem ustawy CIT. W tym przypadku zastosowanie znajdzie ww. art. 5 ustawy nowelizującej. Jeśli rok podatkowy Spółki rozpoczął się 1 stycznia 2023 roku, to oznacza, że nie rozpoczął się po dniu 31 stycznia 2023 roku, a Spółka ma możliwość stosowania dotychczasowych przepisów, jeżeli robot zostanie nabyty w 2023 roku.

Mając na uwadze powyższe, Państwa stanowisko, zgodnie z którym Spółka będzie uprawniona do odliczenia w ramach ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT, kwoty odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od Robota przemysłowego, jak i kosztów nabycia usług szkoleniowych dotyczących Robota przemysłowego, należy ocenić jako prawidłowe (przy założeniu posiadania roku podatkowego tożsamego z kalendarzowym), ale z powodów wskazanych powyżej i innych niż przedstawione przez Spółkę.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. Z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).