Czy wypłacane Osobom zatrudnionym realizującym działalność badawczo-rozwojową wynagrodzenie zasadnicze wraz z narzutami i premie (regulaminowe oraz uznaniowe) w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy Osoby zatrudnionej w danym miesiącu według ustalonej proporcji, stanowi dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT i może podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 sierpnia 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Działalność Spółki (…) tworzeniu oprogramowania i  (…) współpracy z innymi podmiotami z grupy (…), (dalej: „Grupa”). W ramach swojej działalności Spółka tworzy oprogramowanie z  (…), (…) i sprzedaje wyniki swoich prac (…) podmiotowi należącego do Grupy, jakim jest (…), (dalej: „Odbiorca”). Oprogramowanie to jest sprzedawane Odbiorcy, który to następnie oferuje je klientom końcowym w formie (…). W ramach realizowanych prac można wyróżnić trzy rodzaje projektów realizowanych przez Grupę:

-(…),

-(…),

-(…).

Szczególnie istotny dla Spółki jest projekt (…) w ramach którego Spółka rozwija oprogramowanie, które pomaga rekruterom analizować CV i wyszukiwać najlepszych kandydatów do pracy. Oprogramowanie to jest oparte na (…), dzięki czemu algorytm uczy się nowych rozwiązań (…) ciągłego przetwarzania danych, a to pozwala na ciągłe doskonalenie usługi. Proces ten wspierany jest przez pracowników Spółki, którzy wdrażają nowe rozwiązania i funkcjonalności do oprogramowania.

Odbiorca należący do Grupy, który specjalizuje się w sprzedaży usług do klienta końcowego, sprzedaje oprogramowanie, które posiada komponent (…). Komponent ten jest opracowywany i rozwijany przez Spółkę. Komponent może być dostosowany do indywidualnych potrzeb klienta w razie potrzeby. Niektóre przykłady dostosowania mogą obejmować:

-wymóg obsługi dokumentów w (…),

-dopasowanie do dodatkowych dokumentów, (…).

Spółka nie tworzy całego oprogramowania od podstaw, jej zadania obejmują rozwój oprogramowania oraz jego dostosowanie do indywidualnych potrzeb klienta. W wyniku takich procesów operacyjnych, opisane powyżej oprogramowanie nieustannie ewoluuje i podlega pracom rozwojowym.

Rozwijane w ramach działalności Spółki oprogramowanie jest własnością Grupy, Spółka nie rozwija programów należących do klientów końcowych. Procesowi ewentualnej modyfikacji oprogramowania pod wymagania klienta podlega (…) oprogramowanie należące do Grupy. Oprogramowanie to może wyłącznie pobierać dane z oprogramowania klienta.

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace polegają w pierwszej kolejności na tworzeniu nowych rozwiązań dla klientów, a w przypadku, gdy projekt jest podobny do już zrealizowanego, Wnioskodawca wykorzystuje już osiągnięte w ramach zrealizowanego projektu wyniki prac i dokonuje dodatkowych dostosowań do zindywidualizowanych potrzeb klienta.

Pracownicy i współpracownicy Wnioskodawcy współpracują z klientem końcowym na każdym etapie projektu, od projektowania, przez testowanie pierwszych modyfikacji i ocenę najnowszych technologii, po dostarczanie bieżących ulepszeń.

Postępy i wyniki prac wykonanych przez Spółkę są zamieszczane na wewnętrznej platformie wymiany danych w ramach Grupy, wewnętrznych stronach internetowych służących do współpracy, (…). Rozwiązania z zakresu (…) są opracowywane przez Spółkę w następujący sposób:

-zapoznanie się z wymaganiami,

-zaprojektowanie architektury rozwiązania,

-zaprojektowanie poszczególnych elementów oprogramowania,

-stworzenie źródeł danych, implementacja wymaganych algorytmów predykcji i przetwarzania,

-testowanie i optymalizacja dostarczonych rozwiązań.

Część przygotowanych dla klientów projektów nie jest wdrażanych z uwagi na leżące po stronie klienta niezależne od Spółki czynniki. Zdarza się, że Spółka wykonuje pierwsze fazy projektu, ponosząc cały koszt tych działań. W momencie rezygnacji klienta z wdrożenia proponowanego rozwiązania Spółce nie są zwracane z tego tytułu poniesione koszty. Niezależnie jednak od ostatecznego wyniku podjętych prac uzyskana lub wykorzystywana przy prowadzeniu projektów wiedza i wszelkie nakłady związane z jej uzyskaniem lub wykorzystaniem są analizowane, a następnie informacje o nich są wykorzystywane w kolejnych projektach lub mogą zostać wykorzystane w przyszłości (jakkolwiek nie można wykluczyć sytuacji, w której ze względu na swoistość opracowanych rozwiązań może to ostatecznie nie nastąpić).

W ramach swojej pracy Spółka zatrudnia wysoko wyspecjalizowanych pracowników, którzy specjalizują się w (…) i programowaniu (…). Do obowiązków osób zatrudnionych w Spółce należy:

-projektowanie i (…),

-prowadzenie badań z wykorzystaniem różnych technik programowania (…),

-prowadzenie testów i eksperymentów w ramach (…),

-analiza błędów,

-współpraca z lokalnymi i zagranicznymi współpracownikami,

-dzielenie się specjalistyczną wiedzą i doświadczeniem z członkami zespołu w celu ulepszenia istniejących modeli,

-prowadzenie szkoleń wewnętrznych w zakresie modeli (…) z nowymi lub wzbogaconymi zestawami danych,

-naprawianie/usuwanie błędów i rozwiązywanie złożonych problemów indywidualnie lub w zespole,

-praca nad zestawami procesów i narzędzi nauki o danych.

Pracownicy Spółki są zaangażowani w pracę o charakterze konwencjonalnym i rutynowym, jak również w pracę o charakterze twórczym. W tym przypadku praca rutynowa rozumiana jest jako prowadzenie szkoleń wewnętrznych w zakresie modeli (…) z nowymi lub wzbogaconymi zestawami danych oraz naprawianie błędów w tworzonych programach, natomiast praca kreatywna rozumiana jest jako tworzenie nowych funkcjonalności programów i ich testowanie. Osoby pracujące w Spółce przy opisanych wcześniej pracach tworzą jeden zespół. Ich dział nie jest podzielony na mniejsze poddziały bądź piony. Dział administracyjny i finansowy uzupełniają cały zespół Spółki, jednakże pracownicy tych działów nie realizują prac o charakterze twórczym, o których mowa powyżej.

Ponadto, realizacja projektów podlega dokumentowaniu. Dokumentacja obejmuje:

1)zestawienie kosztów zrealizowanych prac badawczo-rozwojowych oraz

2)podsumowanie prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, w którym wskazywane są kwestie problematyczne oraz przyjęte rozwiązania mające służyć sprawniejszemu prowadzeniu kolejnych projektów.

Dokumentacja obejmuje w szczególności ewidencję czasu pracy pracowników (…), na podstawie której Spółka jest w stanie wyszczególnić w jakiej proporcji pracownicy realizowali prace o charakterze konwencjonalnym i twórczym. Dane wynikające z ewidencji czasu pracy są podstawą do stworzenia pełnego raportu, w którym w procentowy sposób wyszczególnia się czas pracy poszczególnych pracowników poświęcony na działalność związaną z pracami badawczo-rozwojowymi, jak i czas poświęcony na pozostałe czynności nie stanowiące prac objętych zakresem opisanym powyżej. Przyjęty przez Spółkę klucz podziałowy kosztów wynagrodzeń pozwala dokładnie określić poziom wynagrodzeń zasadniczych i premii oraz wysokość składek sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Tak oszacowane koszty są następnie ewidencjonowane w systemie księgowym Spółki w ramach ewidencji ksiąg pomocniczych na kontach analitycznych.

Ponadto, Wnioskodawca nadmienia, że pracownicy korzystają z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów (50% kosztów uzyskania przychodów) w związku z prowadzoną działalnością twórczą zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2022 r. poz. 2647, ze zm.; dalej: „Ustawa PIT”).

Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „Ustawa CIT”) i planuje skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d Ustawy CIT. Ocena czy działalność ta stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów Ustawy CIT jest przedmiotem odrębnego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Sposób wynagradzania osób zaangażowanych w prace badawczo-rozwojowe w Spółce regulowany jest w zawartych umowach o pracę oraz ustawą z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1510, ze zm.; dalej: „Kodeks pracy”).

Zgodnie z umowami o pracę pracownikom przysługuje wynagrodzenie zasadnicze, określone w umowie, oraz inne składniki wynagrodzenia i świadczenia pracownicze. Ponadto, pracownikom pracującym na podstawie umowy o pracę mogą zostać przydzielone premie za ich indywidualną postawę, stopień realizacji założonych celów, szczególne osiągnięcia oraz jakość, terminowość i prawidłowość wykonywania codziennych obowiązków, a także stosunek do pracy i współpracowników. Premie te mogą mieć charakter regulaminowy, wtedy wynikają z regulaminu wynagradzania w Spółce, oraz uznaniowy, wtedy nie wynikają z regulaminu wynagradzania w Spółce i są związane z całą merytoryczną pracą osób zatrudnionych w Spółce, w tym ich zaangażowaniem w prace badawczo-rozwojowe prowadzone przez Spółkę.

Wszystkie wymienione wyżej składniki wynagrodzenia traktowane są jako przychody podatkowe pracowników ze stosunku pracy i jako takie wykazywane na sporządzanych przez Spółkę jako płatnika deklaracjach podatkowych. Innymi słowy, wszystkie elementy będące przedmiotem niniejszego wniosku traktowane są jako przychody pracowników, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT i wliczane są do podstawy opodatkowania pracowników, chyba że objęte są zwolnieniem z opodatkowania.

Ze względu na traktowanie wszystkich świadczeń jako przychodu Osób zatrudnionych, od większości z nich Spółka odprowadza składki na ubezpieczenia społeczne. Składki te nie są odprowadzane tylko w przypadkach, w których przepisy dotyczące ubezpieczeń społecznych przewidują zwolnienie z oskładkowania.

Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości zatrudni poza pracownikami na podstawie umowy o pracę także współpracowników na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Pracownicy (osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę) i współpracownicy zatrudnieni na podstawie umowy zlecenia i umowy o dzieło realizujący prace badawczo-rozwojowe w Spółce będą w ramach niniejszego wniosku nazywane łącznie: „Osobami zatrudnionymi”.

Spółka nie wyklucza w przyszłości sytuacji, w której w danym roku podatkowym Spółka osiągnie dochód niższy od kwoty przysługującego jej w tym roku odliczenia na podstawie ulgi badawczo- rozwojowej, o której mowa jest w art. 18d CIT.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że Spółka:

-nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia ani nie została dla niej wydana decyzja o wsparciu, a co za tym idzie, nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT,

-na moment składania niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2022 r. poz. 2474),

-jako podatnik prowadzący działalność badawczo-rozwojową, który zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d Ustawy CIT, wyodrębnia w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 Ustawy CIT, koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-pokrywa koszty realizacji prowadzonych prac badawczo-rozwojowych ze środków własnych, które nie są/nie będą zwracane w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (w przeciwnym razie Spółka dokona odpowiednich korekt),

-ponoszone przez Spółkę wydatki, które mogą stanowić koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo-rozwojowej są przez Spółkę zaliczane do kosztów uzyskania przychodów danego roku,

-koszty wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w prace badawczo-rozwojowe są zaliczane przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów zgodnie ze szczegółowymi regulacjami Ustawy CIT.

Pytanie

Czy wypłacane Osobom zatrudnionym realizującym działalność badawczo-rozwojową wynagrodzenie zasadnicze wraz z narzutami i premie (regulaminowe oraz uznaniowe) w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy Osoby zatrudnionej w danym miesiącu według ustalonej proporcji, stanowi dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT i może podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane Osobom zatrudnionym realizującym działalność badawczo-rozwojową wynagrodzenie zasadnicze wraz z narzutami i premiami (regulaminowymi oraz uznaniowymi) w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy Osoby zatrudnionej w danym miesiącu według ustalonej proporcji, stanowi dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT i może podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zgodnie zaś z ust. 6 art. 15m, kosztami uzyskania przychodu mogą być również odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16a-16m.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Za koszty kwalifikowane, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., uznaje się zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT:

-poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

-poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2018 r. zostały uzupełnione o ograniczenie, zgodnie z którym poniesione wydatki z tytułu wynagrodzeń pracowniczych oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności mogą stanowić koszty kwalifikowane ulgi badawczo-rozwojowej tylko w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Ustawy PIT, do którego odnosi się przytoczony art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy CIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Według art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy PIT za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Co przy tym istotne, ustawodawca wprowadził wyłącznie trzy warunki uznania kosztów wynikających ze stosunku pracy, umów zlecenia i o dzieło za koszty kwalifikowane na cele stosowania ulgi badawczo-rozwojowej:

-koszty te muszą stanowić koszty uzyskania przychodów dla pracodawcy/zleceniodawcy,

-koszty muszą dotyczyć pracowników/zleceniobiorców realizujących działalność badawczo‑rozwojową podatnika, oraz

-koszty te muszą stanowić dla pracowników należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT, a dla zleceniobiorców należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy PIT.

W ocenie Spółki, przepis ten nie powinien być interpretowany w sposób zawężający, ograniczający koszty kwalifikowane jedynie do wynagrodzeń zasadniczych. Innymi słowy, nieuprawnione i sprzeczne z celem ustawy byłoby uznanie, że składników wynagrodzenia innych niż wynagrodzenie zasadnicze w ogóle w kalkulacji ulgi nie można uwzględnić. Zdaniem Spółki, inne niż wynagrodzenie zasadnicze składniki wynagrodzenia, które spełniają kryterium pochodzenia ze źródła, jakim jest stosunek pracy (art. 12 ust. 1 Ustawy PIT) bądź działalność wykonywana osobiście (art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy PIT), mogą być uwzględnione w podstawie kalkulacji ulgi badawczo-rozwojowej w takiej samej proporcji, w jakiej na cele tej ulgi uwzględniane jest wynagrodzenie zasadnicze (według proporcji wynikającej z faktycznego przeznaczenia czasu pracy na realizację działalności badawczo-rozwojowej). Przykładowo, jeśli z przyjętego sposobu ustalania rozkładu czasu pracy pracownika/zleceniobiorcy wynika, że w danym miesiącu pracownik/zleceniobiorca faktycznie poświęcił na realizację działalności badawczo-rozwojowej 30% przepracowanych przez siebie godzin, to wówczas zarówno wydatki na wynagrodzenie zasadnicze tego pracownika/zleceniobiorcy, jak również na inne kwalifikowane składniki wynagrodzenia dotyczące tego miesiąca powinny stanowić koszty kwalifikowane ulgi badawczo-rozwojowej do wysokości 30% kwoty tych wydatków.

W ocenie Spółki, fakt zawarcia w analizowanym przepisie bezpośredniego odwołania do przepisu art. 12 ust. 1 Ustawy PIT, bez żadnego zawężenia jego zakresu wskazuje, że ustawodawca zamierzał uznać za koszty kwalifikowane wszystkie należności objęte zakresem tego przepisu, jednak po zastosowaniu do wypłaconych kwot odpowiedniej proporcji. Innymi słowy, przepisy art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy CIT należy odczytywać w ten sposób, że wszystkie należności z tytułu art. 12 ust. 1 Ustawy PIT wypłacane pracownikom realizującym działalność badawczo-rozwojową mogą stanowić koszty kwalifikowane, po ograniczeniu ich wysokości poprzez zastosowanie odpowiedniego współczynnika proporcji (tj. części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu). Podobnie należy przyjąć w przypadku wynagrodzeń zleceniobiorców współpracujących na podstawie umowy zlecenia i umowy o dzieło.

W ocenie Spółki, rozstrzygające w tym zakresie jest jedynie faktyczne uczestnictwo pracownika/zleceniobiorcy w działalności badawczo-rozwojowej. Zdaniem Wnioskodawcy, wskazana okoliczność ma charakter kluczowy i przesądza ostatecznie o możliwości uznania przez Wnioskodawcę kosztów pracowniczych, o których mowa we wniosku, za koszty kwalifikowane na cele stosowania ulgi badawczo-rozwojowej, określone w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT. Innymi słowy, jeśli pracownik/zleceniobiorca zatrudniony jest w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej i faktycznie uczestniczy w realizacji tych działań, kosztem kwalifikowanym będą wszystkie składniki wypłacanego mu wynagrodzenia w odpowiedniej proporcji (tj. części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika/zleceniobiorcy w danym miesiącu).

Ponadto, jak wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, katalog przychodów ze stosunku pracy określony w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT jest wyłącznie przykładowy. O zakwalifikowaniu świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy decyduje to, czy określone świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik lub były pracownik, czy również inna osoba niezwiązana tego rodzaju stosunkiem prawnym. Istotnym jest więc to, czy istnieje związek prawny lub faktyczny danego świadczenia ze stosunkiem pracy (tak w: wyroku NSA z dnia 21 sierpnia 2012 r., sygn. akt II FSK 86/11; wyroku NSA z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 2176/09; wyroku WSA w Warszawie z dnia 4 stycznia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 946/12; por. również wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 21 stycznia 2014 r., sygn. akt III AUa 862/13).

Analogiczne stanowisko prezentowane jest przez doktrynę. Jak wskazuje A. Bartosiewicz, „dla kwalifikacji danego przychodu jako przychodu pochodzącego ze stosunku pracy (i stosunków pokrewnych) decydujące znaczenie ma nie nazwa świadczenia czy też tytuł wypłaty, ale przede wszystkim to, z jakiego stosunku jest ono otrzymywane, od kogo pochodzi i na czyją rzecz jest dokonywane. Świadczeniodawcą (dokonującym) wypłaty jest pracodawca, natomiast beneficjentem jest pracownik (ewentualnie były pracownik)”, (komentarz do art. 12 w: Bartosiewicz Adam, PIT. Komentarz, wyd. V, LEX 2015).

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Spółki, przychodami ze stosunku pracy są wszelkie należności i świadczenia otrzymywane przez pracownika od pracodawcy w związku z wykonywaniem pracy, o ile istnieje związek tego świadczenia z łączącym strony stosunkiem pracy. Wszystkie natomiast wydatki, które dla pracowników stanowią przychody ze stosunku pracy dla Spółki stanowić mogą koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy CIT w odpowiedniej proporcji (tj. części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu) w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. Analogicznie w przypadku zleceniobiorców zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie lub umowy o dzieło wszelkie należności i świadczenia otrzymywane z tytułu tych umów, które są kwalifikowane do źródła, o którym mowa w art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy PIT, dla Spółki stanowić mogą koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1a Ustawy CIT w odpowiedniej proporcji (tj. części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy zleceniobiorcy w danym miesiącu).

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Spółka realizuje projekty z zakresu tworzenia oprogramowania do (…), które jej zdaniem stanowią działalność badawczo-rozwojową (ocena czy działalność ta stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów Ustawy CIT jest przedmiotem odrębnego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej). Do realizacji tej działalności Spółka angażuje Osoby zatrudnione, których zakres obowiązków został wskazany w stanie faktycznym, a których praca przyczynia się do powstania wartości dodanej w postaci realizacji zindywidualizowanych projektów o charakterze twórczym na rzecz klientów.

Osoby pracujące w Spółce przy opisanych wcześniej pracach tworzą jeden zespół, realizujący prace twórcze w określonej proporcji względem ogólnego czasu pracy. Tak jak Spółka wskazała w stanie faktycznym dział administracyjny i finansowy uzupełniają cały zespół Spółki, jednakże pracownicy tych działów nie realizują prac o charakterze twórczym, o których mowa powyżej.

Mając na uwadze brzmienie analizowanych powyżej przepisów, w ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na fakt zaangażowania Osób zatrudnionych do projektów badawczo-rozwojowych jest on uprawniony do uznania kosztów wynagrodzenia Osób zatrudnionych za koszty kwalifikowane ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 18d ust. 1 Ustawy CIT w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy Osoby zatrudnionej w danym miesiącu.

Co istotne z perspektywy oceny czy dany pracownik wykonuje działalność badawczo-rozwojową istotne jest jego faktyczne zaangażowanie, a nie przykładowo odpowiednie zapisy umowy o pracę czy też innych wewnętrznych regulaminów. Takie stanowisko jest powszechnie akceptowane przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych m.in. interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 czerwca 2021 r. znak: 2461-IBPB-1-3.4510.103.2017.11.IZ.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka prowadzi w systemie ewidencję czasu pracy pozwalającą w dokładny sposób określić faktyczną ilość czasu spędzanego na prace badawczo-rozwojowe przez poszczególne Osoby zatrudnione realizujące prace badawczo-rozwojowe. Dane wynikające z ewidencji czasu pracy są podstawą do stworzenia pełnego raportu, w którym w procentowy sposób wyszczególnia się czas pracy poszczególnych pracowników poświęcony na działalność związaną z pracami badawczo-rozwojowymi, jak i czas poświęcony na pozostałe czynności nie stanowiące prac objętych zakresem opisanym powyżej.

Podkreślić należy w tym miejscu, że intencją Spółki nie jest rozpoznanie jako koszty kwalifikowane, w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, kosztów wynagrodzeń pracowników i zleceniobiorców w części dotyczącej wynagrodzeń za czas urlopów i innych usprawiedliwionych nieobecności oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane Osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę realizującym działalność badawczo-rozwojową wynagrodzenia zasadnicze stanowią należności z tytułu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT. Przepis ten bowiem wprost stanowi, że przychodem ze stosunku pracy są w szczególności m.in. wynagrodzenia zasadnicze. Biorąc pod uwagę powyższe, w opinii Spółki, wynagrodzenie zasadnicze bez wątpienia stanowi dla pracowników Spółki wynagrodzenie ze stosunku pracy. Ponadto, konieczność wypłaty wynagrodzenia zasadniczego za pracę jest podstawowym obowiązkiem pracodawcy, uregulowanym przez szereg przepisów Kodeksu Pracy.

W związku z tym wypłacane pracownikom Wnioskodawcy realizującym działalność badawczo-rozwojową wynagrodzenie zasadnicze wraz ze sfinansowanymi przez Spółkę składkami z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu według ustalonej proporcji, stanowi dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy CIT i może podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Ustawy PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się w szczególności nagrody. Nie zostało w tym przepisie doprecyzowane, czy w przepisie tym mowa jest o nagrodach okolicznościowych i motywacyjnych, czy np. nagrodach związanych z przeprowadzanymi wewnątrzzakładowymi konkursami.

Powinność przyznawania wyróżniającym się pracownikom nagród została uregulowana w przepisach Kodeksu pracy. Zgodnie z art. 105 tej ustawy, pracownikom, którzy przez wzorowe wypełnianie swoich obowiązków, przejawianie inicjatywy w pracy i podnoszenie jej wydajności oraz jakości przyczyniają się szczególnie do wykonywania zadań zakładu, mogą być przyznawane nagrody i wyróżnienia. Z tego względu zdaniem Spółki nie powinno być wątpliwości, że nagrody przyznawane wyróżniającym się pracownikom stanowią dla tych pracowników przychód ze stosunku pracy, bez względu na to, czy na cele wewnętrzne świadczenie takie nazywane jest nagrodą, czy też premią.

Ponadto, jak wskazuje się w doktrynie, umieszczone w przywołanym przepisie pojęcie „nagrody” powinno być rozumiane szeroko i dotyczy zarówno nagród regulaminowych, jak również uznaniowych: „Pracownicy mogą otrzymywać od pracodawców różnego rodzaju nagrody pieniężne. Mogą one mieć charakter okolicznościowy, incydentalny, lecz zasady ich wypłacania mogą być również stałe, określane w układach zbiorowych czy też przepisach wewnątrzzakładowych. Nagrody pieniężne, o których mowa, stanowią przychód ze stosunku pracy”. (Komentarz do art. 12 w: Bartosiewicz Adam, PIT. Komentarz, wyd. V, LEX 2015).

Biorąc pod uwagę cel omawianego przepisu, zgodnie z którym, jak już wyżej wskazywano, wszelkie świadczenia uzyskiwane przez pracownika od pracodawcy w związku z łączącym strony stosunkiem pracy powinny stanowić przychody pracownika ze stosunku pracy, w opinii Spółki, również premie (zarówno regulaminowe, jak i uznaniowe) powinny zostać uznane za przychód pracowników, o którym mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT, a zatem Spółka będzie mogła uznać takie świadczenia za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt. 1 Ustawy CIT, o ile będą one dotyczyły pracowników zatrudnionych w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Premie nie zostały wprawdzie uregulowane przepisami Kodeksu pracy, jednak ich cel jest analogiczny jak w przypadku nagród: mają motywować pracowników lub nagradzać za zaangażowanie. Rozróżnia się dwa rodzaje premii: premie regulaminowe oraz uznaniowe. Różnica polega na tym, że premie regulaminowe wynikają z obowiązujących u pracodawcy aktów wewnętrznych, takich jak regulamin wynagradzania bądź premiowania, natomiast premia uznaniowa zależy od dyskrecjonalnego uznania pracodawcy. W tym zakresie premie uznaniowe swoim charakterem zbliżone są do nagród. Premie pracownicze zawsze nierozerwalnie związane są ze stosunkiem pracy i w większości zależą od jakości świadczonej przez pracowników pracy. Mogą mieć również charakter motywacyjny. Stanowią one dodatkowy składnik wynagrodzenia, nawet jeśli ich wysokość zależy od uznania pracodawcy.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, przy interpretowaniu omawianych przepisów premie i nagrody powinny być traktowane analogicznie.

Należy zauważyć, że również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych zgodnie uznają, że premie, bez względu na to, czy mają uznaniowy czy też regulaminowy charakter, stanowią dla pracowników przychód z art. 12 ust. 1 Ustawy PIT. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 9 kwietnia 2015 r., znak IPPB5/4510-46/15-2/KS uznał za prawidłowe następujące stanowisko wnioskodawcy: „Zgodnie z Systemem motywacji wprowadzonym na podstawie ZUZP obowiązującym w Spółce, poza wynagrodzeniem zasadniczym, pracownicy uprawnieni są do otrzymania premii okresowych, których przyznanie wymaga spełnienia określonych warunków, opisanych w stanie faktycznym do niniejszego wniosku. W konsekwencji, premia okresowa jest elementem dodatkowym do wynagrodzenia zasadniczego, mieszczącym się w katalogu art. 12 ust. 1 Ustawy PIT”. Za taką kwalifikacją premii pracowniczych opowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 9 kwietnia 2015 r., znak IPPB5/4510-46/15-2/KS oraz w interpretacji z dnia 14 marca 2014 r., znak IPPB5/423‑1037/13-2/AS, jak również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 28 listopada 2012 r., znak IPTPB1/415-539/12-2/MD.

Ponadto, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 15 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.75.2021.2.APO uznał za prawidłowe następujące stanowisko wnioskodawcy: „Wynagrodzenia Pracowników bezpośrednio wykonujących prace w ramach Działalności B+R wraz z ich pochodnymi, w tym premie zadaniowe, wynagrodzenie za nadgodziny, nagrody uznaniowe, nagrody regulaminowe, koszty benefitów i świadczeń o charakterze niepieniężnym stanowią koszty kwalifikowanej”.

Podobne stanowisko zaakceptował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 26 maja 2021 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.167.2021.1.JKU, w której stwierdził, że „wypłacane pracownikom Wnioskodawcy realizującym prace badawczo-rozwojowe, wynagrodzenia zasadnicze oraz za wynagrodzenia za nadgodziny, premie, bonusy i nagrody, diety i inne należności za czas podróży służbowej, a także wydatki związane z zapewnieniem pracownikom innych świadczeń o charakterze niepieniężnym (ubezpieczenie na życie, karnety sportowe, lekcje języka angielskiego, itp.) mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu według ustalonej proporcji i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe”.

W odniesieniu zaś do momentu ujęcia omawianych premii w kosztach uzyskania przychodów, Spółka wskazuje, że odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 Ustawy CIT).

Zatem, moment zaliczenia (potrącenia) wydatków dotyczących działalności badawczo-rozwojowej do kosztów uzyskania przychodów decyduje o momencie, w którym podatnik uprawniony jest do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową w związku z ponoszonymi kosztami (spełniającymi warunki klasyfikacji jako koszty kwalifikowane w ramach powyższej ulgi).

Wnioskodawca stoi również na stanowisku, iż w przypadku rezygnacji klienta z wdrożenia proponowanego rozwiązania, koszty wynagrodzeń wraz z narzutami i premie przyznane za pracę w ramach takiego projektu również mogą stanowić koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT.

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Należy jednocześnie wskazać, że definicji prac badawczo-rozwojowych zawartej w Ustawie CIT nie należy interpretować zawężająco, na przykład uzależniając zakwalifikowanie wydatków do kosztów kwalifikowanych od powodzenia prac badawczo-rozwojowych. Ustawodawca w ramach art. 4a ust. 26 Ustawy CIT wskazał zamknięty katalog kryteriów jakie Wnioskodawca powinien spełnić, by móc skorzystać z ulgi. Przepis nie wskazuje, by pomyślne zrealizowanie prac badawczo-rozwojowych było warunkiem sine qua non uprawniającym do skorzystania z preferencji podatkowej. Za prace o charakterze badawczo rozwojowym można więc również uznać prace, które w ostatecznym rozrachunku nie zakończyły zgodnie z oczekiwaniami podmiotu je prowadzącego. Powyższą argumentację można również spotkać między innymi w stanowisku Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej nr 0111-KDIB1-3.4010.89.2018.2.IZ z dnia 11 maja 2018 r., w której organ sam wskazuje na pierwszeństwo wykładni językowej w doktrynie orzeczniczej: „Dokonując analizy art. 18d ust. 2 w zw. z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., należy zauważyć, że w orzecznictwie oraz w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej. Zasada prymatu wykładni językowej szczególnego znaczenia nabiera, gdy interpretowane przepisy dotyczą ulg i zwolnień podatkowych. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo. Literalne brzmienie cytowanego powyżej art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., jest jasne i wynika z niego, że od podstawy opodatkowania odliczyć można koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika w ramach działalności badawczo-rozwojowej”.

W kwestii niezakończonych projektów badawczo-rozwojowych wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego potwierdzając jednocześnie zasadność stanowiska Wnioskodawcy:

-z dnia 4 marca 2022 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.709.2021.2.PC, wskazując, że „Odnosząc się do pytania nr 3, należy podkreślić, że ustawodawca nie wyłączył wskazanych wydatków z katalogu kosztów kwalifikowanych. W szczególności, zaniechanie bądź zakończenie z negatywnym rezultatem Projektu B+R nie pozbawia takiego projektu cech działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu u.p.d.o.p. Pomimo zakończenia danego Projektu B+R zaniechaniem prac bądź ich ukończeniem ze skutkiem negatywnym, taki projekt również przyczynia się do rozwoju działalności innowacyjnej w Spółce. Prowadzone w ramach takiego projektu prace, mimo braku sukcesu w postaci opracowania nowego produktu dającego się bezpośrednio skomercjalizować, dają odpowiedź na pytanie o możliwość zastosowania określonych rozwiązań oraz usuwają niepewność badawczą. Zaniechane lub zakończone ze skutkiem negatywnych projekty zwiększają zatem zasób wiedzy, który może zostać wykorzystany w prowadzonej działalności. Wydatki poniesione przez Spółkę w celu realizacji Projektów B+R, które z różnych względów biznesowych lub technologicznych zostały zawieszone lub zaniechane lub których wynik był negatywny, mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, w rozumieniu art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p. i odliczone od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.”;

-z dnia 2 lipca 2020 r. znak: nr 0114-KDIP2-1.4010.133.2020.2.JS, uznając, że „ustawodawca nie wyłączył wydatków poniesionych w celu realizacji Projektów B+R, które zostały zawieszone lub zaniechane lub których wynik był negatywny, z kosztów kwalifikowanych. W przypadku zawieszenia prac, ich zaniechania lub których wynik był negatywny, nie pozbawia zatem Spółki prawa do zaliczenia poniesionych Kosztów B+R do kosztów kwalifikowanych. Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie, wydatki Spółki związane z pracami B+R, które są/będą zawieszone, zaniechane lub których wynik był/jest/będzie negatywny mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 updop.”;

-z dnia 13 września 2019 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.363.2019.1.MO w której uznał stanowisko podatnika zgodnie z którym koszty związane z działalnością B+R (w tym w zakresie prac B+R nad Nowymi produktami, Ładowarką i Rozwijanymi produktami) w jakim dotyczą rozpoczętych prac B+R nad danym projektem oraz wydatki poniesione na prace B+R zaniechane z uwagi na niespełnienie założeń projektowych lub oczekiwań rynku, które ujmowane są jako koszty jednorazowo, w zakresie, w jakim nie zostały Wnioskodawczyni zwrócone w jakiejkolwiek formie stanowią koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za prawidłowe;

-z dnia 1 grudnia 2017 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.339.2017.1.MBD, w której stwierdził, że „odnosząc powołane wcześniej przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy stwierdzić, że koszty prac rozwojowych, których dalsze kontynuowanie zostało przez zarząd Spółki zaniechane oraz prac zakończonych ze skutkiem negatywnym, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone ”.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane Osobom zatrudnionym realizującym działalność badawczo-rozwojową wynagrodzenie zasadnicze wraz z narzutami i premiami (regulaminowymi oraz uznaniowymi) w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo- rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy Osoby zatrudnionej w danym miesiącu według ustalonej proporcji, stanowi dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT i może podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe. Końcowo warto wskazać, że dla możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wyżej wymienionych wydatków, bez znaczenia pozostaje fakt, czy realizowane prace badawczo-rozwojowe rzeczywiście zakończyły się powodzeniem, czy też nie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.