Interpretacja indywidualna z dnia 30.04.2012, sygn. IPPB3/423-41/12-4/MS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Czy Spółka powinna ująć w kosztach podatkowych wydatki poniesione na nabycie Znaków objętych procedurą rejestracji proporcjonalnie do okresu na jaki została zawarta umowa licencji na korzystanie z tych Znaków, tj. w powiązaniu z przychodami podatkowymi, która Spółka uzyskuje z tytułu realizacji tej umowy?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18.01.2012 r. (data wpływu 23.01.2012 r.), uzupełnionym w dniu 30.04.2012 r. (data wpływu do BKIP w Płocku) o na wezwanie z dnia 23.04.2012r. Nr IPPB3/423-41/12-2/MS o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie Znaków objętych procedurą rejestracyjną proporcjonalnie do okresu na jaki została zawarta umowa licencyjna na korzystanie z tych Znaków jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.01.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie Znaków objętych procedurą rejestracyjną proporcjonalnie do okresu na jaki została zawarta umowa licencyjna na korzystanie z tych Znaków.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność w zakresie dzierżawy, zarządzania i administrowania znakami towarowymi. W październiku 2011r. Spółka nabyła w formie wkładu niepieniężnego zorganizowaną część przedsiębiorstwa innej spółki kapitałowej (dalej: Spółka Wnosząca). W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodziły m.in. znaki towarowe nieujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki Wnoszącej (dalej: Znaki). W stosunku do części Znaków Spółce Wnoszącej przysługiwały na dzień aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) prawa ochronne w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm. - dalej: ustawa PWP); w stosunku do niektórych Znaków trwała procedura ponownej rejestracji w urzędzie patentowym praw ochronnych (na dzień aportu Spółka Wnosząca nie posiadała prawa ochronnego do tych Znaków).

Spółka ma rok podatkowy inny niż kalendarzowy (rok ten zaczyna się 1 listopada i kończy 31 października każdego kolejnego roku). Aport ZCP do Spółki nastąpił przed końcem roku podatkowego, który rozpoczął swój bieg w 2010r. i został podatkowo rozliczony w Spółce zgodnie z przepisami ustawy o PDOP w brzmieniu z 2010r. (por. art. 12 ustawy z dnia 25 listopada 2010r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478; dalej: ustawa zmieniająca). W szczególności, wartość Znaków w Spółce (zarejestrowanych i w procedurze rejestracji) została określona według art. 16g ust 10 i 10a ustawy o PDOP w brzmieniu z 2010r., tj. w wysokości wartości rynkowej (po uwzględnieniu wartości przejętych przez Spółkę Wnoszącą w ramach aportu ZCP zobowiązań) i w tej wysokości wprowadzona do jej ksiąg rachunkowych (por. interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wydaną 31 sierpnia 2011 r. w indywidualnej sprawie Spółki nr IPPB3/423-571/11-4/MS).

W przypadku zarejestrowanych Znaków, Spółka Znaki te zaklasyfikowała jako wartości niematerialne i prawne i wprowadziła do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Spółka amortyzuje te Znaki od wartości początkowej obliczonej zgodnie z powyższymi uwagami. Znaki w procedurze rejestracji nie są klasyfikowane przez Spółkę jako wartości niematerialne i prawne i Spółka nie amortyzuje podatkowo tych Znaków. Jak Spółka wskazała wyżej, Znaki te są obecnie przedmiotem rejestracji w rejestrze znaków towarowych.

Niezależnie, Spółka rozważa uzyskanie na te Znaki praw ochronnych na wspólnotowe znaki towarowe zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante na podstawie rozporządzenia Rady WE nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego. Spółka udostępnia Znaki (zarówno Znaki objęte ochroną oraz Znaki znajdujące się w procedurze rejestracji) do korzystania innym podmiotom na podstawie zawartej nimi wieloletniej umowy licencyjnej.

Wniosek Spółki w dalszej części dotyczy Znaków towarowych znajdujących się w procedurze zmierzającej do uzyskania ponownej rejestracji i uzyskania praw ochronnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka powinna ująć w kosztach podatkowych wydatki poniesione na nabycie Znaków objętych procedurą rejestracji proporcjonalnie do okresu na jaki została zawarta umowa licencji na korzystanie z tych Znaków, tj. w powiązaniu z przychodami podatkowymi, która Spółka uzyskuje z tytułu realizacji tej umowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, powinna ona rozliczyć koszt nabycia powyższych Znaków w czasie stosowanie do okresu udzielonej licencji na korzystanie ze Znaków i uzyskiwanych z tego tytułu przychodów podatkowych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o PDOP przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Art. 7 ust. 2 ustawy o PDOP wskazuje zaś, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Przepisy te określają konstrukcyjne ramy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: PDOP). Użyte pojęcia dochód, przychód, czy koszt stanowią podstawowe elementy służące określeniu wartości podatku. Z treści powyższych przepisów wynika, że PDOP, z pewnymi wskazanymi w przepisach wyjątkami, ma charakter dochodowy, a nie przychodowy. Oznacza to, że na ostateczny wynik podatkowy oraz wartość należnego podatku składają się (pomijając kwestie szczegółowe dotyczące odliczeń, zwolnień, ulg itp.): łączna wartość przychodów pomniejszona o łączną wartość kosztów za dany rok podatkowy. Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP klasyfikuje jako koszty podatkowe m.in. wydatki poczynione przez podatnika z zamiarem uzyskania lub zwiększenia przychodu, bez których przychód podatkowy by nie powstał. Takie wydatki ustawa podatkowa zalicza do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami. Ponieważ Spółka zawarła umowę licencyjną, w ramach której udostępnia Znak do odpłatnego korzystania innemu podmiotowi i z tego tytułu uzyskuje przychody podatkowe, wydatki poniesione na nabycie Znaku mają bezpośredni związek z tymi przychodami bez tych wydatków Spółka nie uzyskiwałaby takich przychodów. Koszty te, zdaniem Spółki, należą zatem do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami podatkowymi.

Art. 15 ust. 6 ustawy o PDOP wprowadza szczególną zasadę dla rozliczania kosztów związanych ze środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi w przypadku tego rodzaju składników majątkowych kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne z tytułu ich zużycia dokonywane zgodnie z art. 16a-16m ustawy o PDOP. A contrario, w przypadku składników majątkowych niebędących środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi, koszty ich nabycia są rozliczane zgodnie z zasadami z art. 15 ust. 1 i nast. ustawy o PDOP.

Znaki w dniu ich nabycia przez Spółkę nie wypełniały warunków stawianych przez przepisy podatkowe (art. 16b ustawy o PDOP) wartościom niematerialnym oraz prawnym w szczególności nie mogły zostać zaklasyfikowane jako prawa o których mowa w przepisach ustawy Prawo własności przemysłowej bądź jako prawa autorskie. Jednocześnie, wydatki na ich nabycie wypełniały wszelkie warunki stawiane kosztom podatkowym przez art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP (koszty związane z działalnością gospodarczą podatnika poniesione w ramach tej działalności celem generowania przychodów podatkowych). Dlatego koszty nabycia Znaków podlegają rozliczeniu według zasad ogólnych z art. 15 ust. 4 ustawy o PDOP.

Zgodnie z powołanym art. 15 ust 4 ustawy o PDOP Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Przepis ten wprowadza zasadę powiązania kosztów bezpośrednich z korespondującymi z nimi przychodami w ten sposób, że koszty te są ujmowane w kosztach podatkowych (w wyniku podatkowym) nie w momencie poniesienia ale w momencie uzyskania odpowiadających im przychodów. Przy czym, w przypadku kosztów dotyczących przychodów wieloletnich, koszty te powinny zostać rozłożone w czasie i bezpośrednio powiązane z przychodami uzyskiwanymi w tym okresie.

Stanowisko dotyczące rozliczania kosztów na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy o PDOP współmiernie i proporcjonalnie do osiąganych przychodów w poszczególnych okresach podzielają sądy administracyjne przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 21 czerwca 2011 r. (I SA/Rz 277/11) wskazał, że Z uwagi na to, że realizacja umowy trwała kilka lat (przekraczała rok podatkowy), a wynagrodzenie z tego tytułu (przychody) wypłacane było etapami, to wydatki związane z umową powinny zostać rozliczone jako koszty uzyskania przychodu współmiernie do przychodów tj. proporcjonalnie do osiąganych sukcesywnie przychodów z tytułu wykonania danego etapu prac przewidzianego w umowie. Wynikająca z art. 15 ust. 4 zasada współmierności kosztów i przychodów oznacza, że poniesione wydatki spełniające warunki uznania za koszt uzyskania przychodów są kosztem roku, którego dotyczą i są przyporządkowane uzyskanemu w tym roku przychodowi (por. wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2004 r., III SA 596/02, publ. www.nsa.goy.pl).

Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie interpretacjach organów podatkowych, m. in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 czerwca 2011r. (IBPBI/1/423-32/11/RM) dotyczącej rozliczenia wydatków na nabycie budynku przeznaczonego do rozbiórki znajdującego się na gruncie przeznaczonym pod długoletnią dzierżawę organ podatkowy uznał, że uwzględniając przepisy art. 15 ust 4 ww. ustawy przedmiotowy wydatek (poniesiony na nabycie budynku hurtowni, który zostanie rozebrany przez dzierżawcę) należy rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu współmierny do przychodów, to znaczy proporcjonalnie do osiąganych sukcesywnie przychodów z tytułu dzierżawy.

Notabene analogiczną regułę rozliczania w czasie kosztów podatkowych pośrednio związanych z przychodami wprowadza art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP. Zgodnie z tym przepisem, koszty pośrednie dotyczące okresu przekraczającego rok podatkowy powinny zostać przyporządkowane w odpowiedniej części do danego roku podatkowego, bądź też, jeśli nie jest to możliwe, stanowią koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Zatem z treści obu powołanych regulacji (art. 15 ust. 4 ustawy o PDOP dla kosztów bezpośrednich oraz art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP dla kosztów pośrednich) wynika, że koszty dotyczące okresu przekraczającego okres roku podatkowego, w szczególności w przypadku kosztów bezpośrednich koszty poniesione w związku z przychodami uzyskiwanymi w okresie przekraczającym okres roku podatkowego powinny być rozliczane w czasie w relacji do okresu lub przychodów, których dotyczą.

W tym kontekście, powyższe regulacje zapewniają współmierność przychodów i kosztów; inne przyjęcie, oznaczałoby konieczność jednorazowego rozpoznania kosztu podatkowego w dacie uzyskania pierwszego przychodu, co kłóciłoby się z charakterem takiego kosztu i faktem, że generowane dzięki niemu przychody dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy.

Podsumowując, w sytuacji Spółki, wydatki na nabycie Znaków, powinny zostać przez nią rozliczone dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w czasie/w związku z przychodami, które uzyskuje z udostępnienia Znaków innemu podmiotowi do odpłatnego korzystania.

W wyniku analizy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego organ podatkowy uznał, iż przedstawiony opis nie jest wyczerpujący i pismem z dnia 23.04.2012r. znak IPPB3/423-41/12-2/MS wezwał Spółkę do wyczerpujące przedstawienie opisu zdarzenia przyszłego poprzez:

1. szczegółowe określenie wydatków poniesionych na nabycie tychże Znaków,
2. wyjaśnienie czy przedmiotowe wydatki poniesione na nabycie tychże Znaków są tożsame/równe z wartością początkową Znaków, którą to Spółka wskazuje w stanowisku własnym oceny prawnej zdarzenia przyszłego zaprezentowanym we wniosku z dnia 18.01.2012r. (data wpływu do BKIP- 24.01.2012r.) dotyczącym możliwości rozpoznania, jako wartości niematerialne i prawne praw ochronnych na znaki towarowe, których procedura rejestracyjna rozpoczęła się przed dniem objęcia wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa a zakończyła się po tym dniu oraz zasad ich amortyzacji ...
3. wyjaśnienie, czy przedstawione w niniejszym wniosku stanowisko Spółki należy traktować, jako alternatywne mogące mieć zastosowanie do zdarzenia przyszłego w warunkach jego zaistnienia zgodnych dla obu wniosków ...

Pismem z dnia 30.04.2012r. (data wpływu do BKIP) stanowiącym odpowiedź na ww. wezwanie Wnioskodawca stwierdził, że:

Ad 1.

Spółka wskazuje, że pod pojęciem wydatków na nabycie Znak ów Spółka rozumie realne koszty poniesione przez nią na uzyskanie tych Znaków. W stanie faktycznym sprawy Znaki te stanowiły element zorganizowanej części przedsiębiorstwa wycenianego według wartości rynkowej. Ta zorganizowana część przedsiębiorstwa została następnie wniesiona do Spółki w ramach aportu, w zamian za co Spółka wydała podmiotowi wnoszącemu ten aport udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki - nominalna wartość wydanych przez Spółkę udziałów w zamian za wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmującej Znaki odpowiadała wartości rynkowej tego wkładu. Efektywnie dla Spółki, jako wydatek na nabycie aportu (w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa) należy uznać wartość nominalną udziałów wydanych w zamian za ten aport. Konsekwentnie za wydatki Spółki na nabycie Znaków znajdujących się w procesie rejestracji należy uznać proporcjonalną wartość tych Znaków w stosunku do wartości pozostałych składników majątkowych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa uwzględnioną w wartości wydanych udziałów za aport tj. wartości rynkowej tych Znaków. Powyższa wartość Znaków (wydatków na ich nabycie) odpowiada wartości tych Znaków po jakiej zostały on wprowadzone do ksiąg rachunkowych Spółki tak jak zostało to określone w treści wniosku, wartość Znaków w Spółce (zarejestrowanych i w procedurze rejestracji) została określona według art. 16g ust. 10 i l0a ustawy o PDOP w brzmieniu z 2010 r,, tj. w wysokości wartości rynkowej (po uwzględnieniu wartości przejętych przez Spółkę Wnoszącą w ramach aportu ZCP zobowiązań).

Ad 2.

Stanowisko zawarte we wniosku, którego dotyczy wezwanie należy traktować jako pytanie dotyczące alternatywnego sposobu ujęcia w rozliczeniach podatkowych Znaków znajdujących się w procesie rejestracji (alternatywne zdarzenie przyszłe). W związku z uzyskaniem znaków towarowych w ramach opisanego w treści wniosku aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa) w tym Znaków, które na dzień aportu nie posiadały prawa ochronnego Spółka nabrała wątpliwości odnośnie możliwych podatkowych skutków nabycia oraz dalszego wykorzystania tego znaku w działalności Spółki. W związku z powyższym Spółka w oddzielnych wnioskach zaprezentowała niezależne, możliwe w jej ocenie sposoby ujęcia tych Znaków w jej rozliczeniach podatkowych. Wniosek Spółki, którego dotyczy wezwanie, został sformułowany jako alternatywny sposób postępowania Spółki zakładający, że Znaki nie stanowią/ nie będą stanowić wartości niematerialnych i prawnych (nie będzie dopuszczalne ich amortyzowanie przez Spółkę). Spółka zwraca się o potwierdzenie zaprezentowanego we wniosku alternatywnego podejścia.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.) (dalej ustawa o PDOP), prawo ochronne na znak towarowy stanowi, po spełnieniu określonych warunków, wartość niematerialną i prawną (jest jednym z praw wymienionych w ustawie PWP). Warunki te są następujące:

1. prawo ochronne musi być nabyte,
2. prawo ochronne musi nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
3. jego przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok,
4. prawo ochronne jest wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przezeń działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej, umowy najmu lub umowy leasingu.

Wszystkie z powyższych warunków wypełnią się w przypadku Znaków. W szczególności, Znaki będą nadawały się do gospodarczego używania. Spółka będzie udostępniać je do korzystania innemu podmiotowi na podstawie zawartej z tym innym podmiotem umowy licencyjnej. Przewidywany okres używania Znaków przez Spółkę będzie przekraczać rok. Znaki zostały nabyte przez Spółkę w znaczeniu wynikającym z treści art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o PDOP. Znaki towarowe po ponownej rejestracji i uzyskaniu praw ochronnych wypełniają wszelkie warunki niezbędne do ich klasyfikacji jako wartości niematerialne i prawne.

W sytuacji opisanej we wniosku, Znaki będą wypełniały wszelkie przesłanki do ich klasyfikacji jako wartości niematerialne i prawne: zostały nabyte, mają gospodarczą przydatność dla Spółki w okresie przekraczającym rok, będą oddane przez Spółkę do używania na podstawie umowy licencyjnej innemu podmiotowi. W konsekwencji, Spółka będzie mogła ująć je w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w miesiącu uzyskania rejestracji (polskiej lub wspólnotowej) Znaków jako praw ochronnych oraz rozpocząć amortyzację podatkową Znaków od miesiąca następującego po miesiącu, w którym Znaki zostaną przez nią wprowadzone do tej ewidencji.

Zaznaczyć trzeba, że Spółka nabyła Znaki w stanie prawnym obowiązującym w 2010r., zgodnie z którym wartość początkową nabytych w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa składników majątkowych nieujętych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport określano na podstawie art. 16g ust. 10 ustawy o PDOP.

Powyższe stanowisko jest zgodne z interpretacją z dnia 23 kwietnia 2012r. znak IPPB3/423-38/12-2/MS, w której organ potwierdził, jako prawidłowe stanowisko zaprezentowane przez samego Wnioskodawcę w odniesieniu do tego samego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym stanowisko odmienne zaprezentowane w przedmiotowym wniosku (a w zasadzie przeciwne do przedstawionego w poprzednim wniosku) zakładające ujęcie w kosztach podatkowych wydatków poniesionych na nabycie Znaków objętych procedurą rejestracji proporcjonalnie do okresu na jaki została zawarta umowa licencji na korzystanie z tych Znaków, tj. w powiązaniu z przychodami podatkowymi, które to spółka uzyskuje z tytułu realizacji tej umowy (czyli uznające, że Znaki nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych) nie może zostać uznane za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 547 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie