Ad. 1 Zgodnie z treścią art. 17 b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54... - Interpretacja - PSUS/OPBI/423/56/04/JK

Shutterstock
Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 30.04.2004, sygn. PSUS/OPBI/423/56/04/JK, Pierwszy Śląski Urząd Skarbowy w Sosnowcu

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Ad. 1 Zgodnie z treścią art. 17 b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami), jeżeli umowa leasingu spełnia następujące warunki:

  1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
  2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

wówczas opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2.

W przypadku zawarcia umowy leasingu, o której mowa wyżej, opłaty ustalone w tej umowie ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy stanowią u niego koszt uzyskania przychodów. Zastosowanie w tym przypadku mają zasady ogólne zaliczania wydatku do kosztów podatkowych określone w art. 15 ust. 1 i ust. 4 cyt. ustawy. Według powszechnej praktyki opłata wstępna wnoszona jest na poczet czynszu leasingowego. W związku z tym jest kosztem uzyskania przychodów w momencie zapłaty.

Ad. 2 Raty degresywne będą kosztem uzyskania przychodów z momentem ich poniesienia.

Ad. 3 Zgodnie z treścią przepisu art. 16 ust. 1 pkt. 49 cytowanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 EURO, przeliczona na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Zatem podatnik będzie mógł zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów kwotę poniesionych wydatków z tytułu ubezpieczenia samochodu osobowego w całości, jeżeli jego wartość nie przewyższy równowartości 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Z uwagi na fakt, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów należy pamiętać, że ustawodawca w dyspozycji art. 15 ust. 1 za koszty uzyskania przychodów uznał, tylko te, które podatnik poniósł w celu osiągnięcia przychodów, tj. takie, które mają związek przyczynowo skutkowy z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Pierwszy Śląski Urząd Skarbowy w Sosnowcu