Na podstawie art. 14a § l ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Drugi Urząd Skarbowy w Tarnowie w od... - Interpretacja - II US. POIII/423/13/03

ShutterStock

Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 16.07.2003, sygn. II US. POIII/423/13/03, Drugi Urząd Skarbowy w Tarnowie

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Na podstawie art. 14a § l ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Drugi Urząd Skarbowy w Tarnowie w odpowiedzi na pismo z dnia 24.06.2003 r. w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego, wyjaśnia :

Zgodnie z postanowieniami art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz zmianie niektórych ustaw (jednolity tekst Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980 ze zm.) pracownikowi, z którym został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn, o których mowa w art. 1, przysługuje odprawa pieniężna. Wydatki z tego tytułu pokrywane są ze środków zakładu pracy.

W myśl art. 15 ust. l ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (jednolity tekst Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Są to koszty bezpośrednio i pośrednio związane z całokształtem prowadzonej działalności. Istnieje zatem możliwość odliczenia od przychodów wszelkich kosztów ich uzyskania pod warunkiem jednak, że ich poniesienie ma, bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, a przy tym muszą być one racjonalne z punktu widzenia działalności służącej jego osiągnięciu. Wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także świadczenia wypłacane przez pracodawców na rzecz swoich pracowników (z wyjątkiem świadczeń finansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych).

Mając powyższe na uwadze, a mianowicie: charakter omawianych odpraw ( rodzaj świadczeń na rzecz pracowników), ekonomiczny cel w/w ustawy z dnia 28 grudnia 1989r., mający na względzie racjonalizację zatrudnienia w restrukturyzowanych zakładach pracy, co w konsekwencji prowadzi do usprawnienia procesów produkcyjnych, skutkujących zwiększeniem osiąganych przychodów, ustawowe i prawne umocowanie odpraw wypłacanych zwalnianym pracownikom, należy uznać, że wypłacone pracownikom ze środków zakładu pracy przez pracodawcę omawiane odprawy, stanowić będą w myśl ww. art. 15 ust. l ustawy o podatku dochodowym koszt uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 15 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Zasadą jest, że koszty uzyskania przychodów są potrącalne w tym roku podatkowym, którego przychodów dotyczą, gdy natomiast nie odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego to mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tego roku podatkowego, w którym zostały poniesione.W świetle powyższego odprawy dla pracowników, którzy nabyli do nich uprawnienia w 2002 r. są kosztem uzyskania przychodu w roku podatkowym w którym zostały zarachowane mimo, że faktycznie zostały wypłacone w następnym roku podatkowym.Warunkiem jest aby podatnik w danym roku podatkowym znał wielkość określonych kwot odpraw i kwoty te zarachował do tego roku podatkowego, mimo ich faktycznego nie poniesienia w danym roku podatkowym.

Drugi Urząd Skarbowy w Tarnowie