Interpretacja indywidualna z dnia 26.06.2009, sygn. ILPB3/423-247/09-6/MM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Czy Spółka ma prawo do zaliczenia opłacanych składek rocznych i stałej do kosztów uzyskania przychodu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu 27.03.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 01 czerwca 2009 r. (data wpływu 03 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• kosztów uzyskania przychodów,
• zryczałtowanego podatku dochodowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

W dniu 25 sierpnia 2008 r. Spółka zawarła z firmami X (spółką amerykańską), Y (spółką angielską) oraz Z umowę o używaniu nazw (załączoną do niniejszego wniosku). Na mocy tej umowy Spółka uzyskała prawo do używania nazwy () . Prawo to jest wyłączne i zastrzeżone dla Spółki na terytorium Polski. Umowa trójstronna wskazuje, iż spółka amerykańska i spółka angielska są właścicielami prawa do nazwy , zaś właściciele uzgodnili z Z, że posiada prawa do rejestracji znaku firmowego w nazwach oraz Z ponosi koszty związane z rejestracją znaków firmowych.

W dniu 25 sierpnia 2008 r. Spółka zawarła z Z umowę firm członkowskich. Na mocy tej umowy Spółka jest zobowiązana uiszczać:

1. jednorazową stałą składkę zgodnie z umową Wpisanie nazwy potencjalnej Firmy Członkowskiej do rejestru członków Z nastąpi dopiero po zapłaceniu przez nią Stałej Składki. Składka ma charakter jednorazowy,
2. roczną składkę członkowską wysokość składki będzie ustalana przez Z. Roczną składkę członkowską są zobowiązane uiszczać wszystkie firmy członkowskie.

Spółka uiszczając składki roczne uzyskuje:

1. prawo używania nazwy () (na podstawie umowy o używaniu nazw w związku z umową firm członkowskich),
2. prawo i licencję na używanie oprogramowania (punkt 17.4 umowy firm członkowskich),
3. uzyskuje prawo i możliwość korzystania z dotychczasowego dorobku sieci () w zakresie: procedur, obsługi kontrahentów, raportów itp.

Spółka uiszczając zaś składkę stałą ma prawo stać się członkiem sieci (), nabyć tym samym prawa jakie przysługują członkom sieci .

W dniu 25 sierpnia 2008 r. Spółka zawarła także umowę firm członkowskich z A (wzór umowy obowiązujący od 1 lipca 2007 roku).

Na mocy podpisanych umów (umowa o używaniu nazw pomiędzy Wnioskodawcą a X, Y, Z, umowa firm członkowskich pomiędzy Wnioskodawcą a Z, umowa firm członkowskich pomiędzy Wnioskodawcę a A) Spółka Wnioskodawca od 25 sierpnia 2008 r. jest wyłącznym przedstawicielem międzynarodowej sieci () w Polsce.

A jest jedną z wiodących organizacji światowych, zrzeszającą niezależnie zarządzane firmy księgowe i doradcze oferujące usługi poświadczające, doradztwa podatkowego, a także udzielające specjalistycznych porad dla przedsiębiorstw prywatnych i jednostek interesu publicznego. Dzięki członkostwu w () Spółka uzyskała dostęp do firm w ponad 100 krajach, oferując Jej klientom specjalistyczną wiedzę lokalną wspartą przez międzynarodową metodologię i ekspertyzy.

Opisane w zapytaniu opłaty - składki stałe, jak i składki roczne są w istocie wynagrodzeniem za możliwość uczestnictwa w sieci firm członkowskich (). Z całą pewnością uczestnictwo w sieci daje Spółce duży potencjał nie tylko w obsłudze podmiotów krajowych, ale również zagranicznych. Od momentu podpisania umów Spółka wykonywała liczne usługi na rzecz innych firm członkowskich (), jak i ich klientów. Nie byłoby to możliwe, gdyby nie uczestnictwo w sieci, i członkowstwo w (). Członkowstwo nie byłoby zaś możliwe, gdyby Spółka nie uiszczała opisanych w zapytaniu składek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Czy Spółka ma prawo do zaliczenia opłacanych składek rocznych i stałej do kosztów uzyskania przychodu...
2. Czy Spółka powinna pobrać podatek u źródła w związku z wypłatami na rzecz Z oraz A i czy mając certyfikat rezydencji ma prawo zastosować stawkę podatku z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania...

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo zaliczyć składki roczne i stałą do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Warunkiem zakwalifikowania danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest:

1. poniesienie kosztu w celu osiągnięcia przychodu lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz
2. niezakwalifikowanie wydatku do grupy kosztów nie uznawanych przez ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych za koszty uzyskania przychodów.

W kwestii pierwszego z wymienionych warunków dających prawo zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów istnieje bogate orzecznictwo sądowe. Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa sądu administracyjnego (np. wyroki SA/Po 1393/92, SA/Wr 1242/94, l SA/Gd 193/96) zwrot ustawowy wszelkie koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodu oznacza, iż podatnik ma możliwość odliczenia wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W wyroku z 12 maja 1999 r. (sygn. akt l SA/Wr 482/97) Naczelny Sąd Administracyjny wskazał: Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodu nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Ustawy podatkowe regulujące zagadnienie kosztów uzyskania przychodów zaliczają do nich również koszty pozostające jedynie w pośrednim związku z osiąganymi przychodami. (...) W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Związek między poniesionym kosztem a osiąganym przez podatnika przychodem był przedmiotem rozważań także Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 27 stycznia 2003 r. (sygn. akt III SA 1652/2001) wypowiedział się następująco:

(...) ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu. Cel ten powinien być wyraźnie widoczny, a poniesione wydatki powinny go bezpośrednio realizować lub co najmniej powinny zakładać go jako realny. (...) Podatnik, aby mógł dany wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych powinien wykazać bezpośredni związek tego wydatku nie tylko z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, ale przede wszystkim to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wystarczającą przesłanką uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest działanie w celu uzyskania przychodu. Nie jest natomiast niezbędne osiągnięcie wspomnianego celu. Cel ten należy ocenić w momencie dokonania wydatku. Ciężar dowodu działania w określonym celu spoczywa na podatniku. Ustawodawca posługując się zwrotem wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów nie posługuje się sformułowaniem skutek. Takie sformułowanie ma istotne znaczenie przy rozpatrywaniu pojęcia kosztów, albowiem czym innym jest cel działania, a czym innym skutek będący następstwem podjętych działań. Przez sformułowanie w celu należy zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot celowości, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Z tych też powodów brak skutku, tj. przychodu nie dyskwalifikuje wydatku jako kosztu poniesionego w celu osiągnięcia przychodu. (...).

Z kolei w tezie wyroku z dnia 1 czerwca 2001 r. NSA Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku (l SA/Gd 1694/98) uznał, iż: Wydatek zalicza się do kosztów uzyskania przychodów jeżeli podatnik udowodni fakt poniesienia wydatku i wykaże celowość, racjonalność poniesionych kosztów z punktu widzenia związku przyczynowego pomiędzy poniesionym kosztem a zasadnie oczekiwanym skutkiem w postaci przychodu. Wystarczające jest wykazanie potencjalnej możliwości przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a nie bezwzględny związek wydatku z uzyskanym przychodem. Istotna jest jednak relacja, że bez danego wydatku spodziewany racjonalnie skutek w postaci przychodu nie mógłby wystąpić.

Zatem warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest wykazanie związku pomiędzy celem poniesienia wydatku, a możliwością uzyskania dzięki temu przychodów. Wystarczającym jest, by poniesienie tych kosztów miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Koszty poniesione przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodu, a nie niezbędności rezultatu, w postaci konieczności osiągnięcia konkretnego przychodu.

Podatnik ma więc możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Prowadząc działalność gospodarczą podatnik ponosi również koszty, które w sposób pośredni związane są z przychodami, tj. takie, które nie są powiązane z konkretnymi przychodami, ale ich poniesienie jest związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa.

Tak jest w przypadku kosztów przedmiotowych składek stałych i rocznych, które Spółka ponosi nabywając w zamian prawo do korzystania z nazwy () oraz prawo do korzystania z oprogramowania, prawo do korzystania z dorobku () w zakresie świadczenia usług audytorskich, doradztwa, konsultingu i innych. Spółka ma możliwość uczestnictwa w konferencjach organizowanych przez (), korzystania z bazy wiedzy () . Niewątpliwą korzyścią jest potencjalna możliwość sprzedaży usług na rzecz firm członkowskich () oraz ich klientów. Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Spółka notuje wzrost sprzedaży na rzecz tych podmiotów. Przychodów takich Spółka nie uzyskałaby, gdyby nie członkowstwo w ().

W ocenie Spółki, wymienione wyżej wydatki (zarówno składka stała, jak i roczna) stanowią koszt uzyskania przychodów, ponieważ są pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem i jednocześnie nie znajdują się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Ponadto wymienione wydatki jako mające wpływ na rozszerzenie i prowadzenie działalności gospodarczej Spółki, można zaliczyć do kosztów związanych z całokształtem działalności podatnika, czyli związanych z funkcjonowaniem Spółki.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka powinna pobrać i rozliczyć podatek u źródła w związku z dokonywanymi płatnościami z tytułu składek rocznych i składki stałej, ale może zastosować niższą stawkę podatku wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania na podstawie posiadanego certyfikatu rezydencji.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Składka stała jednorazowa i składka roczna jest uiszczana na rzecz Z z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Jak wyżej wskazano, zdaniem Spółki, składka stała i roczne są należne w tym przypadku między innymi za prawo do korzystania z nazw oraz oprogramowania.

W umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Zjednoczonym Królestwem w art. 12 ust. 2 wskazano, iż należności licencyjne mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli osoba uzyskująca należności jest osobą do nich uprawnioną, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty należności licencyjnych brutto.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Spółka posiada certyfikat rezydencji wystawiony dla Z (w załączeniu). Zdaniem Spółki, powinna ona w związku z tym pobrać 5% zryczałtowany podatek dochodowy od wypłacanych składek stałej i rocznych.

Pismem uzupełniającym z dnia 01 czerwca 2009 r. (data wpływu 03 czerwca 2009 r.) Spółka wyjaśniła, iż uzyskane przez Spółkę prawo i licencja na używanie oprogramowania oraz prawo do używania nazwy nie wiążą się z przeniesieniem całości praw autorskich do przedmiotowej nazwy i oprogramowania. Spółka może jedynie użytkować je wyłącznie na potrzeby własnej działalności. Spółka nie ma prawa dalszej ich odsprzedaży, przekazania do dalszego użytkowania, powielania, kopiowania, modyfikowania itp.

Zdaniem Spółki, uzyskane przez Spółkę w związku z uiszczanymi rocznymi składkami członkowskimi prawo i możliwość korzystania z dotychczasowego dorobku sieci () w zakresie: procedur, obsługi kontrahentów, raportów, usług audytorskich, doradztwa, konsultingu i innych, nie spełniają definicji know - how.

Na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca nie stworzył definicji legalnej know - how, ograniczając się do sformułowania, iż know - how to równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (art. 16b ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok z 31 lipca 2003 r. sygn. III SA 1661/01), know - how to zespół informacji poufnych, istotnych i zidentyfikowanych we właściwej formie. Termin poufny oznacza, że przedmiot umowy nie jest powszechnie dostępny i znany. Termin istotny oznacza, że informacje są ważne i niebanalne co do sposobu wytwarzania, zaś termin zidentyfikowany oznacza, ze know - how jest opisane lub utrwalone w taki sposób, aby możliwe było sprawdzenie, że spełnia ono kryterium poufności i istotności.

Komentatorzy prawa podatkowego (m. in. G. Dźwigała w artykule Opodatkowanie know how, PP 2004/2/9), identyfikują know - how jako:

• wartość o charakterze niematerialnym,
• postać wiedzy, zebranych doświadczeń, danych z kluczami ich zastosowania,
• uzyskaną dzięki doświadczeniu,
• poufną, istotną i zidentyfikowaną.

Prawo i możliwość korzystania z dotychczasowego dorobku sieci () w zakresie: procedur, obsługi kontrahentów, raportów, usług audytorskich, doradztwa, konsultingu i innych nie mogą, zdaniem Spółki, być określane mianem doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (z którym ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wiąże pojęcie know - how).

Spółka opłacając składki członkowskie otrzymuje w zamian prawo do korzystania z oprogramowania to wynika wprost z załączników do umowy z Z (UK), prawo do korzystania z nazwy paragraf 4.1 umowy z Z (UK), na szczególnych zasadach określonych w umowie o używaniu nazwy, dostęp do narzędzi pozwalających na spełnienie wymogów wynikających z konieczności zapewnienia niezależności na poziomie wszystkich firm sieci (np. oprogramowanie ()), możliwość otrzymywania zleceń z zagranicy od innych członków sieci () (dotyczy głównie zleceń na prace dla firm córek spółek zagranicznych), dostęp do zasobów zgromadzonych w wewnętrznym portalu (), możliwość udziału w konferencjach i szkoleniach oraz utrzymywanie stałego kontaktu z osobami odpowiedzialnymi za poszczególne usługi w innych krajach. Nie bez znaczenia jest także fakt, iż Spółka przystępując do sieci notowanej jako szósta na świecie pod względem miejsca na rynku usług audytorsko - doradczych oraz z największym potencjałem wzrostowym, będzie mogła liczyć na znaczne zwiększenie swojego rozwoju w Polsce dzięki - wzrostowi marki oraz renomy oferowanych usług.

W ramach rocznej składki członkowskiej nie można wyodrębnić kwoty, która przypadałaby na poszczególne prawa. Jest to wydatek, którym objęte jest całościowo pozyskiwane w zamian za składkę członkowską dobro w postaci prawa do używania nazwy, prawa i licencji na używanie oprogramowania, prawa i możliwości korzystania z dotychczasowego dorobku sieci.

Spółka wyjaśniła, iż jedyną zależnością pomiędzy umową zawartą z A (tj. firmą zarejestrowaną w Stanach Zjednoczonych) a umowami zawartymi z Z, X i Y jest konieczność ich zawarcia łącznie, to znaczy Spółka nie mogłaby zawrzeć jedynie umowy z A bez zawarcia umów pozostałych i odwrotnie.

Wynika to z następujących zdarzeń. Mianowicie w dniu 30 czerwca 2007 r. firma A z USA sprzedała wszystkie swoje aktywa do nowej spółki Z z Wielkiej Brytanii. Na zbyte aktywa składały się głównie prawa do oprogramowania (proprietary software) oraz prawo do nazwy () (the registration rights). Należy podkreślić, że po dokonaniu sprzedaży aktywów spółka A z USA nie została zlikwidowana i nadal funkcjonuje. Jej zadaniem jest obrona () przed pozwami (oraz potencjalnymi pozwami) jakie są rozpatrywane przez sądy amerykańskie.

Zgodnie ze stanem opisanym we wniosku Spółka uiszcza składki do Anglii i do Stanów Zjednoczonych. Składki płacone do Anglii są składkami płaconymi za prawo używania nazwy, prawa i licencji na używanie oprogramowania, prawa i możliwości korzystania z dotychczasowego dorobku sieci (tak jak zostało to opisane w odpowiedzi na pytanie nr 2). Natomiast składki płacone do Stanów Zjednoczonych są składkami płaconymi przez Spółkę (ale także przez każdą jedną firmę na świecie, która przystępuje do organizacji) w związku z kosztami operacyjnymi, jakie firma w USA, tj. A ponosi w związku z pozwami (oraz potencjalnymi pozwami) jakie zostały wniesione przeciwko 9) przed sądami amerykańskimi.

Podsumowując, Spółka uiszcza dwa rodzaje składek. Składki na rzecz Z z Wielkiej Brytanii, która nabyła prawa do oprogramowania oraz prawa rejestracyjne do nazwy () na całym świecie oraz składki na rzecz A płacone do USA, wiążące się ze składkami płaconymi do Anglii tylko i wyłącznie w taki sposób, iż Spółka przystępując do organizacji () łącznie musiała zobowiązać się do uiszczania także składek na pokrycie kosztów operacyjnych związanych z pozwami (oraz potencjalnymi pozwami), które w USA obecnie toczą się (lub mogą się toczyć w przyszłości) przeciwko A.

Tym samym, zdaniem Spółki, nie ma żadnych zależności pomiędzy umowami zawartymi z Z, X, Y, a umową zawartą z A, poza tą jedną okolicznością, iż Spółka przystępując do organizacji () nie miała wyboru i musiała zgodzić się na podpisanie łącznie wszystkich umów przedstawionych we wniosku o interpretację.

Spółka pragnie podkreślić, że zgoda Spółki na podpisanie umów z A oraz z Z, a w rezultacie tych umów, konieczność ponoszenia przez Spółkę kosztów w postaci obu rodzajów składek (tj. składek na rzecz organizacji w USA oraz składek na rzecz organizacji w Anglii) jest związana z niewątpliwymi korzyściami, jakie przynosi Spółce współpraca w ramach sieci () . Dzięki tej współpracy Spółka może obsługiwać firmy z zagranicy, które zwracają się do Spółki o pomoc prawną bazując na poleceniu firm z nazwą () w kraju ich siedziby. W zakresie doradztwa podatkowego przychody z obsługi klientów zagranicznych wzrosły o 20% w stosunku do przychodów generowanych z zagranicy przed przystąpieniem do sieci (). Spółka jest zdania, iż skoro jest zobligowana do uiszczania obu składek łącznie (tzn. na rzecz podmiotu z USA i na rzecz podmiotu z Anglii) to te składki należy także łącznie oceniać pod kątem kosztu podatkowego związanego pośrednio z przychodami generowanymi przez Spółkę.

Jak wyjaśniono powyżej, umowa z A (USA) ma takie znaczenie dla pozostałych umów zawartych przez Spółkę, że są one ze sobą nierozłącznie związane. Stanowią całość, aczkolwiek jedynie w tym sensie, że Spółka nie mogła zawrzeć umowy z Z (UK) bez zawarcia umowy z A (USA).

Umowa i składki płacone na rzecz A (USA) stanowią osobną umowę, a składki uiszczane na jej podstawie są składkami uiszczanymi na pokrycie kosztów operacyjnych prowadzonych postępowań sądowych (lub kosztów postępowań sądowych prowadzonych w przyszłości) w USA. Koszty te wiążą się ze składkami płaconymi za prawo używania nazwy, prawa i licencji na używanie oprogramowania, prawa i możliwości korzystania z dotychczasowego dorobku sieci (korzyści dla Spółki zostały szczegółowo opisane w odpowiedzi na pytanie nr 2). Powiązanie to wyraża się w tym, iż zgodnie z zapisami umów (par. 6.9 umowy z Z oraz par. 5.1 umowy z A) nie można zawrzeć umowy z Z (UK) gdyby nie zawarto umowy firm członkowskich z A (USA) i odwrotnie.

Stała składka oraz płatności dotyczące pokrycia kosztów operacyjnych w związku z toczącymi się obecnie lub mogącymi toczyć się w przyszłości procesami w USA przeciwko (...) są płacone na rzecz spółki amerykańskiej o nazwie A. Składki roczne są płacone na rzecz spółki angielskiej o nazwie Z.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 1) za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie:

• zdarzenia przyszłego dot. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego (pytanie nr 2), wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie,
• zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług, wydana została interpretacja w dniu 15 czerwca 2009 r. nr ILPP2/443-427/09-2/EN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB3/423-247/09-7/MM, interpretacja indywidualna
ILPP2/443-427/09-2/EN, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu