Interpretacja indywidualna z dnia 22.06.2009, sygn. ILPB3/423-237/09-4/ŁM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Czy dochód ze sprzedaży samodzielnego lokalu użytkowego znajdującego się w budynku biurowym i kotłowni Spółdzielni, korzysta ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli jest przeznaczony na wydatki związane z prowadzeniem kotłowni, tj. na koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2009 r. (data wpływu 30.03.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży samodzielnego lokalu użytkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 06 maja 2009 r. (data wpływu 11.05.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży samodzielnego lokalu użytkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia w 2008 r., umową ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz umową sprzedaży sporządzoną w formie aktu notarialnego, zbyła samodzielny lokal użytkowy znajdujący się w budynku administracyjno biurowym wraz z udziałem we współwłasności nieruchomości, tj. działki gruntu oraz części wspólnych budynku. W budynku znajdują się biura Spółdzielni oraz osiedlowa kotłownia Spółdzielni.

Dla lokalu tego Wójt Gminy wydał warunki pozwalające na zmianę przeznaczenia lokalu użytkowego na lokal mieszkalny. Nabywca, po stosownym remoncie, zamieszkał w tym lokalu.

Zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 5 marca 2008 r. nr DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82, osiedlowa kotłownia i budynek administracji Spółdzielni Mieszkaniowej mieszczą się w pojęciu zasoby mieszkaniowe.

Po wejściu w życie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółdzielnia złożyła wniosek do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji stosowania tego przepisu. Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem udzielił interpretacji, ale ani wniosek Spółdzielni, ani postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego nie obejmuje sytuacji sprzedaży samodzielnego lokalu w budynku Spółdzielni, który po sprzedaży przekształcono w lokal mieszkalny. Także powołana wyżej interpretacja ogólna Ministra Finansów nie omawia wprost takiej sytuacji.

W uzupełnieniu z dnia 06 maja 2009 r. (data wpływu 11.05. 2009 r.) Spółdzielnia wskazała, iż przedmiotowy lokal znajduje się w budynku administracyjno technicznym (budynku osiedlowej kotłowni). Sprzedany przez Spółdzielnię w 2008 r. lokal, w okresie kiedy właścicielem budynku był Kombinat PGR, wykorzystywany był jako pralnia zakładowa. Następnie Spółdzielnia wynajmowała lokal i była w nim pralnia. Od 2006 r. pomieszczenia nie były używane. Spółdzielnia w lipcu 2007 r. uzyskała pozwolenie na przebudowę i zmianę sposobu użytkowania pomieszczeń pralni na lokale mieszkalne, ale przebudowy nie dokonała. W 2008 r. Spółdzielnia zbyła lokal oraz Starosta przeniósł decyzję o pozwoleniu na przebudowę i zmianie sposobu użytkowania ze Spółdzielni na Nabywcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochód ze sprzedaży samodzielnego lokalu użytkowego znajdującego się w budynku biurowym i kotłowni Spółdzielni, korzysta ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli jest przeznaczony na wydatki związane z prowadzeniem kotłowni, tj. na koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód ze sprzedaży lokalu w budynku, który to budynek mieści się w pojęciu zasoby mieszkaniowe, jest dochodem z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i jeżeli zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, korzysta ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści ww. przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie.

Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Aby dokonać prawidłowej wykładni powyższego przepisu należy odwołać się do definicji gospodarki zasobami mieszkaniowymi i zasobów mieszkaniowych.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, składają się wpływy z opłat (czynszów) pobieranych od lokatorów oraz pokrywane z nich koszty. Uwzględniając charakter opłat (czynszów) oraz pokrywanych z nich kosztów uzasadnione jest rozumienie pojęcia zasoby mieszkaniowe nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Przez pojęcie zasoby mieszkaniowe należy rozumieć:

1. znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki-doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci).

Wyliczone wyżej obiekty służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych i utrzymaniu zasobów mieszkaniowych. Opłaty (czynsze) związane z tymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ww. ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie jedynie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółdzielnia zbyła lokal użytkowy znajdujący się w budynku administracyjno technicznym (budynku osiedlowej kotłowni). Sprzedany przez Spółdzielnię lokal, w okresie kiedy właścicielem budynku był Kombinat PGR, wykorzystywany był jako pralnia zakładowa. Następnie Spółdzielnia wynajmowała lokal i była w nim pralnia. Od 2006 r. pomieszczenia nie były używane. Spółdzielnia w lipcu 2007 r. uzyskała pozwolenie na przebudowę i zmianę sposobu użytkowania pomieszczeń pralni na lokale mieszkalne, ale przebudowy nie dokonała. W 2008 r. Spółdzielnia zbyła lokal oraz Starosta przeniósł decyzję o pozwoleniu na przebudowę i zmianie sposobu użytkowania ze Spółdzielni na Nabywcę.

Istotą lokali użytkowych jest ich niemieszkalne przeznaczenie, co oznacza iż nie można ich zaliczyć do zasobów mieszkaniowych.

W związku z tym dochody uzyskane ze sprzedaży lokalu użytkowego po byłej pralni, jako uzyskane z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 omawianej ustawy i stosownie do postanowień art. 7 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ponadto norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy, stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Tym samym powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu