Interpretacja indywidualna z dnia 15.01.2008, sygn. ITPB3/423-159/07/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2007 r. (data wpływu 22 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków na stypendium dla studenta (przyszłego pracownika) jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków na stypendium dla studenta (przyszłego pracownika).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie projektowania budowlanego, urbanistycznego i technologicznego. W związku z obecną sytuacją na rynku pracy, Biuro ma trudności z zatrudnieniem specjalistów, zwłaszcza inżynierów konstruktorów, czy też budowy dróg i mostów.

W celu zwiększenia szans na zdobywanie dochodowych zleceń, Spółka zamierza wzmocnić swój zasób kadrowy poprzez zawarcie ze studentem określonej specjalności umowy o stypendium fundowane. Warunkiem przyznania tego stypendium byłoby zobowiązanie beneficjenta do podjęcia pracy w Biurze po ukończeniu studiów i wykonywaniu jej przez okres co najmniej 3 lat. W przypadku nie podjęcia pracy po ukończeniu studiów lub ich przerwaniu, stypendium podlegałoby zwrotowi. Ponadto, umowa przewidywałaby zobowiązanie studenta do odbycia w okresie wakacji praktyki zawodowej w przyszłym miejscu pracy przez okres 2-4 tygodni.

W związku z powyższym, Spółka zadała pytanie

Czy wydatki poniesione na ufundowane stypendium może uznać za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz czy, zgodnie z art. 15 ust. 4 tejże ustawy, może te wydatki zaliczyć do kosztów podatkowych w chwili poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek tego rodzaju będzie miał istotny wpływ na zwiększenie sprzedaży wykonywanych usług projektowych, a tym samym zwiększenie przychodów, ponieważ zatrudnienie fachowców w danej branży zapewni Biuru możliwość skutecznego pozyskiwania korzystnych zleceń, a także zapewni wysoką jakość i profesjonalizm opracowań projektowych, co wzmocni pozycje Biura na rynku usług projektowych.

Skoro więc wydatek ten pozostawać będzie w ścisłym związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością, uzasadnione będzie zaliczenie go do kosztów uzyskania przychodów, mimo że beneficjent stypendium nie będzie jeszcze pracownikiem Biura. Przepisy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ograniczają bowiem możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów podatkowych wyłącznie do edukacji pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) dalej: ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z wykładni gramatycznej użytego przez ustawodawcę zwrotu koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia do celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zatem aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesiony wydatek ma wpływ lub może mieć wpływ na powstanie czy też zwiększenie przychodu.

Zatem istota problemu sprowadza się do określenia, czy wydatek na ufundowanie stypendium będzie spełniał przesłanki określone ww. normą prawną.

Należy więc stwierdzić, że wydatki poniesione przez Spółkę na ufundowanie przedmiotowego świadczenia na rzecz studenta nie będącego pracownikiem Biura, nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów, gdyż nie istnieje związek przyczynowo-skutkowy między wydatkiem na stypendium a przychodem wywodzącym się z przyszłej pracy stypendysty. Upatrywanie możliwości powstania przychodu w wyniku zdarzenia przyszłego i niepewnego, jakim jest podjęcie pracy przez stypendystę u fundatora stypendium powoduje, iż brak jest związku wydatku na stypendium nawet z przychodem w przyszłości, nie wspominając o jego osiąganiu lub zwiększaniu, czy też zabezpieczaniu lub zachowaniu źródła przychodu w okresie wypłacania stypendium.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.