Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ZOZ, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2007 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia kosztów bezpośrednich do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym zostały poniesione - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia kosztów bezpośrednich do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. ZOZ jest zobligowany do wyceny na podstawie inwentaryzacji pacjentów na dzień 31 grudnia poniesionych bezpośrednich kosztów z tytułu hospitalizacji i wyłączenia ich z kosztów uzyskania przychodów w roku, w którym zostały poniesione i zarachowania ich w roku, w którym został osiągnięty przychód. W/w sytuacja dotyczy kosztów bezpośrednich hospitalizacji na Oddziale Neurologicznym z Pododdziałem Udarowym. Na podstawie analizy wielkości z lat ubiegłych koszty bezpośrednio związane z przychodem tj.: leki, procedury medyczne obce, usługi transportowe i medyczny sprzęt jednorazowy na rzecz pacjentów pozostających na dzień 1 stycznia stanowią wartość.

W 2005 r. 30.550,92zł, co stanowi 0,16% wartości kosztów podatkowych (18.564.038,72zł.) i 0,15% wartości przychodów z tytułu opieki stacjonarnej (19.867.995,19zł). W 2006 r. 39108,90 zł, co stanowi 0,17% wartości kosztów podatkowych (23.010.791,99zł), i 0,19% przychodów z tytułu opieki stacjonarnej (20.110.444,60 zł).Powyższa analiza wykazuje, że są to nieistotne wielkości w stosunku do wartości obrotów roku podatkowego, dotyczą jednego z 11 oddziałów szpitalnych. Prawidłowe ustalenie kosztów bezpośrednich wymaga zinwentaryzowania kart zleceń lekarskich około 60 pacjentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy ze względu na nieistotność kosztów bezpośrednich można zaliczyć je do roku, w którym zostały poniesione.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Nowelizacja tej ustawy która weszła w życie od 1 stycznia 2007 r. wprowadziła podział kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z przychodem. Co do zasady koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy, natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie przychodów.Począwszy od 1 stycznia 2007 r. ustawodawca, w art. 15 ust. 4 4e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadził odrębne zasady dotyczące momentu rozpoznawania kosztów dla celów podatkowych, w zależności od tego czy dany wydatek w sposób bezpośredni można powiązać z konkretnym przychodem, czy też wydatek ten dotyczy całokształtu działalności podatnika. Zgodnie z art. 15 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Art. 15 ust. 4b tej ustawy stanowi, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego
   - są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
   
   

Natomiast zgodnie z ust. 4c w/w art. 15 ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

W kontekście powyższego stanowisko podatnika, iż ze względu na nieistotność kosztów bezpośrednich można zaliczyć je do roku, w którym zostały poniesione jest nieprawidłowe.Ten sposób rozliczenia kosztów bezpośrednich dotyczy tylko sytuacji gdy nie można było ich zarachować do momentu zamknięcia ksiąg, złożenia zeznania rocznego lub zatwierdzenia sprawozdania, jednak taka sytuacja w opisanym stanie faktycznym nie wystąpiła.

Wprawdzie jak podkreślono we wniosku koszty bezpośrednie stanowią nieistotną wielkość w stosunku do przychodów. Fakt ten nie może jednak być powodem odstępstwa od zasad wynikających z powołanych wyżej przepisów.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że stanowisko podatnika zawarte we wniosku, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.