Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 20.03.2006, sygn. 1472/ROP1/423-36/89/06/MC, Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie
Temat interpretacji
P O S T A N O W I E N I E
Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 7 lutego 2006 r. (z datą wpływu do tutejszego Urzędu w dniu 13 lutego 2006 r.)
p o s t a n a w i a
uznać stanowisko Spółki w zakresie przeliczenia odsetek i prowizji bankowych na rachunku dewizowym Spółki po kursie średnim ustalonym przez Narodowy bank Polski za nieprawidłowe.
U Z A S A D N I E N I E
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka posiada rachunek dewizowy, na którym bank na koniec miesiąca dolicza odsetki od posiadanych środków, a w ciągu miesiąca pobiera prowizje bankowe za zrealizowane przelewy.
W związku z powyższym stanem faktycznym Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi pytanie, po jakim kursie należy przeliczyć odsetki i prowizje bankowe dla celów podatkowych i bilansowych?
Spółka ma wątpliwości, czy odsetki dopisane do rachunku należy przeliczać według kursu kupna walut banku, z usług którego korzysta podatnik (a pobrane prowizje bankowe - według kursu sprzedaży) stosując art. 30 ust. 2 pkt 1 ustawy o rachunkowości.
Czy powyższe operacje są jednocześnie przychodem i zapłatą należności (odsetki) oraz kosztem i zapłatą zobowiązań (prowizje bankowe)?
Czy omawiane operacje gospodarcze nie dotyczą ani sprzedaży lub kupna walut, ani zapłaty należności i zobowiązań i w związku z tym należy do wyceny tych operacji zastosować art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości (tzn. do wyceny odsetek i prowizji bankowych zastosować kurs średni NBP ustalony na dzień przeprowadzenia operacji gospodarczej) oraz art. 12 ust. 2 (przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski) i art. 15 ust. 1 (koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Spółka stoi na stanowisku, że zarówno dla celów księgowych, jak i podatkowych do wyceny odsetek i prowizji bankowych należy zastosować kurs średni ustalony dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski na dzień naliczenia odsetek, czy pobrania prowizji bankowych (na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości oraz art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1 ustawy o podatki dochodowym od osób prawnych). Według tych przepisów przychody i koszty w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.
Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami informuje, co następuje:
Na podstawie art. 12 ust. 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych - dalej updop - przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik. Natomiast koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik (art. 15 ust. 1a updop).
W świetle art. 12 ust. 2a i art. 15 ust. 1a updop podatnicy wyliczający różnice kursowe dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zobowiązani są stosować następujące kursy walut:
1. w przypadku walut wpływających na dewizowy rachunek bankowy - kurs kupna walut banku, z usług którego korzysta podatnik (art. 12 ust. 2a updop),
2. w przypadku faktycznej zapłaty z dewizowego rachunku za zobowiązania opiewające na walutę obcą - wg kursu sprzedaży walut stosowanego przez bank, z którego usług korzystał podatnik (art. 15 ust. 1a updop),
3. w przypadku odsprzedaży bankowi posiadanych na rachunku walut - wg kursu kupna walut stosowanego przez bank, z którego usług korzystał podatnik (art. 12 ust. 2a updop).
We wszystkich wymienionych powyżej przypadkach zastosowanie mieć będą kursy walut z dnia wystąpienia określonego zdarzenia gospodarczego.
Różnice kursowe powstają jedynie wówczas, gdy występują różne kursy walut odpowiednio między dniem uzyskania przychodu, a dniem jego otrzymania lub pomiędzy dniem zarachowania kosztu i dniem faktycznej zapłaty.
W przedmiotowej sytuacji różnice kursowe nie wystąpią, ponieważ Spółka nie dokonuje wcześniejszego zarachowania kosztu, a kurs waluty w dniu uzyskania przychodu z odsetek i w dniu jego otrzymania jest taki sam. Spółka poznaje bowiem kwotę otrzymanych odsetek i kwotę pobranych prowizji w momencie otrzymania wyciągu bankowego.
W przypadku gdy Spółka posiada na rachunku bankowym środki w walutach obcych i wykorzystuje je do regulowania zobowiązań (prowizje bankowe) lub uzyskuje od nich przychód (odsetki) zastosowanie będą miały przepisy art. 12 ust. 2a oraz 15 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka zatem powinna przeliczyć przychód (odsetki od posiadanych środków) i koszt (prowizje bankowe) według kursu kupna/sprzedaży walut stosowanego przez bank, z którego usług korzysta, na dzień wystąpienia w/w zdarzeń gospodarczych.
Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.