Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa ............ przedstawione we wniosku z dnia 08.11.2005 r. (wpływ do tut. organu podatkowego 09.11.2005 r.) o udzielnie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej momentu zaliczenia do przychodów podatkowych zasądzonych do zwrotu kosztów sądowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.11.2005 r. do Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek z dnia 08.11.2005 r. o udzielnie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowaniaprawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w pisemnym zapytaniu wynika, iż Spółka w związku z prowadzoną działalnością wygrywa liczne sprawy sądowe. Zasądzone koszty sądowe znane są Spółce co do wysokości z sentencji wyroku, ale często się zdarza, że nie są wcale regulowane przez dłużników albo wpływają na rachunek Spółki po wielu miesiącach od ogłoszenia wyroku w sądzie.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka zwraca się z pytaniem, w którym momencie należy zaliczyć do przychodów zasądzone do zwrotu koszty sądowe:- czy należy je uznać za przychody w dacie otrzymania wyroku,- czy też w dacie ich zapłaty.Stanowisko SpółkiDotychczas zasądzone koszty sądowe Spółka traktowała jako przychody należne, ale wobec zmiany art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczącej ustalenia momentu uzyskania przychodu, Spółka uważa, że przychody z tego tytułu należy zakwalifikować jako przychody należne w dniu ich otrzymania.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego tut. organ podatkowy stwierdza iż, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W myśl art. 12 ust. 3 ww. ustawy za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 3a ww. ustawy o pdop za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:1)wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub2)wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub3)otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach. Regulując zagadnienia dotyczące przychodu związanego z działalnością gospodarczą ustawodawca stwierdza, iż przychodem tym jest kwota należna, niezależnie od tego czy została faktycznie otrzymana. Jako przychód należny powinno się traktować kwoty jakie są należne podatnikowi, czyli takie środki, których wydania podatnik może żądać od kontrahenta. Dla celów podatkowych nie ma generalnie znaczenia fakt, czy podatnik takie środki rzeczywiście otrzymał.

W przedmiotowej sprawie kryterium decydującym będzie zatem określenie, czy zasądzone koszty sądowe stanowią przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, a więc czy Spółka podejmując działalność gospodarczą zmierza wprost do osiągnięcia efektu, jakim będzie uzyskanie przychodu w postaci zasądzonych kosztów sądowych, co skutkowałoby obowiązkiem zaliczenia zasądzonych kwot w oparciu o przepis art. 12 ust. 3 ustawy podatkowej. W przekonaniu organu podatkowego, okoliczność, iż koszty sądowe zostały zasądzone w związku z dochodzeniem na drodze sądowej wierzytelności ujętych w przychodach w oparciu o art. 12 ust. 3 ustawy podatkowej, nie przesądza o klasyfikacji tychże kosztów jako przychodów podatkowych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podkreślić należy, iż koszty sądowe, obejmujące opłaty sądowe oraz zwrot wydatków, stanowią część składową kosztów procesu, niezbędnych do celowego dochodzenia prawa i celowej obrony (ustawa z dnia 13 czerwca 1967r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - Dz. U. Nr 9, poz. 88 ze zm. oraz art. 98 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego - Dz. U. z 1964r. Nr 43, poz. 296 ze zm.).Zatem istota kosztów sądowych wskazuje na ich wyłącznie procesowy charakter, co wyklucza uznanie ich za świadczenie uboczne względem dochodzonej wierzytelności, normowane przepisami prawa materialnego. W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, iż koszty sądowe zasądzone na rzecz Spółki, powinny zostać zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu w oparciu o regulacje art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli w dacie ich faktycznego otrzymania.