Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 20.07.2005, sygn. PD 415/7A/05, Urząd Skarbowy w Końskich
Temat interpretacji
Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka zakupiła w 2004 r. wierzytelność w łącznej kwocie 2.250.658,39 zł.
Postanowieniem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 5 kwietnia 2004 r. nastąpiło zawarcie układu i przyjęcie propozycji układowych, w wyniku których:
- kwota 401.535,90 zł została umorzona,
- kwota 602.303,86 zł została rozłożona na raty,
- pozostała kwota 1.246.818,63 zł nie została objęta układem. Z wierzytelności poza układem część, tj. kwota 62.762,00 zł została w 2004 r. spłacona drogą wzajemnych kompensat.
Wartość nabytych wierzytelności nie stanowi należnego przychodu w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami)
Spółka poprzez nabycie wierzytelności stała się wierzycielem, jednak do czasu faktycznej realizacji tych wierzytelności nie uzyskuje przychodu. Jednocześnie wydatki na zakup tych wierzytelności nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w momencie nabycia. Wydatki te stają się kosztem uzyskania przychodów dopiero z chwilą realizacji wierzytelności, a więc z chwilą uzyskania przychodu.
Przedmiotową kwotę będzie można wykazać jako koszt uzyskania przychodów w chwili osiągnięcia przychodu przez Spółkę tj. w chwili spłaty wierzytelności przez dłużnika.
W 2004 r. Jednostka nie uzyskała przychodu z tytułu spłaty tej wierzytelności.
Brak jest podstaw do zaliczenia tej wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów w 2004 r.
Biorąc pod uwagę powyższe w kosztach uzyskania przychodów w 2004 r. nie powinna znaleźć się kwota przedmiotowej wierzytelności.
Spółka postąpiła prawidłowo nie zaliczając do kosztów uzyskania przychodów w 2004 r. kwoty wierzytelności rozłożonej na raty w wysokości 602.303,86 zł.