Temat interpretacji

Wnioskiem z 26.04.2005 r., uzupełnionym pismami z 13.05.2005 r. i z 19.07.2005 r. Spółka z o.o. zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

Spółka z o.o. 23 lutego 2005 roku nabyła na podstawie umowy sprzedaży, zawartej w formie aktu notarialnego, nieruchomość zabudowaną, na którą składały się:
1) nieruchomość zabudowana m. in. częścią zakładu produkcyjnego (Budynkiem Produkcyjnym), będąca współwłasnością Pani S i Pana S wspólników Spółki cywilnej (dalej "Nieruchomość nr 1");
2) nieruchomość zabudowana częścią Budynku Produkcyjnego, będąca współwłasnością Pani S i Pana S oraz Pani M i Pana M (dalej "Nieruchomość nr 2");
3) nieruchomość zabudowana częścią budynku mieszkalnego, będąca współwłasnością Pani S i Pana S (dalej "Nieruchomość nr 3").

W związku ze zbyciem powyższych nieruchomości nastąpiło też pomiędzy stronami rozliczenie nakładów poniesionych przez strony na zbywane nieruchomości. Zgodnie z porozumieniem wspólników Spółki Cywilnej Nieruchomość nr 1 i Nieruchomość nr 2 wykorzystywane były w jej działalności gospodarczej i systematycznie zabudowywane Budynkiem Produkcyjnym.

Pierwotnie nakłady na budowę Budynku Produkcyjnego ponieśli małżonkowie Pani S i Pana S. Po przekazaniu Nieruchomości nr 1 do korzystania Spółce Cywilnej nakłady na budynek ponosiła ta spółka. W 1989 r. (lub 1990 r.) Budynek Produkcyjny został oddany do użytku przez Spółkę Cywilną, a następnie był kilkakrotnie modernizowany, w tym również rozbudowywany. Prace te były wykonywane przez:
1) małżonków Panią S i Pana S - od 1987 do przekazania Nieruchomości nr 1 do korzystania Spółce Cywilnej,
2) Spółkę Cywilną - od 1988 roku do 1997 roku,
3) Spółkę Akcyjną, która korzystała z Nieruchomości nr 1 i Nieruchomości nr 2 od roku 1997 do roku 2002 na podstawie umowy dzierżawy zawartej ze Spółką Cywilną,
4) Spółka z o.o., która korzystała z Nieruchomości nr 1 i Nieruchomości nr 2 od roku 2002 do dnia nabycia nieruchomości, na podstawie umowy dzierżawy ze Spółką Cywilną.

W roku 2002 Spółka z o.o. przejęła od Spółki Akcyjnej prawa i obowiązki dzierżawcy z umowy dzierżawy Nieruchomości nr 1 i Nieruchomości nr 2 zawartej przez Spółkę Akcyjną ze Spółką Cywilną. Przejmując umowę dzierżawy nabyła odpłatnie prawo do rozliczenia nakładów poniesionych na Nieruchomość nr 1 i Nieruchomość nr 2 przez Spółkę Akcyjną.

W dacie zbycia w/w nieruchomości prawo do rozliczenia poniesionych nakładów na Budynek Produkcyjny posiadali:
1) Spółka z o.o. - w stosunku do Pani S i Pana M, z tytułu:
a) nabytego od Spółki Akcyjnej w/w prawa do rozliczenia nakładów,
b) nakładów poniesionych przez Spółkę z o.o.;
2) Pan M - w stosunku do Pani S, w związku z wygaśnięciem prawa do korzystania z Nieruchomości nr 1 w działalności Spółki Cywilnej.
Zgodnie z aneksem z dnia 21 lutego 2005 r. do umowy Spółki cywilnej Pani S winna:
a) wykonać zobowiązanie solidarne Pani S i Pana M z tytułu rozliczenia nakładów z Spółki z o.o.,
b) zapłacić Panu M, tytułem rozliczenia nakładów poniesionych wspólnie na Nieruchomość nr 1, uzgodnioną w tym aneksie kwotę pieniężną.

Wierzytelność Spółki z o.o. z tytułu rozliczenia nakładów poniesionych na Budynek Produkcyjny została potrącona z kwoty należnej małżonkom Pani S i Panu S z tytułu w/w umowy sprzedaży zawartej dnia 23 lutego 2005 r.

W piśmie z 19.07.2005r. Spółka podkreśla, iż prawo do rozliczenia nakładów poniesionych w okresie dzierżawy Budynku Produkcyjnego na ten budynek, przysługujące Spółce od Pani S, ma charakter roszczenia o zwrot wartości poniesionych nakładów. Taki charakter ma też prawo do rozliczenia nakładów poniesionych przez Spółkę Akcyjną, przysługujące Spółce z o.o. w stosunku do Pani S. Według Spółki w powyższych wypadkach nie ma miejsca odpłatne zbycie prawa majątkowego, gdyż nie przeniosła ona przysługujących jej praw na jakąkolwiek osobę, a jedynie Pani S spełnia należne jej świadczenie.

Prawo do rozliczenia nakładów nabyte od Spółki Akcyjnej Spółka traktuje jako wydatek podlegający rozliczeniu międzyokresowemu kosztów w czasie zgodnym ze stawkami amortyzacji podatkowej dla środków trwałych, na które Spółka ta poniosła nakłady (10%). Natomiast nakłady poniesione na Budynek Produkcyjny jako inwestycja w obcym środku trwałym podlegają amortyzacji. Stawki amortyzacji podatkowej są równe stawkom amortyzacji podatkowej dla środków trwałych, na które poczyniono nakłady (10%).

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy kwota należna od Pani S z tytułu rozliczenia nakładów jest przychodem?

Zdaniem Spółki, kwota należna od Pani S tytułu rozliczenia nakładów stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, zgodnie z regułą określoną w art.12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast w myśl art.12 ust. 3 ustawy za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że umowa najmu została rozwiązana w wyniku zawarcia umowy kupna przedmiotu najmu przez wynajmującego. Jednocześnie z zawarciem umowy kupna określony został sposób rozliczenia poniesionych wcześniej nakładów, w wyniku którego strona kupująca tj. Spółka z o.o., pomniejszy kwotę zobowiązania o wartość poniesionych przez nią nakładów.

Na gruncie prawa cywilnego do praw majątkowych zalicza się również prawa skuteczne między stronami danego stosunku prawnego umownego, występujace w postaci różnego rodzaju wierzytelności. W tym rozumieniu w przypadku umów najmu takim prawem majątkowym jest między innymi wierzytelność z tytułu poniesionych nakładów, o ile roszczenie o ich zwrot wynika z treści umowy najmu.

Ponieważ w sytuacji przedstawionej we wniosku nie mamy do czynienia ze zbyciem praw majątkowych a jedynie ze zwrotem uprzednio poniesionych nakładów, to przychód należny powstanie w dniu otrzymania zapłaty (art. 12 ust. 3a pkt 3 ustawy).

Jednakże norma prawna określona w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy z 15.02.1992 r. stanowi, iż do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.Jeżeli zatem poniesione wydatki w cudzym środku trwałym wykreowały środek trwały pn. "inwestycje w obcych środkach trwałych", to w myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy nie stanowiły one kosztów uzyskania przychodu. Kosztem uzyskania przychodu były ewentualnie odpisy amortyzacyjne dokonane zgodnie z art. 16 a -16 m ustawy o pdop.

Natomiast wydatki na nabycie prawa majątkowego do poniesionych nakładów nie mogły być uznane za środek trwały pod nazwą "inwestycje w obcym środku trwałym", brak było również przesłanek do uznania ich jako wartość niematerialną i prawną (art. 16b ust. 1 określa zamknięty katalog praw majątkowych). A więc wydatki te - jeżeli poniesiono je w celu osiągnięcia przychodu - mogły być uznane w Spółce za koszt uzyskania przychodu.

Z tych względów zwrot uprzednio poniesionych nakładów będzie stanowił przychód podatkowy tylko w tej części, w jakiej uprzednio poniesione z tego tytułu wydatki zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy nie podziela stanowiska strony w tym zakresie, stąd też postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.