w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu faktur wystawionych przez dostawców lub usługodawców uregulowanych z pominięciem rachun... - Interpretacja - 1462-IPPB6.4510.570.2016.1.AP

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 10.01.2017, sygn. 1462-IPPB6.4510.570.2016.1.AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu faktur wystawionych przez dostawców lub usługodawców uregulowanych z pominięciem rachunku bankowego Spółki lub w wyniku potrącenia wzajemnych wierzytelności

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu faktur wystawionych przez dostawców lub usługodawców uregulowanych z pominięciem rachunku bankowego Spółki lub w wyniku potrącenia wzajemnych wierzytelności jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu faktur wystawionych przez dostawców lub usługodawców uregulowanych z pominięciem rachunku bankowego Spółki lub w wyniku potrącenia wzajemnych wierzytelności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność w zakresie usług budowlanych, polegających głównie na budowie dróg i mostów. Jako wykonawca lub podwykonawca zawiera umowy z podwykonawcami i dalszymi podwykonawcami robót budowlanych oraz umowy kupna-sprzedaży dotyczące używanych w procesie świadczenia usług materiałów budowlanych. Z uwagi na regulacje zawarte w art. 647[1] Kodeksu cywilnego, a także ze względu na istotny brak wzajemnego zaufania kontrahentów w branży dotykanej najczęściej prawdopodobnie ze wszystkich niewypłacalnością zapłata za usługi świadczone przez wnioskodawcę odbiorcy tych usług dokonują zapłaty bezpośrednio na rachunek podwykonawców, dostawców, dalszych podwykonawców itp. z zaliczeniem wpłaty na poczet samego wnioskodawcy. Na skutek zawartych porozumień wpłaty dokonywane przez zamawiających zaliczane są na poczet zobowiązań wnioskodawcy wobec dostawców i jego podwykonawców i prowadzą do wygaśnięcia tych zobowiązań. Wnioskodawca dysponuje informacją o dokonanych płatnościach, które nie zostały przeprowadzone przez jego rachunek bankowy i na jej podstawie dokonuje księgowania zarówno wpływu należności jak i spłaty zobowiązań.

Zdarza się także, iż zlecający usługi obciążają wnioskodawcę swoimi usługami i dokonują zapłaty wyłącznie różnicy kwoty z potrąceniem swoich należności. Po dniu 1 stycznia 2017 r. wnioskodawca nadal będzie dokonywał opisanych transakcji i w ten sam sposób dokonywane będą rozliczenia pieniężne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawca dokonując zakupu towarów handlowych lub usług o wartości przewyższającej 15.000,00 zł od przedsiębiorców, na rzecz których zapłata będzie dokonana bezpośrednio przez odbiorcę i zarazem dłużnika wnioskodawcy, z pominięciem jego rachunku bankowego bezpośrednio na rachunek bankowy dostawcy lub usługodawcy świadczącego na rzecz wnioskodawcy lub dojdzie do potrącenia należności wnioskodawcy z należnościami jego odbiorcy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwoty wynikające z faktur wystawionych przez dostawców lub usługodawców, za które nie zapłacił bezpośrednio ze swojego rachunku płatniczego?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując zakupu towarów handlowych lub usług o wartości przewyższającej 15.000,00 zł od przedsiębiorców, na rzecz których zapłata będzie dokonana bezpośrednio przez odbiorcę i zarazem dłużnika wnioskodawcy, z pominięciem jego rachunku bankowego bezpośrednio na rachunek bankowy dostawcy lub usługodawcy świadczącego na rzecz wnioskodawcy lub dojdzie do potrącenia należności wnioskodawcy z należnościami jego odbiorcy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwoty wynikające z faktur wystawionych przez dostawców lub usługodawców, za które nie zapłacił bezpośrednio ze swojego rachunku płatniczego.

Zgodnie z art. 15d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego, a w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego, podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą:

  1. zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
  2. w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów zwiększają przychody

w miesiącu, w którym została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

Powyższe przepisy stosuje się odpowiednio w przypadku:

  1. nabycia lub wytworzenia środków trwałych albo nabycia wartości niematerialnych i prawnych;
  2. dokonania płatności:
    1. po likwidacji pozarolniczej działalności gospodarczej,
    2. po zmianie formy opodatkowania na zryczałtowaną formę opodatkowania określoną w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zgodnie z art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej od dnia 1 stycznia 2017 r. dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

  1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
  2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 zł, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Przedsiębiorcą jest każda, nie wyłączając zagranicznych, osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Oznaczałoby to, iż wnioskodawca dokonując transakcji finansowej bez własnej woli, ale na skutek przymusu ustawowego, z pominięciem własnego rachunku płatniczego w sytuacji, gdy dochodzi do bezgotówkowego rozliczenia pomiędzy kontrahentami w drodze wielostronnych porozumień kompensacyjnych nie miałby prawa zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów realnie poniesionych wydatków. Wnioskowanie takie jest jednak niezgodne z ratio legis omawianych regulacji, których celem jest wyeliminowanie nieuczciwego obrotu fakturami i towarzyszącego mu gotówkowego obrotu pomiędzy przedsiębiorcami. W opisanym stanie faktycznym obrót taki nie następuje, a jedynie przedsiębiorcy skracają drogę, jaką środki finansowe mają przebyć by od inwestora dotrzeć do uprawnionego wykonawcy lub dostawcy za pomocą cesji, poleceń przelewu i innych umów powszechnie używanych w obrocie gospodarczym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie