Interpretacja indywidualna z dnia 04.01.2013, sygn. IBPBI/2/423-1262/12/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy Spółka będzie uprawniona do korzystania z limitu pomocy publicznej wynikającego z zezwolenia po dniu jego wygaśnięcia do końca 2020 r., tj. do terminu zakończenia istnienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 02 października 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 04 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do korzystania z limitu pomocy publicznej wynikającego z zezwolenia po dniu jego wygaśnięcia do końca 2020 r., tj. do terminu zakończenia istnienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 października 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do korzystania z limitu pomocy publicznej wynikającego z zezwolenia po dniu jego wygaśnięcia do końca 2020 r., tj. do terminu zakończenia istnienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie Zezwolenia z dnia 15 listopada 2005 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (zwane dalej: Pierwszym Zezwoleniem). Zakres Pierwszego Zezwolenia obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie usług w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych - 28.52 według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego. Pierwsze Zezwolenie zostało udzielone do 08 sierpnia 2016 r.

Decyzją z dnia 10 sierpnia 2007 r. Minister Gospodarki zmienił wydane Spółce Pierwsze Zezwolenie. Zmiana dotyczyła przedmiotu działalności Spółki i wydatków inwestycyjnych. Przedmiot działalności został rozszerzony o następującą pozycję PKWIU: Sekcja D podsekcja DJ dział 28 klasa 28.40 - usługi kucia, prasowania, wytłaczania i walcowania metali; usługi w zakresie metalurgii proszków. Natomiast kwota wydatków inwestycyjnych została zmniejszona z 78 mln zł do kwoty 75 mln zł.

Spółka wypełniła wszystkie warunki wskazane w Pierwszym Zezwoleniu, zmienionym wyżej wskazaną decyzją, od spełnienia których uzależnione było uzyskanie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie podkreślić należy, że do chwili obecnej z dopuszczalnej pomocy publicznej w związku z działalnością prowadzoną na terenie SSE Spółka skorzystała w nieznacznym zakresie.

Poza działalnością wskazaną w Pierwszym Zezwoleniu Spółka uzyskuje dochody nie objęte zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 74, poz. 397 ze zm.). W związku z uzyskiwaniem dochodu opodatkowanego i zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych Spółka prowadzi ewidencję rachunkową umożliwiającą wyliczenie dochodu zwolnionego objętego Pierwszym Zezwoleniem oraz dochodu opodatkowanego, nie objętego zwolnieniem. Obecnie w związku z planem rozbudowy przedsiębiorstwa Spółka rozważa wystąpienie do Ministra Gospodarki z wnioskiem o uzyskanie drugiego zezwolenia (dalej: Drugie Zezwolenie). Spółka planuje rozbudowę przedsiębiorstwa poprzez uruchomienie kolejnej linii produkcyjnej do cięcia poprzecznego. W ten sposób Spółka zwiększy wolumen produkcji oraz rozszerzy asortyment oferowanych wyrobów. W związku z tym Spółka planuje zakup środków trwałych. Inwestycja będzie dokonana w dotychczasowym zakładzie produkcyjnym na terenie SSE. Produkty wytworzone w wyniku inwestycji będą produktami, o których mowa w Pierwszym Zezwoleniu, czyli wyroby zakwalifikowane do 28.40 PKWiU oraz 28.52 PKWiU. Rozpoczęcie inwestycji może nastąpić w 2013 r. lub później. Pierwsze przychody ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych w związku z zakończoną inwestycją Spółka uzyska najprawdopodobniej w 2014 r.

W związku z planowaną inwestycją Spółka zamierza wystąpić do Ministra Gospodarki z wnioskiem o nowe zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej obejmujące usługi w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych - 28.52 PKWiU, a także usługi kucia, prasowania, wytłaczania i walcowania metali; usługi w zakresie metalurgii proszków - 28.40 PKWiU.

Spółka przewiduje, że Drugie Zezwolenie będzie obowiązywać do końca działalności SSE (czyli zgodnie z obecnie obowiązującymi regulacjami - do 31 grudnia 2020 r.), a warunki prowadzenia działalności w SSE będą następujące:

1. poniesienie wydatków inwestycyjnych o łącznej wartości 2 mln zł,
2. zatrudnienie na terenie SSE wyniesie co najmniej 4 osoby.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla celów obliczenia dochodu (straty) uzyskanego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE po dniu 08 sierpnia 2016 r. Spółka będzie uprawniona do korzystania z limitu pomocy publicznej wynikającego z Pierwszego i Drugiego Zezwolenia do końca 2020 r. - tj. do terminu zakończenia działania SSE...

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. nr 222, poz. 2251 z późn. zm.), na mocy którego Spółka uzyskała Pierwsze Zezwolenie, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że:

1. nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,
2. będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat.

W świetle przytoczonego przepisu należy zatem uznać, że okres korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie zezwolenia wyznacza:

• z jednej strony data poniesienia pierwszych wydatków inwestycyjnych oraz
• z drugiej strony data wyczerpania dopuszczalnej pomocy publicznej.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. nr 42, poz. 274; z późn. zm.) zezwolenie wygasa z upływem okresu, na jaki została ustanowiona strefa. Jak wynika z przytoczonego przepisu zwolnienie z podatku dochodowego przysługuje wyłącznie w okresie na jaki została ustanowiona specjalna strefa ekonomiczna.

Zgodnie z § 1 ust. 3 przytaczanego powyżej rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, Specjalna Strefa Ekonomiczna działa do dnia 8 sierpnia 2016 r. Rozporządzenie to jednak utraciło moc z dniem wejścia w życie nowego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. nr 232, poz. 1550 z późn. zm., dalej: Rozporządzenie).

W § 1 ust. 3 tegoż Rozporządzenia postanowiono, że Specjalna Strefa Ekonomiczna będzie działać do 31 grudnia 2020 r.

W ocenie Spółki, nie ulega wątpliwości, iż z pomocy publicznej, do korzystania z której Spółka nabędzie prawo w przypadku uzyskania Drugiego Zezwolenia i spełnienia warunków w nim przewidzianych, będzie mogła korzystać do wykorzystania limitu, najpóźniej z końcem upływu okresu, na jaki została ustanowiona strefa - a więc zgodnie ze zmienionym brzmieniem wskazanego wyżej Rozporządzenia do 31 grudnia 2020 r. W przypadku ponownej zmiany Rozporządzenia, polegającej na przedłużeniu czasu działania Specjalnej Strefy Ekonomicznej, oczekiwać należy, iż maksymalny termin korzystania z nabytej w drodze Drugiego Zezwolenia pomocy publicznej także ulegnie przesunięciu. Przy czym Spółka pragnie wskazać, iż na przestrzeni lat zmieniały się nie tylko przepisy regulujące działalność stref ekonomicznych, ale i praktyka Ministra Gospodarki w zakresie literalnego brzmienia zezwoleń - obecnie wydawane zezwolenia nie wskazują bowiem konkretnej daty ich obowiązywania, odnoszą się jedynie do czasu działania stref. Praktyka ta jest odmienna od praktyki przyjętej przez Ministra Gospodarki w czasie, gdy Spółka pozyskiwała Pierwsze Zezwolenie. Wówczas w zezwoleniach określano wprost datę ich obowiązywania, która pokrywała się z datą działania poszczególnych specjalnych stref ekonomicznych.

Skoro więc w Drugim Zezwoleniu, jak przypuszcza Spółka, nie zostanie wskazany wprost termin jego obowiązywania, lecz zostanie on określony warunkowo, jako termin działania SSE, to nie może budzić wątpliwości fakt, że każda zmiana tego terminu rzutować będzie na termin obowiązywania Drugiego Zezwolenia. Odmienna interpretacja takiego stanu rzeczy stanowiłaby w ocenie Spółki naruszenie zasady zaufania do państwa i stanowionego przez niego prawa, a przede wszystkim - określoności tego prawa. Jeśli bowiem Drugie Zezwolenie, jak oczekuje Spółka, obowiązywać będzie do końca działania SSE, to w przypadku zmiany terminu działania SSE zmianie ulegnie faktyczny termin obowiązywania Drugiego Zezwolenia, a tym samym - maksymalny termin korzystania z postawionej do dyspozycji na podstawie tegoż zezwolenia pomocy publicznej.

W ocenie Spółki, w świetle obowiązujących przepisów, jak i przesłanek utworzenia i funkcjonowania w Polsce specjalnych stref ekonomicznych, w związku z przedłużeniem działania Specjalnej Strefy Ekonomicznej do 31 grudnia 2020 r., przedłużeniu uległ maksymalny termin korzystania z pomocy publicznej, do której uprawniona została Spółka na podstawie Pierwszego Zezwolenia. Wprawdzie w zezwoleniu tym Minister Gospodarki wskazał, iż obowiązuje ono do 08 sierpnia 2016 r., jednakże zdaniem Spółki w państwie prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej, jakim zgodnie z art. 2 Konstytucji jest Rzeczpospolita Polska, nie może mieć miejsca sytuacja, w której pozycję podmiotu względem prawa i wynikających z niego praw i obowiązków różnicuje się ze względu na fakt ujęcia przez Ministra Gospodarki w decyzji administracyjnej dotyczącej praw podmiotu wprost daty obowiązywania tejże decyzji, bądź też jej nie ujęcia.

Taka dywersyfikacja podatników rażąco naruszałaby zasadę równości w prawie podatkowym, godząc w prawo do korzystania ze zwolnienia przez wybranych podatników. Zgodnie z zasadą równości opodatkowania, dla takich samych zdarzeń prawno podatkowych winny wynikać takie same ich następstwa w kwestii praw bądź też obowiązków podatnika. Jak wskazał Trybunał Konstytucyjny w orzeczeniu z dnia 17 stycznia 2001 r., sygn. K 5/00, istotą tejże zasady jest równe traktowanie wszystkich podmiotów charakteryzujących się w równym stopniu daną cechą relewantną. Poszczególne podmioty winny być traktowane równo, tj. bez zróżnicowań dyskryminujących, jeśli u podnóża określonych regulacji prawnych leży ich jednakowa sytuacja faktyczna (vide: orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 maja 1996 r., sygn. K 22/95). Skoro więc zarówno w przypadku Pierwszego Zezwolenia, jak i planowanego Drugiego Zezwolenia, Spółka spełni określone w nich warunki dotyczące poniesienia nakładów inwestycyjnych oraz stworzenia i utrzymania miejsc pracy, to w konsekwencji obydwa zezwolenia powinny ją uprawniać do korzystania z pomocy publicznej na takich samych warunkach. Jeśli więc zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych zezwolenie wygasa z upływem okresu, na jaki została ustanowiona strefa, to w obecnym stanie prawnym, w związku z faktem wydłużenia działania SSE do 31 grudnia 2020 r., zwolnienie z podatku dochodowego zarówno dla Pierwszego Zezwolenia, jak i planowanego Drugiego Zezwolenia, przysługuje wyłącznie w okresie na jaki została ustanowiona specjalna strefa ekonomiczna, a więc do 31 grudnia 2020 r.

Na względzie mieć należy, iż sprawiedliwość podatkowa, rozpatrywana w aspekcie proceduralnym, sprowadzać się będzie do przestrzegania zasad poprawnej legislacji. Wiąże się zatem z zasadą zaufania do państwa, jak i stanowionego prawa.

Niechybnie zaufanie to zostałoby zaburzone zaś zasada naruszona gdyby podatnik, dla którego zezwolenie Minister Gospodarki wydał nie wskazawszy w nim konkretnej daty jego obowiązywania był podatkowo uprzywilejowany względem podatnika, dla którego wydana decyzja administracyjna zawierała dodatkowy element jakim jest podana wprost data jego obowiązywania. Jeśli zaś organ podatkowy posiada w tym względzie jakąkolwiek wątpliwość, nie dającą się wyjaśnić przy zastosowaniu za pomocą dyrektyw pierwszego stopnia (wykładnia językowa, systemowa, interpretacyjna), winien w ocenie stanu faktycznego i określaniu praw i obowiązków podatnika kierować się zasadą in dubio pro tributario, rozstrzygając wątpliwość na korzyść podatnika. Jak słusznie wskazał NSA w wyroku z 27 lutego 2003 r. (sygn. III SA 702/87), nieklarowność przepisów nie może skutkować negatywnymi konsekwencjami dla podatnika. Należy zatem uznać, że limit dostępnej dla Spółki pomocy publicznej na podstawie Pierwszego Zezwolenia może być wykorzystywany do dnia wyczerpania tej pomocy publicznej, nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2020 r., to jest do ostatniego dnia działania Specjalnej Strefy Ekonomicznej niezależnie od ograniczenia czasowego obowiązywania Zezwolenia.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie, że limit dostępnej pomocy publicznej na podstawie Pierwszego Zezwolenia będzie mógł być wykorzystany, tak jak limit pomocy publicznej wynikający z planowanego Drugiego Zezwolenia, do dnia wyczerpania tej pomocy publicznej, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2020 r., tj. do ostatniego dnia działania Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.).

Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Przepisy wprowadzające zwolnienie z opodatkowania, będące odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, muszą być interpretowane zgodnie z ich literalnym brzmieniem. Mając na względzie powyższą zasadę należy stwierdzić, że na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej updop), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 updop, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Wyżej powołane przepisy podatkowe uzależniają możliwość zwolnienia dochodu z opodatkowania od spełnienia szeregu warunków, do których zaliczyć należy m.in. prowadzenie działalności na podstawie zezwolenia. Tymczasem, jak wynika z powołanego wcześniej art. 12 ust. 1 ustawy o specjalnej strefie ekonomicznej, zwolnieniu od podatku dochodowego polegają tylko te dochody, które osiągnięte zostały z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach zezwolenia. To właśnie zezwolenie określa nie tylko rodzaj działalności nim objętej ale także m.in. ramy czasowe jego obowiązywania. Wygaśniecie zezwolenia lub jego utrata skutkuje tym, że dochód osiągnięty na jego podstawie nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania, o jakim mowa w powołanym wyżej art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie pierwszego zezwolenia z dnia 15 listopada 2005 r. Pierwsze zezwolenie zostało udzielone do 08 sierpnia 2016 r. W związku z planowaną inwestycją Spółka zamierza wystąpić do Ministra Gospodarki z wnioskiem o nowe zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Spółka przewiduje, że drugie zezwolenie będzie obowiązywać do końca działalności Specjalnej Strefy Ekonomicznej, czyli zgodnie z obecnie obowiązującymi regulacjami do 31 grudnia 2020 r.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym wątpliwości Spółki dotyczą ustalenia, czy dla celów obliczenia dochodu (straty) uzyskanego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej po dniu 08 sierpnia 2016 r. Spółka będzie uprawniona do korzystania z limitu pomocy publicznej wynikającego z pierwszego i drugiego zezwolenia do końca 2020 r., tj. do terminu zakończenia działania Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Odnosząc powołane wcześniej przepisy prawa do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że dochód osiągnięty przez Spółkę z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie pierwszego zezwolenia będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania wyłącznie do czasu obowiązywania tego zezwolenia, tj. do dnia 08 sierpnia 2016 r. i w ramach limitu dostępnej pomocy publicznej.

Nieprawidłowe jest zatem stanowisko Spółki, zgodnie z którym limit dostępnej pomocy publicznej na podstawie pierwszego zezwolenia będzie mógł być wykorzystany, tak jak limit pomocy publicznej wynikający z planowanego drugiego zezwolenia, do dnia wyczerpania tej pomocy publicznej, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2020 r., tj. do ostatniego dnia działania Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Odnosząc się do argumentu Spółki, iż w państwie prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej, jakim zgodnie z art. 2 Konstytucji jest Rzeczpospolita Polska, nie może mieć miejsca sytuacja, w której pozycję podmiotu względem prawa i wynikających z niego praw i obowiązków różnicuje się ze względu na fakt ujęcia przez Ministra Gospodarki w decyzji administracyjnej dotyczącej praw podmiotu wprost daty obowiązywania tejże decyzji, bądź też jej nie ujęcia, tut. Organ pragnie podkreślić, iż wszystkie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wydawane w tym okresie co pierwsze zezwolenie wydane dla Spółki zawierały ramy czasowe ich obowiązywania. Zatem za chybiony należy uznać argument dywersyfikacji podatników, która rażąco naruszałaby zasadę równości w prawie podatkowym, godząc w prawo do korzystania ze zwolnienia przez wybranych podatników. W okresie wydania Spółce pierwszego zezwolenia, zezwolenia wydane dla innych podmiotów zawierały również ramy czasowe, zatem dla takich samych zdarzeń prawno podatkowych wynikają takie same ich następstwa w kwestii praw i obowiązków.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 284 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach