Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwowego Przedsiębiorstwa Poczta przedstawione we wniosku z dnia - (data wpływu 10.09.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na montaż sączków liniowych na gazociągu stanowiących własność Zakładu Gazownictwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.09.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zaliczenia przez Państwowe Przedsiębiorstwo Poczta do kosztów uzyskania przychodów wydatków na montaż sączków liniowych, na gazociągu stanowiącym własność Zakładu Gazownictwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Państwowe Przedsiębiorstwo Poczta jest właścicielem gruntu, na którym prowadzi inwestycję polegającą na budowie Centrum Ekspedycyjno-Rozdzielczego (CER). Inwestycja ta była realizowana przez inwestora zastępczego i polegała na budowie budynków mających służyć prowadzonej działalności. Przez powyższą działkę przechodzi gazociąg, który jest własnością Zakładu Gazownictwa. Przedsiębiorstwo Poczta wystąpiło do Zakładu Gazownictwa z prośbą o zmniejszenie strefy ochronnej, co pozwoliłoby na zwiększenie terenu podlegającego zabudowie. Zakład Gazownictwa wyraził zgodę na zmniejszenie strefy ochronnej pod warunkiem zapewnienia niezbędnej głębokości przykrycia gazociągu oraz montażu na nich liniowych sączków węchowych. Poczta dokonała wskazanych przez Zakład Gazownictwa zmian i poniosła ich koszty. Wydatki zostały poniesione w II połowie 2006 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie:

Wnioskodawca twierdzi, iż w świetle postanowień ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wspomniany art. 16 ust. 1 pkt 1 wyłącza z kosztów uzyskania przychodów m.in. wydatki na wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych do momentu odpłatnego ich zbycia. Kosztem uzyskania przychodu mogą być, zgodnie z art.15 ust.6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisy amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Poczta twierdzi, że koszty związane z budową obiektów, które będą służyły do prowadzenia działalności są niewątpliwie ponoszone w celu uzyskania przychodu. Tym samym koszty montażu sączków na linii gazowej będącej własnością innego przedsiębiorstwa również będą pośrednio poniesione w celu uzyskania przychodów, co wyraża się poprzez zwiększenie powierzchni zabudowy i tym samym lepsze wykorzystanie działki. Koszt montażu sączków ponoszony jest w celu dostosowania rozwiązań narzuconych przez zarządcę infrastruktury w celu zrealizowania przedsięwzięcia, zgodnie z przyjętymi przez Wnioskodawcę założeniami.. Powyższa argumentacja wskazuje na wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego i wyklucza w omawianym przypadku zastosowanie przepisu art. 16 g ust. 1 pkt 2 oraz art. 16 g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z przepisów tych wynika, że za wartość początkowa środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie uważa się za koszt wytworzenia. Z powyższego wynika obligatoryjność ujęcia kosztów związanych z montażem sączków na gazociągu bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, i konieczność włączenia zamontowanych elementów do stanu majątkowego Zakładu Gazownictwa.

Podatnik stwierdza, że prezentowane przez niego stanowisko znalazło potwierdzenie w piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 14.07.2006 r. znak DD6-8213-43/WK/06/249), w którym przedstawiono pogląd, zgodnie z którym koszty konieczne wypełniające dyspozycję art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poniesione na przebudowę środków trwałych niebędących własnością podmiotu ponoszącego tenże wydatek, stanowią koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia wydatku.

Zdaniem Podmiotu poniesione wydatki na montaż sączków i dostosowanie gazociągu do wymogów narzuconych przez Zakład Gazownictwa w celu uzyskania większej powierzchni zabudowy stanowią koszt uzyskania przychodu jednorazowo w dacie poniesienia.

Wydatki związane z montażem elementów na składnikach nie będących w posiadaniu Poczta nie mogą stanowić kosztu wytworzenia środka trwałego, jakimi są poszczególne budynki stanowiące CER, ponieważ po zamontowaniu będą one stanowiły część składową gazociągu, który wraz z nią będzie własnością Zakładu Gazownictwa

Na uzasadnienie powyższego Wnioskujący prezentuje pogląd wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2005 roku, sygn. Akt IV CK 632/04, cyt.:

Z chwilą połączenia w sposób trwały z siecią urządzeń przedsiębiorstwa, wymienione w art. 49 kc urządzenia, jako jego części składowe, staja się przedmiotem własności tej osoby, która jest właścicielem przedsiębiorstwa

Z powyższego, jak również z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wynika, że po dokonaniu przekazania na rzecz zarządcy infrastruktury koszty związane z jej rozbudową, przebudową, odtworzeniem czy tez wybudowaniem nie mogą być traktowane jako koszty zwiększające wartość nowo wybudowanych obiektów. Od tego momentu stają się one elementem składowym środka trwałego, od którego odpisów amortyzacyjnych może dokonywać zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych Zakład Gazownictwa, na którego rzecz została przekazana przedmiotowa infrastruktura. Brak jest bowiem podstaw prawnych do dokonywania jednocześnie odpisów amortyzacyjnych u różnych podatników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.