Temat interpretacji

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) oraz art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1590) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 27 czerwca 2007r. wniesionego przez Spółkę, na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Tychach z dnia 18 czerwca 2007 r. Znak: US.OP/423/24/2007 KR/51472/07 stwierdzające, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej uznania za nieodpłatne świadczenie w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nieoprocentowanej pożyczki otrzymanej przez Spółkę od jej udziałowców i ich rodzin na rozwój działalności gospodarczej jest nieprawidłowe Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 9 maja 2007 r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.W ww. wniosku Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji materiałów budowlanych, wykonawstwa urządzeń do produkcji materiałów budowlanych. W celu rozpoczęcia produkcji i sprzedaży zaszła potrzeba wybudowania hali produkcyjnej. Spółka dokonała zakupu gruntu od Urzędu Miasta w Bieruniu. Aby zdobyć środki na ten cel Spółka zaciągnęła nieoprocentowaną pożyczkę od swoich udziałowców i członków ich rodzin.Pożyczka ta została zgłoszona, zarejestrowana i opłacona w Urzędzie Skarbowym w Tychach.Spółka nie posiadając zdolności kredytowej, ani majątku mogącego stanowić zastaw pod zakup tejże nieruchomości zmuszona była zawrzeć ww. umowę pożyczki.

W takim stanie faktycznym Wnioskodawca sformułował pytanie czy nieoprocentowana pożyczka otrzymana od udziałowców i członków ich rodzin na rozwój działalności gospodarczej (zakup gruntu) stanowi nieodpłatne świadczenie w świetle przepisów art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Przedstawiając własne stanowisko wnioskodawca stwierdził, iż otrzymanie nieoprocentowanej pożyczki nie stanowi nieodpłatnego świadczenia.Postanowieniem z dnia 18 czerwca 2007 r. Znak: US.OP/423/24/2007 KR/51472/07 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tychach uznał stanowisko Spółki przedstawione we wniosku za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 27 czerwca 2007 r. Spółka wniosła zażalenie na ww. postanowienie organu pierwszej instancji.

W zażaleniu wyrażono pogląd, iż udzielenie nieoprocentowanej pożyczki Spółce przez udziałowców i ich rodziny nie jest jednostronną korzyścią Spółki, gdyż zaangażowany kapitał zapewnił Spółce możliwość inwestowania, a więc osiąganie późniejszych korzyści także dla udziałowców. Spółka uważa, że pośrednio ponosiła koszty uzyskanej pożyczki w postaci podatku od nieruchomości, który uiszczała za zakupiony grunt, w związku czym nie została spełniona definicja nieodpłatnego świadczenia.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.Wskazać należy również na unormowanie zawarte w art. 7 updop, które stanowi, że przedmiotem opodatkowania są wszelkie przychody bez względu na źródło ich pochodzenia. Skoro art. 12 ust. 4 updop nie wyłącza z przychodów korzyści płynących z tytułu dysponowania cudzym kapitałem, to ich wartość podlega opodatkowaniu na równi z pozostałymi przychodami uzyskiwanymi przez podatnika.Ww. ustawa nie precyzuje co należy rozumieć przez nieodpłatne świadczenia. Szukając wyjaśnienia treści tego pojęcia należy zwrócić się zatem do orzecznictwa sądów administracyjnych.

Wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osoby prawnej, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. nie związywane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie w majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy są nieodpłatnymi świadczeniami (wyroki: S.A./Sz 2425/97 z 3 grudnia 1998 r., I S.A./Gd 1290/98 z 29 października 1999 r., I S.A./Gd 2285/98 z 28 stycznia 2000 r., S.A./Sz 1423/00 z 7 listopada 2001 r.).

W orzecznictwie NSA reprezentowane jest stanowisko, że aby w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy można było zaliczyć określone świadczenie do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie.

Regulacja prawna umowy pożyczki zawarta jest w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm. dalej: k.c.). Zgodnie z definicją zawartą w w/w przepisie, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej ilości. Odpłatność lub jej brak nie przesądza o ważności zwartej umowy pożyczki. Z treści w/w przepisu wynika, że umowa pożyczki, w zależności od woli stron, może być umową odpłatną, bądź nieodpłatną. W obrocie gospodarczym umowa pożyczki jest z reguły umową odpłatną, a jej odpłatność wyraża się w jej oprocentowaniu. Występujące w obrocie gospodarczym odsetki kapitałowe stanowią wynagrodzenie za korzystanie ze środków pieniężnych osoby trzeciej.

W opisanym wyżej stanie faktycznym sprawy mamy do czynienia z sytuacją gdzie pożyczkobiorca bezsprzecznie uzyskał korzyści w postaci przysporzenia majątku mającego konkretny wymiar finansowy. W przypadku otrzymania nieoprocentowanej pożyczki co do zasady u pożyczkobiorcy powstaje przychód w postaci nieodpłatnych świadczeń, odpowiadający wysokości odsetek należnych w przypadku zaciągnięcia kredytu, jakie pożyczkobiorca musiałby zapłacić na warunkach ogólnie obowiązujących w gospodarce rynkowej (art. 12 ust. 6 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W kontekście powyższego bez znaczenia w sprawie jest kto i na jaki cel pożyczki tej udzielił.

A zatem twierdzenie podatnika zawarte z zażaleniu, że w przypadku nieoprocentowanej pożyczki udzielonej spółce przez udziałowców i ich rodziny nie mamy do czynienia z jednostronną korzyścią spółki jak i twierdzenie, że wydatkowanie środków pieniężnych uzyskanych z nieoprocentowanej pożyczki na zakup gruntu spowodowało koszt w postaci podatku od nieruchomości, nie spełnia definicji nieodpłatnego świadczenia, jest bezzasadne. W prawie cywilnym dopuszczalne jest udzielenie nieoprocentowanej pożyczki pieniężnej i udzielenie z tego tytułu prawa pożyczkodawcy do rozporządzania własnością dającego pożyczkę pod tytułem darmym. Wolą ustawodawcy prawa podatkowego jest natomiast, aby powyższe stanowiło przedmiot opodatkowania jako przychód podatkowy z nieodpłatnego świadczenia.

Nie można też zgodzić się ze stwierdzeniem Spółki, iż pożyczka nie stanowi korzyści majątkowej wyłącznie dla pożyczkobiorcy, gdyż dzięki niej Spółka ma zapewnioną płynność finansową i możliwość inwestowania, a pożyczkodawca możliwość uzyskania w przyszłości dywidendy. Uznanie argumentów Spółki w tym zakresie prowadziłoby do wniosku, że podmioty pozyskujące środki finansowe na prowadzenie działalności gospodarczej z innych źródeł, np. finansowanych przez instytucje bankowe, są zobowiązane do ponoszenia dodatkowych kosztów w postaci zapłaty oprocentowania przysługującego z tytułu udzielonego kredytu czy pożyczki. Sytuacja taka stanowiłaby naruszenie zasady równości opodatkowania.

W tym stanie rzeczy stanowisko Spółki zawarte we wniosku organ pierwszej instancji słusznie uznał za nieprawidłowe.

Biorąc pod uwagę powyższe należało orzec jak w sentencji.Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatków i organów kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Decyzja niniejsza jest ostateczna. Na mocy art. 143 Ordynacji podatkowej wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Na decyzję służy skarga (w dwóch egzemplarzach) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a).