Temat interpretacji

Czy wydatki ponoszone w związku z biznesowymi spotkaniami z kontrahentami a dotyczące wydatków na nabycie drobnego poczęstunku napojów, zapłaty w restauracji za posiłek obiadowy, lub kolację stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 06 października 2010 r. (data wpływu 11.10.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz kontrahentów:

• w części dotyczącej spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki - jest prawidłowe,
• w części dotyczącej spotkań z kontrahentami w restauracji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz kontrahentów ponoszonych podczas spotkań w siedzibie Spółki oraz w restauracji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego, która działalność rozpoczęła i została wpisana do KRS w dniu 01.07.2009 r. Podstawowym profilem działalności Spółki jest działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju. Działalność Spółki polega na pośredniczeniu w sprzedaży oleju rzepakowego, pochodnych oleju rzepakowego oraz innych produktów będących w sferze zainteresowania zleceniodawcy.

Kontakty i stosunki z obcymi i potencjalnymi partnerami pozyskujemy telefonicznie, drogą e-mail oraz przez bezpośrednie spotkania. W tej sytuacji, Spółka organizuje okazjonalne spotkania w biurze, gdzie zapewnia się napoje, w tym kawę, cukier, śmietanę do kawy, drobne słodycze. Zdarza się również, że spotkanie z kontrahentami ma miejsce w restauracji. W takim przypadku, Wnioskodawca ponosi koszty posiłku, np. obiadu czy kolacji. Spółka umawia się zazwyczaj w restauracji, zamawia normalne posiłki z karty, przy czym spotkanie w restauracji nie ma charakteru wytwornego i okazałego obiadu, czy specjalnie zorganizowanej imprezy. Organizując spotkanie, przedstawiciel Spółki omawia bieżące sprawy biznesowe. Spółka podnosi, iż celem, dla którego organizowane jest spotkanie nie jest chęć okazania przepychu. Kontrahentami Spółki są często osoby prowadzące działalność gospodarczą poza miejscowością, w której siedzibę ma Wnioskodawca. Wydatki dotyczące spotkań z kontrahentami są dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki ponoszone w związku z biznesowymi spotkaniami z kontrahentami a dotyczące wydatków na nabycie drobnego poczęstunku, napojów, zapłaty w restauracji za posiłek obiadowy lub kolację, stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z organizacją spotkań z kontrahentami, w tym normalny poczęstunek w restauracji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe - w części dotyczącej spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki,
• nieprawidłowe - w części dotyczącej spotkań z kontrahentami w restauracji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis ten, w pkt 28, stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wobec braku legalnej definicji pojęcia reprezentacja, za celowe należy uznać odwołanie się do jej wykładni językowej.

Reprezentacja oznacza okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc powyższą definicję na grunt działalności gospodarczej, należy przyjąć, że reprezentacja to działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie właściwego wizerunku firmy poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, czy wręczanie upominków.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji obraz przedsiębiorcy przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka organizuje spotkania z kontrahentami. Spotkania te mają miejsce w siedzibie Spółki, bądź w restauracji. Podczas tych pierwszych spotkań, Spółka zapewnia napoje, w tym kawę, cukier, śmietanę do kawy, drobne słodycze. Natomiast, gdy spotkanie ma miejsce w restauracji Spółka ponosi koszty posiłku, np. obiadu czy kolacji. Spółka wskazała również, iż spotkanie w restauracji nie ma charakteru wytwornego i okazałego obiadu, czy specjalnie zorganizowanej imprezy. Celem przedmiotowych spotkań jest omówienie różnego rodzaju spraw biznesowych.

W świetle powyższych przepisów, należy stwierdzić, iż wydatki, które Spółka ponosi na drobny poczęstunek, tj. napoje, w tym kawę, cukier, śmietankę do kawy, drobne słodycze, podawany podczas spotkań z kontrahentami w Jej siedzibie, należący do powszechnie obowiązujących kanonów kultury (nie mające charakteru okazałości), to jako wydatki nie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Natomiast, w kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia reprezentacji oraz z analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednoznacznie wynika, iż ponoszone przez Spółkę wydatki na posiłki (obiad czy kolację) w trakcie spotkań z kontrahentami w restauracjach wiążą się z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy. Noszą one zatem znamiona reprezentacji i tym samym, nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W tym miejscu wskazać należy, iż powoływanie się przez Spółkę na okoliczność, że tego typu działania czy wydatki nie mają charakteru nadzwyczajnego nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu