Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30.01.2006, sygn. AD/II/A/423/2/05, Urząd Skarbowy Poznań-Grunwald
Temat interpretacji
We wniosku z 21 grudnia 2005r. Podatnik przedstawił następujący stan faktyczny:
Spółka nabyła przedsiębiorstwo stanowiące przedmiot sprzedazy w formie aportu. W zamian za przedsiębiorstwo Spółka wydała własne udziały. W związku z tym, że przy wniesieniu aportu doszło do powstania dodatniej wartości firmy, Podatnik ustalił wartość początkową nabytych w ramach przedsiębiorstwa środków trwałych zgodnie z art. 16g ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji Spółka przyjęła za wartość początkową sumę wartości rynkowej, nabytych w ramach przedsiębiorstwa środków trwałych. Wnioskująca planuje sprzedać nabyte w formie aportu przedsiębiorstwo.
Przy sprzedaży Spółka poniesie koszty związane z tą sprzedażą takie jak: koszty obsługi prawnej, koszty doradztwa, opłaty administracyjne i podatek od czynności cwilnoprawnych.
Zdaniem Spółki, w momencie sprzedaży przedsiębiorstwa przychodem Spółki będzie otrzymana od kupującego cena. Kosztem uzyskania tego przychodu będzie natomiast ustalona na dzień sprzedaży wartość netto (niezamortyzowana wartość początkowa) poszczególnych środków trwałych wchodzących w skład sprzedawanego przedsiębiorstwa, jak również wydatki poniesione przez Spółkę w związku z tą transakcją (w tym koszty obsługi prawnej, koszty doradztwa, opłaty administracyjne i PCC).
Organ podatkowy stwierdza, że stanowisko Spółki jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięciu przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jeżeli pomiędzy poniesionymi wydatkami, a osiągniętymi przychodami istnieje związek przyczynowo-skutkowy, a jednocześnie wydatki takie nie są wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy, uznać należy wówczas, że takie wydatki są kosztem uzyskania przychodów.
Przy sprzedaży środka trwałego koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.
Oznacza to, że w przypadku sprzedaży środka trwałego do kosztów uzyskania przychodów zalicza się nieumorzoną (niezamortyzowaną) wartość, stanowiącą różnicę między wartością początkową środka trwałego, a wysokością dokonanych odpisów.
Odnośnie kosztów związanych ze sprzedażą, takich jak koszty obsługi prawnej, koszty doradztwa, opłat administracyjnych i PCC, organ podatkowy wyjaśnia, iż koszty te w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią koszty uzyskania przychodów.
Jak wskazano na wstępie istotny jest związek między przychodami i kosztami uzyskania przychodów. Jeżeli zatem zbywający przedsiębiorstwo uzyska przychód ze sprzedaży, to w świetle prawa podatkowego winien obciążyć koszty uzyskania przychodów swojej działalności wszystkimi wydatkami związanymi z tym przychodem, pod warunkiem, że nie zostały one na mocy art. 16 ust. 1 wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.