Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 24.06.2004, sygn. US 72/ROP1-517/ID/04, Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie

Temat interpretacji

Dnia 31 maja 2004 r. wpłynęło do tut. Urzędu Skarbowego zapytanie w trybie art. 14 a Ordynacji Podatkowej, złożone przez XXX Sp. z o. o., dotyczące kwestii:

Czy wydatki, na które składają się wynajem sali, dowóz uczestników, catering, oprawa artystyczna, na organizowanie konferencji prasowych dla dziennikarzy, obsługa techniczna, dekoracja, wynagrodzenie hostess, wynagrodzenie osób prowadzących imprezę, próbki dla dziennikarzy, na których przedstawiane są nowe kosmetyki wprowadzane przez Spółkę na polski rynek wszystkie objęte są limitem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zważył, co następuje:

Artykuł 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 2000 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 665 ze zm) zawiera ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów. Według w/w przepisu kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wyłączonych przez art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Zatem warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest wykazanie związku pomiędzy celem poniesienia wydatku, a możliwością uzyskania dzięki temu przychodów. Wystarczającym jest, by poniesienie tych kosztów miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Koszty poniesione przez Podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodu, a nie niezbędności rezultatu, w postaci konieczności osiągnięcia konkretnego przychodu. Podatnik zamierzający zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów winien wykazać że poniósł go w tym właśnie celu. Nie musi wykazać, że przychód taki nastąpił - gdyż nie w każdym przypadku przychód musi nastąpić.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, że spółka ponosi w/w wydatki na organizowanie konferencji prasowych dla dziennikarzy.

Celem organizowanych przez Spółkę konferencji jest zarówno promocja nowych linii kosmetycznych, jak również utrwalenie znajomości już istniejących produktów i marek, których Spółka jest dystrybutorem.

Reklamę w ten sposób prowadzoną należy uznać za publiczną w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt. 28. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wydatki związane z wynajęciem sali, oprawą artystyczną promowanego produktu, obsługa i wynagrodzeniem osób prowadzących imprezę oraz związane ze zorganizowaniem konferencji prasowej, mającej na celu reklamę i promocję towaru, mogą być uznane za koszty wydatkowane na promocję i reklamę publiczną w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 w/w ustawy /nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na reklamę i reprezentację w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób/ albowiem w efekcie końcowym poniesiono je w celu opracowania stosownych publikacji prasowych skierowanych do nieograniczonego kręgu czytelników.

Reklama i promocja nie musi być przecież prowadzona tylko w postaci ogłoszeń i reklam prasowych, ale również przez umiejętne układanie relacji podmiotów gospodarczych z mediami i wywoływanie poprzez ich publikacje zainteresowania produkowanym towarem. Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 kwietnia 2002 r. (sygn. I SA/Łd 762/2001)

Natomiast wydatki na dowóz dziennikarzy, catering i upominki dla dziennikarzy należy uznać za koszty, które zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt. 28 w/w ustawy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów jeżeli przekraczają 0,25% przychodów spółki. Dotyczą one bowiem konkretnego kręgu odbiorców i mają raczej charakter reprezentacji niż reklamy.

Zdaniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego wydatki poniesione przez spółkę, opisane w przedmiotowym zapytaniu stanowią koszt uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w/w część z nich podlega limitowi, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.