Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2007 r. (data wpływu 04.01.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nabędzie w formie aportu zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w której skład wejdą prawa ze zgłoszeń znaków towarowych w Urzędzie Patentowym, o których to prawach mowa jest w art. 162 ust. 6 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej. W stosunku do znaków towarowych, o których mowa powyżej, nie zostały bowiem jeszcze wydane decyzje o udzieleniu praw ochronnych na znaki towarowe, przez co nie powstały jeszcze w stosunku do nich prawa ochronne na znak towarowy.

Prawa ochronne na znaki towarowe powstaną dopiero z chwilą wydania decyzji o udzieleniu praw ochronnych na znaki towarowe, które to decyzje mają charakter konstytutywny (przy czym trwanie praw ochronnych na znaki towarowe będzie miało skutek wsteczny od dnia zgłoszenia znaków towarowych do rejestracji art. 153 ust. 2 ustawy Prawo własności przemysłowej).

Po nabyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa powyżej, Spółka zamierza wprowadzić prawa ze zgłoszeń znaków towarowych w Urzędzie Patentowym (zanim jeszcze prawa te przekształcą się w prawa ochronne na znaki towarowe) do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a następnie je amortyzować.

Po stronie Spółki powstała jednak wątpliwość, czy w obowiązującym stanie prawnym ma ona prawo wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a następnie amortyzować już prawa ze zgłoszeń znaków towarowych w Urzędzie Patentowym (zanim jeszcze przekształcą się one w prawa ochronne na znaki towarowe), czy też do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych należy wprowadzić dopiero prawa ochronne na znaki towarowe po wydaniu decyzji o udzieleniu praw ochronnych na znaki towarowe, przez co dokonanie odpisów amortyzacyjnych będzie możliwe dopiero po tej dacie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania: prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.).

Regulacje zawarte w przepisach ustawy - Prawo własności przemysłowej określają m. in. następujące prawa przysługujących w stosunku do znaku towarowego:

1. prawo ze zgłoszeń znaku towarowego w Urzędzie Patentowym oraz
2. prawo ochronne na znak towarowy.

Odnośnie prawa ze zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym, wskazać należy, iż służy ono ochronie znaku towarowego, w stosunku do którego nie została jeszcze wydana decyzja o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy i przysługuje od dnia zgłoszenia znaku towarowego do rejestracji. Treść tego prawa wynika z art. 162 ust. 6 ustawy - Prawo własności przemysłowej, jak też na podstawie zawartych odesłań z art. 162 ust. 1 oraz ust. 3 5 i art. 67 ust. 2 i ust. 3 tej ustawy. Z powyższych przepisów wynika, iż prawo to jest zbywalne (a więc istotne dla niniejszej sprawy zostanie nabyte w drodze aportu) i podlega dziedziczeniu. Umowa o przeniesieniu tego prawa wymaga przy tym zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności. Prawo ze zgłoszenia znaku towarowego przekształca się w dniu wydania decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy w prawo ochronne na znak towarowy.

Odnośnie natomiast prawa ochronnego na znak towarowy prawo to służy ochronie zarejestrowanego znaku towarowego i powstaje w następstwie decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy, przy czym trwa ono od zgłoszenia znaku towarowego do rejestracji (a więc ze skutkiem wstecznym). Jest to również prawo zbywalne.

W ocenie Spółki, z uwagi na fakt, iż przepis art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymienia poszczególnych praw uregulowanych przepisami ustawy - Prawo własności przemysłowej, lecz wskazuje generalnie, iż amortyzacji podlegają (oczywiście po spełnieniu wszystkich, wymaganymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, warunków) prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.), uznać należy, iż w niniejszym przypadku amortyzacji będą podlegać prawa ze zgłoszeń znaków towarowych w Urzędzie Patentowym. Prawa te zostały bowiem określone przepisami ustawy - Prawo własności przemysłowej i jako takie spełniają wskazaną w art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przesłankę amortyzacji.

W ocenie Spółki, na uprawnienie dokonywania odpisów amortyzacyjnych praw ze zgłoszeń znaków towarowych w Urzędzie Patentowym nie wpłynie przy tym fakt późniejszego wydania decyzji o udzieleniu praw ochronnych na znaki towarowe. Wskazać bowiem należy, iż prawa ze zgłoszeń znaków towarowych w Urzędzie Patentowym nie wygasają w związku z wydaniem takich decyzji, lecz ulegają jedynie przekształceniu w prawa ochronne na znaki towarowe. Niczym nieuzasadnione byłoby więc uznanie, iż przyznanie praw ochronnych na znaki towarowe będzie terminem granicznym dokonywania odpisów amortyzacyjnych praw ze zgłoszeń znaków towarowych w Urzędzie Patentowym. Tym samym prawa ze zgłoszeń znaków towarowych w Urzędzie Patentowym amortyzuje się do końca przyjętego okresu amortyzacji, bez względu na ich późniejsze przekształcenie się w prawa ochronne na znaki towarowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Natomiast art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.) - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W przeciwieństwie do środków trwałych, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, iż prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej.

Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.) normuje m. in.:

1. stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych,
2. zasady, na jakich przedsiębiorcy mogą przyjmować projekty racjonalizatorskie i wynagradzać ich twórców.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa (art. 120 ust. 1 ww. ustawy). Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 2 ww. ustawy). Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 ww. ustawy).

Na podstawie art. 144 ustawy - Prawo własności przemysłowej, wydanie decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy następuje po sprawdzeniu przez Urząd Patentowy, czy są spełnione ustawowe warunki wymagane dla uzyskania prawa. Jeżeli Urząd Patentowy stwierdzi brak ustawowych warunków do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy, wydaje, (...), decyzję o odmowie jego udzielenia (art. 145 ust. 1 tej ustawy). Natomiast zgodnie z art.147 ust. 1 ww. ustawy, Urząd Patentowy wydaje decyzję o udzieleniu prawa ochronnego, jeżeli nie stwierdzi braku ustawowych warunków wymaganych do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy. Udzielone prawa ochronne na znaki towarowe podlegają wpisowi do rejestru znaków towarowych (art. 149 ustawy). Udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy stwierdza się przez wydanie świadectwa ochronnego na znak towarowy (art. 150 ustawy). Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 153 ustawy). Ponadto prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu (art. 162 ust. 1 ustawy). Zgodnie z art. 162 ust. 6 ustawy - Prawo własności przemysłowej, powyższy przepis stosuje się odpowiednio do praw z dokonanego w Urzędzie Patentowym zgłoszenia, na które nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż na warunkach określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej - udzielane są m. in. prawa ochronne na znaki towarowe. Po wpłynięciu zgłoszenia znaku towarowego, Urząd Patentowy ma dopiero podstawy do zbadania, czy zostały spełnione ustawowe warunki wymagane dla uzyskania prawa ochronnego. Jeśli nie zostały spełnione, Urząd może odmówić udzielenia prawa ochronnego. Natomiast jeżeli nie stwierdzi braku ustawowych warunków wymaganych do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy - wydaje decyzję o udzieleniu prawa ochronnego. Uzyskane przez podatnika prawa potwierdzone wydaną przez Urząd Patentowy decyzją, w myśl art. 16 b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, stanowią wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej. Decyzja ta bowiem tworzy podmiotowe prawo używania znaku towarowego i oznaczania nim towarów i usług jako bezwzględne prawo majątkowe. Prawo ochronne jest więc wyłącznym prawem podmiotowym o czasowej i terytorialnej skuteczności. Oczywiście muszą zostać spełnione również pozostałe przesłanki, tj. prawo takie musi być nabyte i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok.

Natomiast w dacie zgłoszenia nie powstaje podlegające amortyzacji prawo ochronne na znak towarowy. Zatem prawo ze zgłoszenia znaku towarowego nie stanowi wartości niematerialnej i prawnej, w stosunku do której możliwe jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów.

Z opisanego przez Spółkę zdarzenia przyszłego wynika, że nabędzie ona w formie aportu zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w której skład wejdą prawa ze zgłoszeń znaków towarowych w Urzędzie Patentowym. W stosunku do tych znaków towarowych nie zostały bowiem jeszcze wydane decyzje o udzieleniu praw ochronnych na znaki towarowe.

W oparciu o powyższe, należy stwierdzić, iż w momencie nabycia w drodze aportu praw ze zgłoszeń znaków towarowych nie stanowią one wartości niematerialnych i prawnych, a zatem nie powinny zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę. Jest to równoznaczne z tym, iż niemożliwe jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od tych praw.

Dopiero w miesiącu, w którym Spółka nabędzie prawa ochronne na znaki towarowe możliwe będzie ujęcie tych praw w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (decydująca będzie data wydania przez Urząd Patentowy decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy).

Na podstawie art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, (...), dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1 - 3 oraz w art. 16b. Natomiast zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 tej ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Reasumując powyższe wyjaśnienia, stwierdza się, że w Spółce amortyzacji podlegać będą prawa ochronne na znaki towarowe jako wartości niematerialne i prawne, o których stanowi art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dopiero po wydaniu decyzji o udzieleniu tych praw. Odpisy amortyzacyjne będą mogły być dokonywane od wartości początkowej praw ochronnych na znaki towarowe od miesiąca następującego po miesiącu, w którym prawa te zostały wprowadzone do ewidencji do końca przyjętego okresu amortyzacji, chyba że wcześniej zostaną postawione w stan likwidacji lub zbyte bądź stwierdzony zostanie ich niedobór.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.