Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie koszty uzyskania przychodów - odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W dniu 31.12.2004r. doszło do połączenia Podatnika (Spółki Przejmującej) z siedmioma innymi spółkami dystrybucyjnymi sektora elektroenergetycznego (Spółki Przejęte). Połączenie dokonane zostało w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.09.2000r. Kodeks Spółek Handlowych, tj. poprzez przejęcie. W wyniku powyższego działalność wszystkich pomiotów biorących udział w konsolidacji kontynuowana jest obecnie w ramach jednego podmiotu w strukturze, którego funkcjonuje osiem oddziałów, odpowiadających dawnym, niezależnym spółkom.

W dniu 12.12.2005r. wraz z rejestracją przez Okręgowego Inspektora Pracy nowego Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Oddziału Spółki w Płocku weszło w życie postanowienie przewidujące, iż w latach 2005-2014 Pracodawca dokonuje odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości 2-krotności odpisu podstawowego wynikającego z ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. W trakcie 2005r. Oddział w Płocku wpłacił na rachunek zakładowego funduszu świadczeń socjalnych odpisy w wysokości wynikającej z postanowienia obowiązującego Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy zarejestrowanie przez Okręgowego Inspektora Pracy postanowienia Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Oddziału w Płocku przewidującego, iż Oddział w Płocku począwszy od 2005r. będzie dokonywać odpisów na ZFŚS w wysokości 2-krotności odpisu podstawowego, wynikającego z ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, uprawnia Wnioskodawcę do zaliczenia odpisów w w/wym. wysokości do kosztów podatkowych, jeżeli ww. odpisy zostały w ciągu 2005r. wpłacone na rachunek bankowy ZFŚS Oddziału w Płocku.

Według Wnioskodawcy mając na uwadze, iż Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy Oddziału w Płocku określa, iż odpisy w zwiększonej wysokości obciążają koszty działalności Oddziału oraz, że odpisy w w/wym. wysokości zostały wpłacone na rachunek ZFŚS w trakcie 2005r., należy uznać, iż Wnioskodawca jest uprawniony do ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 lit.b) ustawy z dnia 15.02.1992r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Z unormowań zawartych w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) wynika, iż Fundusz tworzy się z corocznego odpisu podstawowego naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych, natomiast jego wysokość na jednego zatrudnionego wynosi 37,5% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego, jeżeli przeciętne wynagrodzenie z tego okresu stanowiło kwotę wyższą.

Przepisy art. 5 ust. 2-5 ustawy o ZFŚS określają wysokość odpisu podstawowego przypadającego na jednego pracownika młodocianego, na jednego pracownika zatrudnionego w szczególnie uciążliwych warunkach, a także zwiększenia odpisu podstawowego przypadającego na każdą zatrudnioną osobę, w stosunku do której orzeczono znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności oraz zwiększenia na każdego emeryta i rencistę uprawnionego do opieki socjalnej, jeżeli pracodawca sprawuje taką opiekę.

Rozwiązania ustawowe obowiązują, o ile inaczej nie postanowiono w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie wynagradzania. Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy o ZFŚS u pracodawców zatrudniających co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty układ zbiorowy pracy może dowolnie kształtować wysokość odpisu na Fundusz; może również postanawiać, że Fundusz nie będzie tworzony. Przy czym jak stanowi art. 24112 § 1 Kodeksu pracy z dnia 26 czerwca 1974r. (Dz.U. z 1998r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.) układ zbiorowy pracy wchodzi w życie w terminie w nim określonym, nie wcześniej jednak niż z dniem zarejestrowania.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o ZFŚS koszty działalności pracodawcy obciążają odpisy i zwiększenia ukształtowane zarówno w wysokości ustalonej zgodnie z przepisami ustawy, jak i w wysokości wynikającej z układów zbiorowych pracy lub regulaminu wynagradzania.

W świetle powyższego dla celów podatkowych odpisy i zwiększenia na ZFŚS tworzone w wysokości określonej w układzie zbiorowym pracy stanowią koszt uzyskania przychodów na takich samych zasadach jak odpisy, o których mowa w art. 5 ustawy o ZFŚS, o ile ich równowartość przekazana została na wyodrębniony rachunek bankowy Funduszu. Także Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 30.07.1997r., nr PO 3-4852/722-491/WK/97 stwierdziło, iż pracodawcy, którzy skorzystali z możliwości wynikających z art. 4 ustawy o ZFŚS i dowolnie ukształtowali, w oparciu o układy zbiorowe pracy, wysokość odpisu na Fundusz - to odpis ten i jego zwiększenia (nawet w wysokości wyższej od określonego w art. 5 ustawy) stanowić będzie koszt uzyskania przychodów. Warunkiem jest jednak, aby środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego postanowienie przewidujące, iż począwszy od 2005r. Oddział w Płocku dokonuje odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości 2-krotności odpisu podstawowego wynikającego z ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych weszło w życie w dniu 12.12.2005r. wraz rejestracją przez Okręgowego Inspektora Pracy nowego Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Oddziału Spółki w Płocku. Jednocześnie równowartość odpisu w wysokości wynikającej z postanowienia obowiązującego Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy została przekazana na odrębny rachunek bankowy zakładowego funduszu świadczeń socjalnych do końca 2005r. W tej sytuacji cała kwota odpisu stanowi koszt uzyskania przychodu w momencie przekazania środków na rachunek ZFŚS. Reasumując w ocenie tut. Organu podatkowego stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.