Temat interpretacji

W dniu 25.02.2005r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca organizuje program promocyjny, który jest skierowany do przedstawicieli firm handlujących Jej produktami. Uczestnikami programu są zaproszeni przez Spółkę przedstawiciele najlepszych firm handlujących produktami Spółki. Są to w większości pracownicy hurtowni. Właściciele hurtowni stanowią znacznie mniejszy procent uczestników programu. Spółka dokonuje kwalifikacji firm do programu, z zastrzeżeniem, że liczba firm uczestniczących w programie nie przekroczy 50. Uczestnictwo w programie jest bezpłatne i nie rodzi po stronie uczestników żadnych zobowiązań natury finansowej w stosunku do Spółki.

Niezmienną zasadą działalności Wnioskującej jest sprzedaż Swoich wyrobów wyłącznie poprzez hurtownie. Nie stosuje Ona sprzedaży detalicznej.

Istotą programu jest gra punktowa, polegająca na zbieraniu punktów przez zakwalifikowane do gry firmy handlujące produktami Spółki. Otrzymywanie punktów wiąże się z zakupem od Spółki odpowiednich ilości produktów. Zgromadzone punkty uczestnicy gry mogą wymienić na upominki. Chęć wymiany punktów na upominki uczestnicy programu zgłaszają na otrzymywanej co kwartał od Spółki karcie zamówień, na której wpisują rodzaj wybranego upominku oraz nazwisko osoby uprawnionej do odbioru. Spis upominków, fotografie oraz wyrażone w punktach wartości nagród zawiera Katalog wydany przez Spółkę. Punkty nie mogą być zamieniane na ekwiwalent pieniężny.

W związku z prowadzeniem programu Spółka ponosi koszty upominków, przygotowania i druku katalogów nagród stanowiących jednocześnie regulamin programu, organizacji spotkań z uczestnikami programu.

Dotychczasowa realizacja programu wykazała wysoką skuteczność w stymulowaniu wzrostu sprzedaży. Z roku na rok następuje systematyczny wzrost sprzedaży i umocnienia pozycji Spółki na rynku krajowym.

W warunkach dużej konkurencji na rynku oraz ograniczonej możliwości dotarcia do odbiorcy ostatecznego (wskazany już brak własnej sprzedaży detalicznej), główny nacisk został położony na promowanie wyrobów Spółki w hurtowniach. Od osób zajmujących się sprzedażą w hurtowniach zależy bowiem zainteresowanie klientów tych hurtowni wyrobami Spółki, co warunkuje dalsze zakupy wyrobów Spółki przez hurtownie.

W związku z powyższym, Wnioskująca zwróciła się z zapytaniem, czy wskazane wydatki związane z organizacją i prowadzeniem programu należy uznać za reklamę limitowaną w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Podatnik przedstawił następujące stanowisko odnośnie powyżej opisanego stanu faktycznego:

Zdaniem Spółki, wydatki związane z nabyciem upominków przekazywanych uczestnikom programu nie stanowią kosztów reklamy.

Upominki przekazywane uczestnikom programu już po dokonaniu zakupu stanowią zachętę do podnoszenia efektywności sprzedaży i mają bezpośredni wpływ na wielkość przychodów ze sprzedaży produktów Spółki. Nie będąc reklamą, powinny, zdaniem Spółki, podlegać zaliczeniu w całości do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wydatki związane z organizacją programu, jako służące podnoszeniu efektywności sprzedaży, w ocenie Podatnika, niewątpliwie zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Wydatków na nabycie upominków nie należy również zaliczać do kosztów reklamy, a zatem nie znajduje w tym przypadku zastosowania ograniczenie w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wydatków na reklamę w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy podatkowej.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Zgodnie z regulacją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...).

Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Jednak, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Kosztów poniesionych na reprezentację i reklamę wymienioną w art. 16 ust. 1 pkt 28 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nawet, gdy zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Wobec braku w przepisach podatkowych definicji pojęcia "reklama", należy zastosować wykładnię językową. Właściwe określenie jej zakresu ma istotne znaczenia dla ustalenia podatkowej kwalifikacji różnych działań podejmowanych przez podatników. Za reklamę uznać należy rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu; także: środki służące do tego celu, np. plakaty, ogłoszenia w prasie, radiu i telewizji (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003).

Reklama to działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Reklama polega więc na rozpowszechnianiu informacji o towarach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś.

W opisanym przez Spółkę stanie faktycznym, działania polegające na prowadzeniu programu promocyjnego również mają zachęcić klientów Spółki do zakupu Jej produktów. Bowiem za odpowiednią ilość produktów Spółki przyznawane są odpowiednie ilości punktów, które z kolei umożliwiają wybór upominku.

Jednak, zdaniem tutejszego organu podatkowego, wydatki ponoszone na przedmiotowy program promocyjny nie stanowią reklamy, która odpowiada przytoczonej powyżej definicji. W programie tym zachętę dla zwiększenia zakupów produktów firmy stanowią upominki, które są pokazane w katalogu nagród i które jednocześnie nie są produktami Spółki. Według przytoczonej definicji reklamy, stanowią ją działania polegające na rozpowszechnianiu informacji o towarach, miejscach nabycia tych towarów i zachwalaniu ich. W przypadku prowadzonej przez Spółkę gry punktowej nie dochodzi do rozpowszechniania informacji o Jej produktach oraz do zachwalania Jej produktów - są one znane nabywcom. Spółka poprzez wręczenie nabywcy Jej produktów upominku, po spełnieniu wymagań dotyczących ilości zakupionych produktów, stymuluje tego nabywcę (pracowników hurtowni) do dalszej, bardziej wzmożonej odsprzedaży tych produktów. Bowiem hurtownia, po dokonaniu odsprzedaży produktów Spółki, może dokonać kolejnych zakupów produktów Spółki, zyskać odpowiednią ilość punktów promocyjnych i wybrać z katalogu nagród upominek.

Wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup upominków, przygotowanie i wydrukowanie katalogów nagród, a także organizację spotkań z uczestnikami programu, zdaniem organu podatkowego, nie stanowią wydatków ponoszonych na reklamę. W związku z tym, bezzasadne jest analizowanie, czy wydatki te podlegają limitowi odliczeń na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie, ponieważ wydatki związane z programem promocyjnym, mają na celu zwiększenie przychodów Spółki, zdaniem tutejszego organu, stanowią one koszty uzyskania przychodów stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.