Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Działając w trybie art. 14a § 4 oraz art. 14a §1 ustawy z dn.29.08.1997r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60/, po rozpatrzeniu wniosku BANKU z dnia 03.02.2005r. /data wpływu do organu podatkowego 09.02.2005r./, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Spółki przedstawione w złożonym wniosku za prawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26 lit.a) -c) ustawy z dn.15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. /, Bank zalicza do kosztów uzyskania przychodów wartość rezerw utworzonych na wymagalne a nieściągalne należności, których nieściągalność została uprawdopodobniona zgodnie z art. 16 ust. 2a pkt 2 w/w ustawy , a także, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. b) i c) ustawy, wartość wierzytelności kredytowych odpisanych jako nieściągalne, których nieściągalność została udokumentowana zgodnie z art. 16 ust. 2 ustawy.

W działalności Banku występują przypadki, gdy rezerwa celowa jak również wartość wierzytelności odpisanej jako nieściągalna nie zostają zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w roku uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności bądź jej udokumentowania. Sytuacje takie występują m.in. w przypadku, gdy przesłanki uprawdopodobnienia lub udokumentowania nieściągalności występują na przełomie lat, np. postanowienie o ogłoszeniu lub oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości zostaje wydane pod koniec grudnia danego roku, a Bank zostaje powiadomiony o tym fakcie w następnym roku.

Ponadto Bank uznaje za koszty uzyskania przychodów umorzone kredyty (pożyczki) bankowe, jeżeli ich umorzenie jest związane z postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego / w odniesieniu do otwartego do dnia 30.09.2003r. postępowania układowego umorzenie kredytów (pożyczek) związane jest z postępowaniem układowym w rozumieniu przepisów o postępowaniu układowym/.

Zdarzają się sytuacje, gdy mimo dojścia do skutku umorzenia wierzytelności w układzie, kwota ta nie zostaje uznana za koszt uzyskania przychodu w danym roku podatkowym, np. z powodu zbyt późnego otrzymania postanowienia zatwierdzającego układ.

W ocenie Banku:

- zarówno rezerwa utworzona na wymagalne, a nieściągalne należności jak i wartość wierzytelności odpisanej jako nieściągalna mogą stać się kosztem podatkowym w innym roku niż rok uprawdopodobnienia, bądź udokumentowania nieściągalności wierzytelności, a jedyne ograniczenie wynikające z przepisów podatkowych sprowadza się do konieczności zgodnego z ustawą o podatku dochodowym uprawdopodobnienia bądź udokumentowania nieściągalności wierzytelności i spełnienia wymogu nieprzedawnienia wierzytelności.

- w przypadku umorzenia kredytu (pożyczki) w ramach postępowania układowego lub upadłościowego z możliwością zawarcia układu istnieje możliwość zaliczenia umorzonej kwoty do kosztów podatkowych w roku późniejszym niż rok umorzenia - do zakończenia postępowania.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie potwierdza stanowisko Spółki i wyjaśnia:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. a)- c) ustawy z dn.15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm./ bank ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów m.in. wartość rezerw utworzonych na pokrycie:

- wymagalnych, a nieściągalnych kredytów (pożyczek)

- wymagalnych, a nieściągalnych należności z tytułu udzielonych przez bank po 1 stycznia 1997r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek,których nieściągalność została uprawdopodobniona w sposób określony w art. 16 ust. 2a pkt 2 w/w ustawy.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. b) i c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszty podatkowe bank ma także prawo uznać wartość wierzytelności odpisanej jako nieściągalna z tytułu:

-wymagalnych, a nieściągalnych kredytów (pożyczek), pomniejszonych o kwotę niespłaconych odsetek i równowartość rezerw na te kredyty (pożyczki) zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów.

- strat poniesionych z tytułu udzielonych po dniu 1 stycznia 1997r. gwarancji albo poręczeń spłaty kredytów i pożyczek, obliczonych zgodnie z pkt j.w.,których nieściągalność została udokumentowana zgodnie z art. 16 ust. 2 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wiążą zatem możliwość zaliczenia przedmiotowych rezerw i nieściągalnych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów z momentem zaistnienia zdarzeń ściśle określonych w w/w przepisach. Dopiero z chwilą zaistnienia tych zdarzeń bank ma prawo (a nie obowiązek) odniesienia w ciężar kosztów uzyskania przychodów: rezerw utworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona oraz wierzytelności odpisanych jako nieściągalne.

Ograniczenie czasowe odnoszenia w ciężar kosztów podatkowych w/w pozycji wynika z art. 16 ust. 1 pkt 20, co oznacza że bank może je zaliczać do kosztów uzyskania przychodów do czasu ich przedawnienia.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 43 lit.b) umorzone kredyty (pożyczki) bankowe stanowią koszty uzyskania przychodów, jeżeli ich umorzenie jest związane z postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego. Przepis ten w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2003r. obejmował umorzenie związane z postępowaniem układowym w rozumieniu przepisów o postępowaniu układowym i takie brzmienie zachowuje do postępowań otwartych do dnia 30.09.2003r. / art. 8 ustawy z dn.12.11.2003r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw - Dz. U. Nr 202, poz.1957/.

W przypadku, gdy zaliczenie umarzanej kwoty kredytu (pożyczki) do kosztów uzyskania przychodów nie nastąpi w roku jej umorzenia, w związku z dalszym trwaniem postępowania układowego lub postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu, Bank ma możliwość zaliczenia jej do kosztów w roku późniejszym, do czasu zakończenia postępowania.

Interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku Banku oraz stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej.

Zgodnie z art. 14 a § 4 ordynacji podatkowej na wydane postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, które należy wnieść w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu.