Czy Spółka będzie uprawniona do potrącania kosztów związanych z rozbiórką Budynku, jako tzw. kosztów pośrednich, w dacie ich poniesienia? - Interpretacja - ITPB3/4510-34/15-3/DK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 07.04.2015, sygn. ITPB3/4510-34/15-3/DK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy Spółka będzie uprawniona do potrącania kosztów związanych z rozbiórką Budynku, jako tzw. kosztów pośrednich, w dacie ich poniesienia?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2015 r. (data wpływu 23 stycznia 2015 r.), dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z rozbiórką Budynku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2015 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z rozbiórką Budynku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca), spółka należąca do międzynarodowego koncernu Y, jest jednym z największych w Polsce producentów worków Z.

W 2014 r. Wnioskodawca, w ramach przeprowadzonej restrukturyzacji, dokonał połączenia z XX (dalej: Spółka Przejmowana) metodą łączenia udziałów, która polega na sumowaniu poszczególnych pozycji odpowiednich aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów połączonych spółek, według stanu na dzień połączenia, po uprzednim doprowadzeniu ich wartości do jednolitej metody wyceny i dokonania wyłączeń (art. 44 ust. 1 Ustawy o Rachunkowości).

Wskazana powyżej restrukturyzacja wynikała w szczególności z dążenia do uproszczenia struktury organizacyjnej Grupy, konsolidacji działalności operacyjnej wykonywanej przez obie spółki w jednym podmiocie, jak również ograniczenia kosztów związanych z ich funkcjonowaniem.

Na dzień połączenia ze Spółką, w posiadaniu Spółki Przejmowanej znajdował się m.in. budynek żelbetonowy (hala po zakładach papierniczych; dalej: Budynek), wzniesiony na działce gruntu, który to grunt użytkowany był przez Spółkę Przejmowaną na podstawie prawa do użytkowania wieczystego. Spółka Przejmowana nabyła zlokalizowany w Budynku nieczynny zakład papierniczy z maszyną o szerokości 4.28 m i zdolnościach produkcyjnych 36 tys. ton rocznie z zamiarem produkcji papieru dla planowanego rozwoju branży tektury falistej i kartonaży.

Dokonano analizy możliwości uruchomienia zakładu, ale stało się oczywiste, że produkcja papieru typu testliner po sensowych kosztach jest w tych warunkach niewykonalna. Ze względu na niekorzystny rozkład wnętrz i ogromną kubaturę Budynek nie znalazł innego zastosowania.

Udokumentowany m.in. ekspertyzą budowlaną i operatem szacunkowym stan techniczny Budynku, którego Spółka stała się właścicielem w wyniku przeprowadzonej restrukturyzacji, jest zły. Jak wynika z ekspertyzy budowlanej oraz operatu szacunkowego, którymi dysponuje Spółka, w najgorszym często przedawaryjnym stanie znajdują się w szczególności elementy pokrycia dachu Budynku, prefabrykowane i monolityczne płyty dachowe oraz krótkie wsporniki hali zachodniej. Elementy wykończenia: posadzki, tynki, stolarka okienna i drzwiowa, jak również wszystkie instalacje są również zniszczone.

Według ekspertyzy budowlanej, stan techniczny Budynku kwalifikuje ten obiekt do generalnego remontu lub jego likwidacji.

W księgach rachunkowych Spółki Przejmowanej Budynek był ujęty jako środek trwały w budowie (inwestycja), a po połączeniu spółek, jako środek trwały w budowie ujęty jest w księgach rachunkowych Wnioskodawcy.

Z uwagi na zły stan techniczny Budynku, jeszcze przed połączeniem spółek, Spółka Przejmowana zawiązała w 2014 r. rezerwę na koszty jego rozbiórki. Spółka Przejmowana dokonała również w swoich księgach odpisu aktualizującego wartość Budynku (odpis aktualizujący do wartości 0 PLN). Spółka Przejmowana, przed datą połączenia spółek, nie dokonała ostatecznej księgowej likwidacji inwestycji (w szczególności nie wystawiono dokumentu LT ani innego dokumentu księgowego spełniającego podobną funkcję, jak również nie dokonano ostatecznego wyksięgowania inwestycji z ksiąg rachunkowych Spółki Przejmowanej). Fizyczna likwidacja budynku również nie nastąpiła. Wydatki poniesione na niedokończoną inwestycję, jaką stanowi Budynek, nie zostały przez Spółkę Przejmowaną rozpoznane dla celów podatku dochodowego od osób prawnych jako koszty uzyskania przychodu.

Wnioskodawca, który w konsekwencji przeprowadzonego połączenia, stał się właścicielem przedmiotowego Budynku, nie planuje wykorzystywania budynku w ramach działalności produkcyjnej. Rozważa natomiast obecnie jego rozbiórkę, z uwagi na jego zły stan techniczny. Ponieważ wyburzenie Budynku wymagać będzie uzyskania przez Spółkę pozwolenia budowlanego na rozbiórkę, jak również z uwagi na fakt, iż sam proces rozbiórki będzie skomplikowany (w szczególności z uwagi na masywną konstrukcję Budynku, jak również jego bezpośrednie sąsiedztwo z innymi budynkami), fizyczna likwidacja Budynku oraz ostateczna likwidacja księgowa (obejmująca w szczególności wystawienie dokumentu LT) przeprowadzone zostaną przez Wnioskodawcę w 2015 r. (zakończenie prac planowane jest na ten sam rok, jednakże może być ono uzależnione od terminu uzyskania pozwoleń administracyjnych oraz tempa prac rozbiórkowych).

Dodatkowo, w związku z planowaną rozbiórką Budynku, Spółka będzie ponosić dodatkowe koszty, w szczególności koszt prac budowlano-rozbiórkowych, koszty porządkowania terenu, koszty utylizacji materiałów takich jak papa czy styropian.

W związku z rozważanymi pracami rozbiórkowymi dotyczącymi Budynku, Spółka nie planuje dokonania odzysku betonu na kruszywa, czy też innych materiałów porozbiórkowych, które mogłaby wykorzystywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Po dokonaniu rozbiórki Spółka nie planuje prowadzenia nowych inwestycji na działce, w szczególności nie planuje wybudowania na niej nowego budynku. W najbliższym czasie Spółka nie planuje też zbycia działki.

Rok podatkowy Spółki jest równy rokowi kalendarzowemu.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

  1. Czy w związku z planowaną rozbiórką Budynku, który stanowi zaniechaną inwestycję, Spółka będzie uprawniona do potrącenia wydatków na tę inwestycję, poniesionych pierwotnie przez Spółkę Przejmowaną, której to Spółka w wyniku przeprowadzonego połączenia jest następcą prawnym, w roku podatkowym, w którym nastąpi księgowa i fizyczna likwidacja inwestycji?
  2. Czy Spółka będzie uprawniona do potrącania kosztów związanych z rozbiórką Budynku, jako tzw. kosztów pośrednich, w dacie ich poniesienia?

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie drugie w pozostałym zakresie sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

W odniesieniu do pytania drugiego Spółka wskazała, że dodatkowe wydatki poniesione przez Spółkę w przyszłości w związku z rozważaną rozbiórką Budynku, obejmujące w szczególności koszty prac budowlano-rozbiórkowych czy też koszty utylizacji materiałów porozbiórkowych, stanowić będą koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie) i będą zgodnie z dyspozycją wskazaną w art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) dalej: Ustawa potrącone przez Spółkę w dacie ich poniesienia.

Zgodnie ze wskazaną w art. 15 ust. 1 Ustawy, definicją kosztów uzyskania przychodów, kosztami tymi są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy.

Jak wynika więc ze wskazanej powyżej definicji, która ma charakter ogólny, zakwalifikowanie wydatku poniesionego przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wymaga każdorazowo indywidualnej analizy, mającej na celu zbadanie istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Dlatego, dla celów takiej analizy konieczne jest wskazanie, w jakim celu dany wydatek został poniesiony przez podatnika.

W tym zakresie Wnioskodawca pragnie podkreślić, że jak wskazał w opisie zdarzenia przyszłego stał się właścicielem przedmiotowego Budynku, w wyniku przeprowadzenia połączenia ze Spółką Przejmowaną, która to restrukturyzacja wynikała w szczególności z dążenia do uproszczenia struktury organizacyjnej Grupy, konsolidacji działalności operacyjnej wykonywanej przez obie spółki w jednym podmiocie, jak również ograniczenia kosztów związanych z ich funkcjonowaniem.

Wnioskodawca nie planuje obecnie rozpoczęcia działalności gospodarczej w Budynku. Z uwagi na powyższe, przeprowadzenie generalnego remontu obiektu znajdującego się w złym stanie technicznym, który to remont angażowałby znaczące środki finansowe Spółki (przy jednoczesnym braku skonkretyzowanego zamiaru wykorzystywania Budynku w przyszłości), w ocenie Wnioskodawcy należałoby uznać za nieuzasadnione gospodarczo.

Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, iż dalsze stopniowe pogarszanie się stanu technicznego Budynku, może w przyszłości prowadzić do osiągnięcia stanu, który grozić będzie zawaleniem. Prowadzić będzie również do konieczności ponoszenia przez Spółkę dodatkowych kosztów zabezpieczenia Budynku (np. konieczność monitorowania działki i zabezpieczenia Budynku przed dostępem niepowołanych osób). Brak podjęcia działań przez Spółkę zwiększa ryzyko wystąpienia w przyszłości katastrofy budowlanej, która z uwagi na bliskie sąsiedztwo, zagrozić mogłaby innym budynkom i pociągnąć za sobą konieczność ponoszenia trudnych do skwantyfikowania kosztów likwidacji skutków katastrofy budowlanej, a w przypadku uszkodzenia sąsiadujących budynków, mogłaby również zakłócić działalność gospodarczą Spółki. Dlatego, w ocenie Spółki, fizyczna likwidacja (wyburzenie) Budynku znajduje uzasadnienie gospodarcze.

Biorąc pod uwagę powyższe, dodatkowe wydatki poniesione przez Spółkę w przyszłości w związku z rozważaną rozbiórką Budynku, obejmujące w szczególności koszty prac budowlano-rozbiórkowych, czy też koszty utylizacji materiałów porozbiórkowych, stanowić będą dla Spółki koszty spełniające definicję kosztów uzyskania przychodów wskazaną w art. 15 ust. 1 Ustawy.

Jak wynika z przedstawionego przez Spółkę opisu zdarzenia przyszłego, Spółka nie planuje po przeprowadzeniu rozważanej rozbiórki Budynku, rozpoczęcia na gruncie nowej inwestycji (w szczególności Spółka nie planuje wybudowania nowego budynku). Dlatego koszty rozważanej rozbiórki, które w przyszłości ponoszone będą przez Spółkę, nie będą mogły być uznane za koszty wytworzenia nowego środka trwałego, które stanowiłyby element kalkulacyjny jego wartości początkowej.

Wydatki ponoszone przez Spółkę na rozbiórkę będą miały związek z całokształtem prowadzonej przez nią działalności gospodarczej i jako takie należy je zakwalifikować jako tzw. koszty pośrednie uzyskania przychodu.

W konsekwencji, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 4d Ustawy, koszty rozważanej rozbiórki Budynku, które stanowić będą koszty pośrednie uzyskania przychodów, będą mogły być potrącane przez Spółkę na bieżąco, w momencie ich poniesienia.

Podsumowując stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2, w ocenie Spółki dodatkowe wydatki poniesione przez Spółkę w przyszłości w związku z rozważaną rozbiórką Budynku, obejmujące w szczególności koszty prac budowlano-rozbiórkowych, czy też koszty utylizacji materiałów porozbiórkowych, stanowić będą koszty spełniające definicję kosztów uzyskania przychodów wskazaną w art. 15 ust. 1 Ustawy, a Spółka będzie uprawniona do ich potrącenia na moment ich poniesienia, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 4d Ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy