Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 07.06.2004, sygn. II-2/423/184/EG/84/04, Łódzki Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Odpowiadając na pismo z dnia 08.04.2004 r. (data wpływu 14.04.2004 r.) złożone do Łódzkiego Urzędu Skarbowego w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa przy ocenie skutków w podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego informuje:
art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wyraża ogólną zasadę, iż za przychody z działalności gospodarczej uważa się także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Z dniem 1.01.2004 r. dodano przepis art. 12 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 202, poz. 1957), który określa datę powstania przychodów należnych z tytułu świadczenia tzw. usług ciągłych.

W przypadku świadczenia tego typu usług, przychód należny dla celów podatkowych powstaje w dacie określonej jako termin płatności wynikający z faktury. Zatem określone w fakturze terminy płatności będą stanowiły daty powstania przychodu należnego.
W zakresie kosztów uzyskania przychodów podstawowe znaczenie ma przepis art. 15 ust. 1 ustawy , który określa istotę kosztów, jako wydatków poniesionych w celu uzyskania przychodów, z wyłączeniem wydatków enumeratywnie wskazanych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy.Tak określone koszty podatkowe powinny być przyporządkowane do odpowiedniego roku podatkowego zgodnie z treścią art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992 r. Przyjmuje on zasadę, iż koszty podatkowe są rozliczane w roku podatkowym, w którym został uzyskany przychód związany z tymi kosztami.

Rozróżnienie kosztów w art. 15 ust. 4 ustawy na koszty dotyczące roku podatkowego, a następnie zaliczenie tej kategorii wydatków do kosztów dotyczących przychodów roku podatkowego ma praktyczne uzasadnienie, albowiem wskazuje na potrzebę pogrupowania kosztów na:

• koszty, które w sposób bezpośredni przypisać można do określonego przychodu uzyskanego przez Spółkę w roku podatkowym,
• koszty, których nie można bezpośrednio i funkcjonalnie przypisać do określonego przychodu, a które zarazem w sposób bezpośredni przypisać można do określonego okresu podatkowego działalności podatnika.

W przypadku kosztów ogólnego zarządu - koszty te podlegają zaliczeniu do roku podatkowego, którego dotyczą, pomimo dokonanej zmiany przepisów podatkowych określających moment wystąpienia przychodu.
Powyższe zasady mają zastosowanie do ustalania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób prawnych, o których stanowi art. 25 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do kwestii ewidencjonowania przychodów i kosztów należy zwrócić uwagę na przepis art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym podatnicy tego podatku są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku.