Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP - 27 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zasądzonej wyrokiem Sądu:

• należności głównej jest nieprawidłowe,
• zapłaconych odsetek ustawowych oraz kosztów sądowych jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zasądzonej wyrokiem Sądu należności głównej i zapłaconych odsetek ustawowych oraz kosztów sądowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2004 r. Spółka zawarła z kontrahentem umowę na wykonanie oprogramowania komputerowego. Z tytułu wykonania powyższej umowy Spółka uzyskała w latach 2004-2005 przychód brutto w łącznej kwocie 185 537,60 zł. Od powyższej kwoty odprowadzony został podatek VAT i podatek dochodowy. Wyrokiem Sądu Okręgowego w O., utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego we W., uznano za zasadne odstąpienie przez kontrahenta od umowy na podstawie art. 635 k.c. i zasądzono na jego rzecz zwrot spełnionego świadczenia na kwotę 185 537,60 zł na podstawie art. 494 k.c. z ustawowymi odsetkami od dnia 14 listopada 2006 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu w kwocie 14 339,24 zł. Realizując powyższe wyroki Spółka zapłaciła kontrahentowi całość zasądzonych kwot.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Spółki wszystkie zasądzone wyrokiem kwoty stanowią koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowego od osób prawnych ( t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Zawierając i realizując umowę Spółka dążyła do uzyskania przychodu i poniosła z tego tytułu określone koszty. Spółka rozliczyła się z realizacji powyższej umowy i opłaciła całość podatków.

Przy realizacji umowy o dzieło jaką jest umowa o stworzenie programu komputerowego dla indywidualnego odbiorcy występuje bardzo duże ryzyko związane z zakwestionowaniem ostatecznego rezultatu tego oprogramowania.

W niniejszym przypadku kontrahent nie kwestionował prawidłowości prac Spółki i płacił faktury częściowe a dopiero w końcowym etapie podważył brak oczekiwanego rezultatu i zgodnie z wyrokiem Sądu uzyskał zwrot zapłaconych kwot.

W tej sytuacji mając na uwadze ryzyko związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie informatyki, a także fakt, że kwota 185 537,60 zł stanowi zwrot wcześniej zapłaconych faktur ( od których zapłacone zostały podatki),a nie odszkodowanie lub karę umowną z tytułu niewłaściwej realizacji umowy zdaniem Spółki wszystkie zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego kwoty tj. należności główna, odsetki ustawowe oraz koszty sądowe stanowią koszty uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określonej w dalszej części skrótem ustawa o pdop), za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W art. 12 ust. 3a ustawy o pdop, ustawodawca precyzyjnie określił moment powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu. Zgodnie z tym przepisem za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

W rozumieniu cytowanych powyżej przepisów do przychodów roku podatkowego zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe, choć nie ma znaczenia czy je faktycznie uzyskał. Uzyskanie przychodu należnego ma miejsce w momencie wykonania w ramach działalności gospodarczej czynności będącej tytułem uzyskania prawa do świadczenia wzajemnego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w następstwie sporu pomiędzy stronami został wydany wyrok Sądu, zgodnie z którym, na podstawie art. 635 k.c., uznano za zasadne odstąpienie przez kontrahenta od umowy i zasądzono na jego rzecz zwrot spełnionego świadczenia na kwotę 185 537,60 zł wraz z odsetkami.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o pdop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Biorąc pod uwagę powyższe po otrzymaniu prawomocnego wyroku Sądu, Spółka powinna dokonać korekty przychodów w okresie w którym był on wykazany. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek ( kredytów). Odsetki takie stają się kosztem uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia ( zapłaty).Jako, że przepisy omawianej ustawy nie przewidują bezpośredniego wyłączenia kosztów sądowych i zapłaconych odsetek ustawowych z kosztów uzyskania przychodu, zasadnicze znaczenie dla dokonania oceny możliwości zaliczenia wskazanych kosztów do kosztów uzyskania przychodu będzie miało określenie, czy powyższe koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Dlatego należy stosować ogólne zasady zaliczania wydatków do kosztów podatkowych. Zatem, ponoszone przez podatnika koszty sądowe i zapłacone odsetki ustawowe nie są objęte wyłączeniem z kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, iż spełnione są przesłanki przewidziane w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop. Przesłanką uznania poniesionych przez Spółkę kosztów sądowych i zapłaconych odsetek ustawowych za koszty uzyskania przychodów, jest wykazanie, iż powyższe koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że stanowisko Spółki w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów sądowych i zasądzonych wyrokiem sadu odsetek ustawowych jest prawidłowe, a w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zasądzonej wyrokiem sądu należności głównej jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.