Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

1.ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 12 maja 2020 r. (wpływ 15 czerwca 2025 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 grudnia 2024 r. sygn. akt I FSK 755/21; i

2.stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 czerwca 2020 r. wpłynął Pana wniosek z 12 maja 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek nr A, B, C i D oraz  podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan pismami z dnia 31 lipca 2020 r. (wpływ 3 sierpnia 2020 r.) i 10 września 2020 r. (wpływ 16 września 2020 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca zamierza zbyć prawo własności nieruchomości położonej na działkach A, B, C oraz D, obręb, przy. Nieruchomość położona na działkach A została nabyta 23 kwietnia 2001 r. od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług. Z tytułu zakupu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Nieruchomość została nabyta i stanowi element majątku osobistego Wnioskodawcy. W 2003 r. Urząd Miasta objął przedmiotową Nieruchomość Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego. Nieruchomość znajduje się na terenie przeznaczonym pod usługi publiczne administracji związane z potrzebami mieszkańców osiedla i dzielnicy, w szczególności z zakresu bezpieczeństwa publicznego, z dopuszczeniem usług komercyjnych, w szczególności z zakresu ochrony zdrowia. Kolejno dnia 5 maja 2005 r. na prośbę X i zgodnie z porozumieniem z X, fragment Nieruchomości o powierzchni ha został wyodrębniony z działki A jako działka A/1 i zamieniony z sąsiednią działką o tej samej powierzchni należącą do Miasta, na potrzeby wybudowania siedziby Komisariatu Policji. Tak więc działka A/1 została zamieniona na działkę B. Kolejno działki C oraz D zostały zakupione 9 lipca 2014 roku. Zakupione analogicznie od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług. Z tytułu zakupu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Nieruchomość została nabyta i stanowi element majątku osobistego Wnioskodawcy.

Na Nieruchomości nie była prowadzona produkcja rolna ani leśna a także nie znajdują się na niej żadne budynki. Przedmiotowa nieruchomość nie jest i nie była wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej, bowiem stanowi ona prywatny majątek. Nieruchomość ta nie była i nie będzie w przyszłości przedmiotem umowy dzierżawy, najmu lub użyczenia. Wnioskodawca wprawdzie prowadzi działalność gospodarczą ale nigdy przedmiotowa Nieruchomość nie była w niej wykorzystywana. Zresztą sam profil prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę to wyklucza. Wnioskodawca jest bowiem z zawodu stomatologiem i jego główne źródło przychodów opiera się na wykonywaniu wyuczonego zawodu oraz korzystanie z doświadczeń z nim związanych. Od 1992 roku Wnioskodawca jest właścicielem gabinetu stomatologicznego. Oprócz tego, jest wspólnikiem spółki Spółka Jawna, której profilem działalności jest sprzedaż hurtowa i detaliczna sprzętu i materiałów stomatologicznych.

Należy nadmienić w sprawie, iż Wnioskodawca był wspólnikiem spółki cywilnej wraz z synem prowadzącej działalność w zakresie najmu i sprzedaży wybudowanych nieruchomości (nigdy nic nie wybudowała i została rozwiązana.) Pierwotnie Wnioskodawca dopuszczał możliwość sprzedaży Nieruchomości na rzecz Spółki. To Spółka miała być odpowiedzialna za znalezienie nabywcy Nieruchomości oraz przygotowanie Nieruchomości do sprzedaży. X w drodze decyzji wydanej dnia 9 lipca 2019 r. zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę na Nieruchomości. Adresatem pozwolenia na budowę była Spółka, gdyż to Spółka - zgodnie z pierwotnym planem - miała być odpowiedzialna za sprzedaż Nieruchomości do zewnętrznego podmiotu. Ostatecznie jednak wydana decyzja został uchylona i wyeliminowana z obrotu prawnego. Podsumowując powyższe a także zważywszy na fakt, iż spółka została zlikwidowana do realizacji tego zamiaru nie doszło.

Podsumowując, Wnioskodawca bezspornie jako osoba prywatna dąży do sprzedaży części jego osobistego majątku, nie podjął i nie podejmie żadnych działań marketingowych czy handlowych w celu uatrakcyjnienia Nieruchomości W związku z planowaną sprzedażą Wnioskodawca rozważa jedynie tymczasowe postawienie baneru na terenie Nieruchomości. Nie planuje jednak pobierać z tego tytułu żadnych pożytków ani odnosić żadnych korzyści. Jedyna informacja znajdująca się na banerze będzie informowała o chęci sprzedaży nieruchomości bez jakichkolwiek treści reklamowych Nie zamierza korzystać z usług doradców, agentów nieruchomości i innych profesjonalistów przy procesie sprzedaży Nieruchomości. Sprzedaż będzie miała charakter jednostkowy i w celu jej sfinalizowania Wnioskodawca podejmuje jedynie zwykłe czynności niewykraczające ponad zwykły zarząd prywatnym majątkiem.

Należy nadmienić iż w przypadku planowanej sprzedaży Wnioskodawca będzie działał w charakterze osoby prywatnej nie podlegającym rejestracji jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca posiada również dwa lokale mieszkalne o powierzchniach mkw. i mkw. Zostały one zakupione głównie w celu potencjalnego przyszłego zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych swoich lub członków rodziny, lecz również w celu lokaty kapitału. Duża powierzchnia lokali jest niekorzystna jeśli głównym celem zakupu byłoby otrzymywanie przychodu z najmu.

Oprócz lokali mieszkalnych, Wnioskodawca posiada dwa lokale użytkowe o powierzchniach mkw. oraz mkw. Zostały one zakupione przez Wnioskodawcę w celu lokaty kapitału.

Wszystkie opisane wyżej nieruchomości należą do prywatnego majątku Wnioskodawcy i nigdy nie należały do środków trwałych przedsiębiorstw powiązanych z Wnioskodawcą, a tym bardziej nie byłe przez nie amortyzowane. Wnioskodawca traktuje je jako najem prywatny i stosuje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Prawidłowość takiego działania została potwierdzona w wydanej interpretacji dla Wnioskodawcy - interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 stycznia 2020 roku 0113-KDIPT2-1.4011.584.2019.1.MAP.

Na pytania z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych, postawione w wezwaniu z 24 lipca 2020 r., o treści:

1.Jaka jest forma opodatkowania Wnioskodawcy podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej?

2.Jaką ewidencję podatkową dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzi Wnioskodawca?

3.Czy wskazane we wniosku działki oznaczone nr A, B, C oraz D zostały nabyte z zamiarem wykorzystywania w działalności gospodarczej?

4.Czy Wnioskodawca wprowadził do ewidencji wskazane we wniosku nieruchomości?

5.Jaka jest powierzchnia wskazanych we wniosku nieruchomości?

6.Kiedy Wnioskodawca zamierza sprzedać powyższe nieruchomości gruntowe?

7.Której działki dotyczyła decyzja wydana przez X w dniu 9 lipca 2019 r. zatwierdzająca projekt budowlany?

8.Czy w związku z wydaniem pozwolenia na budowę na wskazane we wniosku działki oznaczone nr A, B, C oraz D poniesione zostały jakieś nakłady?

Jeżeli tak, należy wskazać:

-jakie wydatki poniesiono?

-kto je poniósł Wnioskodawca, czy Spółka, w której jest wspólnikiem?

-czy i w jaki sposób ujęto podatkowo powyższe wydatki?

Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

Ad. 1

Forma opodatkowania - podatek liniowy dochodowy

Ad.2

Podatkowa księga przychodów i rozchodów

Ad.3

Nie

Ad.4

Nie

Ad.5 

Działka A pow. ha

Działka B pow. ha

Działka C pow. ha

Działka D pow. ha

Ad.6

Brak konkretnej daty, sprzedaż nastąpi kiedy Wnioskodawca ostatecznie znajdzie nabywcę

Ad.7

Działki nr A, B, C. Nigdy nie wydano pełnomocnego pozwolenia. Wydane pozwolenie będąc prawomocnym zostało uchylone.

Ad.8

Wnioskodawca  nie ponosił żadnych nakładów, poniosła je Spółka. Spółka poniosła koszty zł. Należy zwrócić uwagę iż Wnioskodawca nie jest obecnie wspólnikiem Spółki (był nim w przeszłości, ale nie obecnie)

Powyższe wydatki ujęto w dokumentach księgowych Spółki.

Na pytania w zakresie podatku VAT postawione w wezwaniu z 24 lipca 2020 r., o treści:

1.Czy działki nr A, B, C oraz D stanowią jedną nieruchomość objętą są jedną księgą wieczystą? Jeżeli nie, należy wskazać nr ksiąg wieczystych dla ww. działek.

2.Czy działki nr A, B, C oraz D, będące przedmiotem sprzedaży są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeżeli tak należy wskazać jakie przeznaczenie ma przedmiotowa działka w ww. planie oraz z czyjej inicjatywy nastąpiło uchwalenie ww. planu?

3.Czy decyzja wydana dnia 9 lipca 2019 r. zatwierdzająca projekt budowlany i pozwolenie na budowę na Nieruchomości obejmowała działki nr A, B, C oraz D? Jeśli nie, należy wskazać, które działki obejmowała ww. decyzja.

4.Czy Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną ze Spółką, której był wspólnikiem  przed sprzedażą działek, objętych zakresem pytania?

·Jeśli tak, to należy wskazać:

-jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy ciążyły na Kupującym a jakie na Sprzedającym?

-czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały ustalone warunki, które musiały zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działki na Nabywcę? Jeśli tak, to jakie?

-czy Wnioskodawca udzielił/udzieli Nabywcom działek pełnomocnictw (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Jego imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowej nieruchomości?

-jeżeli tak, to do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń Zainteresowany udzielił/udzieli pełnomocnictw Nabywcom do występowania w Jego imieniu?

·Jeśli nie, to należy wskazać na jakiej podstawie prawnej Spółka występowała o decyzję wydaną dnia 9 lipca 2019 r. zatwierdzającą projekt budowlany i pozwolenie na budowę na Nieruchomości?

5. Należy wskazać co było przedmiotem ww. projektu budowlanego.

6. Kiedy Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży działek będących przedmiotem zapytania? Należy podać miesiąc i rok planowanej sprzedaży.

7.Czy w związku z wydaniem pozwolenia na budowę na wskazane we wniosku działki oznaczone nr A, B, C oraz D poniesione zostały jakieś nakłady?

Jeżeli tak, należy wskazać:

·jakie wydatki poniesiono?

·kto je poniósł Wnioskodawca, czy Spółka, w której jest wspólnikiem?

·czy i w jaki sposób ujęto podatkowo powyższe wydatki?

Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

Ad. 1

Działka nr A nr KW

Działka nr C nr KW

Działka nr D nr KW

Działka nr B nr KW

Ad.2

Działki te objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczenie: usługi publiczne administracji  w szczególności z zakresu bezp. publicznego z dopuszczeniem usług komercyjnych w szczególności z zakresu usług ochrony zdrowia, parkingi jedno i wielopoziomowe, a także zieleń urządzona. Wysokość zabudowy minimum 2 kondygnacje, max 4 kondygnacje, przy czym zabudowa 4 kondygnacji nie może przekroczyć 75% powierzchni parteru. MPZP został uchwalony z inicjatywy Komendy, co umożliwiło jej wybudowanie na sąsiedniej działce Komisariatu.

Ad. 3

Decyzja obejmowała działki nr A, B i E.

Ad.4

Nie, nie została zawarta umowa przedwstępna. 

Ad.5

Budynek usługowo biurowy z wew. instalacjami: elektryczną, wodno-kanalizacyjną, grzewczą centralnego ogrzewania, wentylacji mechanicznej i klimatyzacji.

Ad. 6

Wnioskodawca nie jest w stanie w chwili obecnej podać konkretnej daty, sprzedaż nastąpi jak znajdzie kupca.

Ad.7

Wnioskodawca nie poniósł kosztów, ale Spółka tak. Koszty zł

Dodatkowo w przedmiotowej sprawie należy nadmienić, iż powodem sprzedaży nie jest cel biznesowy. Mimo bardzo złej koniunktury na rynku nieruchomości Wnioskodawca jest zmuszony do sprzedaży działek poprzez pilną potrzebę rodziny w uregulowaniu  zobowiązań finansowych dużej wartości oraz planowaną za granicą operacją mózgu córki Wnioskodawcy.   

Na pytanie postawiona postawione w wezwaniu z 3 września 2020 r. o treści:

1.W jakim celu Wnioskodawca nabył działki będące przedmiotem wniosku?

2.Jakie konkretnie czynności/działania podejmowała Spółka, której Wnioskodawca był wspólnikiem, na działkach, celem przygotowania ich do sprzedaży? Należy wskazać te czynności.

3.Jeżeli Spółka podejmowała jakieś czynności/działania, to należy wskazać, czy Spółkadokonała tych czynności/działań samodzielnie, czy zleciła podwykonawcom? Jeśli Spółka zleciła czynności/działania podwykonawcom, to należy wskazać, jakie czynności/działania zostały zlecone?

Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

Ad. 1

Wnioskodawca nabył działkę od swojego pacjenta, który uzyskał ją jako zwrot od miasta. Cena była bardzo atrakcyjna, a pacjent był w bardzo trudnej sytuacji finansowej i Wnioskodawca chciał mu pomóc. Pieniądze miały być przeznaczone na operację jego małżonki. Wnioskodawca nie prowadził żadnej działalności gospodarczej która zajmowałaby się obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca był jedynie dentystą, który prowadził własny gabinet i był wspólnikiem spółki jawnej która zajmowała się sprzedażą sprzętu i materiałów stomatologicznych. Należy nadmienić, iż celem dokonanego zakupu było dokonanie inwestycji w zakresie majątku prywatnego, a także w ramach udzielenia pomocy wskazanemu pacjentowi - w żadnym wypadku nie związanego z działalnością gospodarczą.

Ad. 2/3

Spółka zleciła sporządzenie projektu w celu uzyskania pozwolenia na budowę, którego jednak ostatecznie nie uzyskała. Nie było też żadnej płatności bowiem umowa była skonstruowana w ten sposób iż warunkiem jej zawarcia było uzyskanie pozwolenia na budowę. Działanie te podejmowała Spółka, a nie Podatnik.

Należy nadmienić, iż celem dokonanego zakupu było dokonanie inwestycji w zakresie majątku prywatnego, w żadnym wypadku nie związanego z działalnością gospodarczą.

Pytanie

Czy sprzedaż Nieruchomości dokonana przez Wnioskodawcę będzie podlegać opodatkowaniu VAT? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2)

Pana stanowisko w sprawie

AD. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT, bowiem nie będzie on działał w ramach przedmiotowej transakcji jako podatnik VAT, gdyż czynność ta nie będzie oznaczać wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza na gruncie VAT powinna być rozumiana jako działalność obejmująca działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kluczowe i niezbędne elementy zarobkowości i ciągłości w opisanym przypadku nie pozostaną spełnione, na co bezspornie wskazuje powyżej przytoczona argumentacja.

W przypadku, gdy osoby fizyczne dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w rozumieniu przepisów ustawy o VAT), bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej w świetle tejże ustawy, to osoby takie nie powinny być uznane za podatników VAT z tytułu tego typu transakcji. Jako że sprzedaż składników majątku stanowi jeden z podstawowych przejawów wykonywania prawa własności, sprzedaż składników należących do majątku osobistego nie powinna zostać uznana za dokonaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Zatem, należy odróżnić sytuacje, w których dany podmiot dokonuje określonych czynności w odniesieniu do majątku osobistego, tj. w odniesieniu do towarów nabytych w celu innym niż wykonywanie działalności gospodarczej - od sytuacji, gdy działa w ramach tej działalności. Powyższe jest wprost wskazywane przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach: „nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata raz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną)” (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej: w interpretacji z dnia 8 listopada 2019 r., sygn. 0112-KDIL2-3.4012.461.2019.2.EW oraz w interpretacji z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4012.508.2019.1.AW).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że nie będzie on działał w ramach przedmiotowej transakcji w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, sprzedaż Nieruchomości nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 5 października 2020 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0113-KDIPT1-3.4012.447.2020.8.ALN, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 6 października 2020 r.

Skarga na interpretację indywidualną

21 października 2020 r. (data wpływu 23 października 2020 r.) wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie.

Wniósł Pan o:

1)uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego nr 0113-KDIPT1-3.4012.447.2020.8.ALN z dnia 5 października 2020 roku, w całości,

2)zasądzenie kosztów postępowania na Pana rzecz według norm przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił Pana skargę – wyrokiem z 14 stycznia 2021 r. sygn. akt I SA/Rz 789/20.

Wniósł Pan skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 10 grudnia 2024 r. sygn. akt I FSK 755/21 uchylił zaskarżony wyrok w całości i uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. 

Wyrok wpłynął do mnie 28 marca 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczam, że tę interpretację oparłem na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania pierwotnej interpretacji nr 0113-KDIPT1-3.4012.447.2020.8.ALN z 5 października 2020 r. w zdarzeniu przyszłym, bowiem ta interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 grudnia 2024 r. sygn. akt I FSK 755/21.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych unormowań wynika, że grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast, jak wyjaśnił Trybunał, w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.).

W powyższej kwestii wypowiedział się także Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale siedmiu sędziów z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07), orzekając, że przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. W ocenie NSA, ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W wyroku z dnia 27 października 2009 r. (sygn. akt I FSK 1043/08) Naczelny Sąd Administracyjny wyeksponował okoliczność, że przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 października 2011 r. sygn. 1536/10 wymienił również, że na działalność zorganizowaną prowadzoną przez osobę fizyczną, mogą wskazywać takie działania, jak uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, czy też wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru.

Podkreślić należy, że wskazane wyżej orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np.: NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

W świetle powyższego w niniejszej sprawie konieczne stało się ustalenie, czy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działek podjął/zamierza podjąć aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to następuje w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pan zbyć prawo własności nieruchomości położonej na działkach nr A, B, C i D. Nieruchomość została nabyta i stanowi element Pana majątku osobistego. Nie podjął Pan ciągu czynności wskazujących na Pana zawodowy charakter przy obrocie działkami. Rozważał Pan jedynie tymczasowe postawienie baneru na terenie nieruchomości. Z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji opisu okoliczności wynika przy tym, że na nieruchomościach nie była prowadzona produkcja rolna ani leśna oraz nieruchomość nie jest wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej.

Pierwotnie dopuszczał Pan możliwość sprzedaży Nieruchomości na rzecz Spółki. To Spółka miała być odpowiedzialna za znalezienie nabywcy Nieruchomości oraz przygotowanie Nieruchomości do sprzedaży. X w drodze decyzji wydanej dnia 9 lipca 2019 r. zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę na Nieruchomości. Adresatem pozwolenia na budowę była Spółka, gdyż to Spółka - zgodnie z pierwotnym planem - miała być odpowiedzialna za sprzedaż Nieruchomości do zewnętrznego podmiotu. Ostatecznie jednak wydana decyzja został uchylona i wyeliminowana z obrotu prawnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 grudnia 2024 sygn. akt I FSK 755/21 zapadłym w analizowanej sprawie stwierdził, że:

(…)  Kwestia kwalifikacji sprzedaży działek na gruncie podatku od towarów i usług była już niejednokrotnie przedmiotem wypowiedzi sądów administracyjnych. W orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje się. że przy dokonywaniu wykładni art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT należy nawiązać do kryteriów określonych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C - 180/10 i C - 181/10, ECLI;EU:C:2011:589. W wyroku tym TSUE stwierdził, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE Nr L 347, str. 1 z późn. zm.), powoływanej dalej jako: „Dyrektywa 112”, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Natomiast, jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 112 należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej. Trybunał wskazał jedynie przykładowo okoliczności, które mogą świadczyć o tym, że dana osoba sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a podział nieruchomości w celu uzyskania lepszej ceny, liczba transakcji, odstępy pomiędzy transakcjami i wysokość osiągniętych przychodów, nie są decydujące i nie są czynnościami, które same z siebie wykraczałyby poza zarząd majątkiem prywatnym.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego po wspomnianym wyżej wyroku TSUE przyjmuje się, że przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać działania na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie, a nie wyłącznie osobno. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym (por. wyroki NSA z: 9 października 2014 r., I FSK 2145/13; 3 marca 2015 r., I FSK 1859/13; 11 czerwca 2015 r, I FSK 716/14 i 29 listopada 2016 r., I FSK 636/15). Nie mają znaczenia zamiar, czy motywy jakimi kieruje się podmiot rozpoczynając działalność gospodarczą, ani jakie potrzeby zaspokaja z uzyskanych środków pieniężnych. Istotne znaczenie mają obiektywne, a nie subiektywne przesłanki pozwalające odróżnić działania o cechach zawodowych, od tych które mieszczą się w granicach dysponowania majątkiem prywatnym.

6.3.2. Naczelny Sąd Administracyjny nie podziela oceny Sądu pierwszej instancji i tym samym tej z zaskarżonej interpretacji co do tego, że dokonując opisanej we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej sprzedaży działek Skarżący będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, gdyż jego aktywność w związku z czynnościami podejmowanymi w celu sprzedaży działek gruntu nie była sporadyczna, ale zaplanowana i zorganizowana. Przede wszystkim w opisie stanu faktycznego nie podano okoliczności, które wskazują na częstotliwy i zorganizowany charakter przy planowanej sprzedaży działek.

Sąd pierwszej instancji, a wcześniej organ w zaskarżonej interpretacji podali, że „Skarżący podjął szereg czynności dotyczących gruntów będących jego własnością, tj. „wystąpił o uzyskanie projektu budowlanego i pozwolenia na budowę” (str. 12 wyroku, str. 11 zaskarżonej interpretacji). Czynności te jednak dotyczyły samego celu jakim było uzyskanie pozwolenia na budowę na nieruchomościach dla spółki cywilnej, w której Skarżący był wspólnikiem. Zatem Sąd jak i organ wskazując na „szereg czynności Skarżącego” względem spornych działek upraszczają obraz sprawy. W niej Strona szeregu czynności nie podejmowała, które można by zakwalifikować wespół za świadczące o zamiarze sprzedaży działek w warunkach działalności gospodarczej objętej podatkiem VAT. Z kolei okoliczność uzyskania przez spółkę pozwolenia na budowę, tudzież przez Skarżącego jako jej wspólnika, straciła na znaczeniu wobec faktu uchylenia decyzji pozwolenia na budowę i wyeliminowania jej z obrotu prawnego. W świetle zaś wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10, C-181/10 okoliczność jak wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, jeszcze nie przesądza o tym, że Skarżący podjął zawodową aktywność w zakresie obrotu działkami nabytymi kilka i kilkanaście lat wcześniej.

6.3.3. W konsekwencji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie nieprawidłowo ocenił zarzuty Skarżącego w zakresie naruszenia przez Dyrektora KIS przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Planowane przez Skarżącego działania – w podanych we wniosku okolicznościach nie noszą znamion działalności gospodarczej w rozumieniu powołanych w sprawie przepisów.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa, przedstawiony opis sprawy oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 grudnia 2024 sygn. akt I FSK 755/21 stwierdzam, że w analizowanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działek wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Z tytułu transakcji sprzedaży ww. działek będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W związku z powyższym, skoro w przedmiotowej sprawie nie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, to planowana sprzedaż działek nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji z 5 października 2020 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.447.2020.8.ALN. 

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.