Temat interpretacji

Spółka jest przedsiębiorstwem, które zajmuje się produkcją filmów fabularnych. Działalność rozpoczęła w 2003 roku. Dotychczas wyprodukowała jeden film fabularny, który powstał w 2003 roku.

Jednostka wycenia wytworzony film i odnosi w koszty zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (tekst jednolity: Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), który stanowi, że "wytworzone przez jednostkę filmy, oprogramowania komputerowe, projekty typowe i inne produkty o podobnym charakterze, przeznaczone do sprzedaży, wycenia się w okresie przynoszenia przez nie korzyści ekonomicznych, nie dłuższym niż 5 lat, w wysokości nadwyżki kosztów ich wytworzenia nad przychodami według cen sprzedaży netto, uzyskanymi ze sprzedaży tych produktów w ciągu tego okresu. Nie odpisane po upływie tego okresu koszty wytworzenia zwiększają pozostałe koszty operacyjne".

Film nie przyniósł wysokich przychodów w okresie pierwszych 3 lat jego emisji. Prawdopodobnie znaczna jego część zostanie odpisana (zwiększy pozostałe koszty operacyjne) w 2007 roku tj. piątym roku od jego powstania. Ponieważ firma nie prowadzi innej działalności i dotychczas wyprodukowała tylko jeden film, poniesie znaczną stratę w 2007 roku.

W związku z powyższym Podatnik zwrócił się z zapytaniem - czy wydatki związane z wyprodukowaniem filmu, dla celów podatkowych, należy zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów w roku jego produkcji tj. 2003 r. i powstałą w związku z tym stratę rozliczyć w następnych pięciu latach podatkowych czy koszty rozliczać zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy o rachunkowości i powstałą w piątym roku od powstania filmu stratętj. w 2007r. rozliczać w następnych pięciu latach podatkowych?

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie, twierdząc, że sposób księgowania kosztów zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy o rachunkowości jest prawidłowy również dla celów podatkowych, ponieważ film jest wyrobem długotrwałego użytkowania i trudno już w pierwszym roku ocenić jakie przychody zostaną uzyskane z jego emisji, a księgowanie kosztów do wysokości przychodu jest racjonalne.

Ustosunkowując się do stanowiska Podatnika wynikającego z przedstawionego stanu faktycznego, tutejszy organ podatkowy stwierdza co następuje :

Oceny przedstawionego stanu faktycznego tutejszy organ podatkowy dokonał na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie jest bowiem organem właściwym do interpretowania przepisów ustawy o rachunkowości.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Ustawodawca w omawianym przepisie nie stawia wprost wymogu, aby poniesiony koszt przyniósł wymierny przychód, a jedynie był poniesiony w celu jego osiągnięcia. Każdy wydatek spełniający powyższą definicję podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Kosztem uzyskania przychodu są zatem uzasadnione racjonalnie i gospodarczo nakłady i wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika, który przez ich poniesienie zmierza do osiągnięcia przychodów z tego źródła, a które nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy.

Moment zaliczenia wydatków do kosztów określa art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Przepis ten wyraża zasadę potrącalności kosztów uzyskania przychodów tylko w tym roku podatkowym, którego one dotyczą.

Zasadą jest, iż ustalając koszty uzyskania przychodów należy mieć na uwadze, że kosztami uzyskania przychodów są te koszty, które dotyczą danego roku podatkowego, to znaczy:

- poniesione w danym roku podatkowym i wiążące się z przychodami danego roku podatkowego,

- poniesione w latach poprzednich, lecz dotyczące przychodów danego roku,

- ściśle określone co do rodzaju i kwoty, które zostały zarachowane, chociaż ich faktycznie jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku.

Gdy nie zostanie spełniony żaden z ww. warunków, koszty uzyskania przychodów można potrącić w roku, w którym je poniesiono.

Zgodnie z powyższym koszty bezpośrednio związane z przychodem i poniesione w celu uzyskania tego przychodu można potrącić w roku podatkowym, w którym przychód ten stał się już należny (art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, że nie można konkretnie określić i przyporządkować przychodu do określonego roku podatkowego, bowiem nie wiadomo, czy i kiedy uzyskany zostanie przychód z tytułu sprzedaży wyprodukowanego filmu. Zatem wydatki poniesione w związku z produkcją filmu należy odnieść w koszty uzyskania przychodu w roku, w którym uzyskany zostanie pierwszy przychód (z opisanego stanu faktycznego wynika, że taki przychód został już uzyskany, natomiast trudno jest przewidzieć kiedy i w jakiej wysokości zostaną w przyszłości osiągnięte ewentualne dalsze przychody).

Zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o wysokość straty poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.