
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
7 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 4 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 12 września 2025 r. (wpływ 16 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:
(…)
2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
(…)
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…), począwszy od dnia 05-01-2006 r. Wcześniej była to działalność gospodarcza zarejestrowana na oboje małżonków, tj. w okresie od dnia 09-10-1991 r. do dnia 31-12-2005 r. Małżonek był osobą współpracującą w okresie od dnia 05-01-2006 r. do dnia 31-01-2022 r. W dniu 01-02-2022 r. Wnioskodawczyni zawarła z Małżonkiem umowę zlecenia.
W związku z powyższym Małżonek Wnioskodawczyni odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z Wnioskodawczynią prowadzącą działalność gospodarczą za zaległości podatkowe wynikające z tej działalności i powstałe w okresie, w którym stale współdziałał z Wnioskodawczynią w jej wykonywaniu, osiągając korzyści z prowadzonej przez nią działalności (por. art. 111 § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej).
Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT od dnia 18-12-1993 r. W ramach podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawczyni od roku 2009 opodatkowana jest podatkiem liniowym. Przeważający rodzaj działalności to sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. Firma zajmuje się też wynajmem nieruchomości, w tym m.in. budynków magazynowych i placów parkingowych.
Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim od 25-09-1976 r., w którym nieprzerwanie do dnia 23-09-2021 r. panował ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Na podstawie aktu notarialnego nr rep. (…) małżonkowie ustanowili rozdzielność majątkową. W zawartej umowie nie przewidziano podziału majątku wspólnego.
Małżonkowie są współwłaścicielami nieruchomości począwszy od uprawomocnienia się decyzji wydanej w dniu 16-03-1998 r. o przekształceniu prawa wieczystego użytkowania gruntu w prawo własności. Początkowo małżonkowie prowadzili działalność gospodarczą wspólnie i w tym czasie dokonali wielu inwestycji w zabudowania, które zostały zakończone przed 2004 r. Na nieruchomości znajdują się:
1)salon samochodowy o pow. zabudowy 901,20 m²,
2)zespół warsztatowo-magazynowy z częścią socjalna o pow. zabudowy 1713,33 m².
Aktualnie działalność gospodarcza prowadzona jest wyłącznie przez Wnioskodawczynię z wykorzystaniem wyżej opisanej nieruchomości, która do dnia 23-09-2021 r. stanowiła współwłasność łączną małżeńską, a od dnia ustanowienia rozdzielności majątkowej Małżonkowie posiadają udziały w częściach ułamkowych.
W świetle wyżej przedstawionego stanu faktycznego powstały wątpliwości, czy w wyniku sprzedaży opisanej nieruchomości powstanie przychód dla wszystkich współwłaścicieli nieruchomości w sytuacji, gdy nieruchomość w całości wykorzystywana jest w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tylko przez Wnioskodawczynię.
Uzupełnienie wniosku
Nieruchomość oraz położone na niej salon samochodowy oraz zespół warsztatowo-magazynowy z częścią socjalną stanowią środki trwałe w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.
W związku z wezwaniem Wnioskodawczyni dokonała weryfikacji dokonywanych odpisów amortyzacyjnych i okazało się, że odpisy amortyzacyjne dokonywane były na tych samych zasadach, co przed ustanowieniem rozdzielności majątkowej. Jednak zadane pytanie skłoniło Wnioskodawczynię do dokonania analizy przepisów prawa podatkowego i okazuje się, że zgodnie z art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w razie, gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.
W związku z powyższym konieczne będzie skorygowanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych proporcjonalnie do posiadanych przez Wnioskodawczynię udziałów we własności tych środków trwałych począwszy od dnia, w którym została ustanowiona rozdzielność majątkowa. Stosowne korekty zeznań podatkowych za okres 2021–2024 zostaną złożone w Urzędzie Skarbowym, natomiast za rok 2025 skorygowane zostaną odpisy amortyzacyjne od początku roku podatkowego.
Pytania
Czy w świetle przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 i art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych planowane zbycie przedmiotowej nieruchomości będzie stanowiło dla obojga Małżonków źródło przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Czy w związku z planowanym zbyciem nieruchomości przychód powstanie jedynie po stronie Wnioskodawczyni, która wykorzystywała całą nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do posiadanego udziału w nieruchomości, a dla Małżonka zbycie udziału w nieruchomości nie będzie źródłem przychodu z uwagi na upływ 5-letniego okresu liczonego od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości?
Czy w sytuacji, gdy tylko Małżonek będzie chciał dokonać zbycia udziału w nieruchomości, to nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu po jego stronie z uwagi na fakt, że nieruchomość jest wykorzystywana przez Wnioskodawczynię, a Małżonek nie prowadzi działalności gospodarczej?
Państwa stanowisko w sprawie
W świetle art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52 c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest natomiast:
3) pozarolnicza działalność gospodarcza;
8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) do c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Z przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT wynika, że jeśli odpłatne zbycie nieruchomości zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, to odpłatne zbycie nieruchomości nie stanowi źródła przychodu, które podlegałoby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Nabycie nieruchomości przez Wnioskodawczynię i jej Małżonka nastąpiło w 1998 r. w wyniku wydania decyzji o przekształceniu prawa wieczystego użytkowania gruntów w prawo własności.
Początkowo nieruchomość ta w całości była wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie przez oboje małżonków w latach 1991-2005.
Zgodnie z art. 68 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1808) organ ewidencyjny w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ww. ustawy wzywał każdego z małżonków, którzy byli wpisani do ewidencji działalności gospodarczej pod wspólnym numerem ewidencyjnym, do złożenia wniosku o zmianę wspólnego wpisu. W przypadku braku złożenia stosownego wniosku na organie ewidencyjnym spoczywał obowiązek wykreślenia wspólnego wpisu małżonków z ewidencji działalności gospodarczej w terminie do dnia 31 grudnia 2005 r.
Od dnia 05-01-2006 r. działalność została zarejestrowana wyłącznie na Wnioskodawczynię, a małżonek był osobą współpracującą do dnia 31-01-2022 r. A od lutego 2022 r. została zawarta umowa zlecenia. Od dnia 23-09-2021 r. między małżonkami panuje ustrój rozdzielności majątkowej, przy czym nie dokonano podziału majątku wspólnego. A zatem każdy ze współmałżonków posiada udział w częściach ułamkowych po 1/2.
Zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie. Zgodnie z art. 198 kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. A zatem Małżonek może postanowić o zbyciu swojego udziału osobie trzeciej.
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o PIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
Przepis art. 8 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy zasady wyrażone w art. 8 ust. 1 stosuje się odpowiednio do:
- rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
- ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
Zgodnie z art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:
- wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości lub
- wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, którego wartość początkową dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych ustalono zgodnie z art. 22g ust. 10, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego prawa lub udziału w takim prawie.
Mając na uwadze powyższe, przepisy dla Wnioskodawczyni przychodem ze sprzedaży (w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej) składnika majątku, tj. zabudowanej nieruchomości, będzie wartość przychodu ustalona proporcjonalnie do posiadanego udziału w nieruchomości. Przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży składnika majątku wpisanego do ewidencji środków trwałych należy mieć na uwadze przepis art. 24 ust. 2 ustawy o PIT. A zatem dochodem będzie przychód ze sprzedaży 1/2 udziału pomniejszony o wartość początkową i powiększony o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Natomiast dla Małżonka, który nie prowadził działalności gospodarczej, należy uznać, iż od momentu nabycia przedmiotowej nieruchomości upłynął 5-letni okres od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie na własność, a zatem w tej części dla Małżonka nie będzie to źródło przychodu podlegające opodatkowaniu.
Podsumowując, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż:
Ad 1) i Ad 2)
W przypadku, gdy Wnioskodawczyni zdecyduje się na sprzedaż nieruchomości, to przychód ze sprzedaży, zgodnie z art. 8 ustawy o PIT, będzie podzielony proporcjonalnie do posiadanego udziału w nieruchomości pomiędzy Wnioskodawczynię i jej małżonka, przy czym dla Wnioskodawczyni będzie to przychód podlegający opodatkowaniu, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o PIT, a dla małżonka będzie to źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. W przypadku małżonka, z uwagi na upływ 5-letniego okresu, przychód ze sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu.
Ad 3)
W przypadku, gdy Wnioskodawczyni nie zdecyduje się na sprzedaż swojego udziału, Małżonek uzyska przychód, który nie będzie podlegał opodatkowaniu, ponieważ Małżonek nie prowadził działalności gospodarczej i upłynął 5-letni okres od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ten przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl natomiast art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Z kolei na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Jednocześnie zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Zatem, aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny zostać spełnione co najmniej dwie podstawowe przesłanki:
‒nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
‒nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).
Jednocześnie w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Przepis art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
Z powołanych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą od 2006 r. Wcześniej była to działalność gospodarcza zarejestrowana na oboje małżonków, tj. w okresie od 9 października 1991 r. do 31 grudnia 2005 r. Następnie Pan był osobą współpracującą w okresie od 5 stycznia 2006 r. do 31 stycznia 2022 r. Od 1 lutego 2022 r. zawarła Pani z Małżonkiem umowę zlecenia. Od roku 2009 jest Pani opodatkowana podatkiem liniowym. Przeważający rodzaj Pani działalności to sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. W ramach działalności gospodarczej zajmuje się Pani też wynajmem nieruchomości, w tym m.in. budynków magazynowych i placów parkingowych. Pozostają Państwo w związku małżeńskim od 25 września 1976 r., w którym nieprzerwanie do 23 września 2021 r. panował ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, kiedy to na podstawie aktu notarialnego ustanowili Państwo rozdzielność majątkową. W zawartej umowie nie przewidziano podziału majątku wspólnego. Są Państwo współwłaścicielami nieruchomości począwszy od uprawomocnienia się decyzji wydanej 16 marca 1998 r. o przekształceniu prawa wieczystego użytkowania gruntu w prawo własności. Na nieruchomości znajdują się salon samochodowy oraz zespół warsztatowo-magazynowy z częścią socjalną. Aktualnie działalność gospodarcza prowadzona jest wyłącznie przez Panią z wykorzystaniem wyżej opisanej nieruchomości, która do 23 września 2021 r. stanowiła współwłasność łączną małżeńską, a od dnia ustanowienia rozdzielności majątkowej posiadają Państwo udziały w częściach ułamkowych. Nieruchomość oraz położone na niej salon samochodowy oraz zespół warsztatowo-magazynowy z częścią socjalną stanowią środki trwałe w Pani działalności gospodarczej.
W tym miejscu wskazuję, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).
Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.
W myśl art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
Zakazy wymienione w tym przepisie są konsekwencją ukształtowania wspólności ustawowej jako bezudziałowej wspólności łącznej trwającej aż do chwili jej ustania.
Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.
Zgodnie z art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
W razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.
Oznacza to, że z chwilą ustania wspólności dochodzi do przekształcenia współwłasności łącznej we współwłasność w częściach ułamkowych (zwykłą), a udział każdego z małżonków w majątku wspólnym według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka.
Dlatego też – skoro od września 2021 r. w Państwa małżeństwie obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej – w momencie planowanego zbycia opisanej nieruchomości nie będzie ona stanowić wspólności majątkowej małżonków (rozumianej jako wspólność bezudziałowa). Wspólność majątkowa przekształciła się bowiem z mocy prawa z chwilą ustanowienia rozdzielności majątkowej we współwłasność w częściach ułamkowych, z równymi udziałami małżonków.
Innymi słowy, zniesienie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku.
Z opisu sprawy wynika jednak, że nie dokonali Państwo podziału majątku, ale planują Państwo dokonanie sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości bądź tylko Pan dokona zbycia udziału w nieruchomości.
Skoro w momencie sprzedaży nieruchomości opisanej we wniosku między Państwem będzie obowiązywał ustrój rozdzielności majątkowej, to przychód uzyskany z planowanej sprzedaży powinien zostać rozpoznany przez każdego z Państwa jedynie w części przypadającej na posiadany przez każdego z Państwa udział we współwłasności tej nieruchomości.
Ponieważ sprzedawana nieruchomość jest wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią i stanowi ona środek trwały w Pani działalności gospodarczej, planowane odpłatne zbycie opisanej nieruchomości stanowić będzie, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu zgodnie z wybraną formą opodatkowania dochodów z tego źródła (podatkiem liniowym), proporcjonalnie do posiadanego w tej nieruchomości udziału w tej nieruchomości.
Z kolei, skoro Pan nie prowadzi działalności gospodarczej, to sprzedaż, o której mowa we wniosku, nie będzie stanowić źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. W Pana sprawie, za datę nabycia udziału w nieruchomości należy przyjąć datę jego nabycia w trakcie trwania wspólności ustawowej małżeńskiej, tj. rok 1998. To oznacza natomiast, że zbycie to nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ upłynął już wskazany w tej regulacji okres.
Również w sytuacji, gdy tylko Pan będzie chciał dokonać zbycia udziału w nieruchomości, nie powstanie po Pana stronie przychód podlegający opodatkowaniu, ponieważ nie prowadzi Pan działalności gospodarczej oraz upłynął pięcioletni okres, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
Podsumowanie: w związku z planowanym zbyciem nieruchomości, przychód – zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – powstanie jedynie po Pani stronie , ponieważ wykorzystywała Pani nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przychód ten należy ustalić proporcjonalnie do posiadanego przez Panią udziału w nieruchomości.
Natomiast dla Pana zbycie udziału w nieruchomości nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Także w sytuacji, gdy tylko Pan będzie chciał dokonać zbycia udziału w nieruchomości, nie powstanie po Pana stronie przychód podlegający opodatkowaniu. W jednym i drugim przypadku u Pana upłynął bowiem 5-letni okres, liczony od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Pani (…) (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.
