Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 06.11.2006, sygn. PD3-4231-71/06, Izba Skarbowa w Kielcach

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 28.07.2006 r. "C." Sp. z o.o. na postanowienie Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach z dnia 21.07.2006 r. znak: RO/423-40/06 w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych - Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia.

Wnioskiem z dnia 19.04.2006 r. znak:GK-30/2005, "C." Sp. z o.o. zwróciła się do Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach o udzielenie wyjaśnienia w sprawie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W piśmie Spółka zwróciła się z pytaniem czy świadczenie polegające na pośrednictwie handlowym na rzecz podatnika przez podmiot nie mający siedziby ani zarządu na terytorium RP podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z art. 21 ust. .1 w/w ustawy. Zgodnie ze stanowiskiem Spółki usługi powyższe nie mieszczą się w ramach wymienionych w przepisie art. 21 ust. 1 świadczeń, a należności z tego tytułu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W dniu 21.07.2006 r. Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach wydał postanowienie znak: RO/423-40/06 w którym uznał stanowisko przedstawione we wniosku Spółki za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji stwierdził, że usługi pośrednictwa mają charakter niematerialny i mieszczą się w dyspozycji przedmiotowej art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na powyższe postanowienie Spółka złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach pismem z dnia 28.07.2006 r., w którym nie zgadza się z otrzymaną interpretacją przepisów. W złożonym piśmie Jednostka twierdzi, że organ pierwszej instancji nie wziął pod uwagę ważnych aspektów uzasadniających stanowisko podatnika, w związku z czym stanowisko organów podatkowych w przedmiotowej sprawie powinno zostać zrewidowane. Zdaniem Spółki, ustawodawca, mając na celu opodatkowanie wszystkich usług o charakterze niematerialnym, użyłby takiego właśnie sformułowania w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy. Spółka powołała się ponadto na Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, z której wynika, że ustawodawca pomija w art. 21 ust. 1 pkt 2a niektóre usługi należące do grupy 74.

W wyniku rozpatrzenia zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach zważył, co następuje:

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Jednostki z dnia 19.04.2006 r., Spółka w ramach wykonywanej działalności eksportuje własne wyroby za granicę. W celu pozyskania zleceń i zamówień z zagranicy podatnik współpracuje z wieloma pośrednikami, nie mającymi siedziby ani zarządu na terytorium RP. Świadczą oni na jego rzecz usługi polegające na pośrednictwie handlowym (pozyskiwanie klientów i zamówień od kontrahentów zagranicznych oraz aranżowanie kontaktów mających na celu zawarcie późniejszych umów sprzedaży towarów). W przypadku zawarcia kontraktu handlowego i zrealizowania dostawy pośrednik obciąża podatnika za wykonane usługi pośrednictwa handlowego. Wynagrodzenie ma charakter prowizyjny, kalkulowany jako ustalony procent od wartości zrealizowanego zamówienia. Płatność za usługę pośrednictwa dokonywana jest przelewem na podstawie faktury otrzymanej od zagranicznego kontrahenta.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 w/w ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach prawidłowo udzielił Spółce interpretacji w sprawie opodatkowania przedmiotowych świadczeń zarówno w przypadku, gdy wypłata należności dokonywana jest na rzecz podmiotu mającego siedzibę na terenie kraju, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz w sytuacji gdy płatność następuje na rzecz podmiotu będącego rezydentem kraju, z którym Polska takiej umowy nie zawarła.

Katalog świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a nie jest zamknięty. W tej sytuacji należy się zgodzić ze stanowiskiem organu pierwszej instancji, że w przedmiotowym stanie faktycznym nie wynika jednoznacznie, aby świadczenia wykonywane na rzecz Spółki nie nosiły znamion świadczeń o podobnym charakterze do wymienionych w w/w przepisie.

Nieuzasadnione jest powoływanie się przez Spółkę w zażaleniu na Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług oraz wymienione w niej usługi zaliczone do grupy 74. Z treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a wynika jednoznacznie, że nie zawiera on żadnego odniesienia do tej klasyfikacji.

Uwzględniając przedstawiony stan faktyczny i prawny sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach orzekł jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.