Temat interpretacji
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29.12.2005 r. (bez znaku) w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, postanawia uznać stanowisko spółki za nieprawidłowe.
W dniu 29.12.2005 r. P. spółka z o.o. ?S.? w J. złożyła do tut. organu podatkowego wniosek o interpretację przepisów art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Przedstawiając stan faktyczny spółka podaje, że w dniu 21.03.2005 r. zakupiła samochód osobowy Volkswagen ?Golf? 1.9 TDI kombi o wartości 46.000 zł. Według podjętej uchwały przez zarząd spółki dokonywano odpisów amortyzacyjnych według stawki indywidualnej w wysokości 40 %. W dniu 14.12.2005 r. na wniosek Prokuratury Rejonowej samochód został wydany Komendzie Powiatowej Policji, gdyż ustalono, że pojazd może pochodzić z kradzieży dokonanej na terenie Włoch w dniu 20.01.2005 r. W chwili obecnej spółka posiada postanowienie o żądaniu wydania rzeczy wydane przez Prokuraturę Rejonową oraz spis i opis rzeczy wydanych dobrowolnie po wezwaniu dokonującego czynność wystawiony przez Komendę Powiatową Policji. Spółka dodaje, że samochód nabyła w dobrej wierze, gdyż posiada wiarygodne dokumenty oraz że samochód ten objęty był ubezpieczeniem dobrowolnym autocasco. Wniosek spółki sprowadza się do udzielenia interpretacji, czy wartość netto utraconego pojazdu może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów oraz z jakim dniem i na podstawie jakich dokumentów należy wycofać z ewidencji środków trwałych utracony pojazd. Przedstawiając własne stanowisko spółka uważa, że wartość netto utraconego samochodu może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. W przypadku utraty środka trwałego do kosztów uzyskania przychodów można więc zaliczyć stratę, ale tylko w części, której wysokość ustala się odejmując od wartości początkowej tego środka wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Jeżeli natomiast powstała strata dotyczy całkowicie zamortyzowanego środka trwałego, brak jest podstaw do ponownego zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartości utraconego środka trwałego, gdyż wydatki poniesione na zakup środka trwałego zostały już całkowicie zaliczone w ciężar kosztów w postaci odpisów amortyzacyjnych. Ponadto art. 16 ust. 1 pkt 50 wyżej wymienionej ustawy określa, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Powyższa regulacja oznacza więc, że nie są kosztami uzyskania przychodów straty powstałe w wyniku utraty lub likwidacji samochodów, jeżeli samochody te nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Dla możliwości zaliczenia strat w środkach trwałych i wartościach niematerialnych do kosztów uzyskania przychodów nie ma znaczenia fakt uzyskania ewentualnego odszkodowania. Przy ustaleniu strat nie uwzględnia się więc otrzymanych odszkodowań. Jeżeli spółka otrzyma odszkodowanie, z tytułu ubezpieczenia, będzie ono stanowiło dla niej przychód podlegający opodatkowaniu.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zakupiony przez spółkę samochód objęty został ubezpieczeniem dobrowolnym autocasco. Nieodzownym warunkiem zaliczenia straty z tytułu utraconego samochodu do kosztów uzyskania przychodów jest jej właściwe udokumentowanie. Fakt wydania samochodu Komendzie Powiatowej Policji w dniu 14.12.2005 r. w związku z wnioskiem Prokuratury Rejonowej nie jest równoznaczny z jego utratą, gdyż pozostaje on nadal do wyjaśnienia w ramach prowadzonego przez organa ścigania postępowania dochodzeniowego. Z treści przedstawionego wniosku nie wynika, że dochodzenie zostało zakończone i orzeczono przepadek samochodu. Stąd też przedwczesnym byłoby uznanie przez spółkę samochodu za utracony i zaliczenie z tego tytułu straty do kosztów uzyskania przychodów. A zatem przedstawione w obecnej chwili i aktualnym stanie faktycznym stanowisko spółki należy uznać za nieprawidłowe.
Nadmienia się, że sprawa dotycząca określenia daty i udokumentowania będącego podstawą wyksięgowania pojazdu z ewidencji środków trwałych nie jest przedmiotem prawa podatkowego.