Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13.04.2005, sygn. PD1/423-18/05, Małopolski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dnia 26.01.2005 r. (data wpływu do MUS 31.01.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 24.02.2005 r. (data wpływu do MUS 01.03.2005 r.), w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnychodmawia uznania stanowiska Spółki przedstawionego w w/w piśmie za prawidłowe i przedstawia własne stanowisko.

Uzasadnienie

Zapytanie Spółki dotyczy możliwości uznania za koszt uzyskania przychodu roku 2004 odpisów aktualizujących należności, których nieściągalność została uprawdopodobniona wyrokiem sądowym oraz skierowana na drogę egzekucji komorniczej. Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika, iż w sprawie należności wyrok sądowy jest wydany w roku 2003, a sprawę skierowano do egzekucji komorniczej również w 2003 roku. Ponadto omawiane należności zostały wcześniej zaliczone przez Spółkę do przychodów należnych.
Spółka uważa, iż odpisy aktualizujące należności, o nieściągalności uprawdopodobnionej w powyższy sposób stanowią koszt uzyskania przychodu 2004 roku.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym do osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust. 3 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 1.
W myśl art. 16 ust. 2a pkt 1 lit.c cytowanej ustawy - nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26a, w szczególności jeżeli wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego.

W związku z w/w przepisami oraz w myśl przepisu art. 15 ust. 4, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, t. j. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione - podatnik winien zaliczyć omawiane odpisy do kosztów uzyskania przychodów w roku, w którym zostaną spełnione wymagane przepisami ustawy przesłanki.
Biorąc pod uwagę powyższe, odpisy aktualizujące wartość należności stanowią koszt uzyskania przychodu roku 2003.

W związku z powyższym Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie postanowił jak sentencji.

Niniejsza interpretacja jest aktualna w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, aż do czasu zmiany stanu prawnego. Ponadto interpretacja ta - zgodnie z art. 14b § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji.

Na niniejsze postanowienie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie ul. Wadowicka 10 za posrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty jego doręczenia (art. 236 i 223 ustawy Ordynacja podatkowa w związku z art. 14a § 4 i art. 239 tej ustawy). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu oraz określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia (art. 222 ustawy Ordynacja podatkowa w związku z art. 14a § 4 i art. 239). Zażalenie podlega opłacie skarbowej uiszczanej w postaci znaków opłaty skarbowej, która wynosi 5 zł od podania. (50 gr za każdy załącznik).