
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
- nieprawidłowe w części dotyczącej uznania kosztów związanych z wyjazdami służbowymi służącymi zdobyciu nowych kontrahentów za koszty do obliczenia wskaźnika nexus;
- prawidłowe w pozostałej części.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 25 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 7 października 2025 r. (wpływ 7 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1 maja 2016 r. pod firmą (…), zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP: (…) i numerem REGON: (…). Przedmiotowa działalność dotyczy tworzenia oprogramowania od samego początku prowadzenia działalności gospodarczej.
Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.; dalej zwana ustawa o PIT) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy.
Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT.
Wniosek dotyczy stanu faktycznego, niezmiennego przez lata podatkowe od 2019 r., w tym również rok 2020, 2021, 2022, 2023, 2024, 2025. Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi IP Box również w przyszłości, o ile stan faktyczny wskazany we wniosku nie ulegnie zmianie. Charakter twórczy prac, oraz efekt w postaci wytworzenia programu komputerowego pozostanie bez zmian.
Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie programów komputerowych. Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów.
Zlecenia polegające na tworzeniu programów komputerowych, realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod kierownictwem kontrahenta. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest on związany sztywnymi godzinami pracy. Jednakże ze względu na specyfikę świadczonych usług istnieje możliwość uzgodnienia miejsca i czasu realizacji zlecenia pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia z zakresu tworzenia programów komputerowych na rzecz swoich kontrahentów.
Na potrzeby opisu stanu faktycznego Wnioskodawca podzielił swoją działalność na poszczególne etapy:
1. Analiza i projektowanie oprogramowania – szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji.
2. Praca nad planowaniem procesu wytwórczego programu – planowanie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania.
3. Tworzenie kodu źródłowego nowych funkcjonalności programu, dokumentacji użytkowej oraz dokumentacji technicznej.
4. Wsparcie kontrahenta lub użytkownika programu podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane również z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów. Wnioskodawca pracuje również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy oraz przekazuje użytkownikom niezbędną wiedzę o praktycznych aspektach użytkowania oprogramowania.
Wnioskodawca realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów, a w szczególności tworzy:
-dokumentację analityczną i projektową,
-kod źródłowy programów w różnych językach programowania,
-dokumentację użytkownika,
-dokumentację techniczną.
Dokumentacje oraz kod źródłowy powstają na podstawie wymagań użytkowników oraz na podstawie wiedzy specjalistycznej z zakresu projektowania i tworzenia programów komputerowych, którą posiada Wnioskodawca.
W ramach działalności polegającej na tworzeniu programów komputerowych Wnioskodawca brał udział w tworzeniu przede wszystkim:
(…).
Główne narzędzia programistyczne stosowane w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy: (…).
W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe – utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509, dalej jako ustawa o PAIPP) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi.
Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.
Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych.
Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej, jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:
„ – Materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście »zakodować« je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74);
- Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4.2.2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.2.2013 r., I ACa 1157/12)”.
Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji.
W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego systemów i aplikacji. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.
Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jak i kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne.
Wnioskodawca w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe programy komputerowe na rzecz danego kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje on tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego wytworzony.
Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności.
W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona.
Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód.
Nadto czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.
Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie – otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.
Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:
a) koszty usługi księgowej i doradczej – koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na sporządzenia ewidencji niezbędnej do skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej. Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Należy również podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se. Koszt poniesiony na usługi doradcze dotyczy możliwości skorzystania z ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej. Nie obejmuje opłaty ustawowej za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej). W tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową. Wnioskodawca traktuje te koszty jako stały element prowadzenia działalności gospodarczej;
b) koszty amortyzacji, leasingu i użytkowania samochodu oraz roweru – koszty związane z amortyzacją, leasingiem oraz użytkowaniem samochodu i roweru umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Podkreślić należy, iż koszty te są wprost związane z wytworzeniem oprogramowania. Przez koszty użytkowania samochodu Wnioskodawca rozumie wydatki na paliwo, ubezpieczenie, przegląd, serwis oraz wymianę bieżącą płynów i części eksploatacyjnych;
c) koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych – Wnioskodawca dba o ergonomiczne stanowisko pracy, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura. Jak powszechnie wiadomo, odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki, stąd należy przyjąć, że wydatki na odpowiednie wyposażenie biura są dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem kosztu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych rozumie koszty dotyczące zakupu: biurka, krzesła, tonerów do drukarki, papieru, długopisów;
d) koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego – należy podkreślić, iż zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tworzenie oprogramowania zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego. Komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdej osoby zajmującej się tworzeniem programów komputerowych. Natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programów komputerowych. Wnioskodawca oświadcza, iż wskazując koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego, rozumie: telefon, tablet, telewizor, słuchawki, mikrofon, modem, router, ładowarki, baterie, monitor, laptop, pendrive, klawiaturę, mysz, drukarkę;
e) koszty zakupu licencji na oprogramowanie – najnowsze oprogramowanie jest niezbędne do realizacji zleceń na rzecz kontrahentów, stąd wydatek ten jest konieczny w działalności Wnioskodawcy. Poniesienie tego typu kosztów pozwala Wnioskodawcy efektywnie wykonywać swoją pracę, co umożliwia mu bycie konkurencyjnym na rynku programistycznym;
f) koszty związane z wyjazdami służbowymi – Wnioskodawca podróżuje służbowo, w związku z czym ponosi on koszty związane z noclegiem oraz koszty dojazdu do wyznaczonego miejsca. Są one konieczne z punktu widzenia działalności związanej z tworzeniem oprogramowania, gdyż może zdarzyć się sytuacja, że Wnioskodawca będzie musiał przykładowo omówić dany projekt z klientem w miejscu innym niż siedziba Wnioskodawcy;
g) koszt usług telekomunikacyjnych – abonament telefoniczny umożliwia konsultację z kontrahentami, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań. Natomiast koszt opłaty za Internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów) m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych. Nie można zapominać, że stałe łącze otwiera Wnioskodawcy przestrzeń do zdobywania nowej wiedzy, klientów, czy przekazywania owoców swojej pracy. Oprogramowanie zarówno w procesie jego produkcji, jak i dalszego funkcjonowania wykorzystuje dostęp do sieci. Jego wytworzenie, testowanie i dalsze wykorzystywanie nie byłoby możliwe bez Internetu. W świetle powyższego Wnioskodawca zmuszony jest do zapewnienia łączności sprzętu komputerowego i elektronicznego z siecią internetową;
h) składki na ubezpieczenia społeczne – Wnioskodawca pod tym pojęciem rozumie takie wydatki jak składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową;
i) koszty dokształcenia zawodowego – koszty te obejmują takie wydatki jak: literatura branżowa, udział w szkoleniach, studiach, konferencjach, certyfikaty. W tym miejscu należy podkreślić konieczność poniesienia wydatków na nieustanne kształcenie się Wnioskodawcy w branży IT, która podlega ciągłym zmianom. Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają posiadane przez niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy, poznaje nowe technologie, co przyczynia się do poszerzenia jego oferty.
Od 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w tejże ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką.
Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W piśmie z 7 października 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:
1.W związku z tym, że w przedstawionym we wniosku opisie sytuacji faktycznej wskazał Pan, że:
W ramach działalności polegającej na tworzeniu programów komputerowych, Wnioskodawca brał udział w tworzeniu przede wszystkim:
(…)
proszę wyjaśnić:
a) czy ww. programy komputerowe/systemy/moduły wskazane w opisie sprawy są przedmiotem wniosku i stanowią katalog zamknięty (wskazane w opisie sformułowanie „przede wszystkim” sugeruje, że są to tylko niektóre z Pana działań)?
i) jeśli odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca, proszę opisać na czym polegała/polega/będzie polegała innowacyjność tworzonych przez Pana systemów, modułów, programów komputerowych?
ii) jeśli odpowiedź na powyższe pytanie jest przecząca, proszę wskazać, jakie konkretne „programy komputerowe” (prawa autorskie do tych programów komputerowych) są przedmiotem wniosku? Proszę przedstawić szczegółowy opis będących przedmiotem zapytania „programów komputerowych” (konkretne nazwy, przeznaczenie, funkcje oraz na czym polega ich innowacyjność) wraz ze wskazaniem, czy zostały/zostaną wytworzone w okresie, którego dotyczy wniosek.
b) czy wszystkie „oprogramowania”, „systemy”, „aplikacje”, „moduły”, „funkcjonalności” to programy komputerowe, które są tworzone bezpośrednio przez Pana?
Sposób, w jaki używa Pan ww. pojęć nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac, czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić ten sam efekt Pana prac.
Odp. Wskazane w opisie sprawy działania nie stanowią katalogu zamkniętego wykonywanych programów. Stanowią one jedynie przykład mający na celu unaocznienie Organowi faktyczne wykonywanie działalności polegającej na wytwarzaniu programów komputerowych.
Wnioskodawca zainteresowany jest uzyskaniem rozstrzygnięcia, czy charakter prowadzonej przez niego twórczej działalności, polegającej na tworzeniu programów komputerowych w sposób systematyczny i innowacyjny. Wniosek nie dotyczy uzyskania rozstrzygnięcia w zakresie konkretnego programu komputerowego (programów komputerowych), gdyż Wnioskodawca na bieżąco przyjmuje nowe zlecenia, których charakter i założenie jest takie samo, tj. wytworzenie lub rozwinięcie/ulepszenie programu komputerowego tak, żeby spełniał określone wymagania.
Jak zostało wskazane we wniosku, Wnioskodawca zamierza korzystać z ulgi również w odniesieniu do projektów realizowanych w przyszłości, o ile przedstawiony stan faktyczny się nie zmieni. Stąd w opisie stanu faktycznego wskazano katalog otwarty realizowanych projektów, poprzez użycie słowa „przykładowe”. W przeciwnym razie najmniejsza techniczna zmiana (nawet niemająca znaczenia pod kątem uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową), polegająca na zmianie nazwy programu/zmianie jego przeznaczenia/zmianie konkretnych funkcjonalności jakie wprowadzono w działalności kontrahenta/zmianie technologii i narzędzi wykorzystanych w działalności Wnioskodawca – miałaby swój skutek w utracie mocy ochronnej interpretacji, co uderzałoby wprost w interes Wnioskodawcy. Nie jest to skutek, który Wnioskodawca chciałby uzyskać, biorąc pod uwagę rzeczywisty przedmiot wniosku, jakim jest zawarta:
· w pytaniu nr 1 – prośba o zinterpretowanie, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w odniesieniu do „bezpośrednio podejmowanej przez Wnioskodawcę działalności polegającej na tworzeniu programów komputerowych”;
· w pytaniu nr 2 – prośba o zinterpretowanie, czy „odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń informatycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej”.
Pytania interpretacyjne nie odnoszą się zatem do działalności polegającej na tworzeniu konkretnego programu komputerowego, tylko do ogółu zleceń programistycznych realizowanych przez Wnioskodawcę, których charakter został szczegółowo opisany we wniosku, oraz doprecyzowany zostanie poprzez udzielenie poniższych odpowiedzi. Wnioskodawca zawarł we wniosku wyliczenie kilku przykładowych realizowanych projektów, które miały wyłącznie na celu unaocznienie Organowi rzeczywiste wykonywanie działalności, polegającej na wytwarzaniu programów komputerowych.
Działalność Wnioskodawcy, w ramach której tworzy On programy komputerowe ma charakter twórczy, jest wyrazem własnej twórczości indywidualnej, posiada cechy kreatywności, nowatorskości, jest oryginalna w pomyśle i nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym.
Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb klientów, z którymi współpracuje, a dany Zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb. Wnioskodawca jest w stanie stwierdzić, że tworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi On prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności.
Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX).
2.W związku z tym, że w przedstawionym we wniosku opisie sytuacji faktycznej wskazał Pan, że:
Wnioskodawca realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów, a w szczególności tworzy:
- dokumentację analityczną i projektową;
- kod źródłowy programów w różnych językach programowania;
- dokumentację użytkownika;
- dokumentację techniczną.
proszę wyjaśnić:
a)czy rezultatem Pana pracy była/jest/będzie wskazana powyżej „dokumentacja analityczna i projektowa”, „dokumentacja użytkownika”, „dokumentacja techniczna” rozumiana jako instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałyby przekształcić je do postaci kodu źródłowego?
Odp. Zarówno dokumentacja analityczna i projektowa – wskazują wąskie ramy w jakich należy się poruszać, aby wytworzyć działający program komputerowy, który będzie zawierał wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Pozwalają się przekształcić do postaci kodu źródłowego. Dokumentacje te zawierają wszystkie elementy, o które pyta Organ w pytaniu oznaczonym lit. c. Z kolei dokumentacja użytkownika i techniczna tworzone są po implementacji programu, w związku z czym nie są przekształcane na kod źródłowy. Stanowią wytyczne dla użytkowników i administratorów – w jaki sposób korzystać z danego programu/modułu.
b)czy w ramach wytwarzania „dokumentacji technicznej i projektowej”, „dokumentacji użytkownika”, „dokumentacji technicznej” przez Pana powstawały/powstają/będą powstawały instrukcje komend adresowych do komputera, czy zbiór zleceń dla informatyków realizujących kolejne etapy projektu?
Odp. W ramach dokumentacji analitycznej i projektowej powstają instrukcje komend adresowych do komputera. Projekty realizowane są praktycznie wyłącznie przez Wnioskodawcę. Program powstały w wyniku sporządzenia dokumentacji analitycznej oraz projektowej stanowi podstawę dla procesu implementacji – którym to zajmuje się również Wnioskodawca (tworzy również kod źródłowy). Bardzo rzadko część funkcjonalności zaprojektowana przez Wnioskodawcę kodowana jest przez innego programistę. Programista postępuje wówczas zgodnie z dokumentacją Wnioskodawcy. Programista tworzy w ten sposób prawo zależne do dokumentacji Wnioskodawcy, która to stanowi pierwotny program komputerowy (następuje to zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Dokumentacja użytkownika oraz dokumentacja techniczna nie zawierają takich informacji (tj. komend adresowych czy instrukcji dla programistów).
c)co zawierała/zawiera/będzie zawierała „dokumentacja analityczna i projektowa”, „dokumentacja użytkownika”, „dokumentacja techniczna”, czy np. szczegółowe specyfikacje określające architekturę systemu informatycznego, specyfikacje programu komputerowego, specyfikację interfejsów, specyfikacje struktury danych, specyfikacje algorytmów?
Odp. Dokumentacje analityczna i projektowa zawierały, zawierają i będą zawierały wszystkie powyżej wymienione informacje, tj.: szczegółowe specyfikacje określające architekturę programu, specyfikacje programu, specyfikę interfejsów oraz specyfikacje struktur danych i algorytmów. Dokumentacja techniczna oraz dokumentacja użytkownika będą zawierały wytyczne dotyczące użytkowania programu oraz zarządzania nim po jego implementacji.
d)czy na kontrahenta przenosił/przenosi/będzie przenosił Pan:
-prawo autorskie do „programu komputerowego” łącznie z „dokumentacją analityczną i projektową”,
-prawo autorskie do „programu komputerowego” łącznie z „dokumentacją użytkownika”,
-prawo autorskie do „programu komputerowego” łącznie z „dokumentacją techniczną”,
-tylko prawo autorskie do „programu komputerowego”,
-tylko „dokumentację analityczną i projektową”,
-tylko „dokumentację użytkownika”,
-tylko „dokumentację techniczną”,
-tylko/także inne składowe – proszę o podanie co konkretnie?
Odp. W wyniku wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności powstają programy komputerowe – utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm. – dalej jako „ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności podejmowanej przez Wnioskodawcę jako twórcy o indywidualnym charakterze. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych we wskazanych przepisach jest także utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs., a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej, jak i w orzecznictwie stanowiącymi, że:
„ – Materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście »zakodować« je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74);
-Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4.2.2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.2.2013 r., I ACa 1157/12)”.
Programy komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę wpisują się w powyżej wskazane definicje. W przypadku Wnioskodawcy, program komputerowy stanowi zarówno autorska, wytworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja analityczna i projektowa, jak i wytworzony przez niego kod źródłowy.
Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do wytworzonego przez niego programu komputerowego, niezależnie od formy jaką on przyjmie.
W wyniku prac Wnioskodawcy każdy wymieniony rodzaj dokumentacji oraz kod źródłowy stają się własnością kontrahenta. Wnioskodawca przenosi na kontrahenta również majątkowe prawa autorskie do wytworzonych programów komputerowych.
e) czy „dokumentacja analityczna i projektowa”, „dokumentacja użytkownika”, „dokumentacja techniczna” tworzona przez Pana podlegała/podlega/będzie podlegała ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
Odp. Dokumentacje analityczna i projektowa podlegały, podlegają i będą podlegały ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dokumentacja techniczna oraz dokumentacja użytkownika nie podlegają ochronie prawnoautorksiej jako program komputerowy, natomiast ich wytworzenie stanowi jeden z etapów prac – niezbędny dla sensownego wdrożenia programu komputerowego.
3.W czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „programów komputerowych”, których dotyczy wniosek?
Należy ponadto wyjaśnić, jakie konkretne działania podejmuje Pan w celu opracowania nowego „programu komputerowego”, a w szczególności:
a) jakie konkretne działania zmierzające do wytworzenia (jakiego „programu komputerowego”?) zostały/zostaną podjęte w celu realizacji projektu, w ramach którego wytwarza Pan „program komputerowy”?
Odp. Etapy prac nad programem komputerowym zostały przedstawione w opisie stanu faktycznego wniosku. Szczegółowo wydzielone etapy prac kształtują się następująco:
1)rozmowa z klientem lub użytkownikiem końcowym programu;
2)analiza środowiska programistycznego tej firmy;
3)analiza wymogów prawnych oraz rozwiązań konkurencyjnych;
4)wytworzenie dokumentacji analitycznej i projektowej (opis w jaki sposób ma działać program krok po kroku, w jaki sposób mają działać algorytmy itp.);
5)wytworzenie kodu źródłowego;
6)testowanie i rozwój oprogramowania;
7)wdrożenie systemu/modułu do środowiska produkcyjnego;
8)wytworzenie dokumentacji technicznej i użytkowej w celu zapoznania z programem administratorów oraz użytkowników systemu.
Etapy prac były, są i będą identyczne w przypadku każdego oprogramowania. Jednakże każdy projekt jest odrębny – Wnioskodawca opracowuje każdorazowo od podstaw nowe struktury danych, procesy ładowania, raportowania, itd. Każdy program powstał w wyniku indywidualnych decyzji projektowych i programistycznych, stanowiąc nowy produkt informatyczny.
b)w oparciu o jakie technologie informatyczne został/zostanie wytworzony przez Pana „program komputerowy”? Czego dotyczyło/będzie dotyczyć tworzenie przez Pana „programu komputerowego”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej Pan zastosował/zastosuje?
Odp. Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę powstają w oparciu o technologie informatyczne takie jak (…).
Tworzenie programu komputerowego obejmuje pełen proces: analizę potrzeb użytkownika, projekt architektury, implementację kodu, testy, integrację z systemami źródłowymi i opracowanie raportów zarządczych.
Wnioskodawca każdorazowo dobiera narzędzia i języki programowania indywidualnie do projektu, wprowadzając nowe koncepcje w zakresie: nowych algorytmów, integracji danych, optymalizacji (…), modelowania hurtowni danych, wizualizacji informacji. Stosowane rozwiązania różnią się od wcześniejszych praktyk poprzez tworzenie nowych modułów, procesów analitycznych i raportowych, które wcześniej nie występowały w jego działalności.
c)co powoduje, że wytworzony nowy „program komputerowy” w znacznym stopniu różnił się/różni się/będzie się różnił od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?
Odp. Nowo powstałe programy komputerowe różnią się od wcześniej oferowanych rozwiązań zakresem funkcjonalnym, sposobem integracji danych, strukturą baz danych, zastosowanymi algorytmami i architekturą systemową. Każdy projekt tworzony jest pod indywidualne potrzeby kontrahenta – przykładowo:
(…).
Nowe programy są niepowtarzalne w kodzie, strukturze i sposobie działania, stanowią więc oryginalne wytwory intelektualne.
d) na czym polegała/polega/będzie polegać oryginalność tego „programu komputerowego”?
Odp. Oryginalność każdego programu polega na indywidualnym sposobie rozwiązania określonego problemu biznesowego oraz na autorskiej strukturze kodu źródłowego, algorytmów i projektów baz danych. Wytwarzane systemy zawierają własne funkcjonalności i moduły dopasowane do procesów klienta, co odróżnia je od typowych lub gotowych rozwiązań komercyjnych. Efekt pracy Wnioskodawcy nie jest wynikiem odtworzenia istniejących rozwiązań, lecz stanowi nową, twórczą koncepcję programu komputerowego.
e) zastosowanie jakich technologii informatycznych (rozwiązań, narzędzi) powodowało/ powoduje/będzie powodować, iż „program komputerowy” po jego wytworzeniu różnił się/różni się/będzie się różnił od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?
Odp. Zastosowanie opisanych technologii powoduje, że tworzone programy komputerowe różnią się od wcześniejszych rozwiązań poprzez:
·nową architekturę bazy danych dostosowaną do specyfiki projektu,
·własne procesy (…) i autorskie algorytmy przetwarzania danych,
·unikalne pulpity zarządcze oraz raporty oparte o modele analityczne projektowane indywidualnie dla danego klienta,
·integrację danych z różnych systemów źródłowych i automatyzację obliczeń kosztów, budżetów i analiz finansowych.
Każdy nowy projekt skutkuje powstaniem niepowtarzalnego programu komputerowego o odmiennych funkcjach i strukturze kodu, co nadaje mu indywidualny, twórczy charakter.
4.W związku ze wskazaniem we wniosku, że:
Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy.
proszę wyjaśnić:
a)czy Pana działalność, w ramach której tworzy Pan „program komputerowy” prowadzona była/jest/będzie w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia?
Odp. Tak, działalność, w ramach której Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.
b)na czym polegała/polega/będzie polegała systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności?
Odp. Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahenta i przedstawionym przez nich planem. Wnioskodawca nie posiada narzuconych harmonogramów prac. Prace realizowane są w sposób zapewniający dojście do oczekiwanego rezultatu (wytworzenia kompletnego i działającego oprogramowania), przy czym harmonogram ustala każdorazowo we własnym zakresie Wnioskodawca. Harmonogram ten wynika z praktyki, tj. obejmuje etapy prac, które muszą zostać każdorazowo zrealizowane, żeby wytworzyć kompletny program komputerowy (wiąże się to ściśle z pojęciem systematyczności prac polegających na wytwarzaniu oprogramowania).
c)jakie cele na wstępie postawił/postawi Pan w celu wytworzenia nowego „programu komputerowego” w poszczególnych latach oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?
Odp. Każdorazowo cel był taki sam – stworzenie oprogramowania, które będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności.
d)jakie konkretnie cele zostały/zostaną osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło/nastąpi opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?
Odp. Przy każdym oprogramowaniu te same, czyli stworzenie oprogramowania spełniające ustalone wymagania. Wnioskodawca samodzielnie je stworzył, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem.
e)jakie harmonogramy w związku z tym zostały/zostaną opracowane w poszczególnych latach, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego nowego „programu komputerowego”?
Odp. Każde oprogramowanie posiadało harmonogram prac, które zostały każdorazowo zrealizowane.
5.Jakimizasobami wiedzy dysponował/dysponuje/będzie Pan dysponował przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „programu komputerowego”?
Odp. Wnioskodawca studiował matematykę na (…). Obecnie również Wnioskodawca kontynuuje kształcenie – tym razem na (…). Ponadto Wnioskodawca odbywał szereg szkoleń i kursów z zakresu technologii informatycznych, księgowości, kontrolingu, które szerzej zostaną przedstawione w odpowiedzi na pytanie dotyczące kosztów szkoleń (nr 28).
6.Jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystywał/wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywał w ramach opisanej we wniosku działalności?
Odp. Są to wiedza i umiejętności nabyte na studiach oraz w praktyce zawodowej, obejmujące swoim zakresem technologie informatyczne, tworzenie oprogramowania, znajomość (…), kontrolingu i księgowości.
7.Przy użyciu jakich „technologii” powstały/powstają/będą powstawały poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania, jakie usprawnienia odróżniają tworzone „programy komputerowe” od już istniejących?
Odp. Poszczególne technologie wykorzystywane w procesie tworzenia oprogramowania zostały wyszczególnione w opisie stanu faktycznego wniosku. Zostało to również opisane w odpowiedziach na pytanie 3 lit. b, c oraz d.
8.Na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były/są/będą tworzone produkty, usługi, procesy?
Odp. Rozwiązania Wnioskodawcy oparte są zarówno na wiedzy z zakresu tworzenia systemów informatycznych, programowania, znajomości systemów i technologii informatycznych, jak i z dziedziny branżowej, tj. księgowości czy kontrolingu.
9.Czy wobec zaznaczenia w opisie sprawy, że:
(…) Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (…)
należy rozumieć, że przypadku tworzenia utworów – efekty Pana samodzielnej pracy były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
Odp. Tak, wszystkie czynności, które Wnioskodawca realizował w zakresie wytwarzania i rozwijania programów komputerowych, zlecane przez kontrahenta, prowadziły do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są prawa majątkowe.
10.Czy przysługiwały/przysługują/będą przysługiwały wyłącznie Panu majątkowe prawa autorskie do tych odrębnych „programów komputerowych”?
Odp. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów, aż do – w przypadku praw majątkowych – ich odpłatnego zbycia na rzecz kontrahenta.
11. Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „programem komputerowym” w przypadku ich tworzenia były/są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:
· zawsze odznaczały się/odznaczają się/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
· nie były/nie są/nie będą efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
· nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów?
Odp. Wnioskodawca oświadcza, że efektem Jego prac, którym są programy komputerowe zawsze są utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności analitycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są również jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta.
12.Wobec wskazania w opisie sprawy:
Wniosek dotyczy stanu faktycznego, niezmiennego przez lata podatkowe od 2019 roku, w tym również rok 2020, 2021, 2022, 2023, 2024, 2025. Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi IP Box również w przyszłości, o ile stan faktyczny wskazany we wniosku nie ulegnie zmianie.
Należy jednoznacznie wskazać, czy dochody za przyszłe okresy (lata następne) będą uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionych we wniosku (jeżeli nie, należy wyczerpująco przedstawić okoliczności ich uzyskiwania)?
Odp. Charakter prac polegający na dokonywaniu wkładu twórczego w proces powstawania oprogramowania pozostanie bez zmian. Ulec zmianie mogą ulec jedynie kwestie techniczne, takie jak nazwa programu czy rodzaj branży, dla której Wnioskodawca tworzy/rozwija program (czyli elementy zupełnie nieznaczące z perspektywy uznania działalności Wnioskodawcy za działalność badawczo-rozwojową).
13.Wobec wskazania w opisie sprawy:
Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.; dalej zwana ustawa o PIT) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy.
należy wyjaśnić, jaką formą opodatkowana była Pana działalność gospodarcza (wg skali podatkowej, tzw. podatkiem „liniowym”, ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, w formie karty podatkowej) w latach 2019-2024 oraz będzie w latach przyszłych?
Odp. Działalność gospodarcza była i nadal jest opodatkowana podatkiem liniowym. Wnioskodawca nie planuje zmiany tej formy opodatkowania.
14.Czy ponosił/ponosi/będzie Pan ponosił odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż kontrahent)?
Odp. Wnioskodawca występuje jako podmiot profesjonalny, w związku z czym ponosi On odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności w ramach realizacji zleceń.
15.W jaki sposób umowy z kontrahentami regulują kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymuje Pan wynagrodzenie:
·wyłącznie z tytułu przenoszenia na kontrahenta praw do „programu komputerowego” (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);
·także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich).
Odp. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę obejmuje zarówno wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego, jak i za inne czynności wykonywane w ramach umowy, zgodnie z którą zobowiązał się do tworzenia oraz rozwijania oprogramowania. Ulgą IP Box Wnioskodawca zamierza objąć tylko te dochody, które są bezpośrednio związane z wytwarzaniem programów komputerowych. Wnioskodawca jest w stanie ustalić wartość tego dochodu dzięki prowadzonej na bieżąco ewidencji.
16.Jak należy rozumieć, że:
Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym.
W szczególności:
· na jakiej podstawie (w oparciu o jakie kryteria) jest ustalane Pana „zaangażowanie w prace nad określonym programem komputerowym”, skoro „program komputerowy” był/jest/będzie w całości efektem Pana pracy?
· w jaki sposób Pana „zaangażowanie” czy poziom „zaangażowania” przekłada się na wartość Pana wynagrodzenia?
Odp. Zgodnie z umową należne wynagrodzenie zawiera w sobie wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich. Przy pomocy ewidencji Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować odpowiednią wartość wynagrodzenia, które ma skorzystać z ulgi. Zaangażowanie mierzone jest czasem jaki jest Wnioskodawcy potrzebny do wytworzenia programu komputerowego.
17.Jakie „okresy rozliczeniowe” przewidują poszczególne umowy z kontrahentami? Czy:
· są to stałe okresy czasowe (np. okresy miesięczne), czy
· zakończenie okresu rozliczeniowego ma miejsce po spełnieniu określonych warunków przewidzianych w umowie (np. po zakończeniu przez Pana określonych prac albo etapu prac) – jeśli tak, proszę wskazać spełnienie jakich warunków lub zaistnienie jakich okoliczności wyznacza koniec okresu rozliczeniowego?
Odp. Są to okresy miesięczne. Zakończenie okresu rozliczeniowego jest niezależne od spełnienia jakichkolwiek warunków przez Wnioskodawcę.
18. Jak na gruncie poszczególnych umów z kontrahentami wygląda relacja między przeniesieniem przez Pana na kontrahenta praw do konkretnego efektu Pana pracy a upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia?
Odp. Wnioskodawca przenosi na kontrahenta, po upływie okresu rozliczeniowego, autorskie prawa majątkowe do wytworzonego programu komputerowego, który stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego oraz świadczenie usług, Wnioskodawca otrzymuje, po upływie okresu rozliczeniowego, wynagrodzenie wypłacane na podstawie wystawionej przez Niego faktury. Wartość wynagrodzenia wyliczana jest na podstawie tego, ile czasu w ciągu jednego okresu rozliczeniowego Wnioskodawca poświęcił na tworzenie programu komputerowego, a ile na działania nietwórcze (np. czynności administracyjne). Następnie Wnioskodawca określa jaka była to część całego czasu poświęconego na świadczenie usług w danym okresie rozliczeniowym. Na podstawie takich obliczeń Wnioskodawca ustala wysokość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich do oprogramowania.
19. Jak należy rozumieć sformułowanie:
Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego,
które sugeruje cykliczność ustalania dochodów z poszczególnych „programów komputerowych” w kontekście okoliczności, że przenosi Pan prawa do „programów komputerowych” na kontrahentów (a więc dokonuje jednorazowych czynności, po których prawa do poszczególnych „programów” nie są już Pana składnikiem majątku wykorzystywanym w działalności gospodarczej)?
Odp. Wnioskodawca po zakończeniu okresu rozliczeniowego przenosi na kontrahenta prawa do wytworzonego w tym okresie programu komputerowego, który stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, za co otrzymuje na koniec okresu rozliczeniowego wynagrodzenie. Wysokość tego wynagrodzenia ustalana jest na podstawie prowadzonej na bieżąco ewidencji.
20. Czy sposób „przenoszenia” ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy?
Odp. Sposób przenoszenia autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy.
21. Czy w związku z wykonywaną umową zawartą z kontrahentami wystawia Pan faktury, jeśli tak, to czy wyodrębniają one wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na kontrahentów? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego i w jaki sposób określa Pan wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich?
Odp. Wystawiane faktury przychodowe wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług na rzecz danego kontrahenta, zaś wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, zawiera się w tym wynagrodzeniu. Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy dla kontrahenta, ponieważ przepisy nie obligują Wnioskodawcy do dokonania takiego wyszczególnienia.
22. W jaki sposób poszczególne umowy z kontrahentami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana „programów komputerowych”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?
Odp. W umowach pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem, strony ustaliły, iż kontrahent nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów będących przedmiotem prawa autorskiego stworzonych przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług:
a)z chwilą przyjęcia (przekazania) utworu podlegającego ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 123, z późn. zm.). Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wówczas przekazanie wytworzonego utworu kontrahentowi przez Wnioskodawcę, co bezpośrednio regulują zapisy zawarte w umowie.
b)z chwilą wytworzenia utworu, podlegającego ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 123, z późn. zm.). Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wówczas samo wytworzenie przez Wnioskodawcę ww. programu.
Wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego i przeniesienie praw do tego efektu pracy na kontrahenta jest każdorazowo możliwe dzięki prowadzonej na bieżąco ewidencji.
23. Jakich konkretnie kosztów rowerowych dotyczy Pana wniosek? Proszę o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków.
Odp. Do kosztów „rowerowych” Wnioskodawca zalicza: nabycie roweru, bagażnika rowerowego, części eksploatacyjnych, usługi serwisowej.
24.We wniosku wskazał Pan wydatek na telewizor, w związku z tym proszę o wskazanie:
a)do czego służył/służy/będzie służył i jak wykorzystywał/wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywał telewizor w prowadzonej przez Pana działalności?
b)w jaki konkretny sposób telewizor był/jest/będzie wykorzystywany przez Pana do bezpośredniego tworzenia „programów komputerowych”, których dotyczy wniosek?
c)jakie przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu wydatku na telewizor z wytworzeniem „programów komputerowych”, których dotyczy wniosek?
Odp. Telewizor służy Wnioskodawcy do przeprowadzania wideokonferencji z kontrahentem oraz ewentualnie z klientami kontrahenta, dla których Wnioskodawca tworzy programy komputerowe. Na telewizorze Wnioskodawca wyświetla również niektóre produkty w celach testowania oprogramowania. W porównaniu do monitora laptopa – telewizor obejmuje więcej danych, które można zaprezentować klientowi i usprawnia proces testowania oprogramowania – czyli jednego z etapów tworzenia programów komputerowych.
25.O jakich konkretnie wydatkach mowa jeśli wskazuje Pan, że ponosi Pan koszt zakupu licencji na oprogramowanie? Proszę o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków.
Proszę ponadto wyjaśnić:
a) czy zakupione oprogramowania były/są/będą instalowane w celu poprawnego działania komputera/laptopa lub tworzenia programów komputerowych będących przedmiotem wniosku?
Odp. Oprogramowanie stanowiące system operacyjny służy poprawnemu działaniu komputera. Natomiast pakiet biurowy, licencje na wykorzystywanie narzędzi programistycznych, środowisk programistycznych oraz narzędzia do tworzenia programowania, w tym do tworzenia dokumentacji analitycznej i projektowej związane są stricte z procesem tworzenia programów komputerowych.
b) czy też zakupione oprogramowania stanowiły/stanowią/będą stanowić nabycie, o którym mowa w lit. b, c i d wskaźnika nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), tj.:
− nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w literze d art. 30ca ust. 4, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
− nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w literze d art. 30ca ust. 4, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
− nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?
Odp. Zakupy te nie będą stanowiły/stanowią/będą stanowić nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych ani nabycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
26.Jaki dokładnie jest cel Pana wyjazdów służbowych? Czy są to podróże służące zdobywaniu nowych klientów, czy może są to wyjazdy do konkretnych, posiadanych już kontrahentów?
Odp. Są to wyjazdy do obecnych kontrahentów głównie w celu przeprowadzenia analizy projektowej. Spotkania mają na celu ustalenie szczegółów niezbędnych do przygotowania dokumentacji analitycznej i projektowej dla nowych systemów. Wnioskodawca poszukuje również nowych kontrahentów – w tym odbywa rozmowy rekrutacyjne z nowymi podmiotami, na które czasami jest zobowiązany stawić się osobiście.
27.W odniesieniu do kosztów literatury branżowej proszę wskazać:
a) jaki był/jest/będzie zakres tematyczny literatury branżowej?
b) jak wykorzystywał/wykorzystuje/będzie wykorzystywał Pan wiedzę zdobytą w wyniku lektury literatury branżowej w prowadzonej przez Pana działalności?
c) w jaki sposób wiedza zdobyta w wyniku lektury literatury branżowej była/jest/będzie wykorzystywana przez Pana do bezpośredniego tworzenia konkretnych „programów komputerowych” będących przedmiotem wniosku?
d) jakie przesłanki świadczyły/świadczą/będą świadczyły o bezpośrednim powiązaniu wydatków na literaturę branżową z wytworzeniem konkretnych „programów komputerowych” będących przedmiotem wniosku?
Odp. Zakres literatury obejmuje książki i publikacje z dziedziny informatyki, baz danych, programowania, analizy danych, (…) oraz zarządzania projektami IT. Wiedza z literatury jest wykorzystywana przy projektowaniu nowych modułów, analizie architektury danych i wdrażaniu nowoczesnych rozwiązań w zakresie integracji i raportowania. Bezpośredni związek z wytwarzaniem programów komputerowych polega na tym, że lektury dostarczają wiedzy o nowych metodach modelowania i optymalizacji procesów, co przekłada się na tworzenie innowacyjnych funkcjonalności w kodzie źródłowym.
28.W odniesieniu do kosztów udziału w szkoleniach proszę wskazać:
a) jaki był/jest/będzie zakres tematyczny szkoleń, w których bierze Pan udział?
b) jak wykorzystywał/wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywał wiedzę zdobytą w szkoleniach w prowadzonej przez Pana działalności?
c) w jaki sposób wiedza zdobyta w szkoleniach była/jest/będzie wykorzystywana przez Pana do bezpośredniego tworzenia konkretnych „programów komputerowych” będących przedmiotem wniosku?
d) jakie przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu wydatków na szkolenia z wytworzeniem konkretnych „programów komputerowych” będących przedmiotem wniosku?
Odp. Szkolenia dotyczą technologii (…), zarządzania projektami i analizy danych. Wnioskodawca wykorzystuje zdobytą wiedzę przy implementacji kodu, optymalizacji procesów (…), projektowaniu struktur hurtowni danych oraz tworzeniu raportów i pulpitów zarządczych. Szkolenia te mają bezpośredni związek z tworzeniem programów komputerowych, ponieważ umożliwiają wykorzystanie nowoczesnych narzędzi i praktyk, które są następnie stosowane w pracy programistycznej.
29.W odniesieniu do kosztów udziału w studiach proszę wskazać:
a)jakiego kierunku studiów dotyczy ten koszt?
b)szczegółowo opisać okoliczności w związku, z którymi poniósł/ponosić będzie Pan koszt studiów?
c)szczegółowo opisać związek tego wydatku z konkretnymi pracami rozwojowymi prowadzonymi przez Pana?
Odp. Koszt dotyczy studiów na kierunku Informatyka – specjalizacja: bazy danych w (…). Studia pogłębiają wiedzę z zakresu projektowania i optymalizacji baz danych, integracji systemów informatycznych oraz analizy danych. Wnioskodawca wykorzystuje zdobyte umiejętności w bieżących projektach – przy projektowaniu struktur danych, implementacji nowych modułów systemów (…) oraz tworzeniu efektywnych zapytań (…).
30.W odniesieniu do kosztów udziału w konferencjach proszę wskazać:
a) jaki był/jest/będzie zakres tematyczny konferencji, w których bierze Pan udział?
b) jak wykorzystywał/wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywał wiedzę zdobytą w konferencjach w prowadzonej przez Pana działalności?
c) w jaki sposób wiedza zdobyta w konferencjach była/jest/będzie wykorzystywana przez Pana do bezpośredniego tworzenia konkretnych „programów komputerowych” będących przedmiotem wniosku?
d) jakie przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu wydatków na konferencje z wytworzeniem konkretnych „programów komputerowych” będących przedmiotem wniosku?
Odp. Konferencje obejmują tematykę (…), nowoczesnych technologii bazodanowych, architektury danych i zarządzania projektami IT. Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę z konferencji do implementacji nowych rozwiązań technologicznych, usprawnienia procesów ładowania danych oraz projektowania nowych modeli analitycznych. Bezpośredni związek z wytwarzaniem programów komputerowych polega na przenoszeniu poznanych na konferencjach rozwiązań i standardów do kodu i architektury tworzonych systemów.
31.W odniesieniu do kosztów certyfikatów proszę wskazać:
a) czego dotyczyły/dotyczą/będą dotyczyły wskazane przez Pana certyfikaty (np. nabycie jakich umiejętności one potwierdzały/potwierdzają/będą potwierdzały)?
b) w jaki sposób ww. certyfikaty były/są/będą wykorzystywane przez Pana do bezpośredniego tworzenia konkretnych „programów komputerowych” będących przedmiotem wniosku?
c) jakie przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu wydatków na ww. certyfikaty z wytworzeniem konkretnych „programów komputerowych” będących przedmiotem wniosku?
Odp. Certyfikaty dotyczą zdobycia kwalifikacji w zakresie (…). Potwierdzają one praktyczne umiejętności w zakresie programowania, projektowania systemów (…), zarządzania projektami i stosowania metodyk programistycznych. Wiedza zdobyta podczas szkoleń, które kończą się certyfikatami jest bezpośrednio wykorzystywana w działalności przy tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania do tworzenia nowych algorytmów, procesów ładowania danych oraz projektowania nowych modeli analitycznych.
32. Czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Pana trzecie pytanie były/są/będą ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Pana działań polegających na tworzeniu „programów komputerowych”?
Odp. Wszystkie wymienione we wniosku koszty są kosztami uzyskania przychodu faktycznie ponoszonymi, funkcjonalnie związanymi z przychodami osiąganymi z poszczególnych praw własności intelektualnej, tj. z działań polegających na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych.
33.W jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pana trzeciego pytania do działań polegających na tworzeniu przez Pana „programów komputerowych”? Czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”? Czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus? (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady).
Odp. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość wskazanych we wniosku wydatków do wytworzenia konkretnych autorskich praw majątkowych do programów komputerowych stosując w tym celu proporcję przychodową. Wnioskodawca nie zalicza do wskaźnika nexus wszystkich wydatków jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodu, tylko te bezpośrednio związane z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca podkreśla, że wszystkie wymienione we wniosku wydatki zostały faktycznie poniesione (i ponoszone będą nadal) na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania.
34. O jakiej „odpowiedniej metodyce alokacji” mowa jest w pytaniu nr 3? Czy stosowany jest klucz przychodowy, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Odp. W przypadku, gdy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca osiąga przychody ze świadczenia usług innych niż programistyczne, koszty przyporządkowane są do przychodu, na który miały bezpośredni wpływ. Jeśli alokacja konkretnego kosztu nie jest możliwa, koszty te rozliczane są na wszystkie osiągnięte przychody w danym miesiącu, poprzez zastosowanie proporcji przychodowej. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Wnioskodawca wskazuje, że stosowany jest klucz przychodowy, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy.
35. Czy przyjęta „metodyka alokacji” (prawdopodobnie sposób alokacji kosztów – klucz podziału kosztów wskazany w pytaniu nr 3) stosowana jest wyłącznie w przypadku, gdy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztu (kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) z konkretnym przychodem z danego kwalifikowanego IP nie jest możliwe w danym stanie faktycznym (dany koszt dotyczy wielu źródeł oraz wielu kwalifikowanych IP i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu służącego wyliczeniu wskaźnika nexus, z przychodami z konkretnego kwalifikowanego IP)? – proszę udzielić jednoznacznej odpowiedzi.
Odp. Tak, przyjęta metodyka alokacji, stosowana jest wyłącznie w przypadku, gdy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztu z konkretnym przychodem z danego kwalifikowanego IP nie jest możliwe w danym stanie faktycznym.
36. Czy odrębna ewidencja była/jest/będzie prowadzona w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za rok podatkowy/lata podatkowe będące przedmiotem wniosku, w przewidzianym dla tej czynności terminie?
Odp. Tak.
Pytania
1. Czy bezpośrednio podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?
2. Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT?
3. Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na:
a)koszty usługi księgowej i doradczej,
b)koszty amortyzacji, leasingu i użytkowania samochodu oraz roweru,
c)koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych,
d)koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego,
e)koszty zakupu licencji na oprogramowanie,
f)koszty związane z wyjazdami służbowymi,
g)koszt usług telekomunikacyjnych,
h)składki na ubezpieczenia społeczne,
i)koszty dokształcania zawodowego
w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?
4. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?
Pana stanowisko w sprawie
Ad 1.
Art. 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej:
a) nowatorskość i twórczość – Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb kontrahentów, z którymi współpracuje, a dany kontrahent ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb;
b) nieprzewidywalność – kontrahenci, z którymi Wnioskodawca współpracuje, oczekują od niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod i narzędzi informatycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań;
c) metodyczność – Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahenta i przedstawionym przez nich planem. Innymi słowy, jego działalność prowadzona jest w sposób systematyczny;
d) możliwość przeniesienia lub odtworzenia – celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej, jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.
Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca podejmuje pracę nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel, którym jest wytworzenie oprogramowania rozwiązującego problemy nakreślone przez kontrahenta przy negocjowaniu współpracy. Wnioskodawca prowadzi pracę według ścisłego harmonogramu – począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą.
Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego kontrahenta. Wnioskodawca, z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiada, w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci produktów, procesów lub usług programistycznych. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą oraz korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności.
Programy komputerowe stworzone przez niego na rzecz kontrahentów ulepszyły i rozwijały działanie starych programów lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej bądź na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.
Zdaniem Wnioskodawcy, stworzone programy stanowią przejaw jego twórczej działalności oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności, jak i jego kontrahenta.
Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX), twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu.
Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu jego działalności – autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.
Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, a tym samym działalność badawczo-rozwojową.
Ad 2.
Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.
Przy czym, by można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga aby spełnione zostały dwa kryteria:
a) przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz
b) prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
Oprogramowanie stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Art. 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpećnostnl softwarovó asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).
Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności opisanej we wniosku, która jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową.
Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:
- z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;
- ze sprzedaży kwalifikowanego IP;
- z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
- z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:
a) przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz;
b) należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;
c) podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
Zdaniem Wnioskodawcy, wytwarzane przez niego prawa autorskie stanowią kwalifikowane IP, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1. Zgodnie z postanowieniami konkretnej umowy współpracy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz danego kontrahenta wytworzone oprogramowania oraz majątkowe prawa autorskie do tychże oprogramowań. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie – należność ta obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.
Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.
Ad 3.
Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a+b)x1,3/a+b+c+d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie gdy Wnioskodawca osiągnie dochód.
Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego kontrahenta. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.
W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością, ponosi on wydatki na:
a)koszty usługi księgowej i doradczej,
b)koszty amortyzacji, leasingu i użytkowania samochodu oraz roweru,
c)koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych,
d)koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego,
e)koszty zakupu licencji na oprogramowanie,
f)koszty związane z wyjazdami służbowymi,
g)koszt usług telekomunikacyjnych,
h)składki na ubezpieczenia społeczne,
i)koszty dokształcenia zawodowego.
Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów – tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.
Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego oprogramowania, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność, stanowiącą jego zdaniem, działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).
Ad 4.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.
W związku z tym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.):
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku oraz w uzupełnieniu wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od 1 maja 2016 r., która dotyczy tworzenia oprogramowania od samego początku prowadzenia działalności gospodarczej. Głównym przedmiotem Pana działalności jest wytwarzanie programów komputerowych. Realizuje Pan projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. Realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów, a w szczególności tworzy: dokumentację analityczną i projektową, kod źródłowy programów w różnych językach programowania, dokumentację użytkownika, dokumentację techniczną. Dokumentacje oraz kod źródłowy powstają na podstawie wymagań użytkowników oraz na podstawie wiedzy specjalistycznej z zakresu projektowania i tworzenia programów komputerowych, którą Pan posiada. W ramach działalności polegającej na tworzeniu programów komputerowych, brał Pan udział w tworzeniu przede wszystkim:
(…)
Główne narzędzia programistyczne stosowane w Pana praktyce gospodarczej: (…).
Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów komputerowych opisanych we wniosku).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje Pan zlecenia z zakresu tworzenia programów komputerowych na rzecz swoich kontrahentów. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu. Wytwarzane przez Pana oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Pana działalność polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Pana, jak i kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. Czynności wykonywane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że etapy prac nad programem komputerowym zostały przedstawione w opisie stanu faktycznego wniosku. Szczegółowo wydzielone etapy prac kształtują się następująco: rozmowa z klientem lub użytkownikiem końcowym programu; analiza środowiska programistycznego tej firmy; analiza wymogów prawnych oraz rozwiązań konkurencyjnych; wytworzenie dokumentacji analitycznej i projektowej (opis w jaki sposób ma działać program krok po kroku, w jaki sposób mają działać algorytmy itp.); wytworzenie kodu źródłowego; testowanie i rozwój oprogramowania; wdrożenie systemu/modułu do środowiska produkcyjnego; wytworzenie dokumentacji technicznej i użytkowej w celu zapoznania z programem administratorów oraz użytkowników systemu. Etapy prac były, są i będą identyczne w przypadku każdego oprogramowania. Jednakże każdy projekt jest odrębny – opracowuje Pan każdorazowo od podstaw nowe struktury danych, procesy ładowania, raportowania, itd. Każdy program powstał w wyniku indywidualnych decyzji projektowych i programistycznych, stanowiąc nowy produkt informatyczny. Programy komputerowe tworzone przez Pana powstają w oparciu o technologie informatyczne takie jak: (…). Tworzenie programu komputerowego obejmuje pełen proces: analizę potrzeb użytkownika, projekt architektury, implementację kodu, testy, integrację z systemami źródłowymi i opracowanie raportów zarządczych. Każdorazowo dobiera Pan narzędzia i języki programowania indywidualnie do projektu, wprowadzając nowe koncepcje w zakresie: nowych algorytmów, integracji danych, optymalizacji (…), modelowania hurtowni danych, wizualizacji informacji. Stosowane rozwiązania różnią się od wcześniejszych praktyk poprzez tworzenie nowych modułów, procesów analitycznych i raportowych, które wcześniej nie występowały w Pana działalności. Nowo powstałe programy komputerowe różnią się od wcześniej oferowanych rozwiązań zakresem funkcjonalnym, sposobem integracji danych, strukturą baz danych, zastosowanymi algorytmami i architekturą systemową. Każdy projekt tworzony jest pod indywidualne potrzeby kontrahenta – przykładowo: (…). Nowe programy są niepowtarzalne w kodzie, strukturze i sposobie działania, stanowią więc oryginalne wytwory intelektualne. Oryginalność każdego programu polega na indywidualnym sposobie rozwiązania określonego problemu biznesowego oraz na autorskiej strukturze kodu źródłowego, algorytmów i projektów baz danych. Wytwarzane systemy zawierają własne funkcjonalności i moduły dopasowane do procesów klienta, co odróżnia je od typowych lub gotowych rozwiązań komercyjnych. Efekt Pana pracy nie jest wynikiem odtworzenia istniejących rozwiązań, lecz stanowi nową, twórczą koncepcję programu komputerowego. Zastosowanie opisanych technologii powoduje, że tworzone programy komputerowe różnią się od wcześniejszych rozwiązań poprzez: nową architekturę bazy danych dostosowaną do specyfiki projektu, własne procesy (…) i autorskie algorytmy przetwarzania danych, unikalne pulpity zarządcze oraz raporty oparte o modele analityczne projektowane indywidualnie dla danego klienta, integrację danych z różnych systemów źródłowych i automatyzację obliczeń kosztów, budżetów i analiz finansowych. Każdy nowy projekt skutkuje powstaniem niepowtarzalnego programu komputerowego o odmiennych funkcjach i strukturze kodu, co nadaje mu indywidualny, twórczy charakter.
Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Wyjaśnił Pan we wniosku, że w ramach działalności gospodarczej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Pana działania prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikację, zakończenie. W uzupełnieniu wniosku stwierdził Pan, że działalność, w ramach której tworzy Pan Oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Zobowiązany jest Pan w ramach danej umowy do współpracy, którą zobowiązany jest Pan należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahenta i przedstawionym przez nich planem. Nie posiada Pan narzuconych harmonogramów prac. Prace realizowane są w sposób zapewniający dojście do oczekiwanego rezultatu (wytworzenia kompletnego i działającego oprogramowania), przy czym harmonogram każdorazowo ustala Pan we własnym zakresie. Harmonogram ten wynika z praktyki, tj. obejmuje etapy prac, które muszą zostać każdorazowo zrealizowane, żeby wytworzyć kompletny program komputerowy (wiąże się to ściśle z pojęciem systematyczności prac polegających na wytwarzaniu oprogramowania). Każdorazowo cel był taki sam – stworzenie oprogramowania, które będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Przy każdym oprogramowaniu osiągnięte cele były te same, czyli stworzenie oprogramowania spełniające ustalone wymagania. Stworzył je Pan samodzielnie, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem. Każde oprogramowanie posiadało harmonogram prac, które zostały każdorazowo zrealizowane.
Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.
Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje Pan zlecenia z zakresu tworzenia programów komputerowych na rzecz swoich kontrahentów. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności zdobywa, poszerza i łączy Pan interdyscyplinarną wiedzę z zakresu oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania współtworzonych przez Pana systemów i aplikacji. Pana działalność polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Pana, jak i kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Opracowuje Pan nowe programy komputerowe na rzecz danego kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności. Zasobami wiedzy, które Pan wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Pana wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana wytworzony. Główne narzędzia programistyczne stosowane w Pana praktyce gospodarczej: (…). W uzupełnieniu wniosku dodaje Pan, że studiował Pan matematykę na (…). Obecnie również kontynuuje Pan kształcenie – tym razem na (…). Ponadto odbywał Pan szereg szkoleń i kursów z zakresu technologii informatycznych, księgowości, kontrolingu. Wykorzystywał/wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywał wiedzę i umiejętności nabyte na studiach oraz w praktyce zawodowej, obejmującą swoim zakresem technologie informatyczne, tworzenia oprogramowania, znajomość (…), kontrolingu i księgowości. Pana rozwiązania oparte są zarówno na wiedzy z zakresu tworzenia systemów informatycznych, programowania, znajomości systemów i technologii informatycznych, jak i z dziedziny branżowej, tj. księgowości czy kontrolingu.
Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:
-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:
·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:
· nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
· łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;
· kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
· wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
·planowaniu produkcji oraz
·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.
Jak wskazuje Pan we wniosku, pracując nad wytworzeniem oprogramowania nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności zdobywa Pan, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Pana systemów i aplikacji. W ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje Pan nowe programy komputerowe na rzecz danego kontrahenta czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności. Zasobami wiedzy, które wykorzystuje Pan przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Pana wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana wytworzony. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. W uzupełnieniu wniosku dodaje Pan, że tworzy Pan oprogramowanie w zależności od potrzeb klientów, z którymi Pan współpracuje, a dany Zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb. W ramach prowadzonej działalności prowadzi Pan prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wykorzystuje Pan przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Etapy prac były, są i będą identyczne w przypadku każdego oprogramowania. Jednakże każdy projekt jest odrębny – opracowuje Pan każdorazowo od podstaw nowe struktury danych, procesy ładowania, raportowania, itd. Każdy program powstał w wyniku indywidualnych decyzji projektowych i programistycznych, stanowiąc nowy produkt informatyczny. Działalność, w ramach której tworzy Pan Oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Nie posiada Pan narzuconych harmonogramów prac. Prace realizowane są w sposób zapewniający dojście do oczekiwanego rezultatu (wytworzenia kompletnego i działającego oprogramowania), przy czym harmonogram każdorazowo ustala Pan we własnym zakresie. Harmonogram ten wynika z praktyki, tj. obejmuje etapy prac, które muszą zostać każdorazowo zrealizowane, żeby wytworzyć kompletny program komputerowy (wiąże się to ściśle z pojęciem systematyczności prac polegających na wytwarzaniu oprogramowania). Każde oprogramowanie posiadało harmonogram prac, które zostały każdorazowo zrealizowane. Programy komputerowe tworzone przez Pana powstają w oparciu o technologie informatyczne takie jak (…). Tworzenie programu komputerowego obejmuje pełen proces: analizę potrzeb użytkownika, projekt architektury, implementację kodu, testy, integrację z systemami źródłowymi i opracowanie raportów zarządczych. Każdorazowo dobiera Pan narzędzia i języki programowania indywidualnie do projektu, wprowadzając nowe koncepcje w zakresie: nowych algorytmów, integracji danych, optymalizacji (…), modelowania hurtowni danych, wizualizacji informacji. Stosowane rozwiązania różnią się od wcześniejszych praktyk poprzez tworzenie nowych modułów, procesów analitycznych i raportowych, które wcześniej nie występowały w jego działalności. Nowo powstałe programy komputerowe różnią się od wcześniej oferowanych rozwiązań zakresem funkcjonalnym, sposobem integracji danych, strukturą baz danych, zastosowanymi algorytmami i architekturą systemową. Każdy projekt tworzony jest pod indywidualne potrzeby kontrahenta. Nowe programy są niepowtarzalne w kodzie, strukturze i sposobie działania, stanowią więc oryginalne wytwory intelektualne. Oryginalność każdego programu polega na indywidualnym sposobie rozwiązania określonego problemu biznesowego oraz na autorskiej strukturze kodu źródłowego, algorytmów i projektów baz danych. Wytwarzane systemy zawierają własne funkcjonalności i moduły dopasowane do procesów klienta, co odróżnia je od typowych lub gotowych rozwiązań komercyjnych. Efekt Pana pracy nie jest wynikiem odtworzenia istniejących rozwiązań, lecz stanowi nową, twórczą koncepcję programu komputerowego. Zastosowane technologie powodują, że tworzone programy komputerowe różnią się od wcześniejszych rozwiązań. Każdy nowy projekt skutkuje powstaniem niepowtarzalnego programu komputerowego o odmiennych funkcjach i strukturze kodu, co nadaje mu indywidualny, twórczy charakter. Pana rozwiązania oparte są zarówno na wiedzy z zakresu tworzenia systemów informatycznych, programowania, znajomości systemów i technologii informatycznych, jak i z dziedziny branżowej, tj. księgowości czy konsultingu.
Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.
W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełniała/spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowych produktów – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że:
- tworzył/tworzy Pan wymienione w opisie sprawy programy komputerowe w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
- wszystkie czynności, które Pan realizował/realizuje w zakresie wytwarzania programów komputerowych, zlecane przez kontrahenta, prowadziły/prowadzą do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegały/podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są prawa majątkowe;
- realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów, w szczególności tworząc: dokumentacje analityczną i projektową, kod źródłowy programów w różnych językach programowania, dokumentację użytkownika, dokumentację techniczną – w Pana przypadku, program komputerowy stanowi zarówno autorska, wytworzona przez Pana dokumentacja analityczna i projektowa, jak i wytworzony przez Pana kod źródłowy, w wyniku Pana prac każdy wymieniony rodzaj dokumentacji oraz kod źródłowy stają się własnością kontrahenta. Przenosi Pan na kontrahenta również majątkowe prawa autorskie do wytworzonych programów komputerowych;
- przysługiwały/przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów, aż do – w przypadku praw majątkowych – ich odpłatnego zbycia na rzecz kontrahenta;
- w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania przenosił/przenosi Pan wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie – otrzymywane przez Pana należności były/są przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego;
- sposób przenoszenia autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełniał/spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy;
- od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.).
Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Autorskie prawa do programów komputerowych tworzonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej były/są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem należy stwierdzić, że odpłatne przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych w ramach wykonywanych przez Pana zleceń programistycznych stanowiła/stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten stanowił/stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zeznaniach rocznych za lata 2019-2025 r.
Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wyjaśniam, co następuje.
Jako koszty podał Pan:
a) koszty usługi księgowej i doradczej;
b) koszty amortyzacji, leasingu i użytkowania samochodu (paliwo, ubezpieczenie, przegląd, serwis oraz wymiana bieżąca płynów i części eksploatacyjnych) oraz roweru (nabycie roweru, bagażnik rowerowy, części eksploatacyjne, usługa serwisowa);
c) koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych (biurko, krzesło, tonery do drukarek, papier, długopisy);
d) koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego (telefon, tablet, telewizor, słuchawki, mikrofon, modem, router, ładowarki, baterie, monitor, laptop, pendrive, klawiatura, mysz, drukarka);
e) koszty zakupu licencji na oprogramowanie (oprogramowanie stanowiące system operacyjny służący poprawnemu działaniu komputera; pakiet biurowy, licencje na wykorzystywanie narzędzi programistycznych, środowisk programistycznych oraz narzędzia do tworzenia programowania, w tym do tworzenia dokumentacji analitycznej i projektowej związane są stricte z procesem tworzenia programów komputerowych);
f) koszty związane z wyjazdami służbowymi (koszty noclegów oraz dojazdu) – związane z obecnymi kontrahentami, jak i do nowych kontrahentów;
g) koszt usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny, opłaty za Internet);
h) składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;
i) koszty dokształcenia zawodowego – literatura branżowa (zakres literatury obejmuje książki i publikacje z dziedziny informatyki, baz danych, programowania, analizy danych, (…) oraz zarządzania projektami IT), udział w szkoleniach (szkolenia dotyczą technologii (…), zarządzania projektami i analizy danych), udział w studiach (koszt dotyczy studiów na kierunku Informatyka – specjalizacja: bazy danych w (…). Studia pogłębiają wiedzę z zakresu projektowania i optymalizacji baz danych, integracji systemów informatycznych oraz analizy danych), udział w konferencjach (konferencje obejmują tematykę (…), nowoczesnych technologii bazodanowych, architektury danych i zarządzania projektami IT), certyfikaty (dotyczą zdobycia kwalifikacji w zakresie (…); potwierdzają one praktyczne umiejętności w zakresie programowania, projektowania systemów (…), zarządzania projektami i stosowania metodyk programistycznych)
Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:
-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:
-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
Z objaśnień podatkowych Ministra Finansów z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.
Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.
W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.
Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.
Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.
Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem i rozwojem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.
Zatem wydatki, które Pan ponosi na:
a) koszty usługi księgowej i doradczej;
b) koszty amortyzacji, leasingu i użytkowania samochodu (paliwo, ubezpieczenie, przegląd, serwis oraz wymiana bieżąca płynów i części eksploatacyjnych) oraz roweru (nabycie roweru, bagażnik rowerowy, części eksploatacyjne, usługa serwisowa);
c) koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych (biurko, krzesło, tonery do drukarek, papier, długopisy);
d) koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego (telefon, tablet, telewizor, słuchawki, mikrofon, modem, router, ładowarki, baterie, monitor, laptop, pendrive, klawiatura, mysz, drukarka);
e) koszty zakupu licencji na oprogramowanie (oprogramowanie stanowiące system operacyjny służący poprawnemu działaniu komputera; pakiet biurowy, licencje na wykorzystywanie narzędzi programistycznych, środowisk programistycznych oraz narzędzia do tworzenia programowania, w tym do tworzenia dokumentacji analitycznej i projektowej związane są stricte z procesem tworzenia programów komputerowych);
f) koszty związane z wyjazdami służbowymi (koszty noclegów oraz dojazdu) związane z obecnymi kontrahentami;
g) koszt usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny, opłaty za Internet);
h) składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;
i) koszty dokształcenia zawodowego – literatura branżowa, udział w szkoleniach, udział w studiach, udział w konferencjach, certyfikaty
przy zachowaniu właściwej proporcji, należy uznać za koszty, o których mowa w lit. a wzoru do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Odnosząc się z kolei do kosztów związanych z wyjazdami służbowymi służącymi zdobyciu nowych kontrahentów, takie jak koszty związane z noclegiem oraz koszty dojazdu wskazać należy, że takie wydatki bez wątpienia mają związek z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą. Jednakże, kierując się treścią art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków tych nie można uznać za koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Przepis ten literalnie wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4 nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. W tym miejscu należy wskazać, że koszty związane z wyjazdami służbowymi służące zdobyciu nowych kontrahentów nie są wprost związane z tworzeniem oprogramowania. Są one związane z Pana działalnością w sensie ogólnym, a nie z tworzeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Koszty te pozwalają Panu na zdobycie nowych kontrahentów w przyszłości jednak nie mają bezpośredniego związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Koszty te związane są z potencjalnymi zleceniami programistycznymi w przyszłości, a zatem z ewentualnym potencjalnym przyszłym przychodem, niepewnym, zbyt odległym i warunkowym. Koszty te nie mają zatem bezpośredniego wpływu na wytworzenie kwalifikowanego IP, w konsekwencji nie mogą zawierać się we wskaźniku nexus.
Wobec tego, koszty związane z wyjazdami służbowymi służące zdobyciu nowych kontrahentów, takie jak koszty związane z noclegiem oraz koszty dojazdu nie mogą stanowić kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w lit. a wzoru do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.
W odniesieniu do powołanych przez Pana wyroków sądu należy wskazać, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
