Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa /Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm./ Naczelnik Pierwszego Mazowiecki... - Interpretacja - IMUS-1471/DPF/415/IP-24/2004/PP

ShutterStock

Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 16.06.2004, sygn. IMUS-1471/DPF/415/IP-24/2004/PP, Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa /Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm./ Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udziela następującej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie przedstawionej w piśmie Banku z dnia 16.01.2004r.


Ad. 1.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm./ - przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Działalnością rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo - fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:1.miesiąc - w przypadku roślin,2.16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,3.6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,4.2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.

Z powyższej definicji wynika, że odsetki od lokat nie stanowią przychodów z działalności rolniczej.Odsetki od środków zgromadzonych na rachunku bankowym należącym do rolnika indywidualnego uważa się za przychód z kapitałów pieniężnych.Przychody te należą do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7, art. 17 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy i podlegają opodatkowaniu wg zasad wynikających z art. 30a ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 powołanej wyżej ustawy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się 19 % zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Bank w ramach swojej działalności prowadzi m. in. bieżące i terminowe rachunki bankowe osób fizycznych prowadzących działalność rolniczą i nie osiągających przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej (rolników indywidualnych).

W opisanej sytuacji płatnik ma obowiązek pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych rolników indywidualnych o ile nie są one związane z działalnością gospodarczą.


Ad. 2.
W 1993r. Bank utworzył rezerwy na kredyty stracone w wysokości 100% wierzytelności z tego tytułu. Uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności objętych rezerwą następowało w kolejnych latach podatkowych. Rezerwy powyższe nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Według informacji podanej w wystąpieniu wierzytelności z tytułu tych kredytów nie uległy przedawnieniu. Bank rozważa możliwość uwzględnienia powyższych rezerw jako koszty uzyskania przychodów w 2003r.

Zasady uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów rezerw wynikających z ryzyka związanego z działalnością banków uległy zmianie od 1994r. Zmiana ta została wprowadzona ustawą z dnia 28 maja 1994r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie ustawy o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw /Dz. U. nr 87, poz. 406/.

Zgodnie z art. 2 w/w ustawy w 1994r. za koszty uzyskania przychodów w bankach, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, uważa się przyrost rezerw w tym roku na pokrycie kredytów straconych w porównaniu ze stanem rezerw, jaki banki miały obowiązek utworzyć na te kredyty i faktycznie je utworzyły na dzień 31 grudnia 1993r. w wysokości 100% tych kredytów, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w tym dniu.

W bankach, które na dzień 31 grudnia 1993r., zgodnie z przepisami wydanymi po tym dniu, miały obowiązek utworzyć rezerwy na pokrycie kredytów straconych w wysokości 70% tych kredytów, za koszt uzyskania przychodów w 1994r. uważa się przyrost rezerw ponad ich stan obowiązujący w dniu 31 grudnia 1993r.

W bankach, które na dzień 31 grudnia 1993r. utworzyły rezerwy na pokrycie straconych kredytów w wysokości wyższej niż 70 % tych kredytów, za koszt uzyskania przychodów w 1994r. uważa się przyrost rezerw ponad tę wysokość.

Jeżeli rezerwa na kredyty stracone była utworzona w 1993r. w wysokości 100% tych kredytów i nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w latach 1993 - 1994 oraz nastąpiło uprawdopodobnienie nieściągalności tych kredytów zgodnie z zasadami określonymi w art. 16 ust. 2a ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm./, to rezerwa ta nie może być uznana za koszt uzyskania przychodu w latach następnych.

Aktualnie obowiązujące przepisy w/w ustawy umożliwiające uznanie za koszty uzyskania przychodu niektórych rezerw w bankach nie mają zastosowania do rezerw tworzonych w 1993r.Potwierdzeniem tego jest wyżej cytowany przepis szczególny art. 2 ustawy z dnia 28.05.1994r., zgodnie z którym za koszt uzyskania przychodów w 1994r. uznawany był jedynie - w odniesieniu do 1993r. - odpowiedni przyrost rezerw na pokrycie kredytów straconych.Skoro ustawodawca w sposób szczególny odniósł się do rezerw utworzonych w 1993r. przez to, że ograniczył w stosunku do nich w 1994r. wysokość kosztów uznanych za koszty uzyskania przychodów - tym samym brak jest podstaw do uznania, że te same rezerwy utworzone w 1993r. mogą obecnie zostać uznane za koszty uzyskania przychodów wg zasad obowiązujących dla rezerw utworzonych po 01.01.1994r.

Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie