
Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Działając na podstawie art. 216, art. 14a § 4 oraz art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), w związku ze złożonym przez Spółkę z o.o. wnioskiem w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczących wpływu przejętych zobowiązań na ustalenie wartości początkowej firmy, z dnia 27.02.2007r. /wpływ do Urzędu 28.02.2007r./, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów
postanawia
uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.
UZASADNIENIE
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zamierza nabyć przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, innej spółki kapitałowej z siedzibą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Wraz z nabyciem przedsiębiorstwa Spółka przejmie długi funkcjonalne związane z przedsiębiorstwem. Wartość przejętych długów zostanie uwzględniona przy ustalaniu kwoty należnej spółce sprzedającej przedsiębiorstwo.
Zdaniem Spółki przy obliczaniu wartości początkowej firmy uwzględnić należy przejęte przez Spółkę zobowiązania związane z działalnością nabywanego przedsiębiorstwa, co w konsekwencji powinno zwiększać wartość początkową firmy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.
W świetle powyższego stanu faktycznego, Spółka wnosi o interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczących wpływu przejętych zobowiązań na ustalenie wartości początkowej firmy.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, tutejszy Urząd stwierdza co następuje.
W celu ustalenia wartości początkowej należy powołać się na przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm.). Wartość początkową firmy, w myśl art. 16g ust. 2 tejże ustawy, stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustalona zgodnie z art. 16g ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki.
Art. 4a ust. 3 tejże ustawy odwołuje w sprawie określenia definicji przedsiębiorstwa, do art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r., Nr 16, poz. 93 ze zm.), który wskazuje, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, oraz wymienia przykładowo owe składniki. Spółka we wniosku deklaruje, że nabyła przedsiębiorstwo w takim właśnie rozumieniu.
Stosownie do art. 16 g ust. 3 cytowanej ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług.
Z powyższej definicji ceny nabycia wynika, że oprócz kwoty należnej zbywcy cena może zostać powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem, a także poniesione przez nabywcę od dnia zakupu do dnia przekazania nabytego przedsiębiorstwa do używania.
Definicję składników majątkowych określa art. 4a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z której wynika, że składniki majątkowe to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3.
Ustawa z dnia 29 września 1994 o rachunkowości (Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), w art. 3 ust. 1 pkt 12, określa, że przez aktywa należy rozumieć kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.
Ustalenie wartości początkowej firmy uzależnione jest od tego co uwzględnia cena nabycia. Jeśli kwota należna zbywcy podwyższona zostanie o wartość przejętych do spłaty zobowiązań zbywcy, jako element ceny nabycia, wówczas przejęte długi nie mogą ponownie pomniejszać wartości składników majątkowych przy ustalaniu łącznej wartości początkowej firmy. Jeżeli cena nabycia nie uwzględnia długów zbywcy, wartość składników majątkowych należy pomniejszyć o wartość przejętych zobowiązań, których nabywca nie uwzględnił w cenie nabycia.
Przejmowane przez nabywcę długi będą zwiększały wartość początkową firmy, która podlega amortyzacji w ściśle określonych przez art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przypadkach tj. jeżeli wartość firmy powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:
#61623; kupna, #61623; przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje korzystający,#61623; wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji.
Zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 16c pkt 4 cytowanej ustawy, amortyzacji nie podlega wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 16b ust. 2 pkt 2 tejże ustawy.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika.
Jednocześnie tutejszy Urząd informuje, że interpretacje prawa podatkowego dotyczące stanu faktycznego podanego we wniosku, zostały opublikowane w serwisie internetowym Systemu Informacji Podatkowej Ministerstwa Finansów: decyzja z dnia 12.10.2006r., sygnatura 1401/BP-I/4230Z-102/06/KK; decyzja z dnia 25.01.2006r., sygnatura PD I-42181/I/24/MC/05; postanowienie z dnia 09.11.2006r., sygnatura RO-XV/423/PDOP-440/498/JS/06; postanowienie z dnia 07.02.2007r., sygnatura 1472/ROP1/423-389/06/AJ.
Zgodnie z art. 14b§ 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14b § 5 wyżej wymienionej ustawy.
Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia stronie. Powinno ono odpowiadać wymogom art. 222 ustawy Ordynacja podatkowa.
