Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 1 i art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. dotyczące zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dopłat wniesionych przez wspólników spółki na pokrycie straty za 2003 r. jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 1 marca 2005 r. uzupełnionym dnia 9 marca 2005 r. Strona wniosła o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego według ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych w przedmiocie obowiązywania art. 12 cytowanej ustawy.

Wnoszący przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że Spółka poniosła stratę za rok 2003. Na początku roku 2004 Zarząd Spółki, biegły rewident i udziałowcy Spółki stwierdzili, że Spółka nie posiada wystarczających rezerw na pokrycie straty. Dlatego też zostało zwołane Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników na którym podjęto jednogłośną uchwałę o wniesieniu przez wspólników dopłat proporcjonalnie do wysokości posiadanych udziałów w celu pokrycia przewidywanej straty. Umowa Spółki nie reguluje oddzielnej problematyki, również nie zobowiązuje wspólników do dopłat. Dopłaty zostały wniesione w terminie określonym w uchwale z dnia 28.02.2004 r., tj. około 3 miesięcy przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego.

W związku z powyższym Strona wystąpiła z zapytaniem czy dokonane dopłaty są zwolnione z podatku dochodowego.

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż czynności, ich tryb jest zgodny z obowiązującymi zasadami (uchwała zgromadzenia wspólników), a dopłaty nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, a tylko i wyłącznie podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto Spółka oświadczyła, iż w niniejszej sprawie nie było kontroli podatkowej i nie toczy się postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego wyjaśnia:

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach (...), a także w myśl art. 16 ust. 1 pkt 53 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dopłat, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 11, oraz ich zwrotu.

Instytucje dopłat regulują przepisy art. 177-179 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94 poz. 1037 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 177 § 1 k.s.h. Umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału. Dopłata stanowi specyficzny rodzaj świadczenia pieniężnego ze strony wspólników na rzecz spółki, podlegającego regulacji Kodeksu spółek handlowych. Instytucja dopłat jest czymś pośrednim między wpłatą na udział w kapitale zakładowym a zwykłą pożyczką określoną w doktrynie mianem wewnętrznej, dotyczącej tylko wspólników, przymusowej pożyczki zaciągniętej przez spółkę wobec wspólników. Dopłaty służą powiększeniu środków spółki w celu zwiększenia efektywności jej działania. Cechą charakterystyczną dopłat jest to, że mogą być one zwracane (art. 179 § 1 k.s.h.). Zwrot dopłat, może wystąpić dopiero po upływie trzech miesięcy od ogłoszenia o zamierzonym zwrocie w piśmie przeznaczonym do ogłoszeń spółki. Ponadto do zwrotu dopłat wymagana jest uchwała wspólników. Zwrot dopłat może zostać zastrzeżony w umowie spółki, co będzie decydowało o charakterze dopłat - zwrotne lub bezzwrotne, albo też wynikać ze stosownej uchwały wspólników. Zwrot dopłat, może wystąpić pod warunkiem, że nie są potrzebne na pokrycie strat bilansowych w kapitale zakładowym.

Jak wyżej stwierdzono jedynym źródłem powstania obowiązku dopłat jest umowa spółki. Oznacza to, że obowiązek taki nie może być nałożony na wspólników bez stosownego postanowienia w umowie spółki. Wynika z tego, że tylko umowa pierwotna lub jej zmiana może przewidywać wnoszenie dopłat. Nie można tego obowiązku nałożyć nawet jednomyślną uchwałą wspólników, jeżeli umowa na ten temat milczy, a uchwała ta nie stanowi zmiany umowy spółki. Zatem unormowania Kodeksu spółek handlowych określają bezwarunkowo procedurę ustanowienia dopłat wnoszonych do spółki.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przy wnoszeniu dopłat do spółki nie zostały zachowane tryb i zasady wymagane Kodeksem spółek handlowych.

W zaistniałej sytuacji doszło do dobrowolnego wpłacenia dopłat, a zatem dopłatę do kapitału zapasowego spółki bez uprzedniej zmiany umowy spółki i jej zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym należało potraktować jako nieoprocentowaną pożyczkę.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodu, a przychody polegające na korzystaniu z cudzego kapitału nie zostały wyłączone z opodatkowania w art. 12 ust. 4 tej ustawy.

Reasumując dysponowanie przez spółkę środkami wspólników w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi nieodpłatne świadczenie. W takim przypadku przedmiotem świadczenia nie są pieniądze lecz jest prawo bezpłatnego dysponowania nimi.

W niniejszym przypadku wartość nieodpłatnych świadczeń ustalona winna być zgodnie z art. 12 ust. 6 pkt 4 powołanej ustawy czyli na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Naczelnik Urzędu Skarbowego informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.