Temat interpretacji

Postanowienie

Na podstawie art. 216, art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12.07.2005 r. wpłynął wniosek (uzupełniony pismem z dn. 28.07.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka "K" powstała w celu realizacji zadań własnych Gminy Lublin w dziedzinie mieszkalnictwa, poprzez budowę mieszkań komunalnych oraz renowację kamienic staromiejskich i śródmiejskich.

Założycielem Spółki jest Gmina Miasto Lublin, która objęła 100 % udziałów pokrytych aportem w postaci prawa własności zabudowanych nieruchomości położonych w Lublinie głównie na Starym Mieście.

Aktem notarialnym Rep. A Nr ...... z dnia 20.09.2004 r. Spółka przejęła wniesionych aportem 10 zabudowanych nieruchomości na łączną wartość 10.332.600 zł ewidencjonując wartość początkową środków trwałych według następującej klasyfikacji:
- grunty własne o wartości 2.253.400 zł
- budynki o wartości 8.079.200 zł.
W/w klasyfikacji dokonano w związku z tym, że grunty nie podlegają amortyzacji.
Budynki wniesione aportem przez właściciela są to stare, od dawna eksploatowane kamienice (używane) przeznaczone do renowacji i remontów.
Dla nich na podstawie art. 32 ustawy o rachunkowości uwzględniając okres ekonomicznej użyteczności ustalono:
- liniową metodę amortyzacji
- okres amortyzacji na 40 lat
- stawkę amortyzacji 2,5 %

Po oględzinach zabudowy na działce ............. ze względu na stan techniczny i zagrożenie bezpieczeństwa użytkowników, postanowiono przeznaczyć budynki do rozbiórki.

Opracowano dokumentację techniczną rozbiórki i uzyskano zezwolenie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Wartość początkowa budynków wynosiła 144.500,00 zł
Umorzenie (amortyzacja) X 2004 - V 2005 2.408,30 zł
Wartość nieumorzona wynosi 142.091,70 zł.

Spółka zmuszona jest odnieść w koszty operacyjne wartość nieumorzoną likwidowanych budynków oraz dodatkowo koszty ich rozbiórki. Spółka zaliczy w/w koszty do kosztów uzyskania przychodów, gdyż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: "nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności".

Spółka nie dokonała zmiany działalności, ale do likwidacji zmuszają warunki bezpieczeństwa, jakie musi zapewnić najemcom lokali jak i osobom postronnym.

W związku z tym Spółka zwraca się z zapytaniem, czy wartość likwidowanego nie w pełni umorzonego środka trwałego (budynki) stanowi koszt uzyskania przychodów w świetle rozumienia ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podatnik zajął następujące stanowisko:

Spółka zaliczy koszty rozbiórki jak również nieumorzoną wartość likwidowanych budynków w koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stosownie do swojej właściwości miejscowej naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

W przypadku likwidacji środka trwałego rozstrzygnięcie kwestii czy nieumorzona wartość likwidowanego składnika majątku stanowi koszt uzyskania przychodu zależy od przyczyny likwidacji tegoż środka. Likwidacja może być bowiem przeprowadzona z różnych powodów, co jest istotne podatkowo, bowiem w zależności od rodzaju i charakteru przyczyny likwidacji, inny jest sposób rozliczenia kosztów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. W świetle tego przepisu, w przypadku, gdy likwidacja środków trwałych została dokonana z tej przyczyny, że dotychczas wykorzystywany w działalności środek trwały utracił przydatność z racji zmiany rodzaju działalność, to poniesiona strata nie stanowi kosztu podatkowego.

Jeżeli jednak wszelkie działania w zakresie racjonalnej gospodarki środkami trwałymi w ramach prowadzonej już działalności skutkują likwidacją niektórych z tych środków i polegają na zastosowaniu lepszych rozwiązań technologicznych, są ekonomicznie i gospodarczo uzasadnione oraz umożliwiają zmniejszenie kosztów działalności nie mogą być kwalifikowane jako zmiana rodzaju działalności w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W takim wypadku straty z likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, spowodowane tego rodzaju zdarzeniami mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w wysokości nie zamortyzowanej wartości tych środków".

Jak wynika z orzecznictwa sądowego ewentualna strata, jeśli występuje, winna być wyłącznie wynikiem niekorzystnych okoliczności, których nie można było przewidzieć, bądź których przewidywalność wkalkulowana była w ryzyko działalności gospodarczej. Stratę należy określić jako obiektywny stan, którego zaistnienie jest pochodną zdarzeń (w postaci działania lub zaniechania) niezależnych od woli zainteresowanego podatnika czy podmiotów z nim powiązanych.

W przypadku przeznaczenia budynków do rozbiórki istotne znaczenie mają przyczyny, które spowodowały rozbiórkę tych budynków. W sytuacji opisanej przez Spółkę zostało to dokonane ze względu na stan techniczny i zagrożenie bezpieczeństwa użytkowników i nie było spowodowane zmianą działalności.

A zatem, jeżeli likwidacja środków trwałych (w tym przypadku budynków) zgodnie z sytuacja przedstawioną w piśmie podyktowana była względami ekonomicznymi, Spółka zalicza do kosztów stratę w wysokości różnicy pomiędzy wartością tego środka a dokonanymi odpisami amortyzacyjnymi.

Przy kwalifikowaniu pozostałych wydatków do kosztów uzyskania przychodów należy zwrócić uwagę, by spełnione były łącznie dwa warunki: określony koszt ma służyć osiągnięciu przychodów i jednocześnie nie może być wymieniony w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 jako nie stanowiące kosztu uzyskania przychodów.

Pouczenie

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14 a § 4, w związku z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.