Temat interpretacji
zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na poczęstunki serwowane w trakcie spotkań biznesowych z inwestorami lub kontrahentami (podwykonawcami, dostawcami)
Zmiana Interpretacji Indywidualnej
Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 lutego 2009 r. znak: IPPB5/423-253/08-2/MW, w ten sposób, iż stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy (dalej: Spółka), przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na poczęstunki serwowane w trakcie spotkań biznesowych z inwestorami lub kontrahentami (podwykonawcami, dostawcami) - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
We wniosku z dnia 5 grudnia 2008 r. Spółka wyjaśniła, że jako wykonawca robót budowlanych w ramach realizacji różnych projektów budowlanych organizuje spotkania biznesowe z inwestorami lub kontrahentami (podwykonawcami, dostawcami, itp.). W trakcie spotkań prowadzone są negocjacje, podpisywane są umowy, a także omawiane są wszelkie kwestie wynikające z bieżącej lub przyszłej współpracy. Spotkania odbywają się zarówno w siedzibie Spółki, a także w siedzibach jej poszczególnych Oddziałów. W trakcie spotkań biznesowych Spółka zapewnia przedstawicielom inwestorów lub kontrahentów zwyczajowo przyjęty poczęstunek w postaci kawy, herbaty, wody mineralnej, soków, napojów czy ciastek. W przypadku spotkań trwających cały dzień poczęstunek obejmuje także kanapki lub obiad. Spółka wskazuje, że serwowane poczęstunki nie są okazałe, czy wystawne lecz stanowią przejaw respektowania podstawowych zasad kultury obowiązujących w kontaktach biznesowych.
Spółka zadała pytanie, czy wydatki na poczęstunki serwowane w trakcie spotkań biznesowych jej pracowników z przedstawicielami inwestorów lub kontrahentów w postaci kawy, herbaty, soków, ciastek, a także kanapek lub obiadów można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop).
W ocenie Spółki wydatki na poczęstunki serwowane w trakcie spotkań biznesowych z przedstawicielami inwestorów lub kontrahentów, które organizowane są w siedzibie Spółki lub w siedzibach jej poszczególnych Oddziałów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 updop, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.
Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków z tytułu kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
W związku tym, że przepisy ustawy podatkowej nie definiują pojęcia reprezentacji to należy w tym zakresie odnieść się do potocznego rozumienia tego terminu. Reprezentacja oznacza okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Termin okazały definiowany jest jako wyniosły, imponujący wygląd, obfitość, wystawność, przepych, wspaniałość, a wystawny jako świadczący o zamożności, okazale urządzony, zorganizowany, bogaty, wspaniały, suty.
Zdaniem Spółki poczęstunek serwowany przedstawicielom inwestorów lub kontrahentów podczas spotkań zwłaszcza dłuższego nie powinien być traktowany jako przejaw okazałości lub wystawności, lecz jako przejaw respektowania podstawowych zasad kultury obowiązującej w kontaktach biznesowych. Niezaproponowanie poczęstunku zostałoby uznane za zachowanie poniżej obowiązujących standardów i pozostawiłoby negatywne wrażenie u drugiej strony. Wydatki na poczęstunek serwowany w trakcie spotkań nie powinny być traktowane jako wydatki na reprezentację, z tego względu, że produkty nabywane dla potrzeb poczęstunków nie spełniają zdefiniowanej powyżej reprezentacji, w szczególności nie można stwierdzić, że są okazałe lub wystawne. Omawiane wydatki mogą zatem zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), wydał w dniu 3 lutego 2009 r. interpretację indywidualną nr IPPB5/423-253/08-2/MW, w której stanowisko Spółki uznał za prawidłowe.
Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.
Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość, wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.
W ocenie Ministra Finansów stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dnia 5 grudnia 2008 r.- uznane za prawidłowe w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2009 r. znak: IPPB5/423-253/08-2/MW jest nieprawidłowe.
Przy prawnopodatkowej ocenie zagadnienia, będącego przedmiotem wniosku Spółki należy mieć na uwadze, iż z dniem 1 stycznia 2007 r., mocą ustawy z dnia 21 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589) dokonana została zmiana przepisów w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu wydatków i kosztów reprezentacji.
Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu reprezentacja, ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia reprezentacja, nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu. Występujący w obrocie prawnym termin reprezentacja, wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu, a nie wystawność, okazałość, wytworność.
Norma art. 16 ust. 1 pkt 28 updop nie zawiera żadnych wyjątków, tak odnoszących się do miejsca, w którym obowiązki przedstawicielstwa są realizowane, jak i do wystawności lub braku wystawności w zakresie nabywania usług gastronomicznych, zakupu żywności lub napojów. Należy zatem stwierdzić, że wydatki na wszelkiego tego typu usługi i artykuły, wiążące się z reprezentowaniem podatnika lub prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów niezależnie od tego, czy usługi te i zakupione artykuły były wykorzystywane w kontaktach z kontrahentami w siedzibie przedsiębiorstwa (zakładu), czy też poza nią, por. wyrok NSA z 2012-01-25, sygn. akt II FSK 1445/10.
Podniesiona w uzasadnieniu wniosku Spółki kwestia dotycząca zwyczajowej powszechności częstowania kontrahentów handlowych napojami czy posiłkami, a także wystawności oferowanego kontrahentowi poczęstunku w ogóle nie stanowi kryterium kwalifikowania wydatków jako reprezentacji, gdyż o takim charakterze decyduje związek z pełnieniem funkcji przedstawicielskich, rozumianych jako występowanie w imieniu podatnika, a nie okazałość lub wystawność sprawowania takiego przedstawicielstwa. Rozróżnienie wydatków związanych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego.
Analogiczne stanowisko negujące kryterium okazałości, wystawności jako kryterium decydujące o uznaniu danego wydatku, np. na usługi gastronomiczne, zakup napojów za koszty reprezentacji prezentowane jest m.in. w wyrokach: WSA w Warszawie z dnia 2010-09-13, sygn. III SA/Wa 752/10, WSA w Kielcach z dnia 2010-04-15, sygn. akt I SA/Ke 202/10, WSA w Warszawie z dnia 2009-11-27, sygn. akt III SA/Wa 925/09.
Reasumując, wydatki na zakup żywności, napojów oraz usług gastronomicznych podawanych i świadczonych w trakcie spotkań biznesowych, niezależnie od miejsca podawania zakupionych artykułów żywnościowych i napojów oraz niezależnie od miejsca świadczenia zakupionych usług gastronomicznych, są kosztami reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop i jako takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.
Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że nieprawidłowe jest stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, iż wydatki na poczęstunek serwowany inwestorom lub kontrahentom podczas spotkań biznesowych są kosztami uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop.
Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 409 kB
Minister Finansów