
Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Działając na podstawie art. 216, art. 14a § 4 oraz art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zmianami) w związku ze złożonym wnioskiem z dnia 12.01.2007r. (data wpływu do urzędu - 12.03.2007r) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów
postanawia
nie uznać za prawidłowe stanowiska podatnika przedstawionego we wniosku.
UZASADNIENIE
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na terenie Wspólnoty Mieszkaniowej znajduje się lokal użytkowy, który jest własnością M. St. Warszawy. Miasto uiszcza co miesiąc za lokal użytkowy opłaty eksploatacyjne oraz fundusz remontowy w wysokości zgodnej z uchwałą Wspólnoty (tak jak pozostali właściciele lokali mieszkalnych). M. St. Warszaw za wyżej wymieniony lokal jest również obciążane za świadczenia (centralne ogrzewanie, zimna woda i ścieli, podgrzanie wody oraz wywóz nieczystości).
Pytanie Wnioskodawcy brzmi:Czy Wspólnota Mieszkaniowa powinna traktować to zdarzenie gospodarcze jako uzyskiwane przychody do opodatkowania i w związku z tym dokonywać comiesięcznych wpłat na konto Urzędu Skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych?
Stanowisko Podatnika:W ocenie Wspólnoty ponieważ opłaty którymi obciążane jest M. St. Warszawa powinny być traktowane jak zaliczki na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej, zaś świadczenia są rozliczane tak jak w przypadku pozostałych właścicieli lokali mieszkalnych. W związku z powyższym stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej jest takie, że nie powinna od wyżej wymienionego zdarzenia gospodarczego odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych i zgodnie z art. 25 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych złożyć stosowane oświadczenie do Naczelnika Urzędu Skarbowego i być zwolniona z obowiązku wpłacania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób prawnych.
Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów nie potwierdzając stanowiska Wnioskodawcy wyjaśnia:
Wspólnota mieszkaniowa jako podmiot działający zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 80 poz. 903 ze zmianami) powstaje w celu realizacji wspólnych działań właścicieli lokali mieszkalnych w danej nieruchomości, związanych z utrzymaniem (zarządem) danej nieruchomości, w tym dla rozliczania na poszczególnych właścicieli ponoszonych w związku z tymi działaniami wydatków. Wspólnota mieszkaniowa jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, do której stosuje się przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) zgodnie z art. 1 ust. 2 tej ustawy.
Od 01.01.2007r. zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
Wobec takiego brzmienia przepisu konieczne jest określenie co należy rozumieć pod pojęciem zasoby mieszkaniowe i gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Cytując za pismem Ministerstwa Finansów nr DD6-8213-438/WK/06/339/391 z dnia 22.12.2006r. stwierdzić należy, że w skład pojęcia zasoby mieszkaniowe użytego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wchodzą nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie. Natomiast na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez wspólnoty mieszkaniowe składają się wpływy z opłat pobieranych od lokatorów oraz pokrywane z nich koszty. Opłaty te skalkulowane są w takiej wysokości, aby pokrywały zarówno koszty utrzymania lokali mieszkalnych, jak i pozostałych pomieszczeń przynależnych do nich oraz koszty ich zarządzania (administracji).
W powołanym wyżej piśmie Ministerstwa Finansów wymienione zostały konkretne składniki wchodzące w skład pojęcia zasoby mieszkaniowe Tak więc pod pojęciem zasoby mieszkaniowe użytym w punkcie 44 art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy rozumieć:
1. Budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności:
dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże
2. Pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj:
budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty ( zakłady) konserwacyjno - remontowe,
3. Urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione jak:
zbiorniki -doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne, jak drogi, ulice, chodniki, inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np.: latarnie oświetleniowe i ogrodzenia.
Wymienione wyżej kategorie obiektów i urządzeń nie uwzględniają lokali użytkowych, przeznaczonych dla celów prowadzenia działalności gospodarczej jako składników pojęcia zasoby mieszkaniowe. Nie można również stwierdzić, że istnienie lokalu użytkowego jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców i że ułatwia im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewnia jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.
Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zmianami) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód. Dochodem zgodnie z ust. 2 tego przepisu jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Przychody w podatku dochodowym od osób prawnych, określają przepisy art. 12 ustawy podatkowej, natomiast kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.
Wobec powyższego, jeżeli w związku z otrzymywanymi należnościami od M. St. Warszawy dotyczącymi wymienionego lokalu użytkowego Wspólnota Mieszkaniowa uzyska dochód, będzie musiała zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opodatkować go jako uzyskany z gospodarki innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
Mając powyższe na uwadze Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów postanowił jak w sentencji.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika.
Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14b § 5 wyżej wymienionej ustawy.
Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia stronie. Powinno ono odpowiadać wymogom art. 222 Ordynacji podatkowej.
