Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku działając na podstawie art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie przychody podatkowe rozliczenie ugody zawartej przed sądem rejonowym

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka z o.o. zawała umowę, na podstawie której kontrahenci zobowiązali się do terminowego zaprojektowania i dostawy pod klucz instalacji przygotowania i sprężania gazu odpadowego na platformie wiertniczej. Podczas eksploatacji urządzeń wystąpiły awarie. Spółka stała na stanowisku, że odpowiedzialność za wadliwe funkcjonujące urządzenia ponoszą kontrahenci. W związku z powyższym Spółka obciążyła kontrahenta kosztami usług i zakupionych materiałów niezbędnych do usunięcia awarii. Wystawione refaktury zostały uwzględnione przez Spółkę w przychodach podlegających opodatkowaniu, odpowiednio w latach 2003-2005.

Kontrahent zakwestionował roszczenia Spółki i wystąpił na drogę postępowania sądowego. W 2006r. doszło do zawarcia ugody sądowej, w wyniku której kontrahent zobowiązał się zapłacić na rzecz Spółki odszkodowanie za straty spowodowane opóźnieniami i awariami stacji sprężania gazu, z pominięciem wystawionych przez Spółkę faktur za lata 2003-2005. Jednocześnie Strony ustaliły ostateczną wartość zobowiązania Spółki z o.o. wobec kontrahenta, wynikającą z kontraktu. Biorąc pod uwagę ustalenia ugody Spółka z o.o. wystawiła w 2006r. faktury korygujące do faktur wystawionych w latach 2003-2005. Natomiast kontrahent wywiązał się z postanowień ugody i zapłacił odszkodowanie w ustalonej kwocie.

Podatnik ma wątpliwości, w którym roku podatkowym powinien zmniejszyć przychód wynikający z faktur korygujących, czy powinien to uczynić odpowiednio w latach, w których wystawiane były refaktury, czy też może skorygować przychód w roku podatkowym, w którym doszło do zawarcia ugody sądowej.

Spółka stoi na stanowisku, że skutki zawartego porozumienia powinna ująć w 2006r. w ten sposób, że zmniejszy przychód podlegający opodatkowaniu w miesiącu, w którym wystawiła faktury korygujące. Natomiast przyznane w ugodzie odszkodowanie powinna zaliczyć do przychodu podlegającego opodatkowaniu w momencie jego otrzymania.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Jak stanowi art. 184 ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.) sprawy cywilne, których charakter na to zezwala, mogą być uregulowane drogą ugody zawartej przed wniesieniem pozwu. Zgodnie z art. 185 Kpc o zawezwanie do próby ugodowej - bez względu na właściwość rzeczową - można zwrócić się do sądu rejonowego ogólnie właściwego dla przeciwnika. Z posiedzenia spisuje się protokół, a jeżeli doszło do ugody, osnowę jej wciąga się do protokołu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w 2006r. przed Sądem Rejonowym w Gdańsku została zawarta ugoda, na podstawie której Spółka wystawiła w 2006r. faktury korygujące do faktur wystawionych w latach 2003 - 2005 oraz na podstawie której kontrahent zobowiązał się do wypłaty odszkodowania za straty poniesione przez Spółkę związane z opóźnieniami i awariami stacji sprężania gazu, z pominięciem wystawionych przez Spółkę faktur za lata 2003-2005.

Przychodami podatnika podatku dochodowego - co do zasady - są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia wymienione w art.12 ust.1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Ustawodawca wprowadza wyjątki od tej zasady w ściśle określonych przypadkach. W szczególności za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art.12 ust.3 ustawy z dnia 15.02.1992r.).

Zgodnie z wykładnią językową związane to mające zastosowanie do czegoś, z czymś powiązane, zaś należne to przysługujące, należące się komuś lub czemuś. Tak więc do przychodów związanych z działalnością gospodarczą należeć będą zarówno przychody wynikające bezpośrednio z wykonywanej działalności gospodarczej, jak też przychody z tą działalnością związane.

Zatem jeżeli podatnik uzyskuje przychody z tytułu kar umownych i odszkodowań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, to należy uznać, że przychody takie będą kwalifikowane jako przychody z działalności gospodarczej. Moment powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą reguluje art.12 ust.3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiący w brzmieniu obowiązującym w 2006r., iż za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust.3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1. wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe, lub
2. wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3. otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.

Oznacza to, że w przypadkach nie wymienionych w punktach 1 i 2 w/w uregulowania otrzymanie zapłaty za wykonane świadczenie będzie stanowiło moment uzyskania przychodu związanego z prowadzaną działalnością gospodarczą.

W przypadku istnienia roszczenia z tytułu odszkodowania nie mamy do czynienia z wydaniem towaru lub świadczeniem usługi, bowiem ten któremu przysługuje takie roszczenie nie dokonuje żadnego świadczenia na rzecz dłużnika z tego tytułu. Oznacza to, że przychody z tytułu odszkodowania należy kwalifikować jako pozostałe świadczenie, o którym mowa w art.12 ust.3a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym przychody z tytułu odszkodowań powstają zgodnie z metodą kasową, czyli w chwili faktycznego otrzymania świadczenia.

Zatem w ocenie tut. Organu podatkowego prawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż przyznane w ugodzie odszkodowanie Spółka powinna zaliczyć do przychodu podlegającego opodatkowaniu w momencie jego otrzymania.

Odnosząc się natomiast do rozliczenia wystawionych w związku z ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Gdańsku faktur korygujących do faktur wystawionych w latach 2003-2005 zgodzić się należy z Podatnikiem, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają wprost, za jaki okres rozliczeniowy podatnicy powinni dokonać korekty przychodu wykazanego w poprzednich okresach rozliczeniowych, w sytuacji, gdy zdarzenie skutkujące korektami ma miejsce w bieżącym okresie rozliczeniowym.

Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 13.11.2002r., sygn. akt I SA/Wr 1601/00 skoro sporna faktura korygująca związana była z ugodą sądową, jej skutki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczą tego roku, w którym została zawarta ugoda, a w związku z tym fakt ten powinien znaleźć odzwierciedlenie w księgach rachunkowych skarżącej w roku zawarcia ugody i wpływać na podatek dochodowy tego roku.

Mając powyższe na uwadze zgodzić się należy z Podatnikiem, iż Spółka skutki zawartego porozumienia może ująć w roku 2006r., w którym Spółka zawarła ugodę przed Sądem Rejonowym w Gdańsku.