POSTANOWIENIE - Interpretacja - US37/ZDP/18/MB/423/446/2007/1

Shutterstock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 20.02.2007, sygn. US37/ZDP/18/MB/423/446/2007/1, Urząd Skarbowy Warszawa-Targówek

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 par.1 i par. 2 oraz art. 236 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn.zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zaztosowania prawa podatkowego, zawarte we wniosku złożonym w dniu 20.12.2006 r. (uzupełnionym w dniach: 07.02.2007 r. oraz 12.02.2007 r.), za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz z przedłożonej umowy pożyczki wynika, że w dniu 28.01.2003 r. została zawarta umowa pożyczki pomiedzy XXXXX Sp. z o.o.- Pożyczkodawca a XXXXXX Sp. z o.o. - Pożyczkobiorca, w której Pożyczkodawca przenosi na własność Pożyczkobiorcy kwotę xxxxx USD. Pożyczkobiorca otrzymuje równowartoąć powyższej kwoty w złotych, przeliczoną po obowiązującym kursie dolara USA, tj. kwotę xxxxx PLN. Zwrot wszystkich rat i odsetek pożyczki następuje w złotych polskich.

Spółka zadaje pytanie, czy w związku z wyżej opisanym stanem faktycznym zalicza do kosztów uzyskania przychodów różnice kursowe od pożyczki dolarowej.

Spółka stoi na stanowisku, iż naliczanie różnic kursowych od zaciągniętej pożyczki jak też zaliczanie tych różnic odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów lub przychodów jest niewłaściwe. Spółka bowiem otrzymała pożyczkę w PLN nie zaś w walucie obcej, a zatem mając na uwadze art. 15a ust. 2 pkt 4 oraz art. 15a ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm.) nie powinna naliczać różnic kursowych i zaliczać je odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów lub do przychodów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza, co następuje:

Z przedstawionych danych wynika, że Spółka zaciągnęła pożyczkę w złotych polskich poprzez przelanie części jej równowartości na wskazane konto w terminie 7 dni od daty zawarcia umowy pożyczki, zaś na poczet pozostałej części pożyczki zaliczono kwotę wadium, również w złotych polskich, będących równowartością określonej kwoty USD i spłata następuje w złotych wg kursu USD z dnia spłaty.

Stosownie do art. 358 par. 2 Kodeksu Cywilnego "strony mogą zastrzec w umowie, że wysokość świadczenia pieniężnego zostanie ustalona według innego niż pieniądz miernika wartości" (waloryzacja świadczenia).

W świetle orzecznictwa i doktryny prawa stosowanym miernikiem wartości mogą być także waluty obce. Pieniądz obcy pełni wówczas jedynie funkcję miernika wartości i powołanie się na niego nie znaczy, że świadczenie zostało wyrażone w walucie obcej. Zastosowanie klauzuli waloryzacyjnej poprzez użycie waluty obcej nie prowadzi do wyrażenia zobowiązania w walucie obcej. Różnice kursowe określone w przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm.) odnoszą się natomiast wyłącznie do transakcji prowadzonych w walutach obcych.

aby uznać daną pożyczkę za pożyczkę walutową musi ona spełniać określone warunki, a mianowicie:- zaciągnięta jest w walucie obcej,- spłata pożyczki dokonywana jest w walucie obcej,- potwierdzenie salda wyrażone jest w walucie obcej.Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm.) koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.Zgodnie z art. 15a ust. 1 w/w ustawy różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Zgodnie z przepisami przedmiotowej ustawy nie uważa się za koszty podatkowe wydatków na spłatę pożyczek z wyjątkiem:- skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) w/w ustawy,- zapłaconych odsetek (art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy).Z drugiej strony do przychodów zalicza się odsetki:- kapitalizowane (art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy),- zapłacone (art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy).Oznacza to, że w przypadku pożyczek kwoty główne są z podatkowego punktu widzenia obojętne, tzn. ani zaciągnięcie pożyczki nie jest dla pożyczkobiorcy przychodem, ani spłata kwoty głównej nie jest kosztem.Wykorzystanie klauzuli walutowej nie zmienia faktu, że kwota główna podlegająca waloryzacji nadal pozostanie kwotą główną mimo, że jej wysokość ulegnie zmianie jej spłata pozostanie podatkowo neutralna.

Zatem w przypadku pożyczki zaciągniętej przez Spółkę (realizowanej w złotych polskich) kosztem uzyskania będą zapłacone bądź skapitalizowane odsetki. Jednocześnie wobec faktu, że realizacja tej pożyczki następuje w złotych polskich - nie występują, zdaniem Urzędu Skarbowego różnice kursowe określone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Urząd Skarbowy Warszawa-Targówek