Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 23.11.2005, sygn. ŁUS-II-2-423/153/05/JB, Łódzki Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Naczelnik Łódzkiego Urzedu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie niestosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) do odsetek od przeterminowanego zadłużenia wobec udziałowca Spółki w związku art. 16 ust. 7b w/w ustawy uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:
Spółka będzie dokonywać na rzecz swojego większościowego udziałowca - spółki M A/S z siedzibą w Danii zapłaty odsetek od:
1. otrzymanej pożyczki,
2. przeterminowanego zadłużenia Spółki wobec MBL A/S, w szczególności z tytułu zapłaty za zakupione towary i usługi.
Sposób naliczania i zapłaty odsetek od pożyczki, o których mowa w punkcie 1 reguluje zawarta przez strony umowa pożyczki z 2004r., której kopia stanowi załącznik do ww. wniosku. Sposób naliczania i zapłaty odsetek, o których mowa w punkcie 2 reguluje zawarta przez strony umowa z 2002r., której kopię załączono do ww. wniosku. Łączna wartość zadłużenia Spółki wobec M A/S przewyższa trzykrotność wartości kapitału zakładowego Spółki.

Zdaniem Spółki ograniczenie zaliczania płaconych przez Spółkę odsetek do kosztów uzyskania przychodów w sytuacji określonej w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy dotyczy w świetle tego przepisu oraz przepisu art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jedynie odsetek od pożyczki i nie dotyczy odsetek od przeterminowanego zadłużenia wobec M A/S, o których mowa w punkcie 2 niniejszego wniosku.

Naczelnik Łódzkiego Urzedu Skarbowego w Łodzi informuje, że na podstawieart. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25 % udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25 % udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25 % udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25 % udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.
Zgodnie z art. 16 ust. 7b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Spółkę dokonywać będzie na rzecz M A/S swojego większościowego udziałowca zapłaty odsetek od przeterminowanego zadłużenia spółki w szczególności z tytułu zapłaty za zakupione towary i usługi, które nie stanowi pożyczki w rozumieniu art. 16 ust. 7b ww. ustawy.

Zdaniem tut. organu podatkowego przepis art. 16 ust. 1 pkt 60 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ograniczający możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od pożyczek udzielonych przez podmiot powiązany ze spółką w sposób, o którym mowa w tym przepisie nie ma zastosowania do odsetek od przeterminowanego zadłużenia wobec M A/S z tytułu zapłaty za zakupione towary i usługi, o którym mowa w punkcie 2 stanu faktycznego przedmiotowego wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawce istanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.

Interpretacja nie jest wiążca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej.