Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z... - Interpretacja - PD-I/2-005/3/04

Shutterstock

Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 18.08.2004, sygn. PD-I/2-005/3/04, Izba Skarbowa we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.
Za koszt uzyskania przychodów mogą być zatem uznane tylko takie wydatki, które spełniają jednocześnie dwa warunki:
- są poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
- nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy.
W konsekwencji podatnik może odliczyć wszelkie poniesione wydatki pod warunkiem, że udowodni ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, czyli że ich poniesienie będzie miało lub mogło mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu oraz w sytuacji, gdy nie znajdują się one w katalogu wydatków nie uznanych za koszt uzyskania przychodów określonym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie są kosztem uzyskania przychodów wydatki na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Natomiast, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).
Do wydatków na nabycie wierzytelności w celu ich sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - usług o charakterze finansowym, podobnie jak na nabycie papierów wartościowych stanowiących przedmiot obrotu, zaliczyć należy wydatki bezpośrednio związane z takim nabyciem, a więc wydatki, bez których nie byłoby możliwe nabycie tych wierzytelności.

Należy rozdzielić pojęcie wydatków na nabycie wierzytelności od źródeł finansowania tego rodzaju wydatków. Dotyczy to w szczególności pożyczek i kredytów zaciągniętych na działalność gospodarczą podatnika (tu: poprawę bieżącej płynności finansowej Spółki). Odsetki od takich pożyczek i kredytów niewątpliwie pozostają w związku z przychodami podatnika. Dlatego też koszty zaciągniętej pożyczki, tj. odsetki oraz prowizja, które wystąpiły ze względu na zaciągnięcie pożyczki nie traktuje się jako wydatków na nabycie wierzytelności, lecz jako zapłatę za udzielenie pożyczki, wobec czego są one kosztem uzyskania przychodu w dacie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji, stosownie do postanowień przywołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Izba Skarbowa we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy