Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26.03.2008r. (data wpływu 31.03.2008r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.03.2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie warunków prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiony stan faktyczny oraz zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka XX Spółka Akcyjna (XX) jako najemca zawiera z osobami trzecimi jako wynajmującymi umowy najmu samochodów osobowych o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony (w stosunku do których nie stosuje się wyjątków wskazanych w art. 4a pkt 9 lit. a-e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług). XX płaci wynajmującemu czynsz najmu. XX podnajmuje przedmiotowe samochody innym podmiotom, albo udostępnia jako tzw. pojazdy zastępcze w ramach świadczonych usług leasingu, gdy pojazd, który był pierwotnie przedmiotem leasingu nie może być wykorzystywany przez leasingobiorcę. XX osiąga przychody w postaci czynszu pobieranego za podnajem przedmiotowych samochodów oraz w postaci opłat leasingowych w związku czasowym udostępnieniem pojazdu zastępczego w stosunku do pierwotnie określonego umową leasingu. XX prowadzić będzie opisaną działalność także w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem spółki XX w sytuacji, gdy jako najemca samochodów dokonuje ich podnajmu, nie znajduje doń zastosowania ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z tym przysługuje jej prawo do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów całości wydatków ponoszonych na wynajmowane samochody z tytułu czynszu najmu.

W ocenie Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Z treści cytowanego przepisu wynika, że zaliczenie ponoszonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest możliwe, jeżeli:

• pomiędzy danym wydatkiem a przychodami podatnika z prowadzonej działalności gospodarczej występuje związek przyczynowo skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na osiągane przychody;
• określony wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, jako nie stanowiący kosztu uzyskania przychodów;
• wydatek został udokumentowany zgodnie z wymogami określonymi w przepisach podatkowych lub odrębnych przepisach, jeżeli przepisy prawa podatkowego nie wymagają szczególnej formy udokumentowania danego wydatku.
  
  

Jednocześnie, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniom pkt 30 tego artykułu, wydatków z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika w części przekraczającej kwotę wynikającą z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach, wydanych przez właściwego ministra, podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Zdaniem Spółki, z treści cytowanego przepisu wynika, że ograniczenie w nim zawarte znajduje zastosowanie jedynie w sytuacji, gdy podatnik używa dla potrzeb działalności gospodarczej, samochody osobowe niestanowiące składników jego majątku. W analizowanym przypadku XX nie używa samochodów dla potrzeb działalności gospodarczej, albowiem dokonał ich podnajęcia albo udostępnienia jako pojazdu zastępczego w ramach umowy leasingu. W związku z powyższym przewidziana w art. 16 ust.1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ograniczenie nie może w stosunku do XX znaleźć zastosowania.

Spółka zaznacza, że w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego dokonano wykładni pojęcia wyrażenia z tytułu kosztów używania i zakwestionowano dokonaną niekiedy przez organy podatkowe w tym zakresie wykładnię w badanym przypadku wykładnia organów podatkowych całkowicie pomija owe dyrektywy interpretacyjne ponieważ przydaje szczególnego znaczenia wyrażeniu z tytułu kosztów używania. Pozbawia znaczenia pozostałe zwroty, określające tryb ustalania limitu oraz rolę ewidencji przebiegu pojazdu, choć nie ulega wątpliwości, że ta część przepisu została sformułowana z użyciem języka potocznego. Ustanawiając za pomocą zwrotów powszechnie zrozumiałych, czyli odwołując się do pewnych działań arytmetycznych, obowiązek ustalania limitu wydatków, ustawodawca wskazał tym samym źródło i dopuszczalną wysokość kosztów. Ich wysokość jednak jest ściśle związana z treścią ewidencji faktycznego przebiegu pojazdu, albowiem limit odliczeń określony jest iloczynem liczby faktycznie przejechanych samochodem osobowym kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu. W tych okolicznościach używanie samochodów osobowych, nie stanowiących składników majątku podatnika, na potrzeby działalności gospodarczej w świetle art. 16 ust.1 pkt 51 ustawy, związane jest wyłącznie z wydatkami o charakterze eksploatacyjnym. Do takiego wniosku prowadzi wykładnia językowa. Jej reguły nie pozwalają pominąć tych zwrotów przepisu, które ściśle wiążą kwestie finansowe z działaniami transportowymi. Potwierdzenie tej konkluzji, można znaleźć w wytycznych Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 1996r. w sprawie stosowania wzoru ewidencji przebiegu pojazdu (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 25, poz. 137). W ewidencji nie przewidziano miejsca na inne informacje niż związane z eksploatacją pojazdu. W wyroku NSA z 23.12.1998r. sygn. akt I SA/Wr 1912/1997 wskazano, iż czynsz z tytułu najmu, według reguł prawa cywilnego jest oczywiście wynagrodzeniem wynajmującego za odstąpienie prawa do używania rzeczy, a nie za samo jej używanie.

Spółka nie ponosi wydatków o charakterze eksploatacyjnym, które obciążają podmiot używający bezpośrednio samochód na podstawie umowy podnajmu lub umowy leasingu. Z uwagi na powyższe, Spółka jest zdania, iż w sytuacji, gdy jako najemca samochodów dokonuje ich podnajmu lub udostępnienia jako pojazdu zastępczego na podstawie umowy leasingu, jest ona uprawniona do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów całości wydatków poniesionych z tytułu czynszu w związku z najmem tych samochodów. Ze względu na fakt, iż XX osiąga przychody tytułu podnajmu lub leasingu przedmiotowych samochodów, wydatki ponoszone z tytułu czynszu na te samochody stanowią dla niej koszt uzyskania przychodu, jako mające związek z osiąganym przez Spółkę przychodem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot w celu oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Z kolei zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Zgodnie z tym przepisem na podatniku ciąży również obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 5 przebieg pojazdu powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy samochody osobowe są wynajmowane przez Wnioskodawcę, a jednocześnie nie są przez niego używane tylko przekazywane kontrahentom w drodze umowy najmu do używania lub udostępnianie jako pojazdy zastępcze na podstawie umowy leasingu - nie jest możliwe prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu w sposób przewidziany w art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W takim przypadku należy zaliczyć wydatki związane z wynajmem samochodów do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.