Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 11 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza nabyć nieruchomość zabudowaną budynkiem hotelu (wcześniej użytkowanym jako koszary wojskowe, przez okres przekraczający 60 m-cy), przy czym w momencie zakupu jego przebudowa będzie niezakończona.
Po jego nabyciu nakłady poniesione przez Spółkę na doprowadzenie hotelu do stanu, w którym będzie możliwa jego eksploatacja przekroczą 30 % wartości zakupu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do hotelu, który Spółka zamierza nabyć i zmodernizować, celem wykorzystywania go w prowadzonej działalności gospodarczej, zastosowanie mają zapisy art. 16j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w szczególności zapisy art. 16j ust. 1 pkt 3).
Budynek ten będzie spełniał oba wyznaczone przez ustawodawcę w wyżej wymienionej ustawie obostrzenia (art. 16j ust.3), tzn. będzie go można uznać zarówno za używany (wykorzystywany wcześniej przez wiele lat dłużej niż 60 miesięcy jako koszary), jak również nakłady na jego modernizację potraktować jako wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie i w przypadku gdy przekroczą one wartość 30 % wartości początkowej, skorzystać z zapisów art. 16j ust. 3 pkt 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje sięza nieprawidłowe.

Zgodnie z art.16a ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz 654 ze zm.) środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji są nabyte lub wytworzone we własnym zakresie:

1. budynki, budowle oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia oraz środki transportu,
3. inne przedmioty,
   

jeżeli spełniają następujące warunki:

• stanowią własność lub współwłasność podatnika,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• wykorzystywane są przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo zostały oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
  
  

Co do zasady odpisów amortyzacyjnych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych (dalej Wykaz stawek amortyzacyjnych) stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art.16i tej ustawy). Wykaz stawek amortyzacyjnych odwołuje się do symboli grup, podgrup lub rodzajów środków trwałych według Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.).
Wg KŚT hotele ujęte są w grupie 1 podgrupie 10 hotele i podobne budynki krótkotrwałego zakwaterowania (z wyjątkiem hoteli robotniczych zaliczonych do podgrupy 11). Wg poz. 04 Wykazu stawek amortyzacyjnych do Budynków niemieszkalnych zaliczonych wg KŚT do podgrupy 10 stosuje się 2,5 % roczną stawkę amortyzacyjną.

Zgodnie z art. 16j ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji:
- dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Wskazany przez Wnioskodawcę przepis art. 16j ust. 1 pkt 3 ustawy w myśl którego podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji:
- dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - nie może być krótszy niż 10 lat, z wyjątkiem:

1. trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale związanych z gruntem,
2. kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych
   - dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata,
   w przedmiotowej sprawie nie może być zastosowany. Nie dotyczy on bowiem budynków (lokali) niemieszkalnych, do których zaliczono hotele, wymienionych w art. 16j ust. 1 pkt 4 tej ustawy.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.